Husky: historia, opis rasy, hodowla i pielęgnacja

Siberian Husky to rasa psów o swobodnym usposobieniu, w której płynie mieszanka krwi wilków i psów północnych. Popularność tych niebieskookich psów stale rośnie, ponieważ są one nie tylko towarzyszem człowieka, ale także wiernym przyjacielem i niezawodnym pomocnikiem. Z wyglądu przypominają wilka, ale ich charakter jest przyjazny i spokojny. Osiągnięto to poprzez długi proces selekcji, ponieważ historia rasy Husky jest bardzo tajemnicza i enigmatyczna. Aby ją jednak zrozumieć, warto przeanalizować w kolejności wszystkie etapy jej powstawania.

Pochodzenie rasy husky

W obszarze o. Bajkał, odkryto rysunki na skałach przedstawiające psy zaprzęgowe. Szacowany wiek znaleziska to 4 tysiące lat. ale nikt nie może powiedzieć na pewno, że są potomkami husky. Psy zaprzęgowe pomagały koczowniczym myśliwym przetrwać w trudnych warunkach Wschodniej Syberii.

Istnieje opinia, że rasa wzięła swoją nazwę od Eskimosów, którzy w skrócie "husky". Dlatego ich psy zaczęły być nazywane "husky".

W początkowym okresie powstania rasy wszystkie psy zaprzęgowe o polarnym umaszczeniu i krzaczastej sierści nazywano Huskies, nie rozróżniając cech rasowych. Później zostały one rozwinięte w rasę, która dzieliła pewne cechy z innymi. Pełne wigoru psy nie były silniejsze od reniferów, ale były równie wytrzymałe jak każdy. Mogły wędrować na duże odległości po śnieżnych równinach, mimo zamieci i wiatrów, stosów lodu i ogromnych zasp. A ich zapotrzebowanie na jedzenie i odpoczynek było minimalne.

Okrutny wybór

Naukowcy uważają, że historia rasy Husky związana jest z ich potomstwem z wilków, na co wskazuje ich podobieństwo do siebie. Opiera się to na doniesieniach, że północne psy były stale kojarzone z dzikimi zwierzętami. W tym celu ich właściciele wiązali swoje suki w czasie rui w miejscach, w których żerują wilki. W efekcie wyhodowane potomstwo było wykorzystywane do zaprzęgów.

Następnie dokonano okrutnej selekcji, która bezlitośnie odsiała agresywne i niesforne psy z wilczą krwią w żyłach. Był to środek konieczny, gdyż każde niewykonanie komend przez psa mogło kosztować myśliwego życie. Psy, które nie radziły sobie z obowiązkami były kastrowane. W wyniku takiej selektywnej hodowli mogły się rozmnażać tylko elitarne psy. To ostatecznie doprowadziło do powstania przodków rasy Husky.

Transport złota

Sowieci już na początku XX wieku uznali tę rasę psów za bezużyteczną, ze względu na jej kompaktowe rozmiary, które uniemożliwiały zaprzęganie ciężkich ładunków. Gwałtowny spadek populacji psów spowodowany był również zakazem karmienia ryb, które były ich podstawowym pożywieniem.

Nie wiadomo, jak by się to skończyło, gdyby w Ameryce nie wybuchła gorączka złota. To było impulsem do kontynuowania historii pochodzenia psa Husky. Amerykanie potrafili docenić wytrzymałość, energię i bezpretensjonalność tych północnych psów.

Poszukiwacze złota wykupywali najlepsze Huskies z Chukchi i wysyłali je przez cieśninę na Alaskę. Już w Ameryce rasa ta otrzymała swoją oficjalną nazwę "Siberian Husky", potwierdzając jego prawdziwe pochodzenie.

Kontynuacja historii rasy Husky

Z czasem dzięki tym niezwykłym psom w Ameryce pojawił się nowy sport - wyścigi psów zaprzęgowych. Nie tylko kontynuowało to historię rasy Siberian Husky, ale też wywołał bezprecedensowy szał wokół tych zwierząt. W grę wchodziły duże pieniądze, a cena ocalałych psów poszybowała w górę.

W efekcie na Alaskę zaczęły trafiać nawet małe psy (do 60 cm), które wcześniej były wybijane. Ostatnie sanie ze wschodniej Syberii zostały wywiezione w 1930 roku. Pierwszy oficjalny standard dla rasy został uznany w Ameryce w 1934 roku.

Wczesne Huskies miały więcej niż przeciętny wygląd, co zapracowało na ich przydomek "myszy". Ale ich wytrzymałość i wigor całkowicie to rekompensowały ta wada. W późniejszym okresie wzrosło zapotrzebowanie na psy zaprzęgowe, więc rasa stale ewoluowała. Ale nadal był używany wyłącznie do do pracy.

I tak potoczyła się historia rasy Husky, aż do pierwszych Husky, z ich niezwykłymi niebieskimi oczami i czarnymi "siodło" na plecach. Był to początek konkursu hodowlanego dla uroda i doprowadził do podziału rasy na trzy rodzaje: psy pracujące, psy wyścigowe i psy wystawowe.

Bohaterski wyczyn

Historia rasy Husky zadziwia różnorodnością faktów i ciekawych zdarzeń. O jednym z nich należy wspomnieć dalej.

Studiując historię Husky nie możemy zapomnieć, jak dzięki tym psom całe miasto zostało uratowane przed dyfterytem. Wydarzenie to miało miejsce w 1925 roku, kiedy w Nome wybuchła epidemia, zagrażająca życiu wielu dzieci. Uratować je mogło tylko specjalne serum, które trzeba było sprowadzić z Anchorage. Złe warunki pogodowe uniemożliwiły dotarcie tam samolotem. Postanowili więc przywieźć szczepionkę psim zaprzęgiem, mimo odległości 1000 km, zasp śnieżnych i silnych burz śnieżnych. Do tego celu wybrano najlepszych przedstawicieli rasy husky.

Po drodze zdarzyła się rzecz nieprzewidziana - mężczyzna, który prowadził sanie, został sparaliżowany z powodu silnych odmrożeń. I wtedy górę wziął przywódca psiego stada, Balto, który zorientował się, że jego właściciel jest w złym stanie i trzeba go zabrać w zaludnione miejsce. Dzięki wytrzymałości i energii psów, szczepionka dotarła do Nome na czas, ratując życie dzieci.

W podzięce za ten czyn wizerunek Balto został uwieczniony w postaci pomnika, który zainstalowany w centralnym parku w Nowym Jorku, stał się skarbem narodowym Amerykanów. Do dziś heroiczna historia husky jest nauczana w szkołach i służy jako symbol wytrzymałości, męstwa, honoru.

Cechy charakterystyczne rasy

Wielu hodowców interesuje się historią Siberian Husky. Rasa została zakwalifikowana do kategorii 5 FCI, która obejmuje prymitywne, szpicowate gatunki psów. Ich cel jest wciąż taki sam: jazda na sankach.

Generalnie standardowa rasa Husky charakteryzuje się harmonijną budową z rozwiniętymi mięśniami i mocnymi kośćmi. Samce są większe niż samice. Dorosłe psy osiągają wysokość 50-60 cm w kłębie i ważą 23-28 kg. Przekroczenie tych wartości jest wadą dyskwalifikującą, dlatego psy te nie są dopuszczone do dalszej hodowli.

Husky mają długie, proste, szeroko rozstawione przednie łapy i potężne mięśnie ud w tylnej części ciała. Wypustki na kończynach są w pełni przystosowane do chodzenia po śniegu i są mocno ściśnięte, dzięki czemu nie trzeba ich czyścić po spacerze.

Ogon średniej długości, mocny. Ogon rasy standardowej nie może być przeciągnięty przez grzbiet lub zwinięty w pierścień. Powinien być podniesiony sierpem lub nisko opuszczony.

Głowa jest średniej wielkości, a cechy pyska wskazują na wilcze pochodzenie. Uszy są trójkątne, średniej wielkości, głęboko osadzone, zaokrąglone na końcach.

Oczy Husky są skośne i mogą być niebieskie lub brązowe. Heterochromia, kiedy tęczówki mają różne kolory, nie jest rzadkością.

Rodzaj i kolor włosów

Kucyk charakteryzuje się średnią długością i miękką strukturą. Dobrze przylega do ciała, dzięki czemu linie sylwetki są wyraźnie widoczne.

Podszerstek jest gęsty, ale w okresie pierzenia może być całkowicie nieobecny.

Istnieje około 20 różnych kolorów rasy, z charakterystycznym "maska" Nie jest to standard wskazujący na rodowód.

Najbardziej rozpowszechnionym kolorem futra husky jest szaro-biały lub srebrzysto-biały z chłodnym podszerstkiem. Rzadziej spotykanym pigmentem jest - czekoladowy, brązowy, czerwony. Najbardziej rzucają się w oczy szare Husky, które wykazują największe podobieństwo do wilków.

Wyjątkiem są włosy marmurkowe, sobolowe, blade, czarne, z białym pigmentem. Dlatego takie husky są znacznie droższe.

Postać

Psy są wysoce inteligentne i rozumne. Ale często jest to kwestionowane ze względu na trudności w nauce psa. Ale to błędne myślenie, ponieważ ta rasa potrzebuje więcej niż podstawowego szkolenia, musi być zainteresowana procesem szkolenia.

Czując w właścicielu silnego lidera, szybko uczą się wszystkich niezbędnych umiejętności i wyrabiają nawyki.

Pomimo swojego uporu i woli, Husky są bardzo przyjazne i pomocne. Te psy są wspaniałe z wszystkimi członkami rodziny, a szczególnie kochają dzieci. Mamy husky są bardzo opiekuńcze wobec swojego potomstwa.

Husky nie nadają się na psy stróżujące, ponieważ nie wykazują agresji wobec obcych i mogą ich polizać na powitanie.

Szkolenie i edukacja

Szkolenie Husky należy rozpocząć od pierwszego dnia pojawienia się psa w domu. Dzięki temu uparty pies nauczy się najbardziej podstawowych komend. W wieku sześciu miesięcy powierzenie psa wyszkolonemu opiekunowi, który potrafi skanalizować jego sfrustrowaną energię.

Jeśli nie ma takiej możliwości, szkolenie należy przeprowadzić samodzielnie. Należy przestrzegać następujących wytycznych:

1. Jeden kierunek szkolenia. Wszyscy członkowie rodziny muszą trzymać się jednej linii postępowania, inaczej pies nie zrozumie, dlaczego za tę samą czynność jest chwalony lub ganiony.
2. Kary fizyczne są niedopuszczalne. Metody kija i marchewki są nie do przyjęcia. Daj mu smakołyk, gdy wykona zadanie, i przełącz jego uwagę, jeśli nie.
3. Powtarzanie poleceń. Tylko poprzez powtarzanie zadania kilka razy dziennie. A zadaniem właściciela jest zachęcenie psa do ich wykonywania.
4. Uciążliwe ćwiczenia. Od historii, Siberian Huskies mają wysoką wytrzymałość. И przy braku Ich energia jest niszcząca. Więc im bardziej pies jest szkolony, tym bardziej będzie Zdrowsze i bardziej aktywny.

Zdrowie

Husky są znane ze swojego solidnego zdrowia. Są jednak choroby, na które są najbardziej podatne.

Rodzaje nieprawidłowości:

1. Dysplazja stawu biodrowego. Choroba negatywnie wpływa na cały układ mięśniowo-szkieletowy psa, uniemożliwiając mu normalne poruszanie się. Leki i fizjoterapia są przepisywane w celu leczenia nieprawidłowości.
2. Zaćma młodzieńcza. Pogrubiona źrenica, która zmniejsza ostrość widzenia. Pojawia się przed ukończeniem drugiego roku życia. Może być leczony tylko chirurgicznie.
3. Zanik siatkówki. Zmiany dystroficzne w siatkówce, które prowadzą do całkowitej ślepoty. Często dotyczy obu oczu w tym samym czasie.

Zasady opieki

Zgodnie z historią rasy, husky nie są wymagające. Jedyne co trzeba zrobić, aby o nie zadbać, to przestrzegać standardowych zasad:

1. Karmienie. Pomimo naturalnej wytrzymałości, husky cierpią na osłabienie żołądka, dlatego potrzebują diety bogatej w białko i tłuste pokarmy. Wybierając suchą karmę, szukaj produktów premium, ponieważ tanie jedzenie nie dostarcza wystarczającej ilości witamin i minerałów, aby utrzymać psa w zdrowiu. W przypadku karmienia naturalnego, dieta husky powinna zawierać wołowinę, cielęcinę, drób, ryby słonowodne, produkty uboczne, warzywa, owoce. Potrzebne są również kaszki, które wystarczy zalać wrzątkiem bez dalszego gotowania.
2. Pielęgnacja włosów. Czesać sierść raz w tygodniu. Jednak w okresie pierzenia, które odbywa się dwa razy w roku, należy to robić regularnie raz dziennie. Myć maksymalnie raz w miesiącu.
3. Czyszczenie oczu. Procedura ta powinna być przeprowadzona w razie potrzeby, aby zapobiec zbieraniu przez oko psa kurzu, cząstek lub wydzielin. Przegotowaną wodą przemyć oczy od zewnętrznego kącika w kierunku mostka nosa.
4. Mycie zębów. Zabieg należy wykonać po pojawieniu się płytki lub kamienia nazębnego. W pierwszym przypadku można użyć specjalnej szczoteczki i pasty do zębów, które są sprzedawane w sklepie zoologicznym. W drugim przypadku czyszczenie powinno być wykonane przez weterynarza.
5. Pielęgnacja uszu. Myć uszy w miarę ich brudzenia, nie częściej niż raz na dwa tygodnie. Namoczyć wacik we wrzącej wodzie, wycisnąć nadmiar płynu i delikatnie przetrzeć uszy.
6. Chodzący. Husky nie są przeznaczone do życia w mieszkaniu, potrzebują domu z obszarem, w którym mogą żyć w komforcie. Ponadto pies powinien być wyprowadzany na spacer dwa razy dziennie, po co najmniej 20-30 minut. A spacer powinien być aktywny, z dużą ilością ruchu.

Zalety rasy

Przed dokonaniem ostatecznego wyboru warto rozważyć główne zalety husky:

1. Wysoki poziom inteligencji.
2. Przyjazny dla wszystkich członków rodziny i innych zwierząt domowych.
3. Wielka troska o swoje potomstwo.
4. Sierść nie ma charakterystycznego zapachu psa.
5. Wytrzymałość i wysoki poziom odporności na powszechne choroby.
6. Łatwa pielęgnacja.
7. Nie je dużo.
8. Nie dominuje, więc rzadko wchodzi w konflikt z innymi psami.

Wady

Oprócz zalet istnieją pewne wady, wynikające z historii rasy Husky:

1. Preferują ciągnięcie za smycz podczas spacerów, ponieważ są to psy zaprzęgowe.
2. Husky wolą wyć zamiast szczekać, co wskazuje na ich pochodzenie.
3. Uparty i samowolny, co utrudnia szkolenie.
4. Nie nadaje się do pilnowania.
5. Potrzeba zwiększonej aktywności fizycznej.
6. Nie nadaje się do budy lub małego mieszkania.
7. Potrzeba specjalnego szkolenia.

Historia rasy Husky pokazuje, że ta rasa psów charakteryzuje się nieposkromioną energią, umiejętnością przetrwania w trudnych warunkach i nieustępliwością w dążeniu do celu. Dlatego, aby oswoić tego rodzinnego pupila, trzeba będzie mieć dużo siły i wytrwałości, w przeciwnym razie to nordyckie stworzenie ustanowi swoje własne zasady w domu.