Kalanchoe na zapalenie zatok szczękowych: specyfika stosowania, skuteczność, recenzje

Katar to niezwykle nieprzyjemna choroba, która powoduje duży dyskomfort u każdej osoby. Każdy pacjent marzy o tym, aby się go pozbyć, a tak naprawdę można to zrobić bardzo łatwo, przy pomocy całkiem przystępnych środków. Jednym z takich naturalnych, skutecznych domowych środków jest zasłużenie zaliczany do roślin leczniczych - kalanchoe.

Taki środek ma ogromną liczbę przydatnych właściwości, które pozwalają wyeliminować zapalenie zatok szczękowych w jak najkrótszym czasie. Jednak, aby osiągnąć pozytywny wynik, bardzo ważne jest przestrzeganie kilku zasady i wytyczne, o którym dowiesz się w tym artykule.

Przydatne właściwości rośliny

Kalanchoe jest bardzo cenione nie tylko w medycynie ludowej, ale także w medycynie tradycyjnej. To właśnie jego ekstrakt jest często stosowany jako podstawa produkcja różnych preparatów.

Zawiera dużą ilość cennych mikroelementów i substancji, które pozwalają z powodzeniem stosować go w leczeniu chorób chirurgicznych, dermatologicznych i stomatologicznych. Jego ekstrakt działa jak naturalny środek pobudzający, który nie tylko zatrzymuje proces zapalny i hamuje pracę różnych bakterii, ale także sprzyja szybszemu gojeniu się uszkodzonych tkanek.

Ogólnie możemy wyróżnić kilka właściwości leczniczych soku z kaliny w zapaleniu zatok szczękowych. Ma to taki efekt:

• bakteriobójcze;
• przeciwwirusowe;
• hemostatyczny;
• przeciwzapalne;
• tonik;
• immunostymulujące;
• regenerujący.

Od dawna jest stosowany w leczeniu najróżniejszych problemów: nadżerek, częściowej martwicy, oparzeń, ropnych ran, czyraków, wrzodów.

Mechanizm działania

Stosowanie kalanchoe od zapalenia zatok szczękowych pomaga zmniejszyć liczbę wirusów i bakterii w nosie, a także wyeliminować stan zapalny w obszarze zatok szczękowych, który jest uważany za główny przyczyna choroby. Sok z rośliny działa na zakończenia nerwowe błony śluzowej, prowokując w ten sposób kichanie. Śluz nabiera bardziej płynnej konsystencji. Wychwytując istniejącą ropę i bakterie, wydostaje się ona z zapalnych zatok i w naturalny sposób opuszcza drogi nosowe. Normalny przepływ powietrza w jamie nosowo-gardłowej ulega stabilizacji, co powoduje stopniowe spowolnienie, a następnie całkowite ustąpienie procesów ropnych.

Skuteczność soku z calanjoe wyraża się w zwężeniu naczyń krwionośnych i zmniejszeniu obrzęku błony śluzowej nosa. Zatory stopniowo ustępują i przywracane jest normalne oddychanie. Calanjoe w zapaleniu zatok szczękowych sprzyja gojeniu się uszkodzonych miejsc. Dodatkowo sok z tej rośliny wzmacnia miejscową odporność, co zapobiega rozwojowi nawrotów choroby.

Przydatne komponenty

Wysoką wydajność calanhoe zawdzięcza swojemu połączonemu składowi. Roślina ta zawiera wiele pożytecznych składników:

• Kwasy cytrynowy, jabłkowy i szczawiowy - hamują rozwój bakterii, zapobiegają rozwojowi i rozprzestrzenianiu się procesów gnilnych;
• garbniki - niszczą mikroflorę patogenną;
• Wapń, żelazo, magnez - biorą udział w procesach redoks;
• witamina C - sprzyja szybkiej regeneracji uszkodzonych tkanek i eliminuje wolne rodniki, uczestniczy w procesach hematopoezy;
• Enzymy i bioflawonoidy - stabilizują metabolizm.

Drops

Jeśli chcesz zastosować sok z kalanji na zapalenie zatok szczękowych, możesz go znaleźć w każdej aptece. W skład preparatów wchodzą m.in instrukcja użytkowania, który szczegółowo opisuje nie tylko obszary zastosowania, ale zasady.

Około pół godziny przed zastrzykiem należy wyjąć lek z lodówki i pozostawić w ciepłym pomieszczeniu. W celu przygotowania aplikacji krople należy podgrzać do temperatury 37-40 stopni. Zaleca się mieszanie preparatu w równych proporcjach z sokiem z cebuli lub zwykłą wodą. Przygotowany oznacza zwilżenie bawełnianych turund i umieszczenie ich w nozdrzach.

Warto jednak powiedzieć, że samodzielnie przygotowany sok z kalanhoe jest uważany za bardziej skuteczny w przypadku zapalenia zatok szczękowych. Samodzielnie ugotowany produkt prowokuje kichanie, co w rzeczywistości sprzyja wydzielaniu śluzu z nosa.

Przygotowanie surowców

Pierwszą rzeczą, którą należy powiedzieć, jest to, że nie trzeba brać pierwszego callanhoe, który przychodzi do ręki. В warunki domowe Uprawia się kilka odmian tej rośliny: pierzastą, Behara, rozłożystą, filcowatą, wiechowatą, dzieloną, marmurkową, wielkokwiatową, luźnokwiatową, trąbkową itp. Natomiast w leczeniu zapalenia zatok szczękowych najczęściej stosuje się pierzastą i Degremonę. To właśnie te gatunki wykazały swoją przydatność w medycynie i sprawdziły się w leczeniu patologii nosogardzieli.

Najpopularniejszym gatunkiem wśród krajowych gospodyń jest Degremona. Ponadto wiele osób nawet nie wie, że na parapecie znajduje się roślina lecznicza, która może wyleczyć wiele problemów. Roślina ta ma mięsiste, lekko zwężone liście. Osobliwością takiej kaliny są liczne miniaturowe rozety - pędy na brzegach. To dzięki nim roślina rozmnaża się z łatwością.

Wykonanie podstawy

Czyli jak przygotować własnymi rękami leczniczy sok z calanhoe na zapalenie zatok szczękowych? Przepis na to remedium jest tak naprawdę bardzo prosty:

• Wybierz roślinę starszą niż trzy lata;
• Ostrożnie odciąć część łodygi i kilka dolnych liści;
• Surowiec wstawić do lodówki na tydzień;
• dokładnie umyć liście;
• Roślinę umieścić w moździerzu i tłuczkiem rozetrzeć na miazgę;
• Wyciśnij powstały sok za pomocą kilku warstw gazy;
• Butelkę odstawić do lodówki na kolejne dwa dni;
• Ponownie przepuścić środek przez gazę.

Nie należy trzymać takiego środka dłużej niż jeden dzień. Bezpośrednio przed użyciem należy go ogrzać do temperatury pokojowej.

Jak stosować calanjoe na zapalenie zatok szczękowych

Środek ten możesz stosować w postaci kropli, mieszanek leczniczych, maści, nalewki alkoholowej lub odwaru. Ale to wciąż sok z kalanusa jest najczęściej stosowany przy zapaleniu zatok szczękowych.

Zwykle zaleca się rozcieńczanie go wodą. Jeśli składniki są przyjmowane w równych proporcjach, środek należy zakraplać trzy razy dziennie. Jeśli stosuje się słabsze roztwory, można to zrobić bardziej regularnie. W zaawansowanych postaciach zapalenia zatok szczękowych można stosować sok w czystej postaci. Każdy z powyższych środków może być stosowany maksymalnie przez tydzień.

Do leczenia małych dzieci, w tym niemowląt, stosuje się najdelikatniejszą formę - odwar. Do jego przygotowania liście Kalanchoe należy zalać szklanką wody, doprowadzić do wrzenia, a następnie zdjąć z kuchenki i pozostawić do infuzji na godzinę. Schłodzone remedium zaleca się wkładać do noska dziecka trzy razy dziennie.

Aby przygotować maść leczniczą, należy zmieszać sok z rośliny z wazeliną, lanoliną, preparatem "Levomecol " Albo maść Vishnevsky`ego. Powstałym środkiem należy posmarować turundę i umieścić ją w nosie na 10-15 minut.

Infuzja alkoholowa

Do przygotowania tego środka sok z kalanhoe należy rozcieńczyć alkoholem w stosunku 20 do 1. Zabieg może być stosowany na różne sposoby:

• Rozcieńczyć napar wodą w stosunku 1:1. Zakraplanie preparatu do nosa w zapaleniu zatok szczękowych powinno odbywać się trzy razy dziennie. Przebieg leczenia może trwać 7-10 dni.
• Dodaj łyżkę stołową nalewki do 150 ml ciepłej wody. Środkiem tym należy dokładnie przemywać nozdrza 3 razy w ciągu dnia.
• Nasączyć wacik lub gazę nalewką i przyłożyć do mostka nosa.

Recenzje calanhoe w zapaleniu zatok szczękowych

Ta roślina dzisiaj jest bardzo pożądana w leczeniu różnych chorób, więc opinii o niej jest sporo. Nalewkę rozcieńczyć wodą w stosunku 1:1 i rozcieńczyć wodą w stosunku 1:1. W zapaleniu zatok szczękowych ten środek jest jednym z najlepszych . Pacjenci najczęściej podkreślają kilka korzyści:

• jest idealny do leczenia małych dzieci, które nie potrafią jeszcze samodzielnie wydmuchać nosa;
• Działa wyjątkowo dobrze przy zbyt długim kichaniu i przynosi natychmiastową ulgę;
• Jest to niedroga i bezpieczna opcja z minimalną listą przeciwwskazań;
• Znacznie przyspiesza proces powrotu do zdrowia po zapaleniu zatok szczękowych, np. dziecku może wystarczyć nawet jedna aplikacja.

Negatywne opinie o calanhoe w zapaleniu zatoki szczękowej są bardzo nieliczne, ale wciąż istnieją. Do głównych wad użytkowników leków ziołowych należą:

• efekt uboczny w postaci wymiotów;
• Możliwość wystąpienia obrzęku błony śluzowej z powodu alergii;
• Silne kichanie wiąże się z napięciem mięśni brzucha, co jest przeciwwskazane dla kobiet w ciąży, a nawet może wywołać poronienie.