Kabel grzejny: charakterystyka, cechy montażowe, zakres zastosowania

Kable grzejne z automatyczną regulacją mają bardzo szerokie zastosowanie jako jeden ze środków ochrony przeciwmrozowej dla różnych obiektów, budynków i budowli. Nowoczesne wersje oferują wiele zalet, w tym łatwą i wygodną instalację, a także możliwość zastosowania wymaganej długości przewodu. Dlatego wielu właścicieli domów zastanawia się właśnie nad tym, czym jest samoregulujący kabel grzewczy.

Przegląd produktów i instalacji

Bezpieczna praca może być uznana za jeden z najważniejszych parametrów. Zastosowanie kabli o odpowiedniej długości pozwala w pełni wykorzystać tę jakość. Do ogrzewania małych terrariów stosuje się np. stosunkowo krótkie wersje o długości od 20 cm.

Dodatkowo istnieje możliwość zorganizowania połączeń kilku tych produktów za pomocą specjalnego systemu trójników. Wybór optymalnej długości zależy od przeznaczenia. Eksperci zalecają, aby przewody grzejne były przewymiarowane, jeśli nie są regulowane - w przeciwnym razie mogą w ogóle nie być używane. Problemem jest również nadmierna długość, ponieważ przypadkowo rozmieszczone "dodatkowe" odcinki lub zwijanie w pętle prowadzi do możliwości przypadkowego zapłonu.

Generalnie na rynku istnieje kilka obecnych rodzajów takich kabli, z których każdy ma zarówno pewne zalety, jak i szereg wad. Przy wyborze należy kierować się tym, do czego ma służyć kupowany produkt.

Główne funkcje i możliwości zastosowania

Kable grzejne są zaliczane do produktów specjalnego przeznaczenia. Jak funkcja podstawowa Należy podkreślić przekształcanie energii elektrycznej w energię cieplną na wystarczająco duże odległości. Zasięg transmisji ciepła zależy oczywiście od długości produktu i może wynosić od kilku metrów do kilku kilometrów. Są one podstawą wszystkich systemów kabli grzewczych i odladzających.

W zastosowaniach domowych i przemysłowych urządzenia takie rozwiązują szereg problemów, wśród których warto wymienić m.in:

• Tworzenie elektrycznych systemów ogrzewania podłogowego do ogrzewania pomieszczeń mieszkalnych i przemysłowych;
• zapobieganie gromadzeniu się kondensacji;
• możliwość kompensacji strat ciepła w zbiornikach lub na rurociągach;
• budowa skutecznego systemu odladzania rynien, dachów lub rynsztoków;
• ogrzewanie różnych obszarów zewnętrznych, np. lądowiska dla helikopterów, schodów i stopni oraz ramp;
• wspieranie procesy technologiczne w produkcji poprzez utrzymywanie temperatur roboczych lub stosowanie szybkości grzania i chłodzenia zgodnie z wcześniej ustalonymi algorytmami.

Nie należy lekceważyć znaczenia tych cech podczas instalacji. Na przykład przekroczenie dopuszczalnej długości obwodu w specyfikacji często prowadzi do przedwczesnego uszkodzenia sekcji grzewczych.

Główne cechy

Ogólnie rzecz biorąc, istnieją cztery główne właściwości, na których można polegać przy wyborze produktu w sklepie. Możecie zobaczyć je wymienione poniżej:

1. Moc miesięczna. Standardową jednostką pomiarową jest wat na metr, ale producenci z Ameryki Północnej często podają go w watach na stopę długości. Najbardziej powszechne i popularne modele mają moc znamionową w zakresie od 10 do 60 W/m.
2. Najwyższa temperatura na biegu jałowym. Ten parametr kabla grzejnego odnosi się do wartości, w którym można go pozostawić odłączonego od sieci elektrycznej. Specyfikacja zwykle określa, że produkt może wytrzymać maksymalnie 1 000 godzin pracy w tym stanie roboczym przez cały okres użytkowania.
3. Maksymalna długość obwodu. Oznacza to największą możliwą długość każdego z odcinków tworzących system rozgałęzień. Parametr nie ulega zmianie nawet w przypadku pojedynczego odcinka kabla. Uzyskane w bezpośredniej korelacji z grubością przewodników, przez które płynie prąd.
4. Najwyższa temperatura obciążenia. Przy tej wartości kabel jest w stanie pracować przez wystarczająco długi czas bez uszkodzeń.

Nie należy lekceważyć znaczenia tych cech podczas instalacji. Na przykład przekroczenie dopuszczalnych długości obwodów często prowadzi do przedwczesnego uszkodzenia sekcji grzewczych.

Kable oporowe

Były pierwsze na rynku i już zaczęły powoli ustępować miejsca bardziej zaawansowanym wersjom tych produktów. Jednak nadal są one wyborem wielu osób, które potrzebują prostego kabla grzewczego do rur w przystępnej cenie. Te same podstawowe cechy dotyczą wszystkich podgatunków. Nie jest jednak wskazane, aby zaoszczędzić jeszcze więcej pieniędzy i pociąć istniejące kawałki kabla na kilka odcinków.

Dzięki temu uzyskuje się niższą rezystancję i w konsekwencji wyższą dopuszczalną maksymalną temperaturę pracy. W takim przypadku obwód szybko się przegrzeje i dojdzie do rozerwania. Oprócz względnej taniości można wymienić szereg innych zalet przewodów rezystancyjnych, w tym ich wysoki stopień niezawodności, łatwość instalacji i prostotę całego urządzenia.

Trzy warianty to w tym przypadku podgatunki właściwe:

1. Kable jednożyłowe. Uważany za najprostszy i nie wymagający specjalisty do montażu. Zewnętrzna powłoka jest odporna termicznie, a pod nią znajduje się pleciony miedziany ekran. Kolejna jest warstwa izolacyjna, która chroni przewód, którym płynie prąd, przed przegrzaniem. Dzięki tym produktom powstają obiegi zamknięte.
2. Kable dwużyłowe. W pełni analogiczne do poprzednich. Jednak jako podstawową konstrukcję mają już parę przewodów. W przypadku braku potrzeba zamkniętej pętli w połączeniu z ograniczonym budżetem, to byłby idealny wybór.
3. Kable strefowe. Struktura jest w pełni zachowana, ale poprawiona przez obecność spiral między przewodnikami. Dzięki temu ogrzewanie jest równomiernie rozłożone, co eliminuje główne wady kabli grzewczych typu oporowego.

Kable samoregulujące

Wariant bardziej postępowy i nowoczesny. Główną różnicą jest matryca samoregulująca, wykonana z elastycznego materiału półprzewodnikowego, umieszczona pomiędzy przewodnikami. Ilość zużytej energii i wydajność podczas ogrzewania zależy od poziomu oporu inteligentnej matrycy, która określa właściwą wartość w zakresie temperatury średni. Na przykład, jeśli jedna z sekcji znajduje się na lodzie, a druga w powietrzu, kabel będzie w stanie to wykryć. W ten sposób zimniejsza część otrzyma więcej ciepła.

Poniżej przedstawiamy niektóre z pozytywnych cech tych produktów

1. Elastyczny i sprężysty. To w dużej mierze powód, dla którego samoregulujące kable grzejne do rur są tak rozpowszechnione na rynku: można ogrzewać wszystkie kształty i formy powierzchni.
2. Oszczędność energii. Oddzielne ogrzewanie sekcji pozwala pobrać dokładnie tyle, ile potrzeba w danych warunkach.
3. Bezpłatne cięcie. Moc i wydajność niezależnie od długości. Dozwolone są wszystkie wartości.
4. Względna łatwość montażu. Nakładanie się odcinków kabla, w przeciwieństwie do modeli rezystancyjnych bez kompromisów dla niego.

Porady montażowe i cechy szczególne

Eksperci i rzemieślnicy wyróżniają szereg prosty i skuteczny zaleceń, które pomogą Ci wykonać prace samodzielnie w dobry sposób i w krótkim czasie. Jeśli to możliwe, przed podłączeniem kabla grzewczego należy ułożyć się w korzystnej strefie ciepła. Z pewnością nie zawsze jest to możliwe na zewnątrz, ale w temperaturach -5 °C i niższych montaż nie jest możliwy ze względu na ograniczenia techniczne samego produktu. Powodem jest to, że specjalna struktura polimeru wewnątrz rdzeni nie pozwala w takich warunkach na jego początkowe ułożenie w stanie wyłączonym.

Nie należy jednak rozpaczać, ponieważ instalacja kabla grzewczego w zimnie nie jest trudna. W temperaturach poniżej zera produkt traci swoją elastyczność. Unikaj tego efektu, delikatnie rozwijając cewkę, a następnie podłączając produkt do prądu na minutę lub dłużej. Proces ogrzewania w pełni przywróci elastyczność i pozwoli na wykonanie dalszych prac podczas instalacji.

Nie należy również podłączać kabla, który nie został wcześniej rozwinięty. Ponadto, instalując przewody oporowe w miejscu, gdzie będą stale narażone na działanie promieni słonecznych, najlepiej wybrać produkty w kolorze czarnym, odporne na promieniowanie UV.

Montaż zewnętrzny na rurze

Ta opcja pozwoli na przymocowanie kabla do powierzchni zewnętrznej wzdłuż rur lub owinięcie go wokół. W pierwszym przypadku bardzo łatwo jest wykonać instalację samodzielnie. Wcześniej z z jednej strony Produkt mocowany jest za pomocą taśmy samoprzylepnej z włókna szklanego lub specjalnych zacisków z tworzywa sztucznego odpornych na wysokie temperatury. Zaleca się zachowanie odstępu ok. 30 cm. Należy pamiętać, że długość kabla grzejnego jest obliczana na podstawie długości powierzchni, na której będzie on umieszczony. W żadnym wypadku nie należy stosować metalowych elementów złącznych, ponieważ mogą się one nadmiernie nagrzewać podczas pracy produktu.

Druga metoda mocowania jest przeznaczona do głównie dla rury zakopane w ziemi. Kabel będzie znajdował się w określonym przesunięciu, a nie w określonej górze lub dole. Jest to często nazywane "pozycją na godzinie ósmej (4)". Istnieje również inna metoda montażu kabla grzejnego w rurach - metoda spiralna. Zapewnia to najlepszy możliwy kontakt blatu z produktem, ale również znacznie zwiększa długość materiału, a tym samym koszt całego przedsięwzięcia.

Skok cewek jest regulowany w zależności od warunków pracy. Aby jak najbardziej nagrzać powierzchnię, przerwa ta powinna być jak najkrótsza. Podejście to będzie właściwe na obszarach narażonych na największe mrozy.

Instalacja wewnętrzna w rurach

Nie wszystkie kable grzewcze można układać wewnątrz rur. Minimalny przekrój rury musi wynosić co najmniej 40 mm, w przeciwnym razie przepływ wody zostanie po prostu częściowo zablokowany. Warto wspomnieć, że metoda ta jest zdecydowanie bardziej skomplikowana niż powyższa, ale dla stosunkowo krótkich, kilkumetrowych odcinków wybór najlepszej opcji nie jest łatwy. Specjaliści zalecają przeciąganie takiego kabla z góry na dół, czyli przez pionowe odcinki. Wymagają również szeregu wyposażenie dodatkowe, wraz z niezbędną liczbą trójników i przelotek do łączenia odcinków i zapobiegania zsuwaniu się linki.

Kabel grzewczy do rur wodnych najczęściej umieszcza się wewnątrz rury tylko w pewnych sytuacjach, w których jego zastosowanie ma większy sens. Obejmują one naprawę lub wymianę elementów systemu. Jeśli chodzi o gotowy produkt, można go również wstawić i podłączyć samodzielnie, bez korzystania z usług osób trzecich. Trudniej jest jednak zmontować taki system. Istnieje kilka ważnych czynników i ograniczeń, które należy wziąć pod uwagę podczas instalacji. Na przykład, nie należy prowadzić przewodów przez zawory odcinające lub inne urządzenia blokujące, aby uniknąć znacznych uszkodzeń podczas pracy.

Montaż kabla ogrzewania podłogowego

W tym scenariuszu należy zwrócić szczególną uwagę na prawidłowe planowanie wstępne. Zaczyna się od pytania, czy kabel ogrzewania podłogowego ma być stosowany jako główny i jedyny system, czy też jego rolą jest uzupełnienie głównego ogrzewania. W przypadku ogrzewania częściowego wystarczy przestrzegać minimalnego procentu powierzchni do pokrycia, który zasadniczo zależy od rodzaju pomieszczenia.

Przykładem tego są następujące opcje:

• Pokoje dzienne - 60-70 proc;
• kuchnia - 35-40%;
• Toalety - 30 %;
• Łazienka - 60%.

Instalację ogrzewania podłogowego wykonuje się najczęściej w wylewce pod płytkami. Najpierw wybierz miejsce, w którym będzie znajdował się termostat. Izolację termiczną montuje się, jeśli spadek poziomu podłogi w całej powierzchni pomieszczenia nie przekracza jednego centymetra. Można to sprawdzić za pomocą poziomicy lub poziomicy. Zamocować powierzchnię izolacji termicznej za pomocą siatki metalowej, która jest przymocowana za pomocą plastikowych zacisków do samego kabla.

Element grzejny cold trace jest włożony do puszki instalacyjnej i nie może być w tym miejscu zgięty lub zdeformowany. Należy również pamiętać, że miejsce połączenia gniazda zimnego z częścią grzewczą musi znajdować się w podłodze, a nie na listwie ściennej.

Układanie kabla dla systemu odwadniającego

Wiele osób stosuje takie produkty w związku z częstym tworzeniem się lodu w rynnach odwadniających. To z kolei staje się przeszkodą w odprowadzaniu wody z powierzchni dachu. W przypadku rur o średnicy do 10 cm specjaliści radzą zainstalować jeden sznur przewodników, ale przy większych średnicach do 30 cm lepiej jest zainstalować dwie żyły jednocześnie. Mocowanie odbywa się za pomocą zwykłych stalowych uchwytów. Dobrym pomysłem jest również zapewnienie większej ilości ciepła na górze i dole rury. Można ją wykonać poprzez układanie dodatkowych nitek, np. w formie tzw. "kropelkowej" lub spiralnie przez kilka warstw.

Dodatkowo, w przypadku szczególnie długich rur o długości co najmniej trzech metrów, kabel jest opuszczany i mocowany za pomocą specjalnej liny lub łańcucha z elementami mocującymi. Wystarczy wkręcić hak lub metalowy pręt w drewniane elementy dachu i zamocować go na rynnie. Następnie zawiesza się na nim łańcuch lub linę. Warto również wspomnieć, że nie mniej istotna jest spiralna metoda mocowania przewodu grzejnego do odwodnienia. Najlepiej łączyć z rurami o średniej lub dużej średnicy.