Vachin finka: opis, rozmiar, materiał ostrza

Finka Vacha należy do grupy legendarnych rzadkich noży. Większość z nich została zniszczona w latach 80. i 90. Cudem ocalałe egzemplarze są eksponowane na różnych aukcjach i wystawach. Kolekcjonerzy są zainteresowani tym produktem nie tylko ze względu na jego rzadkość, ale także ze względu na fakty historyczne. Ten rodzaj noża służył do uzbrojenia specjalnych oddziałów NKWD i KGB. Wszystkie dane związane z tymi usługami podlegały zniszczeniu, co dotyczyło również przedmiotowej broni z zimnej stali. Przyjrzyjmy się jego cechy i właściwości.

Historia tworzenia

Pierwowzorem finki Vacha było narodowe ostrze fińskie znane jako "pukko". Z biegiem czasu radziecka wersja noża została udoskonalona, zyskując osobliwości, których nie było u jej skandynawskiego przodka. Oficjalna historia istnienia Finka zakończyła się w 1935 roku, kiedy to na mocy ustawy wydano zakaz noszenia, wytwarzania i sprzedaży określonego typu broni z zimnej stali.

Oryginalna finka Vachinsky została zaprojektowana i opracowana w 30-tym roku ubiegłego wieku. Model ten został wykonany dla specjalnych oddziałów NKWD, które potrzebowały niezawodnych i kompaktowych noży. Schematy i rysunki były oparte na krótkich fińskich nożach narodowych zaprojektowanych przez Pontusa Holmberga. Ponieważ twórca pochodził ze Szwecji, ostrza były początkowo klasyfikowane jako ostrza typu "norweskiego".

Osobliwości produkcyjne w ZSRR

Historia finki vacha w Związku Radzieckim sięga fabryki "Trud", znajdującej się w regionie Niżnego Nowogrodu (wieś Vacha). Główne różnice w stosunku do swojego skandynawskiego "brata" to kilka punktów:

• Kościany hilt został zastąpiony plastikowym odpowiednikiem ze względu na wysoki koszt elementu z kłów słonia;
• Również handguard przeszedł transformację, dzięki czemu nóż stał się wygodniejszy, nie zmieniając swojej tradycyjnej konfiguracji;
• Znak producenta został umieszczony na pięcie, co stanowiło główną różnicę między oryginałem a istniejącymi kopiami.

W dzisiejszych czasach dość trudno jest znaleźć autentyczną finkę NKWD. Niemniej jednak istnieją modele, które nie wykazują praktycznie żadnych śladów użytkowania. Przedmiotowy nóż był wykorzystywany przez funkcjonariuszy Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych i Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego. Ta broń ostra nigdy nie została oficjalnie przyjęta przez armię radziecką.

Parametry techniczne

Poniżej przedstawiamy taktykę-charakterystyka techniczna przedmiotowego noża:

• Osłona ostrza ma kształt litery S i jest dwustronna;
• Długość ostrza finki Wachińskiej wynosi 12,5 centymetra przy szerokości zaledwie 2 centymetrów;
• Dużą sztywność ostrza zapewniały podłużne płaty, a grubość ostrza wynosiła około 4,5 milimetra;
• Nóż został wyposażony w nienaostrzoną piętkę przed gardą, która służyła do wygodnego ułożenia palca wskazującego w niektórych typach chwytów;
• Rodzaj ostrzenia jest jednostronny o twardości 58 jednostek Rockwella;
• Hilt wykonany jest z włókna węglowego ze wstawkami z kości i drewna;
• Pochwa - wykonana z grubej, ciemnej skóry, mocowana na pasie za pomocą szlufki ze specjalnym przyciskiem umożliwiającym szybkie zapięcie pochewki;
• długość całkowita - 24 cm.

Oprócz samej finki Wachińskiej w zestawie znajduje się odpinana pochwa. W nowoczesnych replikach mogą być wykonane z lekkiej skóry. Sam nóż był produkowany w kilku wariantach, różniących się znaczkiem gwiazdy, materiałem i kolorem głowni.

Nowoczesne wersje

Teraz nie jest tak łatwo kupić finkę NKWD w oryginalnej wersji. Najczęściej pojawiają się na zagranicznych aukcjach, a ich cena sięga kilku tysięcy euro. Na życzenie można zakupić kopie legendarnych zimnych broni. Są one produkowane przez różnych producentów, o różnych cechach zewnętrznych i jakościowych.

Zazwyczaj repliki produkowane są w zmodyfikowanej konfiguracji, co pozwala wyłączyć je z kategorii broni obuchowej, wypuszczając na wolny rynek. Firma "AiR" z siedzibą w Zlatoust jest pionierem w dziedzinie replik rekreacji Finka. Osoby znające się na rzeczy i kolekcjonerzy preferują modele "Finka-1", 2 i 3.

Cechy

Dwie ostatnie modyfikacje jak najdokładniej kopiują oryginał. Do głównych różnic należą następujące punkty:

• Rozszerzony zakres surowców do wykonania hiltów;
• w pobliżu trzonu, ostrze ma grubość 2,3 mm;
• inne parametry jakościowe metalu.

Oprócz imitacji fabrycznych, repliki finki wachińskiej, której opis podano powyżej, wykonywane są przez prywatnych rzemieślników. Jakość takich noży jest znacznie wyższa, podobnie jak ich cena. Niektóre kopie mogą być odróżnione od oryginału tylko przez doświadczonego specjalistę.

Cel i działanie

Ponieważ, kształt ostrza Finki Wachińskiej i ogólny projekt jest wyszukany, broń była uważana za udaną i nowoczesną jak na swoje czasy. Kompaktowe rozmiary ceniono za łatwość przenoszenia podczas długich przepraw czy przeprowadzek, a trwałość i niezawodność bywała przesadzona. Na ten temat krążą nawet legendy, niemalże twierdząc, że jest on pierwszym w swojej klasie.

Współczesne przeznaczenie Finka dzieli się na takie pozycje:

1. Na pamiątkę. Wysokiej jakości replika zachwyci kolekcjonerów i koneserów broni obuchowej. Na fince można wygrawerować lub nanieść napisy, które dodadzą jej wyjątkowości.
2. Do celów turystycznych. W czasie wędrówki, finca sprawdzi się doskonale ze standardowymi obowiązkami, jak np kształt i wielkość Przypomina analog używany przez wędrowców.
3. Do samoobrony. Warto zauważyć, że noszenie nawet repliki tego noża wymaga odpowiedniego zezwolenia.

Gdzie kupić?

Jest kilka sposobów aby kupić vacha finka lub dokładną replikę. Należą do nich:

1. Aukcja interaktywna. Zazwyczaj są to zagraniczne strony, gdzie można kupić oryginalne modele w dobrym stanie.
2. W sprawie zasobów oficjalnych producentów. Tylko kopie są dostępne tutaj, ale ceny są dość rozsądne, wraz z przyzwoitą jakością funkcji.
3. Od kolekcjonerów, którzy umieszczają odpowiednie ogłoszenia w sieci lub sprzedają produkty poprzez społeczności antykwariatów.

Jako opcję można kupić nóż turystyczny, który nie będzie ustępował fince, poza wyglądem. Należy mieć świadomość, że parametry techniczne kopii na pewno będą się różnić od parametrów oryginału. Wynika to z faktu, że materiał ostrza finki wachińskiej i inne wskaźniki odpowiadają kategorii broni obrzynanej. Wymaga to specjalnego zezwolenia na noszenie i przechowywanie noża.

Zalecenia

Cena replik noży NKWD na współczesnym rynku waha się w granicach 150-200 dolarów (9-12 tys. rubli). Ostateczna cena zależy od wieku, wyposażenia i materiału. Wcześniejsze kopie są cenione wyżej, ponieważ uważa się je za maksymalne naśladowanie oryginalnej finki. Pierwotnie ostrze, o którym mowa, było ściśle wyspecjalizowaną bronią bojową. Obecnie takie produkty są zazwyczaj pozycjonowane jako eksponaty kolekcjonerskie lub pamiątkowe. Zaleca się, aby zakup oryginału odbywał się w obecności doświadczonego antykwariusza. Pomogłoby to nie tylko określić autentyczność modelu, ale także jego rzeczywistą wartość.

Ciekawostki

Fińsko-szwedzki nóż zajmuje pewną niszę nie tylko w organach ścigania, ale także w świecie więziennictwa. W latach 30-tych XX wieku władze sowieckie stworzyły całe warsztaty do produkcji tej broni obuchowej. Sprzęt do tego celu był wówczas najnowocześniejszy. W konsekwencji w takich "fabrykach" kwitła produkcja rzemieślnicza. Według niektórych doniesień przekraczał on 50% wszystkich noży produkowanych w kraju.

Finki szybko zostały zaadoptowane nie tylko przez służby wywiadowcze, ale także przez więźniów. Takie noże nazywały się IRA (skrót od "zamierzam wyciąć majątek"). Do aktywistów zaliczono więźniów, którzy zgodzili się na współpracę ze strażnikami i władzami więzień lub stref. Noże tego typu pojawiła się w latach 40. i różniła się od Vachy finki brakiem osłony. Takie ostrze łatwiej było ukryć w rękawie lub bucie. Poza tym produkt nie przywierał do elementów odzieży.

Drugą charakterystyczną cechą jest litera "I" w uchwycie tarczy. Wykonywano go zazwyczaj w kolorze czerwonym. Były też wersje z czerwoną przekątną i dwoma czarnymi paskami. Dodatkowo linie można było rozłożyć w poprzek hilta, co robiono w celach konspiracyjnych, a w slangu nazywano to "smudge Irka".

Mity i rzeczywistość

Na poziomie oficjalnym omawiany nóż nie został przyjęty do służby wojskowej, będąc wydanym jako service pack. W 1940 roku w podręczniku V. Wołkow "Combat sambo" poświęca jeden rozdział na techniki posługiwania się nożem fińskim. Produkcja finki Wachina była kontynuowana w fabryce Trud do końca lat 70. Broń ostra, o której mowa, była używana przez NKWD i KGB podczas II wojny światowej i po jej zakończeniu. Jak większość rzeczy związanych z Komitetem Bezpieczeństwa Państwowego, również ta pozycja stała się przesiąknięta tajemnicą i mitem. Jedna z legend mówiła o tajemniczym nożu balistycznym zdolnym do wystrzeliwania ostrza, inne historie wspominały o modyfikacjach polegających na rzucaniu rtęci.