Artykuł dotyczący fałszywego oskarżenia: definicja, pojęcie, nowe zasady, charakterystyka prawa i odpowiedzialność za jego niestosowanie

Zniesławienie to rozpowszechnianie fałszywych informacji o osobie lub firmie. Może być rozprzestrzeniona w jakimś celu lub po prostu z powodu złych relacji między różnymi osobami. Fałszywe oskarżenia są przestępstwem w rozumieniu kodeksu karnego, dlatego osoby, które przekazują fałszywe informacje innym osobom lub firmom, mogą zostać pociągnięte do odpowiedzialności karnej. Dlatego muszą poważnie traktować wymogi prawne.

Pojęcie zniesławienia

Zgodnie z art. 129 rosyjskiego kodeksu karnego, fałszywe oskarżenie jest przedstawiane jako poważny czyn karalny, ponieważ zgodnie z Konstytucją każdy obywatel Rosji ma prawo do dobrego imienia i dobrej reputacji. Jeśli takie prawo zostanie naruszone przez innych, będą oni ponosić odpowiedzialność odpowiedzialność karna.

Pomówienie jest rozpowszechnianiem świadomie fałszywych informacji, które powodują zniesławienie osoby lub firmy. Jeśli informacja dotyczy działalności firmy, zaszkodzi jej wynikom i wizerunkowi. Przy ustalaniu konkretnej kary bierze się pod uwagę sposób rozpowszechniania nieprawdziwych informacji i powód ich wykorzystania. Sprawa może być wniesiona tylko wtedy, gdy istnieje wiarygodny i przekonujący powód oraz dowody.

Zgodnie z art. 129 kodeksu karnego fałszywe oskarżenia mogą prowadzić do poważnych kar, reprezentowanych przez znaczne grzywny lub inne środki.

Co nie jest zniesławieniem?

Zniesławienie, za które nakładane są sankcje karne, musi być poparte oficjalnymi dowodami. W ten sposób różni się znacząco od czynienia niezamierzonych uwag na temat jakiejkolwiek osoby lub firmy. Dlatego artykuł dotyczący fałszywego oskarżenia nie ma zastosowania w następujących sytuacjach

• osoba ta szczerze wierzy, że rozpowszechnia prawdziwe informacje, ponieważ sama została wprowadzona w błąd;
• negatywna opinia jest wyrażana wobec osoby lub przedstawiciela firmy w twarz, ponieważ celem takiej rozmowy nie jest zniszczenie jej reputacji czy upokorzenie, a jedynie konsekwencja emocjonalnego wybuchu podczas konfliktu
• Przekazywane są fakty, które nie są fałszywe, a jedynie charakteryzują cechy osobiste jednostki.

Praktyka sądowa pokazuje, że rzeczywiście trudno jest udowodnić istnienie zniesławienia. Aby to zrobić, konieczne jest zebranie niepodważalnych dowodów, aby chronić swoje interesy. Ponadto muszą istnieć świadkowie tego, że osoba bezpośrednia rzeczywiście rozpowszechniała fałszywe informacje.

Zgodnie z kodeksem karnym, fałszywe oskarżenia mogą być uznane przez sąd tylko wtedy, gdy istnieją dowody, że fałszywe informacje zostały przekazane innym osobom oraz że istniał złośliwy zamiar osoby rozpowszechniającej informacje. Musi być świadomy, że w rzeczywistości przekazuje fałszywe informacje.

Podstawowe zasady ścigania

Artykuł dotyczący fałszywego oskarżenia i pomówienia może zostać zastosowany przez sąd, gdy uwzględnione zostaną następujące istotne czynniki

• zniesławienie jest rzeczywiście poważnym przestępstwem, więc osoba, która mówi nieprawdę innym, jest przestępcą;
• przedmiotem ustawy jest prawo każdego obywatela do dobrego imienia osobistego i służbowego;
• jeśli fałszywe informacje są celowo rozpowszechniane, mogą spowodować znaczne szkody dla firmy lub osoby, reprezentowanej przez zmianę zatrudnienia, rozwód lub depresję;
• sprawcą przestępstwa jest osoba, która rozpowszechnia nieprawdziwe informacje; odpowiedzialność może ponieść tylko osoba, która ukończyła 16 lat;
• ważne jest udowodnienie, że dana osoba działała umyślnie, a zatem jeśli podając fałszywe informacje była lekkomyślna lub wprowadziła w błąd, nie może być ścigana.

W takim przypadku sędzia musi sędzia w takiej sprawie ustala przyczynę i skutek zniesławienia-Związek przyczynowy między rozpowszechnianiem zniesławienia a negatywnymi konsekwencjami poniesionymi przez przedsiębiorstwo lub osobę fizyczną. Zgodnie z art. 129 k.k. fałszywe oskarżenie o przestępstwo jest uznawane za istotny występek każdej osoby.

Rodzaje zniesławienia

Istnieje kilka rodzajów fałszywego oskarżenia:

• informacje, które szkodzą reputacji osoby prywatnej lub firmy;
• informacje, że dana osoba popełniła poważne przestępstwo lub przestępstwo seksualne;
• informacja, że dana osoba jest chora na chorobę zakaźną, która zwykle powoduje, że osoba ta jest odrzucana przez innych
• dostarczanie opinii publicznej jakichkolwiek istotnych, fałszywych informacji;
• posługiwanie się fałszywymi informacjami przez osobę pełniącą funkcję zaufania.

Artykuł dotyczący fałszywego oskarżenia o kradzież jest taki sam jak ten dotyczący zniesławienia osoby lub organizacji. Kary są zróżnicowane w zależności od konsekwencji działań sprawcy. Nawet jeśli w Internecie rozpowszechniane są informacje, o których wiadomo, że są nieprawdziwe, to nadal jest to pomówienie, więc sprawca poniesie odpowiedzialność karną za swoje czyny.

Jak ukarać sprawcę?

Jeżeli osoba ta rozpowszechnia fałszywe informacje, stosuje się przepisy art. 129 dotyczące fałszywego oskarżenia. Karę może wymierzyć tylko sąd, przy czym należy wziąć pod uwagę następujące aspekty:

• Aby złożyć pozew, trzeba będzie wcześniej przygotować dowody, że to właśnie ta konkretna osoba rozpowszechnia fałszywe informacje;
• Jeśli informacje są dostępne w internecie, łatwo jest znaleźć sprawcę;
• jeżeli sprawca posługuje się innymi środkami, konieczne będzie zaangażowanie świadków, którzy udowodnią, że dana osoba rzeczywiście przekazała innym osobom zniesławiające informacje
• Korespondencja, nagrania telefoniczne lub wideo mogą być wykorzystane jako oficjalny dowód;
• Aby poszczególne dowody były prawnie wiążące, muszą być poświadczone notarialnie, co będzie wymagało obecności specjalisty z różnymi zapisami i innymi dowodami.

Zbieraniem dowodów musi zająć się bezpośrednio osoba, której reputacja została naruszona. Najlepiej ścigać sprawcę pod 129. Świadomie fałszywe oskarżenia mogą nawet prowadzić do odszkodowania za szkody moralne, które może być wypłacone ofierze, ale jest to możliwe tylko wtedy, gdy roszczenie jest przyznane przez sędziego. Wysokość takiego odszkodowania może być dowolna.

Gdzie się zgłosić?

Kary za fałszywe oskarżenia są nakładane tylko przez sąd, więc konieczne będzie wystąpienie na drogę sądową. wybór organu sądowego właściwego dla miejsca zamieszkania lub siedziby pozwanego, który może być reprezentowany przez osobę fizyczną lub spółkę.

Wniosek musi być złożony bezpośrednio przez poszkodowanego lub jego oficjalnego przedstawiciela z notarialnym pełnomocnictwem.

Jakie dokumenty trafiają do sądu?

Aby art. 129 kodeksu karnego dotyczący fałszywego oskarżenia miał zastosowanie, powód musi przygotować jak najwięcej dokumentów, które zostaną złożone w sądzie. Obejmuje ona następującą dokumentację:

• Prawidłowo sporządzony pozew;
• Dowody winy oskarżonego, przedstawione w formie pisemnych zeznań, nagrań wideo lub audio;
• w przypadku żądania odszkodowania za straty moralne, należy złożyć kolejne roszczenie o odszkodowanie za straty moralne.

Z jakiego artykułu za fałszywe oskarżenie korzysta sąd? Sędzia wybierze karę w ramach kar określonych w art. 129 Kodeksu karnego. 129 KK. Jeśli istnieją okoliczności obciążające, można również złożyć formalną skargę do prokuratury lub policji. Na podstawie dostępnych dowodów zostanie wszczęte postępowanie sprawa karna, Który jest przekazywany do sądu.

Jakie rodzaje kar mają zastosowanie?

Zgodnie z art. 129 za fałszywe oskarżenia mogą zostać nałożone różne kary. Należą do nich:

• Rozpowszechnianie fałszywych informacji godzących w honor i reputację danej osoby podlega karze grzywny do 500 tys. rubli. szmer. i pracy przymusowej w wymiarze do 160 godzin.
• Jeżeli pomówienie jest rozpowszechniane za pomocą wystąpienie publiczne, np. w telewizji, radiu lub internecie, odpowiedzialność jest znacznie zwiększona. W takich warunkach nakładana jest grzywna w wysokości do 1 mln RUR. i do 240 godzin pracy przymusowej.
• Jeśli fałszywe informacje są rozpowszechniane przez osobę, która pełni jakikolwiek znaczący urząd, karą jest grzywna do 2 milionów rubli. i pracy przymusowej w wymiarze do 320 godzin.
• Jeśli sprawca rozpowszechnia informacje, że osoba cierpi na ciężką chorobę lub jest zamieszana w przestępstwo, karą jest grzywna do 3 mln rubli. i do 400 godzin pracy przymusowej.
• Jeśli przestępstwo polega na przekazaniu innym osobom informacji, że obywatel popełnił poważne przestępstwo, grzywna wzrasta do 5 mln rubli., i do 480 godzin pracy przymusowej.

Karę wymierza wyłącznie sędzia. Osoba musi mieć oficjalny dowód winy innego obywatela, aby to zrobić. Uwzględnia się art. 129 za fałszywe oskarżenie o kradzież lub inne przestępstwo.

W jakim wieku ludzie odpowiadają za?

Pomówienie jest karalne od 16 roku życia. Ofiarą może być dziecko lub osoba dorosła w dowolnym wieku.

W przypadku rozpowszechniania nieprawdziwych informacji o osobie, która już nie żyje, oszuści nie będą ścigani, ponieważ prawo pozwala na pozwanie jedynie obywatela, który padł ofiarą czynów przestępczych.

Jak bronić się przed bezpodstawnymi zarzutami?

Nierzadko zdarza się, że o takie przestępstwo oskarżane są osoby, które w rzeczywistości nie rozpowszechniają żadnych nieprawdziwych faktów. Zastanawiają się więc, jak bronić się przed takimi zarzutami. Możliwe jest uniknięcie różnych Postępowanie sądowe tylko jeśli są dowody, to jest jakieś nieporozumienie między dwoma osobami.

Jeśli powód nalega na złożenie pozwu, musisz bronić się przed sędzią. Aby bronić się przed bezpodstawnymi oskarżeniami, możesz skorzystać z następujących metod:

• Przygotowanie własnych zeznań świadków;
• Stosowanie różnych dowodów z wiarygodnych źródeł, które mogą być wykorzystane do udowodnienia, że podane informacje są prawdziwe;
• Jeśli informacja została rozpowszechniona przez kogoś z pozycji autorytetu, to powinien on być w stanie udowodnić, że działał zgodnie z wymogami prawa;
• Jeżeli informacje zostały uzyskane od osoby trzeciej, należy to udowodnić za pomocą oficjalnych dokumentów lub zapisów.

Można się obronić przed bezpodstawnymi oskarżeniami, jeśli podejdzie się do sprawy właściwie.

Jak wnieść powództwo wzajemne?

Jeśli zarzut jest spreparowany, ma to wpływ na honor i reputację danej osoby, więc może ona wnieść powództwo wzajemne. Jeśli oskarżony zostanie uniewinniony, pozostali osoba ta może być jest oskarżony o zniesławienie.

Każda osoba, która chce pozwać inną osobę lub firmę musi zatem starannie przygotować się do procesu. Musi zgromadzić wiele niepodważalnych dowodów na to, że ma rację, bo inaczej może być ścigany za zniesławienie samego siebie.

Wniosek

Zarzut zniesławienia można postawić tylko wtedy, gdy istnieją dowody na oszustwo ze strony innej osoby. W tym celu mogą być wykorzystane zeznania świadków, nagrania wideo lub inne dowody. Wyboru kary dokonuje wyłącznie sędzia, dla którego ocenie podlega cały materiał dowodowy w konkretnej sprawie.