Parenchymatyczne zapalenie trzustki: objawy, przyczyny, leczenie i specjalna dieta

Zapalenie trzustki jest schorzeniem, które rozwija się na tle dysfunkcji trzustki. Jest spowodowana wtargnięciem bakterii z dwunastnicy, krwi, dróg żółciowych do narządu lub przez negatywne skutki zewnętrzne czynniki prowokujące. Jedną z najczęstszych form jest zapalenie trzustki Parenchymatyczne zapalenie trzustki jest rodzajem patologii. To przewlekła postać choroby, której rozwój spowodowany jest uszkodzeniem miąższu narządu z postępującymi czynnikami, które w przypadku braku zapalenie trzustki - powód w wyniku leczenia doprowadza do zaniku trzustki, która ulega atrofii.

Parenchymatyczne zapalenie trzustki - co to jest??

Ta postać choroby charakteryzuje się spowolnionym procesem zapalnym, którego przyczyna to zaburzenie syntezy enzymów produkowanych przez trzustkę. Nadmierne stężenie enzymów prowokuje samozniszczenie tkanki miąższowej, a następnie bliznowacenie i obkurczenie.

W narządzie występują zmiany rozproszone. Wyraża się to stopniowym zastępowaniem chorych odcinków tkanki przez segmenty łączne z konsekwentną utratą funkcjonalności trzustki. Powoduje to zmniejszenie syntezy enzymów trawiennych w organizmie.

W medycynie wyróżnia się dwa rodzaje zapalenia narządów miąższowych:

• rozproszony (rozległy) - dotyczy znacznej części;
• Ograniczony - część głowy lub ogona jest dotknięta.

Niebezpieczeństwo miąższowego zapalenia trzustki polega na tym, że jest ono trudne do zdiagnozowania we wczesnym stadium etapy rozwoju. Dzieje się tak dlatego, że choroba nie daje wyraźnych objawów, jedynie sporadycznie występują niewielkie okresy zaostrzenia. W efekcie choroba stopniowo postępuje, a przy braku odpowiedniego leczenia może doprowadzić do zaniku trzustki.

Główne formy

Parenchymatyczne zapalenie trzustki dzieli się na trzy główne formy. Każda z nich ma określone cechy kliniczne i inny przebieg procesu patologicznego:

1. Edematous. Postać ta rozwija się z powodu nadmiernego gromadzenia się płynu w tkankach narządu. Czynnikiem wyzwalającym jest nietolerancja pokarmowa, którą nasila alkohol. Rzadko obrzęk rozwija się jako powikłanie zaburzeń przewodu pokarmowego. Objawy kliniczne wynikają z silnego zatrucia. Nie wymaga operacji i ma korzystne rokowanie.
2. Sklerotyzacja. Rozwija się w wyniku przekrwienia przewodów gruczołowych, rzadziej w wyniku współistniejących chorób układu pokarmowego. Postać ta charakteryzuje się powstawaniem zmian sklerotycznych w narządzie, co prowadzi do znacznego powiększenia jego przewodów. Częste objawy zmiany: ból w lewej okolicy podżebrowej, obecność glukozy w moczu, częste parcie na mocz, pragnienie. 5% zdiagnozowanych przypadków jest całkowicie bezobjawowych. Można ją leczyć za pomocą tradycyjnych terapii metody leczenia.
3. Obliczeniowe. Charakteryzuje się odkładaniem nierozpuszczalnych soli wapnia w przewodach gruczołowych, co może spowodować całkowite zablokowanie światła. Ma charakter postępujący i może dać początek złośliwemu nowotworowi.

Podgatunek z niewydolnością wydzielania zewnętrznego

Oprócz morfologicznych form choroby, eksperci wyróżniają dwa podgatunki. Każda z nich charakteryzuje się specyficznymi zmianami patologicznymi, które prowadzą do częściowej lub całkowitej utraty funkcji trzustki.

Diagnoza "parenchymatyczne zapalenie trzustki z niewydolność wydzielania zewnętrznego" jest diagnozowany przez Zmniejszona synteza enzymów trawiennych. W wyniku zmian chorobowych narząd nie jest w stanie produkować potrzebnych enzymów w wystarczających ilościach. Prowadzi to do niedoborów w układzie pokarmowym, co ma niekorzystny wpływ na układ trawienny.

W rozpoznaniu podgatunku pomocne są badania laboratoryjne i sprzętowe, a potwierdzają je skargi pacjenta.

Przewlekłe miąższowe żółciopochodne zapalenie trzustki - co to jest?

Innym częstym podgatunkiem jest żółciozależny, który wymaga szczególnej uwagi. Stanowi 50% wszystkich zdiagnozowanych przypadków zapalenia trzustki. Rozwój miąższowego żółciowego zapalenia trzustki jest konsekwencją zaburzeń czynności wątroby o różnym charakterze.

Choroba jest ściśle związana z letargiem zapalenie trzustki, który rozwija się w tle wrodzone i nabyte patologia narządów.

Przewlekłe miąższowe żółciowe zapalenie trzustki - co to jest? Zaburzenie to charakteryzuje się częściową lub całkowitą niezdolnością gruczołu do wytwarzania enzymów trawiennych i hormonów.

W żółciowym zapaleniu trzustki żółć wydostaje się z dwunastnicy z powrotem do przewodów trzustkowych. Prowadzi to w końcu do zmian w strukturze tkanek. Ten podgatunek charakteryzuje się uporczywymi nawrotami, które grożą poważnymi komplikacjami zdrowotnymi. Stały lub częsty gorzki smak w ustach jest charakterystycznym objawem.

Możliwe powikłania w wyniku miąższowego żółciowego zapalenia trzustki:

• okluzja dróg żółciowych;
• cukrzyca;
• dalsze rozprzestrzenianie się procesu zapalnego na sąsiednie narządy i tkanki;
• Niedobór enzymów, który powoduje nieprawidłowe funkcjonowanie wszystkich narządów trawiennych.

Żółciowe zapalenie trzustki może prowadzić do krytycznego zmniejszenia funkcji trzustki nawet o 70%.

Alarmujące objawy

Patologiczne objawy choroby są często trudne do rozpoznania, gdyż są podobne do wielu chorób przewodu pokarmowego. Objawy są mało widoczne i wiele osób po prostu nie zwraca na nie uwagi.

Objawy miąższowego zapalenia trzustki:

1. Tępy ból w lewej górnej części ramienia, najczęściej po spożyciu pikantnych lub tłustych potraw, alkoholu oraz przez przejedzenie.
2. Nudności z częstymi wymiotami.
3. Stolce nieuporządkowane, z zaparciami na przemian z biegunkami, o cuchnącym zapachu, o konsystencji papki i niestrawionych resztkach pokarmowych.
4. Nadmierne wzdęcia.
5. Ciągła senność, rozproszona uwaga, która uniemożliwia skupienie się na pracy.
6. Znaczna utrata wagi, która następuje w wyniku braku enzymów trawiennych, przez co wiele składników odżywczych nie może być wchłoniętych przez organizm i przechodzi na wylot.
7. Zwiększona suchość skóry, czerwone plamy w okolicy brzucha spowodowane zmianami przerostowymi w podskórnej warstwie tłuszczu.

Pojawienie się dwóch lub więcej oznak patologii jest powodem do konsultacji z lekarzem i poddania się badaniom. Nie należy od razu wyobrażać sobie diagnozy, ponieważ objawy te są charakterystyczne dla wielu patologii. I tylko doświadczony specjalista może określić przyczyny ich występowania.

Przyczyny rozwoju

Przewlekłe miąższowe zapalenie trzustki rozwija się pod wpływem pewnych czynników wyzwalających.

Do najczęściej spotykanych należą:

• Zapalenie pęcherzyka żółciowego, w wyniku nadmiernego osadzania się cholesterolu na ściankach, pęcherzyk żółciowy ulega zapaleniu i obrzękowi, co prowadzi do zmniejszenia odpływu kwasu i wyrzucania go z powrotem do dróg żółciowych;
• Kamica moczowa, która częściowo lub całkowicie blokuje odpływ kwasu;
• powstawanie guzów, zarówno łagodnych, jak i złośliwych;
• zmniejszona ruchliwość żółci;
• Nadmierne spożycie alkoholu oraz tłustych i słonych potraw;
• Brak białka i witamin w diecie;
• regularny stres;
• Nieprawidłowości w funkcjonowaniu tarczycy;
• niekontrolowane stosowanie leków;
• Regularne odmrożenia lub udary cieplne;
• urazów narządów;
• Przewlekłe choroby narządów trawiennych.

W niektórych przypadkach miąższowe zapalenie trzustki rozwija się jako powikłanie grypy, szkarlatyny, anginy.

Diagnoza

W celu rozpoznania patologii lekarz wstępnie przesłuchuje pacjenta w poszukiwaniu charakterystycznych objawów zapalenia trzustki. Dodatkowo stosuje się badanie z palpacją i perkusją, które pozwala zidentyfikować bolesny obszar w lewej jamie podnosowej.

W celu potwierdzenia diagnozy zlecane są następujące testy i badania

• badania krwi na liczbę czerwonych krwinek, liczbę białych krwinek, stężenie enzymów oraz poziom wapnia, sodu i potasu;
• Badanie stolca na obecność określonych enzymów i fragmentów niestrawionego pokarmu;
• Badanie moczu w celu wykrycia mikrohematurii, białkomoczu i cylindrurii;
• USG jest najbardziej informacyjną metodą wykrywania rozproszonych zmian w trzustce;
• Badanie tomograficzne z kontrastem, które pozwala nam na precyzyjne określenie obecności kamieni w drogach żółciowych.

Jak leczyć?

Leczenie przewlekłego miąższowego zapalenia trzustki jest uzależnione od stadium rozpoznanej choroby. Początkowo wystarczy zastosować przepisany kurs terapii lekowej, a następnie przestrzegać określonej diety, aby w pełni powrócić do zdrowia zdrowie.

Jeśli patologia jest zaawansowana, co skutkuje nieodwracalnym wpływ na Jeśli kamień jest obecny w przewodach trzustkowych, zalecamy operację usunięcia go, aby zapobiec dalszemu pogorszeniu sytuacji.

Terapia lekowa

Lekarz odpowiedzialny za leczenie musi podjąć decyzję o terapii na podstawie stopnia zaawansowania wykrytej patologii. Ich dawkowanie i przebieg leczenia są przepisywane na podstawie indywidualnego stanu pacjenta.

Główne rodzaje leków, które są stosowane w leczeniu miąższowego zapalenia trzustki:

• Leki, które zmniejszają produkcję soku żołądkowego ("Omeprazol", "Ezameprazol");
• Leki przeciwskurczowe w celu złagodzenia bólu ("No-Shpa", "Papaweryna");
• Prokinetyki, aby poprawić motorykę i pomóc w szybkim przechodzeniu pokarmu ("Domperidon", "Metoclopravide");
• Zastępcze leki w celu uzupełnienia powstałego niedoboru enzymów.

Specjalna dieta

Jak leczyć przewlekłe miąższowe zapalenie trzustki na diecie? Pozbycie się patologii nie będzie możliwe bez odpowiedniego dostosowania diety. Dlatego warto trzymać się poniższych wskazówek dietetycznych:

1. Unikaj alkoholu, palenia papierosów, tłustych, słonych, wędzonych, smażonych i ostrych potraw.
2. Ogranicz do minimum spożycie cukru i soli.
3. Wszystkie potrawy powinny być gotowane i gotowane na parze oraz przecierane do konsystencji purée.
4. Podczas ostrego ataku wskazane jest picie większej ilości soków i kompotów owocowych.
5. Kaszki powinny być przygotowane z wodą.
6. Nie należy jeść na gorąco ani na zimno.
7. Można jeść prawie wszystkie owoce, ale nie powinny być one kwaśne.
8. Nie należy używać świeżego chleba. Lepiej zastąpić je krakersami, chlebem, krakersami.
9. Mięso i ryby powinny być chude. Należy je ugotować.
10. Produkty mleczne muszą mieć zawartość tłuszczu poniżej 2%, nie należy stosować twarogu o wysokiej zawartości cukru i oleju palmowego.
11. Zaleca się spożywanie podzielonych posiłków, w małych porcjach 5-6 razy dziennie.
12. Małe posiłki powinny być przygotowywane z zaledwie kilku składników.

Ścisła dieta w miąższowym zapaleniu trzustki powinna być stosowana przez 1-2 miesiące po terapii lekowej.

Terapia ziołami leczniczymi

Fitoterapia to również Skuteczna metoda leczenia Choroba. Zioła lecznicze są stosowane w okresie remisji, aby zapobiec nawrotom choroby. Żadne produkty lecznicze nie nadają się do leczenia tej patologii, ponieważ nie mogą zastąpić podstawowego leczenia.

Można kupić gotowe mieszanki zioła lecznicze dostępne w lokalnej aptece. Ale można je również przygotować samodzielnie, w razie potrzeby. W tym celu należy wymieszać składniki w równych proporcjach.

Dozwolone odmiany preparatów ziołowych:

• Artemisia, macierzanka, dziurawiec, mięta;
• Trawa pszeniczna, piołun, dziurawiec, rumianek, krwawnik;
• Koperek, mięta, nieśmiertelnik, głóg, rumianek;
• Dziurawiec, szałwia, elekampan, korzeń łopianu, nagietek, skrzyp.

Na odwar wsypać 30g mieszanki ziołowej do 250 ml wrzącej wody. Naparować przez 40 minut, następnie przecedzić. Pij napój w ciągu dnia w równych porcjach. Pełny kurs - 3 tygodnie.

Ćwiczenia fizyczne jako profilaktyka ostrych zaostrzeń

Fizykoterapia pomaga również pacjentowi zapomnieć o patologii i wrócić do normalnego trybu życia. Najwięcej skuteczne ćwiczenia jest przepisywany przez lekarza w zależności od indywidualnej sytuacji pacjenta.

Jest jednak kilka zaleceń, do których należy się stosować:

1. Więcej aktywności fizycznej, więc lepiej preferować spacery, rowerki treningowe, czy proste ćwiczenia fizyczne.
2. Nie stosuj ćwiczeń oddechowych: przysiadów, wyciskania nogami.
3. Nie należy nosić pasów ściągających podczas ćwiczeń.
4. Jedzenie na 60-90 minut przed ćwiczeniami.

Wniosek

Miąższowe zapalenie trzustki to poważny stan, który wymaga szybkiego i odpowiedniego leczenia. Nieprzestrzeganie zaleceń lekarza lub samodzielne leczenie może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych. Należy również zrozumieć, że tabletki nie rozwiążą problemu bez dostosowania diety i rezygnacji z złe nawyki. Tylko kompleksowa terapia może zapobiec powtarzającym się nawrotom.