Atopowe zapalenie warg: przyczyny, objawy, diagnoza i leczenie

Zapalenie atopowe warg to choroba zapalna czerwonej obwódki warg, spowodowana reakcją alergiczną organizmu na różne bodźce. Choroba objawia się świądem, pieczeniem, obrzękiem, bólem, suchością i łuszczeniem granicy warg i skóry około ustnej. Diagnoza opiera się na danych z objawów klinicznych, wywiadu, badania histologicznego, testów skórnych. Leczenie obejmuje przyjmowanie witamin, kortykosteroidów i leków przeciwhistaminowych, miejscowe stosowanie maści hormonalnych oraz działanie promieni Bucca. Pacjentowi zaleca się dietę, rezygnację z palenia papierosów i alkoholu.

Atopic heilitis - dotknięta warga z powodu dużej wrażliwości na alergeny. Uważa się, że heilitis jest objawowe i jest jednym z objawów neurodermitis (atopowego zapalenia skóry), chociaż skóra może przez długi czas pozostać bezobjawowa, nie dając innych objawów niż zmiany na wargach. Eksperci współczesnej stomatologii uważają, że atopowe zapalenie błony śluzowej nosa w dużej mierze wynika z predyspozycji genetycznych, ale ważną rolę odgrywają również inne czynniki czynniki środowiskowe. Występuje częściej u młodzieży i dzieci w wieku od 5 do 17 lat i często ustępuje samoistnie po zakończeniu okresu dojrzewania. Należy również zauważyć, że w ostatnich dekadach obserwuje się starzenie grupy pacjentów - ten typ cheilitis występuje coraz częściej u osób po 40. roku życia.

Przyczyny

Rozwój atopowego zapalenia błony śluzowej nosa jest zwykle związany z dziedziczną predyspozycją do alergii atopowej oraz jak również zaburzenia aktywność centralnego i autonomicznego układu nerwowego układy nerwowe. Proces patologiczny wyzwalają wszelkie zaburzenia organizmu: choroby przewlekłe, ogólny spadek odporności, złe odżywianie, brak witamin i minerałów, duże obciążenie psychiczne i fizyczne, częsty stres.

Istnieje wiele różnych czynników drażniących, które bezpośrednio wywołują reakcje alergiczne. Wśród nich m.in najczęściej spotykany Alergeny obejmują pyłki roślin, produkty lecznicze, kurz domowy, produkty spożywcze i wiele innych rzeczy. Ponadto choroby płuc, choroby przewodu pokarmowego, zaburzenia układu endokrynnego, choroby narządów laryngologicznych oraz stres psychologiczny również mogą powodować nawroty procesu patologicznego, dysbakterioza jelitowa, Złe nawyki i inne czynniki.

Symptomy

Przy atopowym zapaleniu skóry na wargach u osoby dotkniętej chorobą występują specyficzne objawy, charakteryzujące się zmianami na granicy warg i wokół nich, które najintensywniej występują w kącikach ust. Błona śluzowa Na ustach może pojawić się rumień, gdy skóra ust jest atopowa Obszar zmiany może nigdy nie być zaangażowany w przebieg choroby. Choroba zaczyna się od lekkiego obrzęku warg, suchości i uczucia swędzenia. Na zmienionej chorobowo powierzchni grzywki powstaje wówczas dobrze odgraniczona, jasnoróżowa plama zwana rumieniem.

Następnie mogą ustąpić ostre objawy atopowego zapalenia skóry. Łuszczenie się i przenikanie czerwonych frędzli, powstają drobne bruzdy i pęknięcia. Innym charakterystycznym objawem alergii atopowej jest występowanie podobnych zmian skórnych w innych częściach ciała (łokcie, twarz, ścięgna).

Ta choroba czerwonej grzywki warg jest chorobą sezonową, ale pogorszenie objawów występuje zwykle jesienią i zimą, a ustępuje latem. Zauważono, że u wielu młodych pacjentów objawy często ustępują samoistnie po okresie pokwitania, chociaż po tym czasie mogą jeszcze wystąpić nawroty.

Środki diagnostyczne

Atopowe zapalenie kości rozpoznaje lekarz stomatolog na podstawie obrazu klinicznego, danych z wywiadu. W razie potrzeby można przeprowadzić pewne dodatkowe badania, takie jak analiza morfologiczna chorej tkanki i testy skórne, aby dokładniej wyjaśnić przyczyny reakcji alergicznej. W procesie diagnostycznym mogą brać udział także inni specjaliści - alergolog, otolaryngolog, gastroenterolog i dermatolog. W badaniu histologicznym stwierdza się regularną akantozę, parakeratozę, okołonaczyniowe nacieki histiocytów, limfocytów i eozynofili w skórze właściwej.

Cheilitis atopowe różnicuje się z identycznymi objawowo cheilitis: złuszczającym, aktynogennym i alergicznym, a także z candida i paciorkowcowym. Actinic cheilitis różni się od atopowego tym, że proces patologiczny jest wyraźnie związany z nasłonecznieniem, zaostrzenie objawów następuje wiosną i latem, a na kącikach ust nie ma zmian chorobowych.

Falisty przebieg, naciek tkankowy i rumień różowy obecny w miejscach zmienionych chorobowo nie są charakterystyczne dla złuszczającego zapalenia błony śluzowej policzków. Ponadto, skóra i kąciki ust nie są dotknięte tą formą cheilitis. Należy wykluczyć alergiczne zapalenie spojówek, ponieważ objawy nie są zależne od kontaktu warg z alergenem. Zakażenia Candida i paciorkowcowe są dość podobne, dotyczą kącików ust, ale nie powodują lichenizacji charakterystycznej dla atopowego zapalenia błony śluzowej jamy ustnej. Musi być również różnicowany z toczniem rumieniowatym poprzez badanie zmian w lampie Vud.

Zabiegi terapeutyczne

Terapia ogólna polega na eliminacji czynników drażniących i niespecyficznym leczeniu odczulającym: w tym celu należy stosować leki przeciwhistaminowe leki dla cheilitis ("Loratadyna", "Chloropyramina", "Hyphenadine", "Mebhydroline"), kortykosteroidy ("Deksametazon", "Prednizolon"), tiosiarczan sodu (dożylnie), "Histaglobulina" (podskórnie). W razie potrzeby można podać pacjentowi środki uspokajające ("Diazepam", "Oksazepam" itp.).

Terapia witaminowa - witaminy takie jak B₁, В₆, В₁₂, C, PP. W terapii miejscowej stosuje się maści na bazie kortykosteroidów - maść z hydrokortyzonem, "Prednizolon". Zgodnie z instrukcją stosowania preparat nakłada się warstwowo na obszary skóry objęte stanem zapalnym, do trzech razy dziennie. Możliwe jest stosowanie opatrunków na ograniczonych obszarach zapalnych. Czas trwania leczenia: 6 dni, w razie potrzeby przedłużyć do 10 dni. Można go stosować maksymalnie przez 14 dni.

Zaleca się również stosowanie w zmienionych chorobowo miejscach wargi substancji keratoplastycznych, olejowych witamin A i E, kleistej pasty dentystycznej lub podobnego zabiegu. W przypadku słabej skuteczności leczenia zachowawczego zastosowanie Promieniowania Granicznego Bucca daje dobry efekt.

Dieta

Dieta odgrywa ważną rolę w leczeniu atopowego zapalenia skóry. Z diety należy wyeliminować pokarmy, które mogą wywoływać reakcje alergiczne (czekolada, owoce cytrusowe, truskawki, kawior, potrawy ostre, słone, wędzone itp. п.) oraz znaczne ograniczenie spożycia węglowodanów. Ważne jest również całkowite unikanie stosowania hormonów i innych mikroelementów Używanie alkoholu i palenie.

U dzieci

Atopowe zapalenie skóry u dziecka często rozwija się z powodu długiego okresu jest pod Narażenie na silny wiatr, promieniowanie ultrafioletowe lub ciepło.

Czasami schorzenie występuje w postaci gruczołowej, która charakteryzuje się zapaleniem małych gruczołów ślinowych warg. Najczęściej schorzenie to jest spowodowane nieprawidłowym rozwojem gruczołów typu wrodzonego. Ta forma patologii jest często uwarunkowana genetycznie.

Postać wypryskowa

Choroba może mieć również postać wypryskową, której towarzyszy stan zapalny skóry. Maści steroidowe są przepisywane w celu złagodzenia objawów.

Głównym produktem stosowanym w leczeniu objawów przewlekłej postaci choroby jest maść "Prednizolon". Instrukcja użytkowania potwierdza, że jest on przepisywany nie tylko dla dorosłych, ale także dla dzieci.

Prognoza

W przypadku prawidłowego leczenia rokowanie jest zwykle dość korzystne. U dzieci, po okresie dojrzewania, zmiany mogą zniknąć prawie całkowicie samoistnie, ale nie wyklucza to możliwości nawrotów w wieku dorosłym.

Prewencja

Aby zapobiec wystąpieniu atopowego zapalenia błony śluzowej nosa, należy regularnie monitorować skórę pod kątem oznak astmy zdrowie, Poprawić odporność, prowadzić w porę terapię chorób przewlekłych, stosować pełnowartościową i prawidłową dietę, unikać stresu, nadmiernego wysiłku psychicznego i fizycznego. Przy predyspozycji do alergii konieczne jest wykluczenie z diety produktów wywołujących uczulenie organizmu oraz unikanie kontaktów z alergenami (leki, pyłki roślin, kurz, zwierzęta itp.). п.), ograniczyć spożycie węglowodanów, rzucić palenie i nie pić alkoholu.