Cerkiew nikolo-jamska w riazaniu: adres, data założenia, relikwie i kapliczki

Jedna z największych cerkwi prawosławnych w mieście. Budynek sakralny przyjmuje zarówno miejscowych parafian, jak i pielgrzymów z innych regionów. W ciągu swojego istnienia kościół św. Mikołaja w Riazaniu przeżywał okresy prosperity i prawie całkowitej ruiny. Jak wierzą wierzący, od całkowitej likwidacji budynku został uratowany przez wysokie wstawiennictwo świętych. Według recenzji, czysty i dobrze utrzymany kościół św. Mikołaja (Riazań) jest wypełniony przytulnością, ciepłem i światłem, a także prawdziwie łagodną atmosferą. Wierni dzielą się wrażeniami z wizyty, które są wyjątkowo pozytywne i stanowią prawdziwe duchowe uniesienie.

Opis

Budynek kościoła jest jednym z wybitnych przykładów architektury późnego rosyjskiego klasycyzmu. Mikołaja w Riazaniu to trójboczna kaplica, sklepiona od góry, z pięcioma małymi kopułami. W zachodniej części budowli znajduje się 4-filarowy refektarz i 3-piętrowa dzwonnica. Absyda na wschodnim krańcu kościoła wychodzi na ulicę Ciołkowskiego. Jego zewnętrzne strony przypominają portyk obramowany kolumnami. Na obu elewacjach kościoła znajduje się kilka prawdziwych 4-kolumnowych portyków.

Historia kościoła Mikołaja Mokrego

U zbiegu rzek Oka i Trubezh do XVIII wieku działała parafia św. Mikołaja Cudotwórcy, nazywana przez ludzi kościołem Mikołaja Mokrego. Wiadomo, że w niektórych latach ministrowie musieli docierać do kościoła łodzią, bo sucha droga była całkowicie zamknięta z powodu wylanych rzek.

W XVIII wieku władze lokalne zdecydowały o przeniesieniu sanktuarium na tzw. Jamską Słobodę. Nowy budynek został zbudowany z cegieł rozebranego starego kościoła. Główne fundusze na budowę przekazali mieszkający w okolicy woźnice. Dlatego też kościół św. Mikołaja otrzymał przydomek Nicholo-Yamskaya.

Otwarcie kościoła prawosławnego

W 1788 roku oddano do użytku nową cerkiew. Odbywały się tam regularne nabożeństwa i śluby. Według zachowanej legendy, jeśli młoda para weźmie ślub i trzykrotnie obejdzie kościelny kompleks, ich małżeństwo będzie zaskakująco szczęśliwe i trwałe. Sanktuarium ma jeszcze jedną wspaniałą cechę - znajduje się tu czyste źródło z wodą leczniczą, która pomaga na różne dolegliwości. W 1822 roku do budynku dobudowano dzwonnicę, a około 1826 roku przebudowano budynek główny. Budynek był później niejednokrotnie przebudowywany.

W 1917 roku sanktuarium posiadało cztery ołtarze: jeden z nich poświęcony był św. Mikołajowi, drugi wielkim męczennikom Laurusowi i Florusowi, trzeci Maronowi Cudotwórcy, czwarty św. Grzegorzowi Ormianinowi.

W wirze rewolucji

Rewolucja październikowa życie parafialne został zniszczony. Kościół był zamknięty, a wszystkie kosztowności zostały wyniesione i skradzione. Pomieszczenia świątyni służyły najpierw jako magazyn warzyw, a później powstał tam browar. Wiadomo, że z czasem pojawiły się plany rozbiórki budynku.

Rekonstrukcja

Na wpół zniszczony budynek świątyni podczas odbudowy (1992).) został przekazany Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. 4 lata później został on poświęcony. W tym samym roku oddano do użytku przebudowaną część zespołu kościelnego. Budynek został w pełni odrestaurowany do końca 2004 roku. W tym roku uroczyście ustawiono tu dzwony.

W naszych czasach

Dekretem arcybiskupa Szymona z Riazania i Kasimowa, który w tym czasie zarządzał diecezją riazańską, kościół św. Mikołaja został przypisany do podprowincji św. Jana Teologa z klasztor. Kościół należy do diecezji od listopada 2009 roku. Mieści się w nim kilka instytucji diecezjalnych, szkoła niedzielna i biblioteka prawosławna z czytelnią. Do świątyni dołączone są działy:

• edukacja religijna;
• katechizm;
• historycznych i archiwalnych;
• młodzież.

Istnieją również ośrodki:

• pielgrzymka;
• Duchowe i edukacyjne.

Kościół św. Mikołaja (Riazań): relikwie i kapliczki

Jednym z głównych reliktów świątyni jest obraz św. Mikołaja Cudotwórcy, do którego zjeżdżają się wierni z całego Riazania. Duże znaczenie dla parafian i pielgrzymów ma obecność w kościele cudownej ikony Matki Bożej, zwanej "Korchemnaya".

Inną ciekawostką świątyni są relikwie bł. Lubow Riazańskiej, czczonej w Riazaniu świętej, której mieszkańcy Riazania poświęcają swoje dusze.

święta wiosna

O istnieniu cudownego źródła na terenie świątyni świadczą stare archiwa, które opisują jego pyszną i czystą wodę gaszącą pragnienie przechodniów.

Ale ta wiosna stała się szczególnie sławna w czasach radzieckich. Wyglądało to tak, jakby źródło próbowało chronić sanktuarium przed wtargnięciem ateistów. Znany w , że po Po wybudowaniu na terenie świątyni browaru, woda w źródle niespodziewanie zniknęła, dlatego produkcja pienistego napoju w tym obiekcie stała się niemożliwa. W budynku kościoła utworzono później warsztat konserwatorski. Wiosna znów pokazała swój upór - woda zalała pomieszczenia piwniczne, a z powodu rozprzestrzeniającej się wilgoci nie dało się tam pracować. Po wyprowadzeniu się firmy, pomieszczenia ponownie wyschły i odzyskały dawną przytulność.

Pozbawiony wstydu kościół był przygotowywany do rozbiórki. W jego miejscu planowano wybudować pałac kultury. Ale nagle fabryka, która miała wykonać prace, zbankrutowała. Wierzący twierdzili, że to św. Mikołaj ochronił w ten sposób świątynię. Cerkiew stała pusta aż do pierestrojki.

Symbol niewzruszonej wiary

Wstawiennictwo świętych nie gwarantowało pełnego zachowania budynku. W wyniku renowacji budynek kościoła uzyskał zupełnie nowy wygląd. Ale parafianie i pielgrzymi zachwycali się powagą i urokiem świątyni uroda i nazywany jest jednym z najjaśniejszych zabytków Riazania. Dla wiernych odbudowany z ruin kościół św. Mikołaja jest istnym symbolem niezłomności wiary i świętego wstawiennictwa.