Racjonalne decyzje: definicja, znaczenie i etapy podejmowania decyzji

Racjonalne podejmowanie decyzji jest bardzo świetna i interesujący. Przeczytaj nasz pełny przewodnik po wydajności, aby uzyskać więcej wskazówek na temat zwiększania wydajności wydajność. Zanim jednak zbadamy każdy krok tego potężnego procesu, przyjrzyjmy się, czym jest racjonalne podejmowanie decyzji i dlaczego jest ważne.

Pytania i odpowiedzi

Aby zidentyfikować konkretny problem, zbierz jak najwięcej danych w odpowiednim obszarze i przeanalizuj je, aby znaleźć wszelkie niepokojące wzorce i trendy.

Przykład: "Po przeanalizowaniu naszego raportu o ruchu na blogu, wiemy już dlaczego spadł on w ostatnich latach: nasz ruch organiczny wzrósł nieznacznie w stosunku do poprzedniego miesiąca, podczas gdy ruch z poczty elektronicznej i społecznościowy spadł".

Inne rozwiązania

Potencjalne rozwiązanie: "Możemy skupić się wyłącznie na zwiększaniu ruchu pocztowego: to łatwiejsze niż jednoczesne zwiększanie ruchu społecznościowego i organicznego. Mamy też 250 000 subskrybentów bloga, więc moglibyśmy publikować nasze wpisy dla wielu czytelników".

Potencjalny wynik 1: "Zwiększenie naszego ruchu e-mailowego poprzez wysyłanie dwóch e-maili dziennie do subskrybentów naszego bloga jest wyzwaniem, ponieważ już teraz wysyłamy jeden e-mail do subskrybentów dziennie, a kanał stanowi tylko 15% naszego ruchu na blogu. Koncentracja na emailu przyniesie minimalne rezultaty". Racjonalne rozwiązania problemów - to bardzo ważny. Bez nich nie może działać żadna firma. Podobnie żaden człowiek nie może istnieć bez tej zdolności, ponieważ jest ona kluczowym sukcesem naszej świadomości, którego nie można zanegować. W tym artykule znajdziesz przykłady z życia wzięte, jak jest to ważne i interesujący. Nie ma mowy o budowaniu biznesu bez tego. Racjonalne myślenie jest nie tylko pożyteczne i potrzebne, ale także w pewnym sensie przyjemne. Każdy, kto zajmuje się desijn-makingiem na poziomie zawodowym lub po prostu prowadzi bardzo zrównoważone życie, może to potwierdzić.

Potencjalny wynik 2: "Zwiększanie ruchu organicznego poprzez kierowanie słów kluczowych o wysokim wolumenie wyszukiwania dla wszystkich naszych nowych postów jest najprostszym sposobem na zwiększenie ogólnego ruchu na blogu. Mamy wysoki autorytet domeny, Google wykorzystuje 80% naszego całkowitego ruchu, a my właśnie wdrożyliśmy model post-klastra. Skupienie się na produktach organicznych przyniosłoby najlepsze rezultaty".

Przykład: "Po miesiącu testów nasz ruch na blogu wzrósł o 14%, a ruch organiczny o 21%".

Ważne przykłady

Ludzie kojarzą z markami te same cechy osobowości, co z ludźmi: wybór ulubionej marki to wybór najlepszego przyjaciela lub innej osoby. Chodzimy z opcją, która sprawia, że coś czujemy. Rozwiązywanie racjonalnych nierówności to najlepszy sposób na badanie zjawisk takich jak popularność marki, zmieniające się wymagania klientów i tak dalej.

Dlaczego tak jest?

Model racjonalnego planowania jest stosowany w planowanie i projektowanie dzielnice, miasta i regiony. Miała ona kluczowe znaczenie dla rozwoju nowoczesnego planowania urbanistycznego i transportowego. Model ma wiele ograniczeń, w szczególności brak wytycznych dotyczących sposobu angażowania interesariuszy i społeczności, której dotyczy planowanie. Inne modele planowania, takie jak planowanie oparte na współpracy, są również obecnie szeroko stosowane. Rozwiązywanie równań racjonalnych (klasa 8) to bardzo popularna w szkołach metoda.

Inne modele

Bardzo podobny model racjonalnego podejmowania decyzji, jak nazywa się go w zachowaniach organizacyjnych, jest bardzo ciekawym procesem. Poświęcona jest jej znaczna część tego artykułu. W gruncie rzeczy chodzi o podejmowanie przemyślanych decyzji. Jest to model wieloetapowy, który stara się być logiczny i podążać uporządkowaną ścieżką. Racjonalne podejmowanie decyzji to wieloetapowa podróż w kierunku logicznie świadomego wyboru.

Pierwszym krokiem jest sprawdzenie, zdefiniowanie i opracowanie problemu (zdefiniowanie problemu, określenie celu, zebranie informacji). Polega ona na rozpoznaniu problemu, wyborze wstępnego rozwiązania i uruchomieniu wstępnej analizy. Przykładem mogą być kreatywne osiągnięcia i pomysły, inspiracje, przełomy i sesje burzy mózgów.

Pierwszym krokiem, który jest zwykle ignorowany przez najwyższe kierownictwo, jest dokładne określenie problemu. Choć wydaje się, że identyfikacja problemu jest oczywista, w wielu przypadkach tak nie jest. Model racjonalnego podejmowania decyzji to proces podejmowania decyzji oparty na grupie. Jeśli problem nie zostanie właściwie zidentyfikowany, może być trudny, ponieważ każdy członek grupy może mieć inną jego definicję.

Ten etap obejmuje dwa lub trzy ostateczne rozwiązania problemu i wstępną realizację strony. W planowaniu przykładem są planowane jednostki rozwoju i rewitalizacji w centrum miasta.

Jest to ćwiczenie najlepszy do wykonania w grupach, ponieważ różne osoby mogą mieć różne pomysły lub alternatywne rozwiązania. Bez niej istnieje szansa na wymyślenie nieoptymalnych lub racjonalnych rozwiązań. Przy badaniu rozwiązań alternatywnych konieczne jest zebranie informacji. Technologia może pomóc w jego zbieraniu.

Kryteria oceny to miary pozwalające określić sukces i porażkę alternatywnych rozwiązań. Ten etap zawiera analizę wtórną i końcową, a także wtórne rozwiązania problemu. Przykładem tego jest analiza przydatności miejsca i wrażliwości. Po dokładnym przejściu przez proces definiowania problemu, zbadaniu wszystkich możliwych alternatyw dla niego i zebraniu informacji, ten etap obejmuje ocenę informacji i dostępnych opcji w celu przewidzenia konsekwencji każdej możliwej alternatywy, o której mowa. W tym kroku należy rozważyć opcjonalne kryteria pomiaru sukcesu lub porażki decyzji. Model racjonalnego planowania opiera się głównie na obiektywnej ocenie.

Na podstawie kryteriów oceny i analizy przeprowadzonej w poprzednich krokach wybierane jest najlepsze wygenerowane rozwiązanie. Te cztery kroki stanowią rdzeń modelu racjonalnego procesu decyzyjnego.

Ten etap obejmuje ostateczne wdrożenie obiektu i wstępny monitoring wyników. Ten etap jest częścią procesu budowy/remontu i obejmuje wtórny i końcowy monitoring wyników. Występuje ona w dłuższym okresie czasu i pozwala na modyfikację przyszłych decyzji i działań w oparciu o wspomnianą ocenę wyników. To jest racjonalne rozwiązanie.

Niektóre kryteria, takie jak korzyści ekonomiczne, będą łatwiejsze do zmierzenia lub zdefiniowania, podczas gdy inne, takie jak jakość środowisko, Byłoby trudniej określić ilościowo. Ostatecznie jednak zestaw kryteriów podejmowania decyzji powinny obejmować wszystkie cele polityki, a nadmierny nacisk na łatwiejsze do zdefiniowania lub wymierne kryteria będzie miał niepożądany skutek w postaci ukierunkowania analizy na podzbiór celów polityki.

Proces definiowania dość obszernego zestawu kryteriów decyzyjnych podlega również zniekształceniom wynikającym z nacisków wynikających z interakcji politycznych. Na przykład decydenci mogą mieć tendencję do nadawania większej wagi skutkom politycznym, które są skoncentrowane, namacalne, pewne i natychmiastowe, niż tym, które są rozproszone, niematerialne, niepewne i opóźnione. Na przykład w przypadku systemu ograniczeń i handlu kosztami finansowymi netto w ciągu pierwszych pięciu lat obowiązywania polityki znacznie łatwiej jest je skonceptualizować niż bardziej rozproszony i niepewny wpływ poprawy pozycji kraju na wpływ na globalne negocjacje dotyczące działań w zakresie zmian klimatu.

Modelowanie

Mapowanie wpływu alternatywnych rozwiązań politycznych można przeprowadzić za pomocą matrycy analizy polityki (PAM). PAM zapewnia podsumowanie wpływu polityki na różne warianty, a analiza matrycy może ujawnić występujące kompromisy. Zasadnicze znaczenie ma rozsądna decyzja dotycząca zarządzania.

Po dokonaniu oceny wariantów politycznych, następnym krokiem jest podjęcie decyzji, który z nich powinien zostać wdrożony. W jednym skrajnym przypadku porównanie alternatywnych rozwiązań politycznych może być stosunkowo proste, jeśli wszystkie cele polityki można zmierzyć przy użyciu tego samego wskaźnika i z tą samą wagą. W tym przypadku metodą podejmowania decyzji jest analiza kosztów i korzyści (BCA).

Z drugiej strony, wielość celów wymagałaby wyrażenia wpływu polityki za pomocą różnych metryk, które trudno jest porównać. W takich przypadkach analityk polityki może oprzeć się na koncepcji użyteczności, aby połączyć różne cele w jedną ocenę. Zgodnie z koncepcją użyteczności, każdemu oddziaływaniu przypisuje się taką wagę, że jedna jednostka każdego ważonego oddziaływania jest uważana za równie wartościową (lub pożądaną) pod względem dobrobytu zbiorowego.

Weimer i Vining sugerują również, że zasada "iść, nie iść" może być użyteczny metoda wyboru spośród alternatywnych rozwiązań politycznych. Zgodnie z tym system adopcyjny decyzjom niektórych lub wszystkich skutków polityki mogą być przypisane progi, które są wykorzystywane do wyeliminowania przynajmniej niektórych wariantów polityki. Tym samym każda alternatywa polityczna, która nie spełnia tego progu, może zostać wykluczona z rozważań. Jeżeli tylko jeden wariant polityki spełnia wszystkie progi oddziaływania, to właśnie on jest brany pod uwagę "kurs " dla każdego oddziaływania. W przeciwnym razie może się zdarzyć, że wszystkie alternatywy polityczne z wyjątkiem kilku zostaną wykluczone, a te, które pozostaną, będą musiały zostać dokładniej przeanalizowane pod kątem ich kompromisów, aby móc została podjęta decyzja.

Demonstracja

Aby zademonstrować opisany powyżej proces racjonalnej analizy, przyjrzyjmy się dokumentowi polityki "Stymulowanie wykorzystania biopaliw w Unii Europejskiej: implikacje dla polityka w zakresie zmian klimatu" Lisa Ryan, gdzie w Unii Europejskiej zaproponowano zastąpienie paliw kopalnych biopaliwami w latach 2005-2010 w ramach strategii mającej na celu zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych z transportu drogowego, poprawę bezpieczeństwa dostaw energii oraz wsparcie rozwoju społeczności wiejskich. Metoda racjonalnego podejmowania decyzji jest bardzo zaawansowana i stosowana w niemal wszystkich dziedzinach życia.

Istnieje jednak wiele założeń, wymogów, bez których racjonalny model decyzyjny zawodzi. Dlatego należy wziąć pod uwagę wszystkie z nich. Model zakłada, że albo mamy, albo powinniśmy, albo możemy uzyskać odpowiednie informacje pod względem jakości, ilości i dokładności. Dotyczy to zarówno sytuacji podstawowej, jak i alternatyw technicznych. Ponadto zakłada się, że posiadasz, powinieneś lub możesz nabyć istotną wiedzę na temat związków przyczynowych istotnych dla oceny rozwiązań alternatywnych. Innymi słowy, zakłada, że jesteś świadomy wszystkich alternatyw i konsekwencji dokonanych wyborów. Następnie zakłada, że można je uszeregować i wybrać najlepszy z nich. Rozwiązywanie racjonalnych liczb ułamkowych jest popularną metodą w matematyce.

O ile model racjonalnego planowania był w swojej koncepcji nowatorski, o tyle same koncepcje są obecnie procesami kontrowersyjnymi i wątpliwymi. Model racjonalnego planowania wyszedł z masowego użycia w ostatniej dekadzie. Lucy Suchman twierdzi, że zamiast myśleć o ludziach jako racjonalnych planistach, można ich lepiej zrozumieć jako zaangażowanych w działanie w terenie. Idąc dalej, Guy Benveniste argumentował, że model racjonalny nie może być realizowany bez uwzględnienia kontekstu politycznego. Racjonalne rozwiązywanie problemów jest ważnym i ciekawym zadaniem.

Inne modele

Modele racjonalnego podejmowania decyzji zakładają proces poznawczy, w którym każdy krok przebiega w logicznej kolejności w stosunku do poprzedniego. Poznawczy oznacza, że opiera się na przemyśleniu i rozważeniu alternatywnych rozwiązań w celu uzyskania najlepszego potencjalnego wyniku.

Istnieją różne rodzaje modeli racjonalnych, a liczba używanych kroków, a nawet same kroki, będą się różnić między modelami.

Niektórzy zakładają, że podejmowanie decyzji jest równoznaczne z rozwiązywaniem problemów. Niektóre rozwiązania nie są jednak zorientowane na problem.

Porównania są często dokonywane poprzez wypełnianie formularzy lub diagramów, które mają wiele nazw. Macierz decyzyjna, macierz Pugha, macierz wyboru, formularz oceny kryteriów i inne. Każdemu kryterium przypisuje się względną wagę, a opcje są oceniane pod kątem każdego z nich i wybierane są najwyższe "wygrane". Rozwiązywanie nierówności ułamkowo-rynkowych jest bardzo popularne w matematyce.

Model racjonalnego podejmowania decyzji zakłada, że istnieje jeden najlepszy wynik. Z tego powodu bywa nazywany optymalizującym modelem decyzyjnym. Dążenie do doskonałości jest często czynnikiem powodującym faktyczne opóźnienie w podejmowaniu decyzji.

Model ten zakłada również możliwość rozważenia każdego wariantu, jak również poznanie przyszłych konsekwencji każdego. Chociaż wielu chciałoby myśleć, że wie, co się stanie, to jednak wszechświata często są inne plany.

Ogranicza się to również do poznawczych umiejętności danej osoby, decydenta. Jak dobra jest ich pamięć? Jak dobra jest ich wyobraźnia? Same kryteria będą oczywiście subiektywne i trudne do porównania. Modele te są czasochłonne i wymagają wielu informacji. I oczywiście racjonalny model podejmowania decyzji próbuje zanegować rolę emocji w tym procesie.

Mówi się, że decydenci wykazują ograniczoną racjonalność, gdy rozważają mniej opcji niż są faktycznie dostępne, lub gdy wybierają opcję, która nie jest najlepsza ogólnie, ale najlepsza w obecnych okolicznościach. Na przykład, ktoś rozlewa kawę na swoją koszulę w restauracji, idzie do sklepu obok i kupuje źle dopasowaną koszulę, aby natychmiast się przebrać. W tym zakresie rozwiązywanie nierówności racjonalnych jest bardzo skuteczne.

Oczywiście, optymalnie byłoby kupić odpowiednią koszulę. Ale jeśli ktoś się spieszy i nie może założyć mokrego, poplamionego kawą ubrania, to wypada też kupić niedopasowane ubranie. Nazywa się to satysfakcjonującym sposobem podejmowania racjonalnej decyzji.

Kiedy się nad tym zastanowić, większość naszych decyzji jest w ten sposób po części dlatego, że oszczędzamy czas, nie rozważając każdej dostępnej nam możliwości. Wybieramy tylko te najbardziej przydatne. Przykłady racjonalnego podejmowania decyzji są również popularne w szkołach, ponieważ korzyści z nich płynące są ogromne.

Historia

Model ten został pierwotnie stworzony przez Vrooma i Yettona w 1973 roku, a następnie zmodyfikowany przez Vrooma i Jago. W zasadzie istnieje pięć sytuacji podejmowania decyzji, od jednego decydenta do osoby posiadającej różne ilości informacji w porównaniu z resztą grupy i z całą grupą.

Model decyzyjny Vrooma-Jago zawiera serię siedmiu pytań wraz z odpowiedziami "tak" albo "nie", w którym określa się ważne kryteria i który z pięciu procesów decyzyjnych jest najbardziej odpowiedni.

Wniosek

Podejmowanie decyzji jest bardzo ważnym procesem w każdym znaczeniu tego słowa. Bez niej istnienie nowoczesnej reakcji politycznej i społecznej jest niemożliwe, ponieważ ludzka siła woli szuka swojego całkowitego wyrazu poprzez matrycę dokonywania wyborów. W informatyce, matematyce i dziedzinach mieszanych zwrot ten odnosi się jednak do nieco innego zjawiska i takie jest znaczenie artykułu. Jest to bardzo ważne do zrozumienia i uświadomienia dla każdego, kto to czyta, szczególnie dla osób, które będą często rozmawiały o racjonalnych rozwiązaniach, których metody i cechy z których bardzo różnorodne. Widać to również w informacjach przedstawionych w artykule.

Bardzo ważne jest również zrozumienie znaczenia rozwiązań. W dzisiejszych firmach to właśnie na desijn makerach, którzy odpowiadają za dużą część działalności holdingów medialnych, spoczywa ogromna odpowiedzialność. Dlatego ten temat jest tak interesujący dla wszystkich młodych i ambitnych specjalistów.

Przykłady z liczbami racjonalnymi, których rozwiązanie odgrywa dużą rolę w fizyce i naukach przyrodniczych, zostały zebrane właśnie ze względu na badanie tematu, któremu poświęcony jest ten artykuł.