Yury olesha, envy. Streszczenie, opis, analiza i recenzje

W 1927 roku radziecki pisarz Jurij Karłowicz Olesz napisał powieść pt "Envy". Zdaniem czytelników, autor ukazuje tragedię w nowy sposób "niepotrzebny człowiek"Bohater, który nie pozbywa się siebie, wzbudzając pozytywne emocje lub empatię, jak Czacki Gribojedowa, Oniegin Puszkina, Pechorin Lermontowa, Rudin Turgieniewa, Ilf i Bender Pietrowa. Naprzeciwko, "niepotrzebna osoba" w powieści Jurija Olesza "Envy" raczej nie lubi: jest zazdrosny, tchórzliwy i małostkowy. Olesha pokazuje czytelnikowi przedstawiciela inteligencji w młodym społeczeństwie radzieckim. O tym wszystkim można się przekonać czytając streszczenie "Envy", Krótkie streszczenie wydarzeń z powieści.

Spotkanie głównych bohaterów

W imieniu bohatera rozpoczyna się streszczenie "Zazdrości" Olesha. Nikolai Kavalerov ma dwadzieścia siedem lat. Był pijany i wdał się w bójkę w piwiarni. Kavalerov zostaje wyrzucony na ulicę. W takim nieatrakcyjnym stanie został poderwany przez Andrieja Babiczewa, komunistę i odnoszącego sukcesy dyrektora trustu przetwórstwa spożywczego, który przejeżdżał obok samochodem. Wybawca jest wspaniałomyślny: sprowadza Kawalerowa do swojego domu i pozwala mu tam zamieszkać w osobnym pokoju, uprzedzając go, że kanapa w tym pokoju należy do jego adoptowanego osiemnastoletniego syna, piłkarza Wołodii Makarowa. Zatem kanapa będzie musiała zostać opróżniona, gdy syn wróci z Muromu... Babiczew oferuje Kawalerowowi również nieskomplikowaną pracę: ma on korygować dokumenty i wybór materiału.

Narodziny zazdrości

Streszczenie Olesha Zazdrość kontynuuje opowieść o krótkim okresie, podczas którego uczucia wdzięczności bohatera za ocalenie przekształcają się w ekscytującą zazdrość i urazę.

Przez dwa tygodnie Kawalerow mieszka z Babiczewem i obserwuje go. Irytuje go, że odnosi takie sukcesy, pasjonuje się swoją pracą: Andrzej wymyśla nazwę dla swoich czekoladek, pracuje nad nowym rodzajem kiełbasy, buduje komunalną stołówkę zwaną czwartoklasistą.

Kawalerow gardzi swoim dobroczyńcą, nazywając go parówkarzem i uważając za gorszego od siebie. Kawalerow uważa się za tak wytwornego, posiadającego dar poezji, bowiem komponuje kuplety i monologi na scenę, a jego tematami są Nepmen, Fininspektor, sowbaryszny, alimenty. Jest boleśnie zazdrosny o Babiczewa, jego udane życie, karierę i solidne Zdrowie i energiczny. Cavalier usilnie stara się znaleźć słabości, podatności. Jego zazdrość o Wołodię Makarowa, którego nawet nie zna, jest bezgraniczna.

Niespełnione marzenia

Kavalerov marzy o sławie, ma obsesję na punkcie jakiejś wzniosłej idei. Powinien urodzić się w prowincjonalnym francuskim miasteczku, a potem wyjechać do stolicy, by zrobić coś wielkiego... I jest skazany na życie w kraju, w którym od człowieka sukcesu wymaga się realistycznego postrzegania rzeczywistości. Bohater uświadamia sobie, że jego życie nie ułożyło się, że nic w nim nie osiągnie. Nigdy nie miał być sławny.

Kavalerov marzy o wielkiej miłości, choć zdaje sobie sprawę, że i tej nie będzie już w jego życiu. Czterdziestopięcioletnia Anyechka Prokopowicz, gruba i chuda wdowa, jest kimś, kogo może zadowolić się miłością jako mężczyzna. Zdaje sobie sprawę, że jest upokorzony do granic możliwości, a to doprowadza go do wściekłości.

Sława innych ludzi

Jest zmuszony pomóc Babichevowi: musi zanieść kiełbaski wyprodukowane przy użyciu nowej technologii pod wszystkie właściwe adresy.

Ludzie gratulują twórcy, ale Kavalerov jest udręczony i zły, że sława przeszła na kiełbasiarza. Streszczenie Zazdrości Olesha przekazuje przeżycia bohatera, który wszędzie boleśnie odczuwa swoją nieprzydatność, który czuje się outsiderem. A ludzie z jego otoczenia ciągle mu o tym przypominają: nie pozwalają mu iść na lotnisko, gdzie ma wystartować nowiutki samolot, ani na plac budowy wielkiej stołówki "Kwatera".

List

Zazdrość dręczyła Kavalerova. Pozbawiła go spokojnego życia. W desperacji bohater postanawia napisać list do Babiczewa. Pisze list, w którym nienawidzi Babiczewa i próbuje go obrazić na wszelkie możliwe sposoby. W liście bohater pisze również, że popiera brata Babiczewa - Iwana, którego Andriej nazwał obibokiem i niegrzecznym chłopcem szkodliwy dla społeczeństwa przez człowieka. Kavalerov wspomina niedawną scenę, której był świadkiem, gdy Ivan poprosił swoją córkę, Valyę, o powrót do niego. Następnie, na jej widok, bohater postanawia uczynić Valyę obiektem swoich romantycznych marzeń.

Niewybaczalny błąd

Kawalerow decyduje się opuścić dom Babiczewa. Wołodia Makarow, student i piłkarz, wraca podczas obozu treningowego. Kawalerow jest skonsternowany, z zazdrością patrzy, jak zajmuje miejsce na kanapie, którą sobie upodobał. Kavalerov próbuje oczernić Babicheva. Makarow jednak spokojnie ignoruje jego zarzuty. Odchodząc, bohater waha się, czy zostawić napisany przez siebie list, więc zabiera go ze sobą. Ale później zdaje sobie sprawę, że niechcący wziął inny list zamiast swojego i zostawił swój na stole. Podsumowanie Yu. К.Olesha`s Envy daje do zrozumienia, że ten błąd odegra fatalną rolę. Odkrywając swój błąd, Kawalerow wpada w rozpacz. Wraca do Babiczewa. Bohater jest gotowy błagać o przebaczenie i pokutować. Ale kiedy widzi swojego dobroczyńcę, zapomina, że chciał prosić o przebaczenie. Kawalerow obraża Andrieja, a gdy widzi wychodzącą z sypialni Valyę, traci całkowicie głowę z zazdrości i zawiści. W końcu zostaje wyrzucony za drzwi. Bohater jest pełen złośliwości i grozi, że zabije swojego znienawidzonego wybawcę.

Historia Iwana Babiczewa

W podsumowaniu Zazdrości Olesha nie sposób nie wspomnieć o jeszcze jednym bohaterze - bracie Andrzeja. Po ostatecznym rozstaniu z Andriejem Babiczewem, Kawalerow staje się sojusznikiem swojego brata Iwana, który okazuje się równie pechowy. Z jego wyznania bohater dowiaduje się, że Iwan od dzieciństwa wykazywał zdolności wynalazcze, za co nazywano go Mechanikiem. Wykształcony w Instytucie Politechnicznym, krótko pracował jako inżynier. A teraz jego życiem jest pub, w którym odnajduje się rysując portrety, komponując improwizowane skecze i wygłaszając kazania.

Ivan wzywa wszystkich, którym nie są obce ludzkie uczucia, do protestu przeciwko bezduszności socjalizmu, który - jak mówi - z człowieka robi maszyny. Z nieukrywaną nienawiścią traktuje swojego brata Andrieja, który według niego odebrał mu córkę Walię, oraz adoptowanego syna Wołodię Makarowa. Wszystko to zbliża do siebie Iwana i Kawalerowa.

"Ofelia"

Ivan planuje pokazać nowemu sojusznikowi swoją wynalezioną maszynę, która skupia w sobie wiele różnych funkcji. Według jej twórcy ta maszyna może zrobić wszystko, ale zabronił jej tego. Ta maszyna mogła uszczęśliwić wszystkich ludzi, ale Ivan postanowił pomścić swoją erę, korumpując ją. Włożył w to swoje najbardziej wulgarne ludzkie uczucia. Nieprzypadkowo wynalazca nazwał maszynę Ophelia - imię dziewczyny, która oszalała z miłości i rozpaczy. Kavalerov obserwuje Ivana, który zdaje się rozmawiać z kimś po drugiej stronie płotu. Przeszywający gwizd przeraża Iwana i Kawalerowa. Uciekają razem.

Kolejna bajka

Kavalerov wstydzi się swojego przerażenia. Przecież widział chłopca, który gwizdał krzykliwie na dwa palce. Co więcej, nie wierzy w istnienie maszyny, którą rzekomo stworzył Ivan. Kavalerov informuje go o tym. Po kłótni, która się wywiązała, Kavalerov poddaje się. Iwan natychmiast wymyśla nową opowieść - historię o tym, jak wysyła wymyśloną przez siebie maszynę na plac budowy czwartorzędu i ona go niszczy. Brat Andrzej, pokonany, czołga się w jego stronę.

Nowe spotkanie

Kawalerow znajduje się wśród widzów na meczu piłkarskim, w którym grał Wołodia Makarow.

Z udręczoną zazdrością obserwuje Wołodię, Andrieja Babiczewa i Walię. Uważa, że są otoczeni uwagą wszystkich i są z tego powodu szczęśliwi. Nikt nie zauważa samego Kavalerova. Dręczy go fakt, że Valya jest dla niego niedostępna.

Pijany bohater wraca nocą do domu. Znajdując się w łóżku z Aneczką Prokopowicz i słysząc, jak porównuje ją do byłego męża, Kawalerow wpada w furię. Bije wdowę, co również ją zachwyca. Bohater choruje. Aneczka zajmuje się chorym człowiekiem. W delirium odwiedzają go szczęśliwi Walia i Wołodia, a Ofelia, przybijając Iwana do ściany igłą, sama go nawiedza.

Ostatnie schronienie

Po wyzdrowieniu z choroby Kavalerov ma nadzieję zmienić swoje zawiedzione życie na lepsze. Ucieka od wdowy, i spędza noc na bulwarze. Wymyśliwszy sobie, że będzie miał do czynienia z Anyżką, wraca do niej. Ostatnia scena w streszczeniu Olesha o zazdrości rozgrywa się w pokoju wdowy. Wracając do swojego domu, bohater nagle przyłapuje siedzącego na jej łóżku Iwana, który proponuje mu drinka. Podobnie jak Cavaliers, znajduje tu ukojenie.

Afterword

Streszczenie "Zazdrości", recenzje Olesha pisane w jego dziennikach, świadczą o szczególnym stosunku autora do wizerunku Kawalerowa. Uczynił z niego dzieło autobiograficzne. Bohater jest intelektualistą, poetą i marzycielem; stał się outsiderem w socjalistycznej rzeczywistości. Jednak mimo całego upokorzenia Kawalerow nie wygląda na przegranego, w przeciwieństwie do Andrieja Babiczewa, odnoszącego sukcesy i zdeterminowanego wędliniarza. Kiełbasa w tej powieści jest symbolem dobrobytu systemu socjalistycznego.

Według Recenzje czytelników, Konflikt w "Zazdrości" autorstwa Yu. Konflikt Olesha to konflikt poety i społeczeństwa. Władza i funkcja poety w społeczeństwie polega na mówieniu prawdy. Relacja między artystą a tłumem nie może być prosta. Autor przeciwstawia obraz twórcy kontemplującego rzeczywistość przedstawicielowi nowej władzy, biznesmenowi, praktykowi.

Patrząc na streszczenia utworów Jurija Oleszy, możemy zauważyć, że powieść "Zazdrość" jest szczytem jego twórczości, sukcesem literackim. Wysokie walory artystyczne dzieła zostały jednogłośnie uznane przez krytyków. Jednak problematyka filozoficzna, był przedmiotem wielu kontrowersji, według czytelników.