Jak nie bać się psów? Kynofobia (lęk przed psami): objawy i leczenie

Od czasów starożytnych pies był uważany za najlepszego przyjaciela człowieka. Są jednak osoby, które odczuwają intensywny lęk przed tymi stworzeniami - fobia filmowa. Jest to podwyższony stan lęku, który odnosi się do chorób psychicznych. Nie tylko samo zwierzę przeraża człowieka, ale także jego wizerunek, jego szczekanie, wszelkie parafki, odniesienia do zwierząt.

Obejmuje ona dwa stany: adaktynofobię, czyli strach przed ugryzieniem, oraz slabiofobię, czyli strach przed złapaniem wścieklizny. Jeśli doświadczyłeś czegoś podobnego, być może zainteresuje Cię poznanie techniki, która pomoże Ci nie bać się psów. Psychologowie opracowali wiele specjalnych programów, które pomagają zwalczać chorobliwy lęk. Zostaną one omówione w naszym artykule.

Strach przed psami

Psychiatrzy wyróżniają dwa rodzaje strachu: prawdziwą cinephobię i pseudofobię. Pierwszy typ to zaburzenie lękowe, które ma postać pasywną z intensywną agresją wobec zwierząt. Gdy występują ciężkie, histeryczne napady. Ludzie ci są agresywni nie tylko wobec psów, ale także wobec ich właścicieli i osób, które ich lubią.

Pseudofobia to choroba podmiotów, które w zasadzie naśladują fobię filmową, aby jakoś wytłumaczyć swoje sadystyczne skłonności.

Lęk przed psami to patologia, którą trzeba leczyć. Łagodniejsze postacie mogą być leczone ambulatoryjnie.

Dlaczego pojawiają się lęki??

Strach przed psami ma tendencję do rozwijania się w dzieciństwie i może utrzymywać się przez całe życie, jeśli nie zostanie wcześnie zaadresowany. W przeciwieństwie do innych stanów lękowo-fobicznych, lęk przed zwierzętami zawsze się rozwija przy braku z przyczyn obiektywnych. Niektórzy uważają, że stan ten jest spowodowany przerażeniem, ale to nieprawda. Nawet jeśli osoba nie została zaatakowana lub ugryziona, może odczuwać strach z powodu. Statystycznie fobia filmowa rzadko rozwija się u osób, które zostały zaatakowane przez zwierzęta więcej niż raz.

Nawet po dużym stresie lub ugryzieniu człowiek może przez jakiś czas bać się psów, ale nie świadczy to o fobii. Kiedy zaburzenie psychiczne Osoba może mieć lęk przed każdym psem, niezależnie od wielkości i wieku: może panikować nawet na widok szczeniąt lub ich wizerunków.

Naukowcy przeprowadzili badania nad rozwojem fobii i doszli do wniosku, że lęk może być zaszczepiony w wychowaniu dziecka. Dzieci często odbierają uczucia swoich rodziców.

Nierzadko lęki wynikają z wad charakteru, na przykład kompleksu niższości. Poczucie niższości przyczynia się do powstawania fobii. W innych przypadkach zaburzenie lękowo-fobiczne rozwija się w wyniku patologii psychicznej.

Objawy kliniczne to

Kynofobia objawia się jako wszystkie rodzaje różnych objawy, z których głównym jest lęk, któremu towarzyszą zaburzenia snu.

Gdy w gabinecie lekarskim pacjent mówi "strach przed psami", ma dyskomfort cielesny w postaci:

• Zwiększone napięcie mięśni;
• Występuje uczucie suchości w ustach;
• zwiększone pocenie się;
• palpitacje serca;
• uczucie ciasnoty w klatce piersiowej;
• Rytm serca jest zaburzony;
• częste oddawanie moczu;
• drżenie.

Choroba charakteryzuje się ciągłą czujnością, drażliwością, agresją i poczuciem zbliżającego się niebezpieczeństwa. Strach upośledza uwagę i powoduje częste ataki paniki. Pacjenci mają silny lęk przed śmiercią.

Przy ciężkiej fobii pacjenci rozwijają strach nawet na samą myśl o psach. Towarzyszą im zwykle zaburzenia rytmu serca, duszności, nudności, napady wściekłości, agresji i poczucie zbliżającej się katastrofy.

Ze względu na ciężkość patologii, większość pacjentów wymaga leczenia, które pomoże im wrócić do normalnego życia. W miarę postępu zaburzenia do delirium paranoidalnego, pacjent może stanowić zagrożenie nie tylko dla siebie, ale także dla innych osób.

Metody diagnostyczne

prawidłowe leczenie kynofobii wymaga precyzyjnej diagnozy. Prawdziwe diagnozuje się rodzaj lęku według następujących kryteriów:

• Pacjenci unikają wszystkich sytuacji, które przyczyniają się do ich lęku;
• obserwuje się pierwotne objawy lęku;
• odnotowano objawy autonomiczne;
• lęk pojawia się w określonych sytuacjach, przy konfrontacji z konkretnym obiektem.

Jeśli fobia filmowa jest objawem sygnalizującym ujawnienie się innego zaburzenia psychicznego, terapeuta poszukuje odpowiedniej terapii.

Metody leczenia

Sprawdźmy, co zalecają w tej kwestii eksperci, jak nie bać się psów i jak pozbyć się strachu? Różne stopnie zaawansowania choroby wymagają odmiennego leczenia. W ciężkich przypadkach sugeruje się stosowanie środków uspokajających. Te leki szybko się uzależniają, więc lekarze prowadzili terapię progresywną. W tym samym czasie mogą być przepisane leki przeciwdepresyjne, przebieg leczenia które muszą być przedłużone, nawet do roku, aby uzyskać trwały pozytywny efekt.

Fobia filmowa jest zwykle dobrze leczona dzięki odpowiedniej psychoterapii. Jest przepisywany jako dodatek do przyjmowania leków. Po pełnym kursie pacjenci są uwolnieni od lęków i patologicznych objawów. Ludzie zwykle pozostają łagodnie ostrożni wobec zwierząt, ale to jest normalne zjawisko i nie jest uznawane za patologiczne.

Samoleczenie lęku

Jak samodzielnie pozbyć się fobii filmowej i czy można to zrobić bez pomocy lekarza?? Nawet skuteczna terapia musi być uzupełniona własną postawą i wysiłkiem, wszelkiego rodzaju motywacją. Jak nie bać się psów i jak sobie pomóc na własną rękę? Istnieje szereg Porady psychologiczne, które są łatwe do zastosowania w warunkach domowych. Ćwiczenia te pomagają rozładować napięcie nerwowe, zmniejszyć niepokój.

"Pięta Achillesa

Samoleczenie fobii należy rozpocząć od przeprowadzenia ankiety wśród wszystkich członków rodziny, przyjaciół i znajomych. Aby ocenić postawy innych ludzi wobec psów, należy zasymulować sytuację bycia zaatakowanym przez zwierzę. Poproś, aby opisali swoje uczucia, myśli i emocje. Ci, którzy mieli negatywne doświadczenia z psami, opowiadają o swoich przeżyciach. Wszystkie uzyskane informacje powinny zostać zapisane.

Następnie należy nakreślić, czego samemu doświadcza się w stosunku do zwierząt, co nas przeraża. Weź pod uwagę, jak fobia wpływa na tło emocjonalne, jak zmienia. Na podstawie zanotowanych informacji określ różnicę w reakcjach między lękami: ...jak tam jest podobieństwa, jakie są różnice. Zapisz wszystko.

Następnie wymyśl tezę. Na przykład można powiedzieć, co następuje: "Ja, w przeciwieństwie do innych ludzi, na widok psa muszę być chroniony przez ojca lub brata, inną osobę itp. д."To powiedzenie pomaga wydobyć piętę achillesową psychiki. Następnie powinniśmy zasymulować sytuację z dobrym wynikiem. Podczas wyobrażonej demonstracji zapisuj wszystkie myśli, wszystko, co się pojawia. Przykład byłby następujący:

"Mój brat i ja poszliśmy na spacer i spotkaliśmy kilka wściekłych psów. Bałam się, ale był tam mój brat. Wydawał się spokojny, pewny siebie. To uczucie przeniosło się na psy, zaczęły się go bać. Nauczyłam się, że nie ma co się bać, będzie dobrze. Współczujemy bezbronnym zwierzętom. Podchodzimy do nich, karmimy je. Szkoda, że nie możemy zabrać do domu jednego ze słodkich piesków.

Podczas modelowania rzadko kiedy udaje się uzyskać wymarzony efekt za pierwszym razem. Panika i chęć ucieczki mogą się nasilić, gdy przemyślisz scenariusz. Analizując sytuację, określ, gdzie lęk jest spotęgowany, co przychodzi ci do głowy. Warto przejść nad negatywnymi uczuciami i zmierzać do celu. Taki obraz trzeba rysować w głowie każdego dnia, aż do uzyskania całkowicie pozytywnego rezultatu.

Co robić dalej?

Jak nie bać się psów i jakie są inne domowe sposoby leczenia? Zwracanie uwagi na swoją codzienną rutynę, dietę. Dopóki lęk jest obecny, należy unikać sytuacji, które mogą wywołać stres.

Samoleczenie może zacząć się od zwykłego oglądania zdjęć szczeniąt, dorosłych psów lub zabawnych filmików. Następnie można przejść do socjalizacji z małymi zwierzętami. Gdy przestaną wywoływać strach, wtedy można wprowadzić psy większych rozmiarów.

Ważnym warunkiem powodzenia leczenia jest zrozumienie i wsparcie ze strony rodziny i przyjaciół. Nigdy nie należy wprowadzać psów do domu, próbując udowodnić, że są to nieszkodliwe zwierzęta, ponieważ może to pogorszyć sytuację.

Kup sobie własnego szczeniaka

Możesz całkowicie pokonać strach, jeśli dostaniesz własnego psa. Szczenięta są słodkimi, czułymi stworzeniami. Trzeba się nimi opiekować i szkolić. Zawsze są przyjazne, pomocne w kryzysie lub po prostu są wesołym towarzyszem. Przed podjęciem takiego kroku należy rozważyć za i przeciw. To właśnie przygotowanie psychologiczne pozwoli cierpiącemu na cinephobię na pełny powrót do zdrowia i znalezienie prawdziwego przyjaciela, który będzie wiernym, posłusznym pupilem w rodzinie.