Francuski: koniugacja vivre

Język francuski uważany jest za jeden z najpiękniejszych, najbardziej romantycznych i namiętnych języków świata. To jest język miłości, język królów i szlachty. Dziś posługuje się nim około 350 milionów ludzi na całym świecie. Gdy zaczniesz się jej uczyć, nigdy jej nie zapomnisz. Jednocześnie warto zwracać uwagę, że jest raczej trudny do nauczenia, zwłaszcza gramatyka. Ale francuski jest zdecydowanie wart wysiłku.

Czasowniki

W języku francuskim istnieją 3 grupy czasowników, które różnią się najczęściej końcówkami, ale mogą być również całkowicie odmienione - zmieniając swoją formę w zależności od czasu, w którym są używane. Wskazówka: Jeśli nie możesz zobaczyć i odnieść się do tego, jak dany czasownik jest odmieniany, w takim przypadku powinieneś go zapamiętać, tzn. po prostu zapamiętać go.

Pierwsza grupa jest najprostsza w swoich koniugacjach. I dziś coraz częściej czasowniki z pierwszej grupy zastępowane są czasownikami z grupy trzeciej, gdyż ich tworzenie jest znacznie łatwiejsze i mniej mylące dla osób uczących się języka.

• Bezokolicznik : -er (aimer - "miłość").
• Participe présent : -ant (aimant) - "kochający").
• Participe passé : -é (aimé) - "ukochana").

Druga grupa czasowników ma następujące końcówki:

• Bezokolicznik : -ir (réagir) - "reagować").
• Participe présent : -issant (réagissant) - "reagujący").
• Participe passé : -i (réagi - nie można przetłumaczyć rosyjskiego imiesłowu biernego).

Wreszcie, trzecia grupa czasowników. W przeciwieństwie do pierwszych dwóch grup, te czasowniki nie odmieniają się zgodnie z ogólną zasadą, i dlatego są nazywane czasowniki nieregularne. Przyjrzyjmy się czasownikowi vivre jako przykładowi.

Francuski: vivre koniugacja, znaczenie i tłumaczenie

Vivre jest najczęściej używany jako czasownik w języku. Może być jednak również rzeczownikiem i w takich przypadkach jest tłumaczony jako "życie". Odpowiednio, jako czasownik, oznacza on "na żywo", mogą być również tłumaczone przez synonimy - "na żywo", "istnieć", "rezydować", "zamieszkać" i t. д.

Poniżej widzimy koniugację francuskiego vivre w pochyleniach takich jak Indicatif i Subjonctif.

Możesz przeczytać więcej o tym jak tworzy się czasownik w innych deklinacjach.

Jak widać, koniugacja vivre jest dość logiczna, a w niektórych formach łatwa do zapamiętania.