O poecie marku lisyańskim

Mark Samoilovich Lissiansky (1913-1993) był rosyjskim radzieckim poetą i autorem tekstów piosenek. Jeden z najwybitniejszych i najbardziej czczonych poetów epoki radzieckiej. W tym artykule krótko omówimy biografię Lisyansky`ego i opowiemy o jego głównych dziełach. Ponadto omówione zostaną obie wersje pojawienia się słynnej piosenki o Moskwie.

Początek podróży

Przyszły poeta urodził się 13 stycznia 1913 roku (31 grudnia 1912 roku, stary styl).) w mieście Odessa. Jego ojciec był prostym marynarzem. Mark kształcił się w Nikołajewie w szkole przyuczającej do zawodu, siedmioletniej szkole fabrycznej. Pierwszy wiersz chłopca został opublikowany w 1924 roku w gazecie "Red Nikolaev". Była ona poświęcona V.И. Lenin.

Młody Mark Lisyansky rozpoczął swoją karierę w tym samym mieście, w lokalnej stoczni, ucząc się zawodu blacharza i mierniczego okrętowego. Jednak na początku lat 30. jego losy uległy zmianie: Lisyansky został studentem Moskiewskiego Instytutu Dziennikarstwa. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w gazetach kijowskich, a następnie iwanowskich.

Potem los połączył młodzieńca z Jarosławiem - służbę wojskową, do której został wcielony, Lisyański odbył w tym mieście i tam pozostał po demobilizacji. Pracował jako korespondent lokalnej gazety młodzieżowej, od czasu do czasu publikował wiersze w lokalnych gazetach, wstąpił do Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii Bolszewików.

Pierwszy zbiór Marka Łysiańskiego - "Brzeg " - została wydana w niewielkim nakładzie i ujrzała światło dzienne w 1940 roku. Nie pozostała niezauważona - chwalił ją Jarosław Smelyakov w "Gazeta Literacka".

W czasie wojny

Mark Lissiansky mógł pozostać na miejscu, powierzono mu zadania regionalnego oddziału Związku Pisarzy Radzieckich w 1941 roku, ale młody człowiek zaciągnął się jako ochotnik. dowodził oddziałem saperów, ale został trafiony przez bombę pod Smoleńskiem w 1941 r. doznał wstrząsu, złamał nogę i był leczony w szpitalu w Jarosławiu. Gdy Łysiański się zameldował, armia walczyła już na obrzeżach Moskwy. Był to jeden z najtrudniejszych i najtragiczniejszych okresów w Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.

Wracając do swojej dywizji, przechodząc przez miasto na linii frontu, które jeszcze niedawno było wspaniałą stolicą, młody poeta napisał wiersz, który stał się sławny "Moja Moskwa".

Złe utykanie uniemożliwiło mu walkę, więc został mianowany korespondentem gazety oddziałowej. Poeta kontynuował więc swoją służbę jako specjalny korespondent dla tego i szeregu innych wydawnictw. Z 43 Armią Mark Lissiansky i jego żona, która pracowała jako radiooperator i korektor, byli w Prusach Wschodnich i na Pomorzu, pracowali też w Polsce.

Mark Lissiansky został odznaczony Orderem Czerwonej Gwiazdy, Orderem Wojny Ojczyźnianej i kilkoma medalami.

Okres powojenny

Po zwycięstwie, gdy małżeństwo przeniosło się do Moskwy, zaczęły się ukazywać tomiki poezji Marka Lissianskiego: "Moja złota Moskwa", "Za wiosną jest wiosna", "Ponad górami, za lasami".

Poeta mieszkał i pracował w Moskwie, był zaznajomiony z wieloma pisarzami i pisarkami, jego współcześni - Michaił Swietłow, Lev Oshanin, Tamara Zhirmunskaya, Evgeny Dolmatovsky i inni. Szeroko i aktywnie współpracował ze znanymi kompozytorami radzieckimi - w tamtych latach piosenkę do tekstu Marka Łysiańskiego wykonywali m.in. Władimir Troszyn, Muslim Magomajew, Eduard Chil, Jurij Bogatikow.

W uznaniu za długą i owocną pracę twórczą poeta otrzymał odznaczenia państwowe.

Mark Samoilovich Lysyansky zmarł w 1993 roku. Jego grób znajduje się na cmentarzu w Wagankowie.

"Moja złota Moskwa!"

Mark Lissiansky uwieczniony jego imię w historii jako autor słów "Hymn Moskwy". To prawda, że pieśń została potwierdzona jako oficjalny hymn dopiero w 1995 roku, ale w czasach sowieckich pozostała jeden z najbardziej popularnych i często występował zarówno na scenie, jak i w miejscach publicznych. Oto znajoma linia otwarcia do niej, jestem pewien:

"Podróżowałem po świecie (...),

Mieszkał w ziemiance, w okopach, w tajdze,

Zostałem dwukrotnie pogrzebany żywcem,

Poznałam rozstanie, pokochałam w tęsknocie.

Ale kiedyś byłem dumny z Moskwy

I wszędzie powtarzałem te słowa:

Mój drogi kapitale,

Złota moja Moskwa!

Piosenka była wielokrotnie wykonywana przez tak wybitnych mistrzów muzyki rozrywkowej jak Zoya Rozhdestvenskaya, Mark Bernes, Lev Leshchenko, Iosif Kobzon, Lyudmila Zykina i wielu innych wykonawców, w tym chóry i zespoły.

W skrócie historia jego powstania przedstawia się następująco. Napisany przez Lisyańskiego w 1941 roku poemat o Moskwie został opublikowany dopiero w 1942 roku przez "Nowy Świat". Było to spowodowane ewakuacją redakcji do Kujbyszewa.

Wracając do dywizji, Łysiański zaproponował teksty lokalnym amatorom. Szybko przekształcono go w piosenkę, ustawiając tekst do prostej, bezpretensjonalnej melodii. Ale w 1942 roku sam Isaak Dunajewski, przeczytawszy wiersz w "Nowy Świat", został zainspirowany i napisał muzykę (a nuty zostały zapisane na kartkach pisma). Ponieważ nie mógł skontaktować się z Łysiańskim, poprosił dźwiękowca Siergieja Agranyana o zredagowanie tekstu. Dodał kilka dodatkowych zwrotek i piosenka była gotowa. Był on częściowo poświęcony wysiłkowi wojennemu, dlatego w czasie pokoju tekst był kilkakrotnie zmieniany i redagowany.

Utwór po raz pierwszy wykonała Marina Babialo, śpiewaczka z zespołem pod batutą Dunajewskiego, a premiera odbyła się w Centralnym Domu Kultury Kolejarzy. Wykonywany przez tę samą grupę muzyczną utwór został triumfalnie wykonany na koncercie rządowym, spodobał się Stalinowi i wkrótce został wydany na winylu. Radiokomitet wcześniej poprosił o ponowną zmianę tekstu, więc słowa o Stalinie pojawiły się w tekście:

Nad Moskwą w blasku chwały

Słońce naszego zwycięstwa wzejdzie.

"Witaj, miasto wielkiej mocy,

Gdzie mieszka nasz ukochany Stalin..

Według innej wersji...

Pojawiły się doniesienia, że pierwotna wersja poematu ""Podróżowałem po świecie..." napisał Sergei Agranian. Pokazał ją poecie Markowi Łysiańskiemu, który w tym czasie przejeżdżał przez Moskwę. Tomowi podobno się podobało i po zredagowaniu dał je prosto Dunajewskiemu do napisania muzyki.

Niezależnie od tego, czy jest to prawda, czy nie, następujące wiersze są bezsporne "wersja magazynowa" Agranian dokończył ją na prośbę Dunajewskiego.

Autorstwo było długo sporne, aż wreszcie w 1965 roku na posiedzeniu Prezydium Moskiewskiego Związku Pisarzy podjęto decyzję o współautorstwie. Czyli według oficjalnej wersji, autorów tekstu jest dwóch - Mark Lysiansky i Sergey Agranyan. Najwyraźniej był to ten rzadki przypadek w poezji, kiedy autorzy pracowali nad tym samym wierszem, nie dając sobie nawzajem znać.