Poziomy wydajności pracy: podstawowe wskaźniki, obliczanie, czynniki wpływające

Obecnie w wielu krajach przeprowadzane są różne reformy. Wszystkie one mają na celu poprawę jakości życia, wzrost gospodarczy i tak dalej. Jest jednak jeden ważny czynnik, który jest uważany za źródło pomagające przezwyciężyć negatywne skutki wynikające z reform - poziom wydajności.

Definicja pojęcia

Należy zacząć od tego, że wydajność to inaczej mówiąc owocność pracy. Można ją zmierzyć na dwa sposoby. Albo ilość wartości użytkowej dóbr wytworzonych w danym czasie, albo ilość czasu potrzebnego do wytworzenia jednej jednostki dobra.

Obecnie rozróżnia się dwa główne rodzaje wydajności pracy: żywą i całkowitą. Wydajność pracy żywej to czas potrzebny do wytworzenia produkcji w danym miejscu w danym przedsiębiorstwie. Istnieje również całkowita wydajność pracy. Jest on mierzony nakładem pracy żywej i materialnej, czyli pracy w przeszłości.

Podnoszenie poziomu wydajności pracy jest celowe, jeśli maleje udział pracy żywej, ale rośnie całkowita ilość pracy zmaterializowanej.

А że możliwe jest można powiedzieć o każdym przedsiębiorstwie z osobna? Tutaj poziom produktywności pracowników będzie mierzony produkcją na pracownika lub na jednostkę czasu.

Przedsiębiorstwo i praca

Warto zauważyć, że poziom wydajności pracy może być mierzony w inny sposób. Ta relacja produkcja realna produkcji do liczby pracowników w rzeczywistych przedsiębiorstwach. Wskaźnik ten ma pewną specyfikę - bezpośrednio odzwierciedla oszczędność pracy żywej, ale także pośrednio odzwierciedla oszczędność pracy publicznej.

W celu określenia liczbowego współczynnika tego wskaźnika można posłużyć się ogólnym równaniem, które wygląda następująco:

Pt = P / T.

W tym przypadku Pt to wydajność pracy, P to ilość produkcji w dowolnej formie, a T to ilość żywej siły roboczej wykorzystanej do jej wytworzenia.

Charakterystyka. Ilość wyprodukowanych towarów

Wskaźniki poziomu wydajności można scharakteryzować za pomocą kilku głównych parametrów. Kluczową miarą jest ilość towarów wyprodukowanych w danym okresie czasu. To jest główny wskaźnik, Najczęstsze i uniwersalny wśród wszystkich innych cech opisujących działanie. Należy zauważyć, że wydajność może być mierzona w kategoriach wskaźników fizycznych lub może być mierzona w kategoriach znormalizowanego czasu pracy. Wybór wskaźnika zależy od jednostki miary wybranej do obliczenia produkcji ogółem.

Pracochłonność produkcji

Drugim kluczowym wskaźnikiem wydajności pracy jest pracochłonność produkcji. Współczynnik ten jest ilością czasu potrzebną do wyprodukowania jednej jednostki produktu. Jest on również odwrotnością wskaźnika nakładów pracy. Standard ten ma również szereg mocnych zalet:

• Pozwala ustalić bezpośrednią korelację między produkcją a nakładem pracy potrzebnym do jej wytworzenia;
• pozwala na wystarczająco ścisłe powiązanie tych dwóch czynników, jak np. pomiar wydajności i określenie rezerw na jej wzrost;
• służy do porównania kosztów wytworzenia tego samego produktu w różnych warsztatach w ramach danego zakładu.

Obliczenie poziomu wydajności pracy, czyli obliczenie produkcji i pracochłonności, można przedstawić za pomocą następujących wzorów:

c = B/T,

gdzie: c jest całkowitą ilością dóbr wyprodukowanych w określonym czasie, B jest kosztem produkcji po wyprodukowaniu, T jest ilością czasu potrzebną do wyprodukowania jednej jednostki dobra.

Druga formuła wygląda bardzo podobnie:

t = T / V,

gdzie: t jest nakładem pracy włożonym w wytworzenie produktu.

Rezerwy na zwiększenie poziomu

Określenie sposobów zwiększenia poziomu wydajności - jest najważniejszy zadanie stojące przed pracownikami analitycznymi każdej firmy. Z tego powodu, w dzisiejszym krajowym środowisku biznesowym, istnieje szczególna klasyfikacja rezerw na ten wzrost.

pierwszą opcją jest podniesienie poziomu technicznego. Istnieje kilka głównych obszarów, które oznaczają postęp techniczny. Może to być mechanizacja i automatyzacja produkcji, możliwość wprowadzenia nowych rozwiązań technologicznych w procesie pracy, poprawa właściwości konstrukcyjnych wyrobów. Ponadto, poprawić zarówno jakość gotowego produktu, jak i surowców użytych do jego produkcji. W niektórych przypadkach wprowadzenie nowych źródeł energii może wpłynąć na poziom wydajności.

Organizacja pracy a środowisko naturalne

Jednym ze sposobów zwiększenia wydajności jest poprawa organizacji produkcji i samej pracy. Oznacza to zarówno doskonalenie istniejących pracowników, jak i rekrutację nowych. Ponadto można poprawić normy i miejsca pracy oraz zmniejszyć liczbę pracowników, którzy regularnie nie przestrzegają norm. Bardzo ważne jest, aby zapobiec niekorzystnej sytuacji, jaką jest rotacja personelu, czyli ciągła wymiana pracowników. W celu zaoszczędzenia czasu przydatna będzie mechanizacja wszystkich obliczeń w obszarze rachunkowości i informatyki.

Innym wariantem rozwoju jest zmiana warunków zewnętrznych, naturalnych. Wiąże się to z procesem uspołecznienia, dostosowania do potrzeb zwykłego pracownika w przedsiębiorstwie. Przede wszystkim dotyczy to takich branż jak wydobycie ropy, gazu, węgla, rudy i torfu. W mniejszym stopniu (a jednak w niektórych innych sektorach) dotyczy to rolnictwa, transportu.

Inne możliwości wzrostu

Jednym ze sposobów osiągnięcia wzrostu wydajności są zmiany strukturalne w produkcji. Dotyczy to częściowych zmian w proporcjach poszczególnych wariantów produkcji, pracochłonności programu produkcyjnego, ogólnego udziału wszystkich zakupionych półproduktów lub komponentów do towarów, np.

Infrastruktura społeczna odgrywa ważną rolę w rozwoju pracy. Jeśli nie istnieje, trzeba go stworzyć, a istniejący rozwinąć. Infrastruktura ta powinna rozwiązać problemy finansowe, trudności wynikające z terminowego wypłacania wynagrodzeń. Zadaniem tej struktury będzie również wiele innych kwestii, które będą związane z zaspokojeniem potrzeb zarówno przedsiębiorstwa, jak i pracujących w nim pracowników.

Średnie wskaźniki

Przeciętny poziom wydajności pracy jest określany przez kilka parametrów. Wszystkie one odnoszą się do jednego z dwóch głównych wskaźników wydajności pracy opisanych powyżej. Jest to produkcja dóbr w określonym czasie:

1. Pierwszym z nich jest średnia produkcja na godzinę. W tym przypadku, aby określić średnią, należy podzielić wielkość produkcji w danym okresie czasu przez liczbę faktycznie przepracowanych w tym okresie czasu roboczogodzin.
2. Średnia dzienna produkcja jest miarą stopy wydajności pracy. Obliczenie to polega na podzieleniu ilości produkcji w określonym czasie, ale już nie przez liczbę faktycznie przepracowanych godzin, lecz przez liczbę faktycznie przepracowanych osobodni. Należy tu dodać, że faktycznie przepracowane osobodni obejmują zarówno czas netto spędzony w pracy, jak i czas spędzony na przerwach obiadowych, zmianowych i przestojach, jeśli takie są. W tym przypadku jest oczywiste, że na średnią produkcję dzienną duży wpływ będzie miała produkcja godzinowa i godziny przepracowane przez pracowników.

Ostateczną miarą wydajności w tym przykładzie jest średnia produkcja w miesiącu. Produkcja za kwartał lub rok jest obliczana w ten sam sposób. Stopę wydajności w miesiącu, kwartale lub roku oblicza się dzieląc produkcję w wybranym okresie przez przeciętną liczbę robotników, pracowników itp. д.

Relacja

Te trzy średnie są ze sobą powiązane. Na przykład, średnia dzienna wydajność jest iloczynem średniej wydajności godzinowej i średniej liczby przepracowanych godzin. Przeciętna miesięczna produkcja na jednego pracownika to iloczyn uzyskanej wcześniej przeciętnej dziennej produkcji przez przeciętny czas trwania miesiąca pracy tego pracownika.

Uwzględniono tu średnią produkcję na jednego pracownika. Są one różne, ponieważ nie wszyscy pracownicy mają bezpośredni wkład w produkcję. Mogą to być np. pracownicy księgowości, pracownicy obsługi itp. д. Można go określić za pomocą iloczyn średniej miesięcznej produkcji jednego pracownika i udziału pracowników w ogólnej liczbie zatrudnionych.

Metody pomiaru wydajności

Istnieją kilka metod, które umożliwiają pomiar wydajności pracy. Wybór zależy od tego, jak obliczana jest wydajność, tzn. licznik we wzorze. Jeśli chodzi o metody, to są one naturalne, oparte na pracy i wartości.

W przypadku jednorodnej produkcji najlepszy wybrać metodę pomiaru naturalnego. Metoda pomiaru pracy najlepiej sprawdza się tam, gdzie stanowiska pracy, zespoły itp. są mierzone za pomocą. д. to wystarczająco duża wielkość produkcji przy często zmieniającym się asortymencie. Jeżeli przedsiębiorstwo produkuje różne rodzaje towarów, metoda kosztowa jest oczywiście najlepszą metodą wyceny.

Metoda naturalna i metoda pracy

Jeżeli do pomiaru wydajności pracy wybrano metodę naturalną, cała produkcja powinna być mierzona w odpowiadających jej jednostkach fizycznych, tj. tonach, metrach itd. д. Inny sposób obliczania tej metody to, gdzie należy przyjąć średnią liczbę pracowników na roboczogodzinę lub osobodzień i przeliczyć ją na jednostkę czasu pracy.

Najlepiej stosować te wskaźniki fizyczne do obliczania produktywności zespołów roboczych, lub indywidualnie dla każdego pracownika.

W odniesieniu do metody pracy, produkcja będzie określona w osobogodzinach. Aby uzyskać standardową liczbę godzin, należy pomnożyć ilość pracy przez odpowiednią jednostkę czasu i zsumować wyniki. Metoda ta ma jednak pewne wady, które powodują, że nie jest w stanie zapewnić obiektywnej oceny poziomu i dynamiki wydajności pracy nawet dla pojedynczego zakładu pracy.

Metoda kosztowa

Metoda ta jest najlepiej wykorzystywana przy pomiarze wydajności pracy na poziomie przedsiębiorstwa, oddziału lub nawet agregatu.

W przypadku Federacji Rosyjskiej wszystkie produkty, usługi, towary i inne wytwory sprzedawane są za tę samą walutę - ruble. Produkcja w tym przypadku jest obliczana w tej samej walucie.

Na końcu można dodać, co następuje. Niezależnie od miejsca, jakie zajmuje firma w swojej branży i całej gospodarce, kluczem do jej sukcesu, wzrostu i rozwoju jest zawsze wydajność pracy i poprawa tego parametru. Fakt ten należy uwzględnić również w całym państwie.