Własność publiczna - co to jest?

Po rozpadzie Związku Radzieckiego wszystkie nieruchomości znajdujące się na terytorium byłej RSFSR i obecnej Rosji przeszły do naszego państwa. Własność pozostałych nowo powstałych państw na terenie przestrzeni poradzieckiej przeszła odpowiednio do tych państw. Nowy ustrój przewidywał jednak pewne ograniczenia w dysponowaniu przez państwo swoim majątkiem. Część ziemi została oddana w ręce obywateli. W ten sposób pojawiła się własność prywatna i formacje publiczno-prawne. To czyja własność? Dowiemy się z artykułu.

Znaczenie

Jedną z najważniejszych funkcji państwa jest zapewnienie zaspokojenia potrzeb społeczeństwa, gdyż ludzie sami nie dadzą sobie rady. Co oznacza własność publiczna? Jest to niezbędny element tkanki społecznej. Na jego podstawie kształtowane są dochody publiczne, bez których samo istnienie tej instytucji jest niemożliwe.

Opis

Aby lepiej zrozumieć składnik ekonomiczny danego pojęcia, przyporządkujemy mu następujące cechy:

• Przedmiotowa nieruchomość realizuje zadania związane z realizacją interesu publicznego poprzez gromadzenie i redystrybucję części dochodu narodowego.
• Obejmuje rynek, który nie jest interesujący dla podmiotów własności prywatnej ze względu na: wysokie koszty, niskie zyski, znaczne ryzyko, gdzie nie jest zapewniona udana produkcja, gdzie działalności towarzyszą wysokie straty (lub ich ryzyko) oraz zagrożenia dla istnienia całego społeczeństwa.
• Ze względu na interes publiczny, zarząd ustanawia się w celu realizacji głównych interesów społeczno-gospodarczych.
• Dwoisty charakter własności publicznej ujawnia się w jej rynkowym i nierynkowym charakterze. Dlatego ocena sukcesu poszczególnych podmiotów opiera się na elementach społeczno-gospodarczych, a nie tylko ekonomicznych.

Koncepcja

Co oznacza własność publiczna? В koncepcja ta obejmuje Prawo państwa i jego poddanych do posiadania, użytkowania i dysponowania własnością. W przypadku domeny publicznej przewiduje się następujące ograniczenia

• Odpowiednie uprawnienia nie są wykonywane na korzyść niektórych obywateli, z wyjątkiem wsparcia społecznego dla grup w trudnej sytuacji.
• Uzyskany zysk przeznacza się na pokrycie społecznych i ekonomicznych interesów wspólnoty.
• Warunki stosowania i przypadki indywidualne powinny być odzwierciedlone w aktach normatywnych i być dostępne do kontroli dla każdego.
• Tylko osoby upoważnione przez naród i ustawy dysponują tym majątkiem.

Jak widać, ograniczenia są ustanowione, aby zapobiec nadużywaniu władzy przez władze. Ponadto, zgodnie z Konstytucją, własność publiczna należy do całego społeczeństwa, a nie do określonych struktur państwowych czy urzędników. Lista wspomnianych ograniczeń jest rozszerzona lub ograniczona w zależności od rodzaju danej nieruchomości.

Prawa do ziemi

Państwo to system organów publicznych. W jednostkach składowych Federacji Rosyjskiej władza jest reprezentowana przez regiony. Jego właścicielami są również gminy. Ważne jest Zrozum, skoro własność publiczna obejmuje ziemie zarówno federacji, jak i regionów. Ale różni się statusem prawnym. Na przykład grunty należące do majątku publicznego to

• Kraje SPNA.
• Obszary przygraniczne.
• Grunty o znaczeniu państwowym.
• Lokalizacja strategicznych surowców mineralnych.
• Składowiska odpadów niebezpiecznych.
• Obiekty leśne i wodne.

Pozostała część gruntów jest własnością gminy. Są one do dyspozycji władz regionalnych.

Własność gmin

Regiony, podobnie jak gminy, mają prawo do dysponowania własnym majątkiem publicznym. Dysponowanie odbywa się w ramach konstytucji i innych przepisów prawa krajowego. Gminy zarządzają następującymi gospodarstwami gruntowymi:

• Grunty rolne.
• Osady, które nie są własnością prywatną.
• Zapasy.

Aby zabezpieczyć interes publiczny, w niektórych przypadkach może dojść do zajęcia gruntu w celu przekazania go na własność publiczną. Odbywa się to poprzez Przeprowadzenie procedury:

• Nacjonalizacja.
• Konfiskata.
• Requisition.

W przeciwieństwie do pozostałych metod, konfiskata jest przeprowadzana tylko w przypadkach nielegalnego posiadania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Prawa gmin dotyczące gruntów publicznych są ograniczone do terytoriów tych jednostek. Nie mają prawa ingerować w procesy innych podmiotów. W przypadku pojawienia się jakichkolwiek sporów, są one rozstrzygane przez instytucje upoważnione przez władze federalne.

Rozróżnienie między własnością publiczną a prywatną

Główną osobliwością omawianego typu nieruchomości jest brak wyznaczonych osób będących właścicielami działek gruntu. Zgodnie z Konstytucją, własność publiczna należy bezpośrednio do narodu. Korzyści z jego eksploatacji są wykorzystywane do wykonywanie obowiązków państwa wobec jego obywateli. Własność prywatna mogłaby być zarządzana przez określone osoby. Mogą również czerpać korzyści z użytkowania gruntu.

Inne różnice między tymi dwoma rodzajami własności to:

• Przedmiotowy rodzaj własności nie podlega opodatkowaniu, w przeciwieństwie do gruntów prywatnych.
• Grunty publiczne nie mogą być przekazywane osobom fizycznym, z wyjątkiem przypadków przewidzianych przez prawo federalne. Z kolei grunty prywatne są zbywalne.

Mienie podmiotu prawa publicznego nie może być przekazane pojedynczemu obywatelowi państwa obcego ani całemu państwu, z wyjątkiem gruntów, na których są urządzone konsulaty i ambasady. Ten ostatni odnosi się do terytorium (politycznego) innych państw. Prywatne ziemie mogą być sprzedawane obywatelom zagranicznym bez ograniczeń. Własność gruntów regulują art. 15 i 16 Kodeksu gruntowego.

Prawa prywatne do gruntów publicznych

Posiadając działkę będącą własnością publicznej osoby prawnej, osoby prywatne otrzymują pewne korzyści. Na przykład zyski z komercyjnego wykorzystania gruntów mogą być przeznaczone na rozwój infrastruktury, a także na ochronę osób najbardziej narażonych na niebezpieczeństwo.

Oprócz pozytywnego wpływu na życie publiczne, osoby prywatne same korzystają z poszczególnych terenów. Odbywa się to na prawach dzierżawy i prywatyzacji. Zasady te mają zastosowanie zarówno do gruntów rolnych, jak i do obszarów zaludnionych. Te dzierżawione działki mogą być w przyszłości sprywatyzowane w porozumieniu z administracją lokalną.

Grunty rezerwatowe mają specjalny status prawny. Ustanawia się zwolnienia podatkowe i inne dla takich obszarów udostępnianych osobom prywatnym. Dzieje się tak zazwyczaj dlatego, że takie grunty nie są zadbane i nie nadają się do wykorzystania w żadnym celu. Ale ten, kto je wydzierżawi lub sprywatyzuje, musi wykonać pracę związaną z oczyszczeniem terenu. Jest to korzystne dla racjonalnego zagospodarowania terenu.

Warunki użytkowania

Własność publiczna nie jest ograniczona do korzystania. Głównym zabezpieczeniem jest skierowanie odpowiednich wyników do użytku publicznego. Ale kolejność korzystania z nich jest regulowana przepisami Kodeks gruntów. Aby uzyskać prawo muszą wykonać następujące czynności:

1. Wysłanie wniosku o dzierżawę terenu.
2. Wygranie aukcji.
3. Zawarcie umowy.
4. Zarejestruj ją w Federalnym Rejestrze Podmiotów Prawnych. Ale nawet jeśli najemca tego nie zrobi, administracja złoży dokumenty.

Grunty mogą być wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem. Przykładowo, grunt użyteczności publicznej jest nabywany w celu wybudowania na nim domu jednorodzinnego.

Własność państwowa i komunalna mieszkań

Powyżej mieliśmy do czynienia z odpowiednią nieruchomością w postaci gruntu. A teraz trochę na temat mieszkań. Może być również własnością państwa lub gminy. W pierwszym przypadku posiadaczami tytułu są Federacja Rosyjska i jej terytoria składowe (obwody, kraje, republiki). W drugim przypadku rolę tę pełnią gminy, które występują jako odrębni uczestnicy stosunków własnościowych, posiadający status publicznoprawny. Tematy mienie komunalne stanowią Osiedla wiejskie i miejskie, a także inne gminy.

Zalety

Większość osób korzystających z nieruchomości publicznej na podstawie tytułu dzierżawy dąży do jak najszybszego uregulowania swojej własności. Nie zawsze jednak trzeba się z tym spieszyć. Na przykładzie mieszkania komunalnego przyjrzyjmy się zaletom mieszkania, którego właścicielem jest ktoś na podstawie umowy najmu socjalnego. Należą do nich:

• Brak podatku od nieruchomości. Właściciele są obciążani opłatą w wysokości od 0,3 do 2% wartości katastralnej ich domu.
• Możliwość poprawy warunków życia. Jeśli mieszkanie nie spełnia standardów, lokatorzy mogą otrzymać w przyszłości większe mieszkanie.
• W przypadku utraty mieszkania z przyczyn niezależnych od najemcy (np. pożar lub trzęsienie ziemi) państwo jest zobowiązane do zapewnienia innego mieszkania.
• Nie jest możliwe proste przeniesienie własności mieszkania państwowego na inną osobę. Dlatego oszuści są w tym przypadku bezsilni.

Własność publiczna była szczególnie powszechna w okresie Związku Radzieckiego. Ale nawet dzisiaj jest jeszcze wiele domów, które należą do państwa. Jak widać, istnieje szereg korzyści, które wiążą się z mieszkaniem oferowanym w ramach umowy najmu socjalnego.

Wady

Mówiąc o mieszkaniach publicznych, są też wady. Mieszkania, o których mowa, mają dwie zasadnicze wady. Pierwszym z nich jest to, że majątku nie można sprzedać, darować ani odziedziczyć, ponieważ właścicielem jest państwo. Kontroluje więc losy nieruchomości. Drugą wadą jest ryzyko utraty domu. Jeśli lokator złamie prawo, może zostać eksmitowany bez możliwości uzyskania alternatywnego zakwaterowania.

Jeśli są zmuszeni do opuszczenia swoich mieszkań, osoby działające w dobrej wierze otrzymują alternatywne zakwaterowanie. W przypadku właściciela nie może być jednak mowy o eksmisji w ogóle.

Aby mieć pełne prawa do mieszkania, trzeba je sprywatyzować. Ale jeśli dom jest w stanie ruiny, nie ma potrzeby się spieszyć, ponieważ nic nie zostanie zapewnione, aby go zastąpić.

Wniosek

Co to znaczy "Mienie podmiotów publicznych"? Jest ona takim samym przedmiotem stosunku cywilnego jak własność prywatna. Ale w niektórych przypadkach jest przedmiotem relacji publicznej. Jest to możliwe w odpowiednich warunkach politycznych, społecznych i gospodarczych.

Z własnością publiczną wiąże się szereg ograniczeń, które mają zapobiegać nadużyciom ze strony funkcjonariuszy publicznych oraz zapewnić racjonalne wykorzystanie gruntów lub innych składników majątku. Ma on zarówno zalety, jak i wady. Kiedy istnieje możliwość wyboru, obywatele mogą zatem rozważyć za i przeciw, aby podjąć najlepszą dla siebie decyzję.