Metody przydzielania liczb: zasady stosowania i szczególne cechy interpretacji

O sprawności człowieka decyduje poziom rozwoju jego podstawowych zdolności umysłowych. Uwaga jest jedną z centralnych, decydujących cech. Sukces człowieka w koncentracji na zadaniu i jego zdolność do utrzymania go przez określony czas zależy od poziomu rozwoju uwagi dowolnej.

Osoba z zaburzeniami uwagi dowolnej jest trudniejsza do wytrenowania, a niektóre zadania są dla niej po prostu niemożliwe. Z tego powodu przy wyborze kandydatów do pracy lub kandydatów na szkolenia w zakresie nauk złożonych ważne jest zrozumienie, w jakim stopniu będą oni w stanie opanować niezbędne umiejętności. Proces pracy czy nauki w dużej mierze zależy od motywacji człowieka, jednak przy zaburzonych procesach psychicznych wykonywanie powierzonych zadań jest po prostu niemożliwe. Poważne zaburzenia czynią ludzi gorszymi członkami społeczeństwa i mogą być skorygowane przez wyraziste metody psychoterapeutyczne.

Przedmiot badań

Do oceny poziomu rozwoju uwagi dowolnej w granicach normy stosuje się specjalne techniki. Jedną z nich jest metoda przypisywania liczb. Technika ta opisuje nie tylko dobrowolność, ale także objętość, przełączanie i dystrybucję uwagi podmiotu. Autor metody układania liczb nie jest wymieniany w literaturze psychologicznej, choć metoda ta znajduje się we wszystkich encyklopediach i książkach z zakresu diagnostyki psychologicznej.

Metodologia

Do przeprowadzenia badania konieczne jest posiadanie specjalnych formularzy-tablic oraz stopera. Nie są potrzebne żadne inne instrumenty.

Technika ta to zbiór liczb ułożonych losowo w tabeli o trzech rzędach. Poniżej przypisanej tabeli znajduje się identyczna tabela, ale pusta, w której osoba badana powinna wpisać liczby z górnej tabeli w kolejności rosnącej. Wszelkie uwagi w oryginalnej tabeli numerów są surowo zabronione. Limit czasu na wykonanie testu wynosi dwie minuty.

Formularz dla metody zawiera następujące informacje:

• nazwa metodyki;
• data i godzina badania;
• nazwisko, imię i patronimik osoby badanej.

Interpretacja techniki rozstawiania liczb jest dość prosta. Wynik 22 prawidłowo umieszczonych cyfr uznaje się za normalny poziom uwagi.

Pracuj z błędami

Przy odprawianiu tematów obowiązkowa jest opcja samodzielnego zauważania błędów. Przykładem błędu jest brak liczby. W tej sytuacji nic nie da się naprawić. Każda korekta będzie traktowana jako błąd. W przypadku znalezienia brakującej liczby wystarczy przejść dalej i uważnie przestudiować pozostały zestaw liczb, aby nie popełnić nowych błędów.

klucz

Medium "normalny" wynik to 22 liczby wpisane poprawnie z 25. Metodologia jest kluczowa poprzez nadanie wynikowi 10-punktowej skali efektywności. Klucz techniki przyporządkowania liczb uwzględnia następujące cechy wyniku eksperymentu:

• liczba błędów;
• produktywność;
• poziom błędu w stosunku do całkowitej liczby.

Wydajność w tym przypadku jest liczbą brakującą. Współczynnik jest obliczany jako stosunek wydajności do czasu spędzonego w sekundach.

Na podstawie liczby prawidłowo podanych liczb opracowano następujący klucz. Jednostka odpowiada 9 poprawnie wpisanym odpowiedziom, za zakres od 9 do 12 przyznaje się dwa punkty, trzy punkty przyznaje się za 13 poprawnie wpisanych liczb. Podobnie jak w przypadku powyższej interpretacji, dalsze dekodowanie według klucza przebiega następująco:

4 punkty za 14-15 numerów;

5 punktów - 16-17 numerów;

6 punktów za 18 - 19 numerów;

7 punktów - 20 numerów;

8 punktów za 21 numerów;

9 punktów - 22 numery;

10 punktów - więcej niż 22 liczby.

Na zakończenie ćwiczenia wypełnia się protokół, w którym podaje się szczegóły dotyczące eksperymentu, wyniki oraz refleksyjne uwagi egzaminatora na podstawie wyników i informacji o osobie badanej. Informacje podlegające analizie obejmują charakterystykę życia i zawodu nastolatka, szczegóły dotyczące jego procesu uczenia się itp.

Obszary zastosowania

Metodę przydzielania numerów stosuje się w celu doboru pracowników na wolne miejsca pracy, które wymagają szczególnej uwagi. Technika ta jest również stosowana w pracy z młodzieżą jako jeden z etapów kompleksowej diagnostyki.

W pracy z nastolatkami metoda ta jest stosowana jako filtr, który pozwala określić, czy można zastosować bardziej zaawansowane techniki. W przypadku wyniku pozytywnego nasuwa się wniosek, że młody człowiek jest w stanie na tyle spokojnym i skoncentrowanym, że można zastosować złożone i czasochłonne badania. W przypadku wyniku negatywnego dochodzi się do wniosku, że lepiej w tym momencie odłożyć dalsze badania i przełożyć je na inny termin. Dzieje się tak dlatego, że stan psychiczny i fizyczny w momencie przeprowadzania testu silnie wpływa na wyniki testu.

Technika numeracji jest łatwa do zastosowania podczas pracy z z grupą badanych, a nie tylko podczas indywidualnych spotkań. Podczas egzaminu grupowego udzielane są obszerne instrukcje etap przygotowania Formularze zostają podpisane i jak na komendę wszyscy badani przystępują do pracy.