Mastif tybetański: opis rasy, charakterystyka, zdjęcie

Opisy w wielu źródłach na temat rasy Mastifa Tybetańskiego skłaniają nas do stwierdzenia, że jest to chyba najlepszy towarzysz życia. Ludzie wiedzieli o tym od czasów starożytnych. Mastify były hodowane przez wieki i tysiąclecia. Jak już sama nazwa wskazuje, jest ona tradycyjnie praktykowana w Tybecie i okolicznych regionach. Dziś psy tej rasy są uważane za niezwykle cenne nie tylko ze względu na ich uroda, Ale także niezrównane cechy charakteru, doskonale współgrające z inteligencją. Przyjrzyjmy się bliżej.

Jak to się wszystko zaczęło

Zazwyczaj historia wyłaniania się jest tam, gdzie zaczyna się opis rasy. Mastif tybetański to duża rasa psów. Tradycyjnie psy te były hodowane przez Tybetańczyków, Nepalczyków i Hindusów. Wiadomo, że mastify były używane do pilnowania zwierząt gospodarskich, domów ludzi. Podstawowym zadaniem psa była ochrona przed drapieżnikami. Nie było rzadkością, że mastify zamieszkiwały klasztory. Jak można dowiedzieć się od opisy i cechy charakterystyczne rasy, Mastify tybetańskie były tutaj nie tylko psami stróżującymi, ale także prawdziwymi towarzyszami życia dla ludzi, którzy uciekli od światowego życia.

Współcześni naukowcy podjęli próbę określenia wieku genetycznego. Dokładne liczby nie są jeszcze znane, ale nie ma wątpliwości, że rasa ta powstała bardzo, bardzo dawno temu. Miało to miejsce w tak dawnych czasach, że współczesna technologia prawie uniemożliwia ustalenie dokładnych dat. Ponadto nie można dokładnie określić, gdzie po raz pierwszy pojawiły się mastify. Z dzieł Arystotelesa i zapisków stworzonych przez Marco Polo współczesny człowiek wie, że już wtedy otaczały ich psy podobne do współczesnych mastifów. Niektórzy uczeni uważają, że rasa ta jest przodkiem wszystkich molosów znanych współczesnym Europejczykom. Jednak prowadzone badania genetyki nie dają jeszcze możliwości stwierdzenia z całkowitą pewnością, że teoria ta jest słuszna. Nie ma też wystarczających informacji, by je obalić.

Dystrybucja zwierząt

Aby dowiedzieć się, kiedy omawiane psy pojawiły się w Europie, warto odwołać się do znanych opisów rasy. Uważa się, że mastify tybetańskie zostały wprowadzone w XIX wieku. Psy zostały pierwotnie dostarczone do Wielkiej Brytanii jako prezenty dla rodziny królewskiej. Nie tylko w tym wieku, ale przez cały następny, mastify w Europie były słabo rozpowszechnione. Rzadko spotykany w Ameryce. Pod koniec XX wieku stały się jednak stosunkowo popularne. Dziś mastify są uwielbiane przez ludzi, ale nie zdarzają się zbyt często. W naszym kraju jest kilkadziesiąt (może kilkaset) ras czystych. Doświadczeni hodowcy uważają, że jest ich zdecydowanie mniej niż tysiąc, choć nie ma konkretnych danych.

W dzisiejszych Chinach mastiff jest elitarną rasą zwierząt. W 2009 roku szczeniak czystej krwi tej rasy został zakupiony za 4 miliony juanów (około 600 tysięcy dolarów). W tej chwili ta cena szczeniaka jest najwyższa w historii. Można jednak zrozumieć, dlaczego kupujący byłby skłonny zapłacić taką cenę za zwierzę czystej krwi. Dorosły mastiff wygląda wspaniale, jest nienagannie zbudowany, silny i ciężki, ma potężny szkielet. Zewnętrznie jest to bardzo wytrzymałe zwierzę, które z natury jest odporne i może pracować w niemal każdym klimacie. Mastiff to nieskazitelny stróż, który świetnie się prezentuje na wystawach. Takie zwierzę jest doskonałym towarzyszem dla swojego właściciela. Jest niezależny, szanuje swojego pana i nakazuje odwzajemnić szacunek dla siebie. Mastiff znany jest jako wierny swojemu właścicielowi i całej jego rodzinie, wierny miejscu, które zamieszkuje. Krótko mówiąc, charakter tego zwierzęcia jest uważany za prawie bez skazy.

Ciekawe punkty historii

Aby dowiedzieć się, jak doszło do powstania rasy, warto przyjrzeć się opisom ekspertów. Mastif tybetański, uważa się, Po raz pierwszy wspomniany w źródłach pisanych w "Shoo-king. Ten chiński twór datuje się na 1122 r. p.n.e. Niektórzy uważają, że mastiff jest bezpośrednim potomkiem pierwszego psa, który urodził się na naszej planecie. Pewne spostrzeżenia na temat mastifów można znaleźć u Gosfena. Naukowcy zajmujący się tym zagadnieniem wskazują jednak na zasadnicze różnice w opisach w porównaniu z nie mniej dokładnie zbadanymi dziełami Arystotelesa. Marco Polo natomiast w swoich zapiskach pisał o dużym i złośliwym psie - jak widział Mastifa w 1271 roku. Stworzył obraz dzikiej bestii. Kiedy mastify po raz pierwszy przybyły do Londynu, zostały zamknięte w zoo, gdzie wkrótce zmarły z powodu nietolerancji na klimat i warunki życia.

W XX wieku Tybet został najechany. Spowodowało to kryzys hodowlany dla mastifa. Wiele zwierząt zginęło, a psów omawianej rasy nie ominął ten los. W rzeczywistości, w Tybecie, mastify zostały całkowicie wymazane. Tylko pojedyncze okazy przetrwały wśród Nepalczyków. W 1996 roku uruchomiono program ochrony mastifów. Po pewnym czasie zostały one sprowadzone do Ameryki Północnej. Anna Roar zajęła się hodowlą zwierząt. Zainicjowała powstanie klubu poświęconego tym zwierzętom.

Niesamowite i niezwykłe

Jak wynika z opisu rasy, recenzje mastifów tybetańskich przez tych, którzy po raz pierwszy zobaczyli je przed wiekami, były niepochlebne. Innego zdania są współcześni ludzie, podziwiający wyjątkowe psy. Jednak ci, którzy hodowali mastify w czasach starożytnych, również darzą je wielkim podziwem i miłością. Uważa się na przykład, że asyryjski władca Aszurbanapal był wielkim miłośnikiem mastifów. Legendy mówią, że miał niezliczone zwierzęta tej rasy. Źródła historyczne sugerują, że mastify były wyjątkowo powszechne nie tylko w Asyrii, ale także wśród Babilończyków.

Niektórzy specjaliści od psów są przekonani, że mastif powstał w Tybecie, inni uważają, że psy po raz pierwszy pojawiły się w Chinach, w części przylegającej do wschodniej rosyjskiej Syberii. Prawda, taka teoria ma minimalne poparcie, więc jest niechętnie rozważana przez społeczność naukową. Ale specyfika tego, co działo się w XX wieku, jest dobrze znana. Chińskie wojsko zaatakowało Tybet i stosunkowo skutecznie zajęło nowe terytoria, ale po prostu nie miało wystarczająco dużo jedzenia, aby nakarmić mastify - te zwierzęta są duże i wymagają dużo jedzenia. To właśnie z tego powodu rasa ta prawie zniknęła z powierzchni ziemi. Mahendra, władca Nepalu, przyczynił się do tego, ratując mastify, inicjując program hodowlany i zapewniając fundusze mimo ubóstwa kraju. W dzisiejszych czasach miłość do mastifów rozprzestrzenia się na całym świecie dzięki turystom, którzy odwiedzili Nepal i zakochali się w tych pięknych zwierzętach i zapragnęli mieć takie same. Wiadomo, że mastif tybetański wrócił na chińską ziemię w 2005 roku. W tym roku uchwalono prawo zezwalające na trzymanie psów tej rasy w domu.

Piękny i imponujący

Jak pozwalają zrozumieć uzupełnione zdjęcia opisu rasy, Mastif tybetański jest pięknym, nienagannie zbudowanym zwierzęciem, które nie tylko będzie bronić domu i wiernie służyć swojemu właścicielowi, ale stanie się również źródłem estetycznej przyjemności. To prawda, że wybierając towarzysza trzeba rozsądnie ocenić wiele zdjęć. To, w jakim stopniu człowiek jest w stanie wyhodować naprawdę duże zwierzęta, jest kwestią budzącą spore refleksje. Nie mniej odpowiedzialni wybierają hodowcę, aby wejść w posiadanie zdrowego zwierzęcia czystej krwi. Zwierzęta muszą być kupowane tylko z dobrej hodowli.

Szczenięta tej rasy, zarówno na zdjęciach jak i w realu Życie przyciąga ich uwagę swoim urokiem. To są niesamowite, urocze, niezwykle słodkie zwierzęta. W miarę dorastania tracą swój dziecięcy urok i stają się poważne i surowe. Z zewnątrz czujesz podziw, szacunek. Nie jest to zaskakujące, ponieważ Mastiff jest jedną z największych ras psów znanych współczesnemu człowiekowi.

Czas mija, a zwierzę rośnie

Jak podano na zdjęciach towarzyszących opisowi rasy, mastif tybetański należy do grupy psów, które dorastają stosunkowo wolno. To się dzieje dopiero w wieku dwóch lat. Gdy zwierzę osiągnie wiek trzech, a nawet czterech lat, można stwierdzić, jak bardzo urosło. Średni wzrost mężczyzny wynosi 66 cm, natomiast kobieta jest o 5 cm niższa. Dorosły samiec psa waży około 72-80 kg. Osobniki żeńskie są nieco lżejsze w granicach 60-75 kg.

Mastiffy rodzą się czasem bardzo duże. Z wiekiem może ważyć do 90 kg. Mogą one ważyć nawet do 100 kg. Z oficjalnych zapisów wiadomo, że najcięższy mastif zmierzony przez człowieka w stosunkowo niedawnych czasach ważył 110 kg. Niektóre publikacje informacyjne donosiły o jeszcze większych zwierzętach, ale doświadczeni hodowcy nie zawsze wierzą takim doniesieniom, nie mając dokładnego potwierdzenia ich prawdziwości, ani rodowodu zwierzęcia. W każdym razie potencjalny właściciel powinien zrozumieć, że jest to naprawdę bardzo duże zwierzę i powinien pomyśleć dwa razy zanim zacznie je hodować. Szczególną uwagę należy zwrócić na karmienie - tak duże zwierzę potrzebuje dużo dobrej jakościowo karmy.

Czy warto zaopatrzyć się w psa??

Jak można wywnioskować z recenzji opisujących tę rasę, mastif tybetański jest podziwiany, dumny i kochany przez swoich właścicieli. Jednocześnie wielu dostrzega złożoność jego utrzymania. Potrzebuje dużo wysokiej jakości pożywienia i wystarczająco dużo ruchu. Niektóre poważne choroby są specyficzne dla mastifów. Długość życia zwierzęcia wynosi około 15 lat i bardzo trudno jest rozstać się z tak dużym psem, który praktycznie staje się członkiem rodziny. Osobno odnotowuje się aktywność psa. Mastify bywają figlarne, a nawet niespokojne, co może spowodować uszkodzenie mebli w domu (jeśli są trzymane w domu z ludźmi). Nie powinni być umieszczani w mieszkaniach.

Charakter zwierzęcia

Opisy rasowe mastifa tybetańskiego dają szczegółowy obraz tego, jak zachowuje się tak duże, zaskakujące zwierzę. Wiadomo, że jest to pies wyrozumiały, o silnym przywiązaniu do ludzi i miłości do swojego właściciela. Mastiff jest jedną z najbardziej cierpliwych ras. Przez wiele setek i tysięcy lat w sąsiedztwie człowieka, zwierzę to było szkolone, aby bardzo dobrze rozumieć ludzką naturę. Jednocześnie mastiff nie zna strachu i jest gotowy wiernie chronić swojego właściciela za wszelką cenę. Jest to bardzo duże zwierzę, które nigdy nie rzuci się na swojego właściciela, ale odda życie, aby uratować go przed niebezpieczeństwem.

Wielu hodowców zwraca jednak uwagę, że charakter mastifa tybetańskiego nie zawsze jest bardzo szczegółowo przedstawiany w opisach ras. Niektórzy uważają, że bestia jest zbyt deifikowana. W rzeczywistości mastiff jest zwierzęciem, którego charakter, choć dobry, ma wymowę. To niezwykle lojalny towarzysz, który lubi być blisko swojego właściciela, ale nie ma tendencji do posłuszeństwa na pierwsze słowo. Im bardziej jest pewny siebie, tym bardziej skłonny jest do nieposłuszeństwa wobec właściciela. Uważane za upartą rasę, psy są znane ze swojej niezależności. Mastiffy są zaskakująco inteligentne i mają wyraźne poczucie godności. Takie zwierzę oczekuje, że będzie traktowane jak równy z równym. Traktowanie psa jako zwykłego zwierzaka to kluczowy błąd właściciela budującego relację z mastifem.

Charakter: niuanse

Jak można się dowiedzieć z opisów rasy i opisów zdjęć, Mastify Tybetańskie mają tendencję do zadowalania człowieka, którego kochają. Jednocześnie zauważa się, że mastify lubią tworzyć własne plany. Właściciel, który poprosił psa o wykonanie jakiejś czynności, może znaleźć się w sytuacji, w której trzeba mu raz po raz przypominać, bo jego ukochany piesek nagle zamiast wykonać zadanie, idzie gdzieś, gdzie jest zainteresowany. Mimo tej niezależności, Mastiff jest rasą spokojną. Jeśli potrzeby zwierzęcia są zaspokojone, jeśli warunki życia są normalne, sąsiedzi nawet nie zauważą, że w domu jest strażnik. Ale jeśli zostawisz przyzwyczajonego do ludzkiego domu na noc na zewnątrz, pies będzie szczekał i nie przestanie, dopóki nie dostanie swojego sposobu.

Jeśli dom ma podwórko, powinieneś sprawdzić wszystkie ogrodzenia, gdy dostajesz Mastiff. Jeśli ogrodzenie jest niskie, pies może się po nim wspiąć. Jak mówią nam obrazowe opisy, mastif tybetański jest rasą wymagającą uwagi ze strony właściciela. Nie można wypuścić zwierzęcia na podwórko i po prostu o nim zapomnieć. Taki pies potrzebuje człowieka i domaga się towarzystwa. Jeśli zwierzę jest zaniedbywane przez właściciela, nabierze złych nawyków. Pies prawdopodobnie będzie dużo kopał. Co więcej, mastiff może stać się agresywny. Dobrze wychowany pies jest tolerancyjny wobec małych dzieci i najlepszy ze wszystkich Odnosi się do ludzi, z którymi dorasta. Generalnie jednak eksperci przestrzegają przed wprowadzeniem mastifa do rodziny, jeśli istnieje Dzieci lub planowany jest przyszły dodatek. Aktywne zabawy dzieci, krzyki i wrzaski mogą być interpretowane przez psa jako zachowania agresywne. Całkiem możliwe, że mastiff będzie próbował powstrzymać dziecko przed zabawą z rówieśnikami.

Terytorium i socjalizacja

Jak wynika z uzupełniających opisów fotograficznych rasy psów, mastif tybetański jest rasą, co jest bardzo Jest odpowiedzialny za swoje wrodzone nawyki ochronne. Terytorialność może mieć wpływ na wszystkich mieszkających z psem w tym samym domu. Jeśli właściciel często zaprasza gości, jeśli jest osobą wychodzącą, lubiącą hałaśliwe towarzystwo, powinien wstrzymać się z wyborem mastifa. Pies prawdopodobnie będzie próbował ograniczyć liczbę osób wpuszczonych do domu.

Jednym z ważnych cechy hodowlane Socjalizacja psa. Aby była ona skuteczna, właściciel musi stale spędzać czas ze zwierzęciem na świeżym powietrzu. Mastiffy są zabierane na spacery do parków. Mogą dotrzymać towarzystwa swoim właścicielom, gdy ci idą do sklepu lub innych miejsc, w które mogą ich zabrać bez łamania prawa i przepisów. Pozwólmy zwierzęciu poznać różnych ludzi, uważnie kontrolując ten proces. Większość mastifów jest ostrożna wobec obcych. Jeśli zwierzę niechętnie się z kimś zapoznaje, osłaniaj je przed nieprzyjemną uwagą ludzi. Mastiffy mają silne instynkty, szczególnie w stosunku do ludzi. Jeśli z jakiegoś powodu pies ma złe nastawienie do konkretnej osoby, to pokonanie go jest prawie niemożliwe.

Lubię chodzić!

Doświadczeni hodowcy psów twierdzą, że jeśli właściciel wyprowadza mastifa na spacer, powinien bardziej uważać na trasy, które pokonuje. Utrzymuj je w ruchu. Jeśli jakieś miejsce stanie się zbyt znajome dla Mastifa, może on postrzegać je jako swoje własne.

Zauważono, że takie zwierzę idealny dla ktoś, kto posiada własny duży dom i działkę obok niego. Jak można wywnioskować z negatywne opinie o mastifach tybetańskich, opis rasy w tym aspekcie nie kłamie - utrzymanie psa na małej powierzchni jest prawie niemożliwe, zwłaszcza gdy właściciel nie ma prawie czasu na spacer z nim. Chociaż zwierzę jest znane ze swoich wspaniałych cech charakteru, lojalności i oddania, nie wszystkie ludzkie style życia są zgodne z posiadaniem tego pięknego towarzysza. Planując zakup psa, warto skonsultować się z doświadczonym hodowcą, który zorientuje się, jak Mastiff będzie pasował do życia i warunków bytowych rodziny. Jeśli ekspert odradza zakup, to niezależnie od tego, jak bardzo chciałoby się posiadać mastifa, lepiej nie realizować tego pomysłu.

Zdrowie i życie

Jak można wywnioskować z opisów rasy mastifa tybetańskiego, wielkość psa jest dość duża - co najmniej 60 cm wzrostu i waga co najmniej 65 kg. Te złożoności narzucają pewne ograniczenia żywieniowe i mieszkaniowe, a także wyjaśniają, dlaczego Mastiff cierpi na pewne choroby częściej niż inne. Hodowcy wskazują na dwa kluczowe czynniki zdrowieStan szkieletu i aparatu więzadłowego. Do drugiego, czasem trzeciego roku życia pies aktywnie rośnie i rozwija się, szybko przybierając na wadze. Zrównoważona dieta dostarczająca odpowiednią ilość wapnia, fosforu i białka jest niezbędna dla tej rasy. Zaleca się stosowanie specjalistycznego żywienia dostosowanego do potrzeb szczególnie dużych ras. Mają wysoką cenę. Karma jest dostępna dla ras olbrzymich, tych poniżej dwóch lat i tych w wieku dwóch i więcej lat. Preferowane są wersje wzbogacone o łatwo przyswajalne białko.

Aby zwierzę było zdrowe, musi się dużo ruszać. Spaceruj z psem co najmniej dwie godziny każdego dnia, jeśli nie trzy. Mastify lubią zimno i mróz, dlatego powinny wychodzić na długie spacery zimą tak samo jak w ładny letni dzień.

Dzień po dniu: nastrój i życie

Ze zdjęć opisujących rasę można wywnioskować, że Mastif tybetański ma przyjemny charakter, ale ma swoje osobliwości. Jest to spokojne zwierzę, które stanowi dobrego towarzysza dla swojego właściciela, jeśli jest odpowiednio wyszkolone. Jak mówią ilustrowane zdjęcia mastifów tybetańskich, każda duża rasa musi być wyszkolona, a mastif nie będzie wyjątkiem. Wyzwaniem dla właściciela jest nauczenie się, jak doskonale kontrolować zachowanie psa. Będzie to miało miejsce w fazie dorastania zwierzęcia.

Przy wychowywaniu psa należy wziąć pod uwagę jego wielkość, charakter i siłę. Zwróć największą uwagę na to, jak kształtuje się zachowanie i charakter zwierzęcia. Swoją drogą jest to szczególny przedmiot uwagi w prawie wszystkich materiałach opisujących charakter, cechy rasy. Mastify tybetańskie to psy, które nigdy nie powinny być bite, karane brakiem jedzenia i wody. Jedynym sposobem na wychowanie dużego zwierzęcia jest bycie cierpliwym, kochającym, uważnym. Doświadczeni przewodnicy psów mogą być wezwani do pomocy w szkoleniu zwierzęcia.

Codzienna opieka

Opisy ras, które dają wyobrażenie (ze zdjęcia) o wielkości mastifa tybetańskiego, uświadamiają, jak ważna jest stała opieka nad zwierzęciem. Jednak codzienna opieka jest znacznie łatwiejsza niż w przypadku innych dużych ras. Ważne jest, aby kąpać psa, gdy jest ciepło. Średnio jest to potrzebne cztery razy w roku. Jak mówią opisy ze zdjęciami, mastif tybetański jest potulny i gremialny. Hodowcy twierdzą, że zwierzę powinno być stale szczotkowane - przynajmniej raz w tygodniu. Właściciele mówią: dzięki naturze psa zabieg ten jest przyjemny i miły zarówno dla psa jak i dla niego.