Introwertyk flegmatyczny: definicja, opis i charakterystyka

Kim są introwertycy flegmatyczni, czym są ekstrawertycy, t. е. Kategorie osobowości posegregowane według takich czy innych cech były w umysłach ludzi od dawna. Z perspektywy ekspertów temperament jest naturalną i stabilną właściwością człowieka, która określa dynamikę jego aktywności psychicznej w różnych sytuacjach. Według cech fizjologicznych wyodrębniają oni cztery podstawowe typy zachowań ludzi. Gospodarstwa domowe używane do dzielenia wszystkich ludzi na grupy, w oparciu o inne cechy. Jakie typy osobowości kryją się za koncepcją psychologów? Spróbujmy rozważyć szczegółowo.

Flegmatyczny: kto to jest?

Kiedy o osobie mówi się, że jest flegmatycznym introwertykiem, często wzbudza to zainteresowanie innych. Zwróć się ku nowoczesnym typologiom, aby zrozumieć, jak właściwie rozszyfruj te słowa. Na przykład, flegmatyk nazwał dość powolne osoby, które są prawie w każdej sytuacji bezczelny. Raczej milczą niż mówią coś niepotrzebnego. Tacy ludzie wolą ukrywać swoje emocje przed innymi. Szybkość reakcji takiej osoby dla wielu, zwłaszcza choleryka, wydaje się nieracjonalnie wolna, tak samo flegmatyka nazywamy ospałym, zmęczonym. Nie wydają się chętni ani nawet skłonni do spełniania czyichkolwiek próśb, nawet jeśli otrzymali takie polecenie od swoich przełożonych. Inni ludzie uważają, że taka osoba nie podlega lękom, nie martwi się, nie cieszy i nie przeżywa emocji. To jest błędne przekonanie. Psychologowie zapewniają, że flegmatyk ma w sobie gwałtowne emocje, ale takie osoby przeżywają je głęboko w środku, nie okazując ich poprzez mimikę twarzy, reakcje behawioralne.

Introwertyk flegmatyczny - to taka niewzruszona osoba, w którą wpisany jest niesamowity spokój. Wydedukować taką osobę jest bardzo trudno i tylko ekstremalna sytuacja może ją sprowokować do agresji. Taka osoba podejmuje wszystkie decyzje w sposób wyważony, nie ulega uczuciom, działa po rozważeniu wszystkich opcji i konsekwencji. Nigdy nie powie, że podejmuje decyzje intuicyjnie, bo jest przekonany, że intuicja jest ostatnią, do którego można.. zaufanie. Flegmatyczny zwykle poważny, skupiony na sprawie, odpowiedzialny. Jeśli podejmuje się jakiegoś zadania, wykonuje je bez większych trudności.

Flegmatyczni introwertycy mają tendencję do unikania konfliktowych rozmów, kłótni. Najtrudniej jest im wyjść ze swojej strefy komfortu. Osoba przyzwyczaja się do zwykłego przebiegu życia codziennego, jest z niego zadowolona, dlatego zmiany postrzega jako coś negatywnego. Zmiana dla typowego flegmatyka jest wielkim wyzwaniem.

Czy możliwe jest zidentyfikowanie?

Ludzie zazwyczaj łatwo zauważają flegmatyka w swoich kręgach społecznych. Główną cechą osobowości tej osoby jest skłonność do okazywania emocji w najbardziej powściągliwy sposób. Ta osoba nie płacze i nie wydaje się być w ogóle zdenerwowana. Nie jest bardziej powszechne dostrzeganie oczywistych przejawów radości. Temperament jest taki, że odporność osoby jest równie wielka psychiczna i emocjonalna. Największym problemem w jego życiu jest szybkość zmian w środowisku, ulotność zdarzeń.

Jeśli obserwujesz go z zewnątrz, zobaczysz, że potrzebuje czasu, aby ocenić zmiany wokół siebie. Jeśli zmiany są bardzo ostre, ludzie są zagubieni. Po przeanalizowaniu sytuacji opracowuje plan i metodycznie dąży do samodzielnie wyznaczonego celu. Osoba spokojna i zrównoważona jest pracowita, co często zaskakuje mniej stabilne osoby z otoczenia. Przyswaja duże bloki informacji przez długi czas bez zbytniego obciążenia, analizuje dane. To osoba sumienna, która pracuje efektywnie, osiąga sukces przede wszystkim w obszarach, które zobowiązują poszukującego pracy do gromadzenia, posiadania, wykorzystywania danych.

O emocjach i nie tylko

Współcześni psychologowie wiedzą wiele o statystach, introwertykach, melancholikach, flegmatykach i innych typy osobowości. Z obserwacji wynika, że ci ostatni są na tyle lojalni, by wesprzeć swoich bliskich w czasie. Rozsądne, spokojne w swej naturze, pozwalają cierpiącemu spojrzeć na sprawy z innej perspektywy, a także przemyśleć i zaproponować racjonalne wyjście z sytuacji. Osobiste doświadczenia dla flegmatyka to obszar ściśle indywidualny i zamknięty. Rzadko dzielą się z innymi swoimi emocjami, nie pokazują, co się dzieje w duszy. Częściej niż inni, osoby te są realistami, którzy nie postrzegają marzeń jako czegoś pozytywnego. Iluzje są im obce, ich miejsce zajmują szczegółowe, rozbudowane plany.

Jeśli porównać introwertyka melancholijnego i flegmatycznego, można zauważyć, że ten drugi jest zwykle łatwiejszy do wdrożenia na polu zawodowym. Flegmatycy dość szybko dorastają w firmie. Wynika to z pracowitości, skłonności do pracy z maksymalną wydajnością, spokoju. Kadra nadzorcza jest gotowa zaufać takiemu pracownikowi, bo każda decyzja jest przemyślana w szczegółach, nic nie jest robione ze względu na kontekst emocjonalny. Jednocześnie nie każdy flegmatyk z powodzeniem dąży do stanowisk władzy, jak np ten typ powolny, wycofany.

O karierze i komunikacji

Jak wielu ekstrawertycznych melancholików, flegmatyczni introwertycy są często kreatywni. Zauważa się, że wśród takich osób, szczególnie dużo pisarzy, artystów. Są w stanie zobaczyć świat pod unikalnym kątem, z zaskakującego punktu widzenia niedostępnego dla większości. Wielu psychologów uważa, że osobliwość flegmatyka - zdolność do postrzegania swojego otoczenia szczególnie pięknie, a także umiejętność pokazywania go w żywych kolorach innym ludziom.

Niektórym osobom trudno jest pracować i komunikować się z innymi ze względu na ich powściągliwą emocjonalność. Praktycznie niemożliwe jest zrozumienie z zewnątrz, co ta osoba cierpi i myśli. Twarz jest zazwyczaj maksymalnie spokojna, nie odczytuje się z niej emocji. Dla impulsywnych podmiotów, zwłaszcza choleryków, staje się to czasem nieznośne, gorszące. Wizualny spokój jest spowodowany skłonnością osoby do analizowania rzeczy i reagowania w powolny sposób. Jeśli jednak flegmatyk "dojdzie do krawędzi", bardzo się zdenerwuje, a nawet to okaże, uspokojenie go będzie z pewnością niezwykle trudne.

Praca i życie

Przy wyborze pracy psychologowie radzą zastanowić się, gdzie łatwiej i lepiej realizować się introwertykom, ekstrawertykom, melancholikom i flegmatykom, i od tego zacząć, aplikując na różne stanowiska pracy. Dla flegmatyka praca jest prawie zawsze drogą do sukcesu, dobrej kariery. Taka osoba jest skuteczniejsza od wielu w osiąganiu swoich celów. Jest sumienny, reaktywny i pracowity, dzięki czemu staje się doskonałym wykonawcą.

Jednak wiele takich osób cierpi na niską samoocenę i to właśnie z powodu braku wiary we własne możliwości nie osiągają wszystkiego, co mogłyby. Często odmawiają udziału w wydarzeniach, które mogłyby być użyteczny dla kariery, unikaj przemówień, ograniczaj interakcje z nieznajomymi do minimum. Są wysoce nieprzystosowani do pracy wymagającej częstych podróży, ponieważ są zmuszeni do opuszczenia domu i tymczasowego przeniesienia się do zupełnie obcych miejsc.

Porównywano cechy ekstrawertyków, introwertyków, choleryków, sangwiników, flegmatyków i melancholików. Odkryto, że osoby flegmatyczne to te, które najlepiej radzą sobie z wykonywaniem rutynowych zadań. Świetny jako sekretarz, prawdopodobnie będzie zabiegany przez księgowych, okazuje się być udanym badaczem. Ta konstelacja osobowości jest odpowiednia dla bibliotekarza do pracy w archiwach. Flegmatycy sprawdzają się również na innych podobnych stanowiskach, w pracy, która zmusza do wykonywania wielu podobnych zadań dzień po dniu. Nie ma wątpliwości: pracownik zawsze odpowiednio oceni swoje możliwości, nie podejmie się nieznośnych dla siebie działań i dopełni wszystkich podjętych. Psychologowie radzą flegmatycznym kobietom, aby w miarę możliwości unikały podróży służbowych, pracy społecznej. Mężczyźni nieco lepiej znoszą taką pracę, nawet jeśli są flegmatyczni.

O rodzinie

Niezależnie od tego, czy dana osoba była ekstrawertykiem, introwertykiem, cholerykiem, sangwinikiem, flegmatykiem, melancholikiem, to i tak chce być z kimś bliskim duchem, kimś, kto pomoże pokonać samotność. Osoby flegmatyczne są małomówne, wycofane i dlatego trudno im nawiązywać przyjaźnie i powoli dogadują się z nowymi znajomymi. Każdy kontakt jest dla nich trudny. Jeśli przyjaźń się zawiąże, taka osoba będzie szczera, wierna przez całe życie. Flegmatyk jest prawdopodobnie, najbardziej wiarygodny przyjaciel.

Nie jest gorszy jako człowiek rodzinny. Osoba ta nie ma tendencji do poznawania nowych ludzi, większość jej przyjaciół to osoby, z którymi udało jej się dogadać w dzieciństwie. Takiej osobie łatwiej jest zaufać. Flegmatycy rzadko poznają nowych ludzi i trudno im się dogadać, jeśli już wejdą w kontakt z nowymi osobami. Często znajdują partnera życiowego wśród starych znajomych. Jeśli dochodzi do formalnego związku, flegmatyk staje się jeszcze bardziej powolny niż zwykle, starannie ważąc za i przeciw.

W badaniu porównującym różne typy temperamentu (introwertycy, ekstrawertycy, melancholicy, flegmatycy, sangwinicy) stwierdzono, że nieodłącznym elementem flegmatycznego typu osobowości jest ospałość - główny czynnik sukcesu, pozwalający ludziom wyeliminować błędne decyzje. Małżonek to ktoś, z kim jednostka związała się do końca życia. Rodzina jest fundamentem, twierdzą, a dom fortecą. W związku z tym za znaczącą osobę można uznać jedynie osobę dobrze znaną, którą jednostka zna od dłuższego czasu. Mogą to być osoby, z którymi wspólnie uczył się w szkole lub na uczelni, krewni najlepszych przyjaciół. Większość flegmatyków wychodzi za mąż w średnim wieku, nie wcześniej. Po podjęciu tej decyzji i stworzeniu rodziny, osoba ta nie będzie się głośno kłócić i okazywać swojego niezadowolenia histerią. Jeśli twój wybranek obraża, flegmatyczny po prostu zamknięty w sobie i przez jakiś czas, aby przestać komunikować się z jego małżonkiem.

Dzieciństwo

Jak można się dowiedzieć z opisów, flegmatycy, introwertycy, a także przedstawiciele innych typów osobowości ludzie nie są nagle i niespodziewanie. W pewnym stopniu na ich rozwój wpływają różne czynniki. Jeśli w dzieciństwie wykazuje nadmierną równowagę i spokojne cechy, jest flegmatyczny. Gdy dziecko jest ciche, nieśmiałe, wycofane, nie oznacza to, że jest to dziecko w innym wieku, co jest potrzebne Musi być pilnie reedukowany ze wszystkich sił. Sensowne jest zaakceptowanie dziecka takim, jakim jest. Charakter to coś, co jest dane przez naturę i nie da się tego zmienić. Nieudolne, a nawet agresywne próby nie doprowadzą do niczego dobrego.

Rodzice mogą sugerować, że stabilny introwertyk flegmatyczny rośnie, jeśli osoba ma tendencję do bycia uporządkowanym i wystarczająco powolnym. Takie dziecko jest sprawne od najmłodszych lat, wykazuje energię, ale ma trudności z akceptacją nowych rzeczy. Nie jest łatwo przyzwyczaić się do zmian. Zadanie rodziców - rozwijać zwinność, sprawność swojego dziecka za pomocą pochwał. Potrzeba hartowania dziecka, przyzwyczajania go do sportu, nie dawania mu za dużo snu, nie pozostawiania samego. zadaniem starszej osoby jest zaangażowanie dziecka w zabawę, często przyprowadza inne dzieci i zachęca je do twórczej strony. Ospałość, senność - to cechy, które są najbardziej szkodliwe we wczesnym okresie rozwoju.

Introwertycy: jakie osoby?

Bardzo często zarówno kobiety, jak i mężczyźni są flegmatyczni - introwertycy. Te dwie cechy osobowości są ze sobą w doskonałej harmonii. Różne są opinie na temat tego, kto należy do tego typu temperamentu. Jeśli istnieją dwa podstawowe rozumienia - jedno zaproponowane przez Eysencka i jedno sformułowane przez Junga. Ekstrawertycy, jak większość ich rozumie, są zorientowani na zewnątrz, podczas gdy introwertycy są zorientowani do wewnątrz. W konsekwencji można by określić tego ostatniego jako kogoś, dla kogo rozumowanie, fantazje są ważniejsze od tego, co naprawdę dzieje się w otaczającym go świecie. Pierwszą troską introwertyka jest jego własny stan, a następnie to, co dzieje się wokół niego. To, co zewnętrzne, postrzegane jest przez pryzmat tego, co wewnętrzne. Jak sugeruje Laney, ekstrawertycy wolą doświadczać jak najwięcej, natomiast introwertycy to osoby, które chcą wiedzieć jak najwięcej o tym, czego doświadczają.

Z przedstawionej przez psychologów charakterystyki introwertyków i flegmatyków wynika, że ci pierwsi nie mają skłonności do spontanicznej komunikacji. Mają cel, który często jest ukryty przed innymi. Komunikując się z taką osobą, druga osoba czuje się zestresowana, nawet jeśli ją lubi i wydaje się otwarta. Introwertyk to ktoś, kto przez długi czas miał mało lub wcale interakcji społecznych. Utrzymuje osobiste granice, jest często irytujący, urażony. Jeśli osoba ta zrobi coś złego, introwertyk szybko zwiększa swój dystans.

Osoba ta ma tendencję do myślenia na każdym kroku, długo przeżywa negatywne doświadczenia, wracając do traumatycznej sytuacji w kółko. Introwertycy zazwyczaj charakteryzują się płodną wyobraźnią, bogatą fantazją. Są spostrzegawczy, analityczni, cierpliwi i kontrolujący swoją emocjonalność, nastawieni na realizację celów.

Życie i cechy charakterystyczne

Kiedy przedstawicielka płci pięknej w komunikacji z innymi tworzy wokół siebie linię nie do pokonania, tzw. dystans, wtedy mamy introwertyka-flegmatyka. Taka osoba jest zazwyczaj wycofana, a mimo to dobrze czuje się w takim środowisku. Wielu z nich wstydzi się swojej przynależności do introwertyków, ma tendencję do bycia ekstrawertykami, ma trudności z wyjaśnieniem swojego stanowiska i z trudem znajduje odpowiednie słowa pasujące do sytuacji. Według niektórych psychologów osoba, która nie jest introwertykiem, nigdy nie zrozumie takiej osoby.

Jak można się dowiedzieć z opisów różnych mężczyzn i kobiet, introwertyczny flegmatyk jest najbardziej stabilnym typem wśród nich wszystkich. Ta osoba jest silna, nie jest zbyt mobilna. Wizualnie jest nie do odróżnienia od przedstawicieli innych typów temperamentu. Są umiarkowanie towarzyscy, uprzejmi i potrafią się w porę roześmiać, w razie potrzeby - rozpocząć rozmowę. Tę osobę często przyciąga subtelny humor i umiejętność powiedzenia w porę trafnej obserwacji lub wniosku.

Co można powiedzieć o silniejszej płci, która jest flegmatycznym introwertykiem?. Cechy charakterystyczne dla mężczyzn to duża wytrzymałość, siła umysłu i nadmierne wyciszenie w sytuacjach stresowych. Gdy stateczny introwertyk znajdzie się w trudnych okolicznościach, wycofuje się w głąb siebie, próbując poradzić sobie z problemami we własnych siłach. Łatwo jest człowiekowi poradzić sobie ze stresem w stanie całkowitego spokoju, ale bliskim często trudno jest go zostawić.

Dzień po dniu: wszyscy dorastamy

Czasami zdarza się tak, że psychologowie muszą pracować z kimś, kto jest infantylny. Introwertycy flegmatyczni (mężczyźni i kobiety) są infantylne niezbyt często ze względu na swoje cechy osobowości, ale jednak są powszechne. Ma to wiele wspólnego z ich wychowaniem i dorastaniem. Najtrudniej jest kształtować dziecko, gdy oboje rodzice są ekstrawertykami, ale dzieci z natury są introwertykami. Wielu stara się przerobić swoje dzieci pod siebie i swoje kryteria, a wydaje się, że każda różnica - to niedoskonałość, którą trzeba skorygować.

Introwertycy, gdy są źle wychowani, często doznają poważnych urazów, z którymi muszą żyć przez resztę życia. Próbują się dostosować, udają ekstrawertyków, czują się jak wyrzutki, a nawet dziwaki. W rzeczywistości taki temat jest dość normalny człowiek, Osoba, która potrafi odnieść sukces w związku, w życiu osobistym, w wybranym zawodzie. Flegmatyczni introwertycy szczególnie często wyróżniają się. Ale jest to możliwe tylko wtedy, gdy akceptuje się siebie i swoje cechy i buduje swoje życie zgodnie z nimi. Aby mógł zaakceptować siebie, musi być zaakceptowany przez rodziców. Próba złamania dziecka nic nie da, trzeba natomiast rozwijać te cechy i właściwości, które u introwertyków są naturalnie słabsze niż u ekstrawertyków.

Życie osobiste

Jak uważają niektórzy, idealna rodzina to taka, w której małżonek jest ekstrawertykiem, a żona introwertykiem. Mąż byłby silny, autorytarny, natomiast kobieta byłaby miękka i uległa. Konflikty, jak niektórzy sądzą, nie istniałyby w takim scenariuszu. Jednak czy to mężczyzna, czy kobieta, introwertyk jest zawsze wiernym towarzyszem dla osoby, którą wybiera na swojego partnera. Tak samo dobrze dogadują się w małżeństwie z ekstrawertykiem, jak i w sojuszu z innym introwertykiem.

Na ścieżce kariery

Flegmatycznym introwertykom łatwo jest znaleźć pracę, o ile odpowiada ona ich osobowości. Takie osoby mogą pracować ciężko, długo, produktywnie, zwłaszcza gdy ich osobiste granice nie są naruszane przez innych. Wyzwanie polega na tym, by dobrze wykonać zadanie. Inni uważają introwertyków za trudnych we współpracy, ponieważ mają tendencję do bycia perfekcjonistami. Wielu introwertyków to pracoholicy, którzy oczekują podobnych zachowań od innych. Po zajęciu stanowiska kierowniczego są surowi i krytyczni. Posiadanie zespołu nie jest łatwe dla introwertyka, a oni mają tendencję do wybierania małych zespołów, jeśli nie mogą całkowicie pozbyć się formatu zespołu. Stosunkowo pewni siebie w małej grupie, co wpływa na ich wydajność.

Każdy introwertyk jest odpowiedzialnym pracownikiem. Jest gotowy do szczegółowego monitorowania powierzonych mu procesów na wszystkich etapach realizacji. Szczególnie głębocy introwertycy wolą pracować w domu. Niestabilne osobowości doskonale nadają się do kreatywnego kierowania. Jak najbardziej zaangażowani w wybrane zadanie, wykonują je odpowiedzialnie, są wysoko oceniani i wyróżniają się w działaniu.

O stanowiskach

Wielu introwertykom trudno jest zaakceptować konieczność przestrzegania ścisłego harmonogramu w biurze. Powinni rozważyć pracę z dala od przełożonych i współpracowników. Freelancing to dobra opcja. Taka osoba działa zarówno jako kierownik, jak i wykonawca we własnym zakresie. Autonomia w pracy jest wyjątkową wartością właśnie dla introwertyka. Prawdą jest, że nie jest łatwo wypromować się, aby zainteresować klienta i to właśnie ten etap może powodować problemy. Jeśli wszystko się uda, w przyszłości freelancer będzie mógł tak ułożyć swój grafik, że kontakt z innymi ludźmi nie będzie problemem.

Inną dobrą opcją jest programista oprogramowania. Taki zawód dobrze płaci, pozwala zminimalizować kontakt z innymi ludźmi. Praca w FO jest właściwa, gdy osoba ma trudności z adaptacją w dużej grupie. Nierzadko zdarza się, że formułujemy warunkowy TOR, a następnie dajemy wykonawcy jak najwięcej swobody w przełożeniu tego, czego chce od projektu na rzeczywistość.