Wstyd to wstyd!

W społeczeństwie otwartym każde działanie lub słowo jest oceniane nie tylko na podstawie własnych pragnień. Kluczowa jest opinia innych, moralność świecka lub religijna, stosowność czynu w kontekście konkretnej sytuacji. Zawsze znajdzie się ktoś, kto powie: to haniebne i niegodne. Skąd jednak wzięła się ta pojemna charakterystyka, która przetrwała w języku do dziś?? Żywotność definicji w warunkach napływu słów pożyczkowych została wzmocniona przez jej znaczenie!

Kogo i jak podglądać?

Prześledzenie dokładnej etymologii może być trudne. Niewielu członków młodego pokolenia potrafi wyjaśnić: haniebnie - to jest tak? Dahl spieszy na ratunek. W jego słownikach jako źródło pierwotne pojawia się czasownik "zazirat", który rozkłada się na znaczenia:

• zaglądanie do czegoś;
• by obserwować ukrytych;
• aby zauważyć nieprawidłowości i tak dalej.

W sensie przenośnym nie tyle chodziło o sam proces patrzenia, co o późniejszą reakcję. Stąd pojawiło się drugie znaczenie:

• skazany;
• cenzura;
• bluźnić.

Oczywistość: omawiana koncepcja opisuje sytuację z punktu widzenia osoby postronnej.

Zgodnie z obecną interpretacją?

Przysłówek jest bardzo potrzebny. Słowo "haniebnie" można usłyszeć zarówno jako samodzielną odpowiedź, jak i jako część ozdobnego zdania. Dodaje odrobinę wyrafinowania, nadaje wagę wypowiedzi, brzmiąc nieco vintage. Jego podstawowe znaczenie:

1. Ocenianie działań jako haniebnych;
2. synonim "nieprzyzwoity, haniebny".

Sumienny uczeń nie chce oszukiwać ani prosić rodziców o pomoc. Dobry pracownik jest zobowiązany zakończyć raport dzisiaj, a nie przerzucać go na kolegów. Przełożony nie obwiniałby swoich podwładnych ani nie angażował się w korupcyjne układy. Dlaczego? Dla nich to była hańba, po takim występku nie mogliby patrzeć innym w oczy.

Przymiotnikowej formy określenia używano również w odniesieniu do dzieci nieślubnych, gdyż poczęcie poza rodziną uważano za grzech. Co więcej, ten barwny epitet był w rzadkich przypadkach używany w miejsce patronimika takich bękartów.

Kiedy w dzisiejszych czasach jest to właściwe??

Organiczny dodatek do słownictwa współczesnego człowieka. Tradycyjny "wstydliwy" nie jest pojęciem przestarzałym, lecz starożytnym! Nobilituje mowę i świadczy o inteligencji mówcy. Ponadto, w każdej sytuacji słowo to podkreśla poważną podstawę moralną, z którą każda jednostka uzyskuje znaczną przewagę. Łatwiej było wiedzieć, że nigdy nas nie zdradzi i zrobi wszystko, by nie stracić twarzy.