Filozofia wieku. Siedmioletnie cykle życia ludzkiego

Wiele osób, zainteresowanych filozofią i rozwojem osobistym, słyszało o siedmioletnich cyklach życia człowieka. Oczywiście, teoria ta nie jest w pełni jednoznaczna i ma pewne wyjątki, z powodu których jest aktywnie krytykowana przez niektórych specjalistów. Jednak poznanie takich cyklicznych rytmów jest nie tylko ciekawe, ale i pożyteczne.

Co to są te cykle?

Na początek, istnieje teoria, że co siedem lat człowiek zmienia się znacząco. Jest to okres, który jest wystarczająco długi, aby zgromadzić wystarczające doświadczenie, które pozwoli Ci przejść do kolejnego etapu rozwoju. Przejście wiąże się ze znaczną zmianą perspektywy, postrzegania świata, znalezienia w nim swojego miejsca i celu.

Dlatego siedem lat, czternaście, dwadzieścia jeden i tak dalej to kryzysy. Nie należy jednak od razu postrzegać tych lat jako czegoś negatywnego. To po prostu przemyślenie i zmiana osoby jako osoba. Bez niej nie ma wzrostu. liczba cykli może być bardzo różna - każdy ekspert badający temat przytacza pewne tezy w obronie swojej teorii. Niektórzy mówią o 12 cyklach życia człowieka, inni uważają, że jest ich znacznie mniej, około siedmiu lub ośmiu. Cóż, na takie pytanie trudno jest odpowiedzieć jednoznacznie.

Dlaczego musimy wiedzieć??

Teraz do kolejnego pytania: dlaczego musimy zrozumieć cykle życia?? Jest to naprawdę cenna umiejętność, i to nie tylko o znaczeniu teoretycznym, ale także praktycznym.

Mając pojęcie o siedmioletnich cyklach życia człowieka, można nauczyć się znacznie lepiej rozumieć ludzi wokół siebie, poprawić relacje z krewnymi (rodzicami, dziećmi, innymi krewnymi). Wiedząc, co dana osoba najbardziej ceni w danym wieku i jakie ma cele, łatwiej się z nią dogadać. Warto więc nie tylko poznać 7-letnie cykle życia człowieka, ale także pamiętać o ich różnicach. Przejdźmy od razu do opisu.

Od 0 do 7 lat

Według niektórych ekspertów, najważniejszy cykl życia człowieka. Do 7 roku życia jest nierozłączną częścią matki i nie stanowi jej życie bez jej. Często nawet kilkudniowa rozłąka jest dla niego poważną tragedią, o której na szczęście szybko zapomina, gdy tylko mama wraca i dalej obsypuje go miłością. Niemowlę poznaje pierwsze wskazówki dotyczące otaczającego je świata. Dotyczy to zarówno pierwszych doznań (ciepło matki, smak jej mleka, jej głos), jak i tych bardziej złożonych, związanych z opanowaniem ogromnego świata (zapach świeżo skoszonej trawy, smak różnych pokarmów, piasek pod stopami i wiele innych). To znaczy, że w jednym cyklu następuje przejście od absolutnego bezpieczeństwa pod opieką matki do pierwszego wyjścia na zimny, okrutny świat wokół nas.

Eksperci często opisują pierwszy cykl jako czas zapuszczania korzeni. Dziecko aktywnie chłonie wszelkie informacje o otaczającym je świecie, uczy się, co jest akceptowalne, a co nie, co jest niebezpieczne, a co szczególnie cenne.

Niektórzy eksperci twierdzą, że to właśnie podczas pierwszego cyklu wszystkie umiejętności są przyswajane - później mogą być rozwijane lub nie, ale bardzo trudno jest zaszczepić nowe. Dziecko powinno więc spróbować jak najwięcej rzeczy: spróbować sportu (pływanie, bieganie, długie spacery), intelektualnego spędzania wolnego czasu (proste gry planszowe, warcaby, czytanie) i sztuki (rysunki, słuchanie muzyki klasycznej, pierwsze wyuczone piosenki). Równie ważne jest rozwijanie jego umiejętności komunikacyjnych - powinien dużo i aktywnie komunikować się z rówieśnikami.

W tym czasie dziecko powinno być otoczone miłością matki - surową, ale wyrozumiałą.

Fundamenty, położone przed ukończeniem siódmego roku życia, dają im możliwość wyrosnąć z czasem na silnego, inteligentnego, utalentowanego i pewnego siebie człowieka.

Od 7 do 14 roku życia

Drugi i bardzo ważny cykl rodzinny w życiu człowieka. To wtedy dziecko staje się nastolatkiem. Relacja z matką zajmuje drugie miejsce, a ojciec staje się najbliższą osobą. Dzieje się tak prawdopodobnie dlatego, że wszyscy dojrzali mężczyźni, bez względu na to, jak poważni i odnoszący sukcesy mogą być, w sercu nadal są niegrzecznymi chłopcami. To właśnie z tatą dziecko spędza dużo czasu na poznawaniu otaczającego go świata, nie tak holistycznie jak wcześniej, ale w sposób bardziej przedmiotowy, wyrażając poszczególne zainteresowania.

Młodzieniec przyjmuje bardzo subiektywne spojrzenie na świat i pozwala mu się w nim zatopić. Porównuje swoją osobowość z osobami z otoczenia, wybierając punkty odniesienia i przyswajając normy. Cały świat postrzegany jest z egocentrycznego punktu widzenia, jak np "ten jest wyższy ode mnie", "Ten jest grubszy ode mnie", "ten jest głupszy ode mnie". Jest to całkiem normalne podejście, które pozwala nastolatkom nie tylko odnaleźć swoje miejsce w świecie, ale także, w razie potrzeby, zmienić. Potem jest o wiele trudniej się zmienić. I oczywiście nie może zabraknąć ojca, który zawsze jest gotowy do pomocy w każdym przedsięwzięciu.

Od 14 do 21 roku życia

Mówiąc o cyklach w przyrodzie i życiu człowieka, warto zauważyć, że ten jest najbardziej niebezpieczny dla nastolatka przeistaczającego się w dorosłego człowieka. Bo kojarzy się z buntem.

Wczorajszy nastolatek, przyzwyczajony do bezwarunkowego posłuszeństwa wobec wymagań rodziców, sam zmienia się w dorosłego (tak, właśnie dorosłego, wszelkie rozmowy o osiemnastolatkach są wyraźnie nie do obrony - dzieciństwo jest sztucznie rozciągnięte, w niż możesz łatwo to zauważyć, jeśli spojrzeć na 15-latków sprzed dwóch czy trzech wieków) i nie chce już przestrzegać zasad. Sam chce je założyć. W razie potrzeby jest gotowy do zniszczenia otaczających go struktur.

Konflikt najpierw przebiega w rodzinie, potem bunt przenosi się na świat zewnętrzny. Wszystko, co nie podoba się starszym, jest już dobrą rzeczą. Brzydkie ubrania? Muzyka bez dźwięku? Systematyczne łamanie zasad? Anything goes!

Osoba ta przestaje być częścią rodziny, staje się odrębną jednostką, wciąż samotną. Będzie musiała znaleźć swoje miejsce w życiu. Bardzo trudno jest wpłynąć na prawie dorosłego człowieka, zwłaszcza na wczorajsze autorytety - matkę i ojca. Ich dziecko (tak, dla nich na zawsze będzie to dziecko) musi pokonać swoje własne wyboje na drodze. A to, jak bardzo będą poważne, zależy od tego, ile właściwego wychowania i moralności zostało wpojone w poprzednich cyklach. Niektórzy ludzie (zwykle wychowani w surowym, konserwatywnym stylu) przechodzą przez trzeci cykl łatwiej i bez większych trudności, dość szybko stając się poważnymi, silnymi i inteligentnymi ludźmi, którzy mają co wspominać. Inni, po przejściu przez liberalne i zbyt miękkie wychowanie, mogą na zawsze utknąć w cyklu, odmawiając dorastania, szukania poważnej pracy, nawiązywania długotrwałych relacji, podejmowania który-lub zobowiązania.

Od 21 do 28

Bunt nastolatków się skończył. Pierwsze wyboje powstają. Jako osoba dorosła, chłopiec lub dziewczynka ma teraz pełną świadomość, że jego rodzice mieli rację w wielu kwestiach, które kiedyś były kontrowersyjne.

Po cyklu singlowania rozpoczyna się poszukiwanie odpowiedniego partnera. U niektórych osób dzieje się to na początku czwartego cyklu, a u innych pod koniec. Zależy to nie tylko od wychowania, ale także od temperamentu, nawyków jednostki.

Jednocześnie człowiek staje się lękliwy z powodu braku zmian. Wydaje się, że wszystkie marzenia z dzieciństwa zniknęły, a sprawy po prostu się nie układają. W tym czasie ważne jest, aby znaleźć dokładne wytyczne (jeśli nie zostały ustalone w rodzinie) i postępować zgodnie z nimi. Na pewno jest jakiś określony cel: dla niektórych są to osiągnięcia sportowe, dla niektórych działalność charytatywna, a dla niektórych po prostu kupno drogiego smartfona lub markowych ubrań.

Można powiedzieć z całą pewnością: z czasem depresja towarzysząca upadkowi dziecięcych marzeń (o zostaniu sławnym aktorem, prezydentem, sportowcem czy oligarchą) minie. Najważniejsze to przetrwać te trudne lata.

Wiek od 28 do 35 lat

Gdyby wykreślić siedmioletni cykl życia człowieka, cykl ten stałby się bardzo niejednoznaczny.

Często zależało to od tego, jak przebiegały poprzednie cykle, zwłaszcza dwa pierwsze. Dzięki odpowiedniemu wychowaniu człowiek buduje silną jednostkę społeczną, z powodzeniem pnie się po szczeblach kariery, osiąga sukcesy w interesującej go sferze, a w razie potrzeby zmienia pracę. Jest pewny siebie, ma precyzyjne wytyczne i nie odstępuje od nich.

Znacznie gorzej, jeśli popełniono błędy w wychowaniu. Prowadzi to do najsmutniejszych konsekwencji - rozbitych małżeństw, niewykorzystanych szans, braku ciekawych dziedzin i zainteresowań. Tego typu problem często określa się mianem kryzysu wieku średniego. Osoba słaba, po utracie wszystkiego, co kiedyś ją interesowało, może zacząć schodzić na dno, zacząć nadużywać alkoholu, a nawet zwrócić się ku narkotykom, co z pewnością zrujnuje jej życie.

Od 35 do 42

Cykl wygląda bardzo podobnie do poprzedniego - można go nazwać restartem. Jednak człowiek jest znacznie mądrzejszy i bardziej doświadczony w wieku 35 lat niż w wieku 28 lat. Błędy popełnia się więc rzadziej, ale jeśli już się je popełni, to stają się one poważniejsze.

Rozwiedzeni mają tendencję do ponownego ożenku lub ponownego małżeństwa - z uwzględnieniem błędów, które doprowadziły do zniszczenia pierwszego małżeństwa. Dość często zmienia się miejsce pracy. Nie chodzi już o prestiż pracy, ale o wolność, jaką ona daje. Zdajemy sobie sprawę, że spędzenie jednej trzeciej życia w warunkach, które nam nie odpowiadają, jest po prostu głupie - i nawet zarobione tam pieniądze nie będą godną rekompensatą. Niektórzy ludzie przeklinają swoją pracę i grożą jej porzuceniem, ale jeśli jeszcze tego nie zrobili, to znaczy, że w głębi duszy są całkiem zadowoleni.

42 do 49

Okres dość złożony i niejednoznaczny - wszystko, co się tu dzieje, zależy od tego, jak przebiegały poprzednie cykle, jak wpłynęły na daną osobę.

Niektórzy ludzie rzucają się w wir materializmu. Kupują nowe samochody, robią kochanki, defraudują pieniądze - wszystko po to, by podnieść swoją rangę w oczach innych.

Inni, którzy naprawdę osiągnęli swoje cele i wierzą w siebie, w słuszność obranej drogi, nadal rozwijają się duchowo. To nie znaczy, że trzeba iść do klasztoru. Człowiek po prostu zaczyna myśleć bardziej o rzeczach trwałych, zwracając mniejszą uwagę na drogie ubrania, markowe zegarki i smartfony. Jest ustawiony i.. problemy filozoficzneDlaczego tu jesteśmy? Co powinni.. zrobić?

Od 49 do 56 roku życia

Większość ludzi, którzy przeszli przez wszystkie cykle, zwykle staje się spokojna, mądra i pewna siebie w tym czasie. Nie interesuje ich drobne zamieszanie, przelotne zachcianki - przekroczyli już próg półwiecza i doskonale wiedzą, czego chcą od życia. Najczęściej jest to spokój, ludzie wokół mnie, dobrobyt porównawczy.

Jednocześnie nie wszyscy stają się bierni. Często wręcz przeciwnie, wiele osób, gdy przechodzi na emeryturę i dostaje wystarczająco dużo wolnego czasu, przeżywa drugą młodość - zdobywa nowe hobby, zaczyna podróżować. Na myśl przychodzi klasyczna wypowiedź listonosza: "Ja dopiero zaczynam w życiu. Odchodzę na emeryturę". I ten żart wcale nie jest tak daleki od prawdy.

Co wtedy?

Oczywiście życie nie kończy się po 56 roku życia. Po prostu nie ma nagłej zmiany jakościowej. Osoba kontynuuje poprzedni cykl, tylko na początku ilościowo wzrasta, a potem powoli zanika - po prostu z przyczyn fizjologicznych. Nie ma przemyślenia wartości, zmiany światopoglądu - w wieku 60 lat jest już za późno na zmianę przyzwyczajeń, którymi żyło się przez całe życie.

Czy cykle zawsze działają??

Oczywiście, cykle nie zawsze pokrywają się dokładnie z wiekiem. Zatem mierzenie cykli życia człowieka datą urodzenia jest błędem.

Wiele zależy od środowiska oraz doświadczanych wstrząsów i stresów. Aby przetrwać w nieprzyjaznym środowisku, dzieci muszą się zmieniać, aktywnie rozwijać. W efekcie pierwszy cykl może równie dobrze zakończyć się w wieku 5 lat, a drugi w wieku 10 lat.

I nie tylko nieprzyjazne warunki do tego prowadzą, ale także odpowiednie wychowanie, po prostu pracowite życie. Pozwala szybciej gromadzić doświadczenie i poświęcać mniej czasu na popełnianie i poprawianie błędów. Oczywiście, dzięki takiemu podejściu ludzie osiągają szczyt i udaje im się zrobić w życiu więcej.

Wniosek

Tym samym nasz artykuł dobiega końca. Jesteście teraz świadomi filozofii cykli wiekowych w życiu człowieka. Chociaż teoria ta jest uważana za nieco kontrowersyjną i nie w pełni udowodnioną, ale wyraźnie zawiera pewne poprawne postulaty. Wiedza na ten temat jest więc bardzo przydatna - wypróbuj opisane powyżej cykle na sobie i swoim otoczeniu, a z pewnością zauważysz wiele potwierdzeń, które w żadnym wypadku nie mogą być tylko przypadkiem.