Dyshidrotic dermatitis: przyczyny, objawy, leczenie

Dyshidrotic dermatitis to alergiczna choroba zapalna Górna i środkowa warstwa skóry. Jest klasyfikowana jako przewlekłe schorzenie typu wypryskowego, charakteryzujące się utrzymywaniem się objawów przez całe życie pacjenta, u którego zdiagnozowano chorobę. Choć bardzo trudna do leczenia, często nawraca. Najczęstszym objawem dyshidrotic dermatitis jest charakterystyczna wysypka na dłoniach. Rzadko na stopach pojawiają się wysypki.

Schorzenie to ma również drugą nazwę, bardziej znaną jako egzema. Gdy zapalenie jest aktywne, skóra właściwa w dłoniach i stopach jest dotknięta dyshidrotycznym zapaleniem skóry. Choroba może wystąpić zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Fizjologiczną cechą choroby jest to, że u kobiet choroba częściej pojawia się w młodym wieku, natomiast u mężczyzn może ujawnić się daleko po 30. roku życia. Obraz dyshidrotycznego zapalenia skóry na dłoniach wygląda nieprzyjemnie.

Cechy charakterystyczne choroby

Dyshydritis, czyli egzema, jak potocznie się ją określa, objawia się obrzękiem, zaczerwienieniem i zmianami, które przypominają raczej pęcherze. Nie jest zakaźna i nie można się nią zarazić przez kontakt zdrowy ludzie. W 80 % przypadków dotknięte są obszary skóry rąk i powyżej łokcia. Tylko 20% pacjentów ma dotknięte skórą obszary stóp.

Cechą dziecięcego dyshydritis jest fakt, że najczęściej dotyka ono dzieci, które mają wyraźną predyspozycję do dziedzicznych chorób alergicznych oraz diatezę. Najtrudniejszy wiek dla rozwoju choroby u dzieci to okres przed trzecim rokiem życia. Starsze dzieci mają stosunkowo stabilny układ odpornościowy, a ten czynnik jest jedną z podatności zauważonych przez lekarzy.

Przyczyny dyshidrotycznego zapalenia skóry

Choć schorzenie to ma kilka tysięcy lat, medykom nie udało się odkryć prawdziwych przyczyn egzemy. Jedynym pewnikiem jest to, że zidentyfikowali szereg czynników, które mogą prowokować rozwój choroby:

• zaburzenia układu odpornościowego;
• nieprawidłowości hormonalne;
• stres nerwowy, nieprawidłowe funkcjonowanie centralnego układu nerwowego i apatia;
• Problemy z układem pokarmowym;
• zaburzenia układu pokarmowego;
• Alergie genetyczne lub nabyte.

Istnieje również pogląd, że nadmierna potliwość na dłoniach i stopach może również powodować dyshidrotic dermatitis. Lekarze zauważają, że duży odsetek pacjentów cierpi z powodu dziedzicznego pochodzenia. Substancje o agresywnych właściwościach mogą wywołać kolejne zaognienie: chemia gospodarcza, kontakt z innymi chemikaliami, kosmetyki złej jakości. Dyshidrotic dermatitis może również występować na twarzy, patrz zdjęcie poniżej.

Objawy kliniczne

Specjaliści zauważają stopniowy rozwój wyprysku:

1. Zauważalne są zmiany w postaci obrzęku i zaczerwienienia.
2. Objawy są nasilone przez uczucie pieczenia w dotkniętym obszarze.
3. Kolejnym etapem jest pojawienie się na skórze małych pęcherzyków, w których znajduje się przezroczysty płyn. Pęcherzyki są początkowo małe, ale mają tendencję do wzrostu, tworząc małe grupy kolonii.
4. Pęcherzyki charakteryzują się wzrostem nie tylko na powierzchni skóry, ale także w środku warstw miękkich.
5. Małe skupiska mogą rozrastać się w jedną, ciągłą zmianę choroba skóry okładka. Małe pęcherze zrastają się tworząc ogromny pęcherz, który jest trudny do zagojenia.
6. Po dojrzeniu pęcherzyków i odpłynięciu płynu z małych wrzodów, powierzchnia skóry właściwej dotknięta chorobą jest trwale wilgotna.
7. Nadżerki nieustannie swędzą, nie przestają produkować mokrej substancji.
8. Rany i zadrapania mogą wywołać zakażenie.
9. Po pewnym czasie powierzchnia skóry względnie wysycha, po czym skóra właściwa pokrywa się skorupą.
10. Gdy skórka się złuszcza, cały dotknięty chorobą obszar zaczyna się łuszczyć.

Dodatkowe objawy

Procesy erotyczne mogą prowokować inne objawy:

• złe samopoczucie;
• Wzrost temperatury;
• Wzrost liczby węzłów chłonnych w bezpośrednim sąsiedztwie obszaru dotkniętego wypryskiem.

Gojenie się miejsc krwawiących jest bardzo powolne, pojawia się szorstka brązowa skorupa. Częste nawroty powodują, że miejsca dotknięte chorobą stają się szorstkie, przez co skóra właściwa staje się mniej wrażliwa. Również miejsca dotknięte chorobą charakteryzują się zwiększoną kruchością, częściej pękają i krwawią.

Diagnoza

Choroba jest łatwa do zdiagnozowania dzięki wyglądowi zewnętrznemu. W egzemie nierzadko zdarza się, że objawy znikają, a potem nagle się pojawiają, podobnie jak w egzemie: ogniska są zlokalizowane. Istnieją jednak podobieństwa w manifestacji choroby:

• atopowe zapalenie skóry;
• Grzybica dyshidrotyczna;
• Łuszczyca dłoniowo-podskórna.

Te schorzenia należą do ogólnej kategorii, ale leki stosowane w ich leczeniu mogą się znacznie różnić w swoim działaniu.

Możliwości leczenia

Leczenie dyshidrotycznego zapalenia skóry na dłoniach i stopach powinno być kompleksowe. Specjaliści zalecają łączenie leków z medycyna tradycyjna. Szczególną cechą leczenia jest powrót do normalnego wyglądu skóry i określenie przyczyn, które mogły sprowokować aktywny rozwój choroby. Początkowo wyjaśnia się problemy wewnętrzne skutkujące nieprawidłowym funkcjonowaniem innych narządów i układów. W leczeniu stosuje się następujące metody:

1. Stosowanie złożonych produktów leczniczych jako terapii.
2. Stosowanie maści i kremów jako leczenia miejscowego.
3. Dieta lub unikanie produktów leczniczych o dużej zawartości tłuszczu, pieprzu i przypraw, które mogą wywołać reakcję.
4. Podążanie za codzienną rutyną.

Specjaliści zalecają leczenie systemowe jako kompleksową terapię egzemy. Przepisuje się leki przeciwhistaminowe i substancje zmniejszające reakcje uczuleniowe. Dodatkowo mogą być przepisane enterosorbenty, których celem jest eliminacja toksyn z organizmu.

Jeśli u pacjenta występuje wzmożona nerwowość, lekarze zalecają przyjęcie pełnego kursu leki, Mogą one mieć działanie uspokajające. W przypadku zapalenia przepisywane są substancje niesteroidowe, które lokalizują miejsce i działają antyseptycznie. Jeśli sprawa jest skomplikowana, specjaliści zalecają stosowanie w leczeniu środków hormonalnych. Choć stosuje się je w celu skrócenia przebiegu leczenia, to w razie potrzeby uzupełnia się je suplementami witaminowymi i mineralnymi.

Terapia lokalna

W połączeniu z lekami systemowymi eksperci zalecają obowiązkowe stosowanie preparaty lecznicze, które wywołują efekt lokalny. Do tego celu nadają się maści, kremy i inne produkty, które nakłada się bezpośrednio na podrażnione miejsce:

• Boltushkas o działaniu wysuszającym;
• maści zawierające elementy o charakterze wysuszającym, antyseptycznym i odbudowującym;
• balsamy na bazie furaciliny, roztworu kwasu borowego lub płynu Burowa;
• środki antyseptyczne np "Fucorcine".

Fizjoterapia

Fizjoterapia odnosi się do pomocniczego leczenia chorób skóry. Należą do nich:

• laseroterapia;
• zabiegi z użyciem parafiny;
• elektroforeza;
• terapia kremowa.

Dodatkowe procedury i środki

Cechą charakterystyczną choroby jest fakt, że skóra, która jest dotknięta egzemą, nie może być nawilżana. Wskazane jest używanie gumowych rękawic do prac domowych i robót oraz unikanie odzieży syntetycznej, w tym skarpet i koszul, gdy rozwija się stan zapalny. Do oczyszczania skóry stosowanie Substancje zawierające emolienty.

Dietetycy radzą, by z wielką starannością układać jadłospis z produktów, które pomogą oczyścić organizm ze szkodliwych substancji i toksyn. Istotnym elementem diety jest prawidłowe przyjmowanie wody. Specjaliści zalecają picie co najmniej 2 litrów dziennie. Ważną okolicznością w czasie leczenia jest odpowiedni wypoczynek, sen, aktywne spędzanie czasu na świeżym powietrzu. Nawet jeśli jesteś stosunkowo nie dotknięty chorobą, to i tak warto od czasu do czasu podjąć działania zapobiegające chorobom skóry.

Jeśli to możliwe, skorzystaj z leczenia uzdrowiskowego. Wczasy w uzdrowisku, lecznicze kąpiele błotne i solne, masaże, hydroterapia i wiele innych zabiegów mogą pomóc na długo zapomnieć o zapaleniu skóry. Najlepiej wybrać uzdrowisko w miejscu o wilgotnym klimacie morskim. Ma to nie tylko korzystny wpływ na skórę, ale także na cały organizm.