Możliwości leczenia wirusowego zapalenia oskrzeli u dorosłych i dzieci. Leki przeciwwirusowe na wirusowe zapalenie oskrzeli

Wczesne leczenie wirusowego zapalenia oskrzeli jest ważne. Jest to na tyle poważna choroba, że mogą na nią zapaść dorośli i dzieci. Zapalenie najczęściej wywołuje grypa lub adenowirus, który atakuje błony śluzowe oskrzeli. Maksimum zachorowań występuje w okresie jesienno-zimowym. W tym artykule dowiesz się jakie są objawy choroby i jak ją leczyć oraz czym różni się od bakteryjnego zapalenia oskrzeli.

Przyczyny

Dla terminowego leczenia wirusowego zapalenia oskrzeli konieczne jest zrozumienie jego przyczyn i objawów. Najczęściej zagrożone są dzieci, choć dorośli również chorują dość często. Powszechność występowania wśród nieletnich wynika z nie w pełni rozwiniętego układu odpornościowego oraz regularnego uczęszczania do miejsc publicznych - szkół, przedszkoli. Wszystkie te czynniki przyczyniają się do przenoszenia zakażenia.

Dorośli dotknięci wirusowym zapaleniem oskrzeli to ci, którzy mają słaby układ odpornościowy i prowadzą niezdrowy tryb życia. Wszystko to pogarsza negatywna sytuacja środowiskowa.

Sama choroba jest spowodowana nieleczonymi lub niewłaściwie leczonymi problemami z nosogardłem. Zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie zatok, nieżyt nosa, zapalenie zatok, a w szczególności zapalenie zatok szczękowych. Wirusowe zapalenie oskrzeli jest również powikłaniem ostrych chorób układu oddechowego lub grypy.

Pacjent szybko staje się głównym wektorem zakażenia. Można się nią zarazić nie tylko przez kaszel czy kichanie, ale także przez samo przebywanie w tym samym pomieszczeniu. Okres inkubacji wirusa wynosi od trzech do siedmiu dni.

Objawy

Przed leczeniem wirusowego zapalenia oskrzeli ważne jest zrozumienie etiologii choroby. Samo zapalenie oskrzeli jest w większości przypadków chorobą wtórną. Dochodzi do niej, gdy wirusy lub bakterie rozprzestrzeniają się z górnych do dolnych dróg oddechowych. Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, jak odróżnić, Wirusowe lub bakteryjne zapalenie oskrzeli u pacjenta.

Wariant wirusowy jest bardziej powszechny. Zakażenie bakteryjne ma cięższy przebieg, często prowadzi do ropnej wydzieliny z oskrzeli. Są to tzw. plwociny ropne. Bakterie, które mogą wywołać zapalenie oskrzeli to: gronkowce, paciorkowce, chlamydie, mykoplazmy, pneumokoki, Haemophilus influenzae.

W bakteryjnym zapaleniu oskrzeli gorączka wzrasta powyżej 38,5 stopnia i utrzymuje się przez trzy dni. Do innych klasycznych objawów należą:

• silny kaszel, który utrzymuje się przez 24 godziny na dobę;
• Pocenie się w nocy;
• ropę i krwawą plwocinę;
• Duszność, nawet przy niewielkim wysiłku fizycznym;
• Objawy ogólnego zatrucia z bólem głowy, dreszczami, fotofobią, osłabieniem, złym samopoczuciem.

Objawy wirusowego zapalenia oskrzeli pozwolą Ci natychmiast rozpoznać chorobę. Gdy wirus dostanie się do oskrzeli, wewnętrzne błony śluzowe ulegają zapaleniu i obrzękowi. Powoduje to znaczne zwężenie światła oskrzeli. Sytuację pogarsza aktywna produkcja śluzu, która powoduje, że organizm musi ulżyć sobie w oddychaniu poprzez kaszel. Główne objawy wirusowego zapalenia oskrzeli są następujące:

• dreszcze, gorączka do 38 stopni;
• Kaszel z trudną do przejścia wydzieliną śluzową;
• Uczucie zmęczenia, duszności;
• Charakterystyczny świszczący dźwięk, który można usłyszeć za pomocą stetoskopu.

Nasilenie choroby zależy bezpośrednio od stanu układu odpornościowego pacjenta. Ponieważ proces regeneracji oskrzeli po zapaleniu jest dość długotrwały, kaszel jako efekt rezydualny utrzymuje się przez pewien czas nawet po, jako choroba udało się pokonać.

Podstawowe zasady

Podczas leczenia wirusowego zapalenia oskrzeli u dorosłych powinny zwrócić uwagę na dwie ważne kwestie. Rodzaj choroby (przewlekła lub ostra) i jej postać pomagają w ustaleniu leczenia.

Ważne jest, aby leczenie wirusowego zapalenia oskrzeli zawsze było kompleksowe. Z reguły same leki nie wystarczą.

Styl życia i reżim

Jednym z głównych warunków powrotu do zdrowia będzie stworzenie jak najbardziej korzystnego środowiska dla naturalnej regeneracji układu oddechowego.

Pomieszczenie, w którym przebywa pacjent, powinno być wilgotne. Ewentualnie należy mu podawać dużo płynów. Wszystko można pić, oprócz napojów gazowanych. Już te dwa czynniki tworzą korzystną atmosferę do rozpoczęcia procesu odkrztuszania i pokonania suchego kaszlu.

Ponadto przez pierwsze trzy dni pacjent nie powinien być aktywny fizycznie i powinien pozostać w łóżku. Całkowite rzucenie palenia. Krótki spacer można odbyć dopiero po kilku dniach, gdy nastąpi poprawa.

Przyjmowanie antybiotyków

Przyjmowanie antybiotyków na wirusowe zapalenie oskrzeli u dorosłych wciąż budzi kontrowersje. Większość lekarzy jest zdania, że ich stosowanie jest uzasadnione tylko wtedy, gdy zapaleniu oskrzeli towarzyszy zakażenie bakteryjne lub gdy rozwija się ono z powikłaniami.

W tym przypadku wskazane jest przyjmowanie cefalosporyn, penicylin, makrolidów. W większości przypadków wirusowego zapalenia oskrzeli stosowanie antybiotyków nie ma jednak żadnego wpływu. Ponadto mogą powodować zespół bronchoobstrukcyjny - gdy oskrzela ulegają zablokowaniu z powodu obrzęku błony śluzowej.

Objawem zapalenia oskrzeli, który wskazuje na konieczność zastosowania antybiotyków, jest plwocina wypełniona ropą. W takim przypadku lekarz może zalecić dodatkowe badanie, które może doprowadzić do wypisania recepty. Kategorycznie zabrania się przyjmowania samych antybiotyków.

Leki przeciwwirusowe

Leki przeciwwirusowe są głównym lekarstwem na tę chorobę. Są one najczęściej przepisywanymi lekami przeciwwirusowymi w wirusowym zapaleniu oskrzeli, choć niektórzy lekarze uważają, że nie ma takiego leku o udowodnionej skuteczności, a z chorobą można walczyć, stwarzając organizmowi optymalne warunki do powrotu do zdrowia.

Przede wszystkim leki przeciwwirusowe są stosowane w leczeniu przewlekłego zapalenia oskrzeli, któremu w większości przypadków towarzyszy hospitalizacja pacjenta.

"Eufillin"

Przykład silnego leku - "Eufillin" w ampułkach. В wskazówki dotyczące stosowania Jego działanie wynika z zawartości teofiliny. Ważną cechą substancji czynnej jest zdolność do rozpuszczania się w wodzie i podawania dożylnego. Zmniejsza opór w naczyniach krwionośnych, rozluźnia mięśnie oskrzeli, zmniejsza ciśnienie w tętnicy płucnej, co poprawia nerkowy przepływ krwi. Lek hamuje agregację płytek krwi, hamuje aktywność fosfodiesterazy i zmniejsza poziom zjonizowanego wapnia w komórkach mięśni gładkich.

Instrukcja użytkowania "Eufillin" w ampułkach zaleca się stosować w przewlekłym obturacyjnym zapaleniu oskrzeli, a także w astmie oskrzelowej, zespole Chane`a-Stokesa, nadciśnieniu płucnym, zaburzeniach krążenia mózgowego, migrenie.

W nagłych przypadkach dawki uderzeniowe podaje się dorosłym dożylnie w ilości 5,6 mg/kg. Jeśli pacjent przyjmował wcześniej lek przeciwzakaźny "Teofilina", Dawkę można zmniejszyć, ale nigdy nie więcej niż o połowę.

Dorośli mogą przyjmować lek jeden do trzech razy na dobę. Maksymalna dopuszczalna dawka zależy od masy ciała i wynosi od 400 do 800 mg w dawce 10 mg/kg. W pierwszej dawce można podać maksymalnie 200-250 mg. Dawka dobowa dla dzieci w wieku od 6 do 17 lat nie powinna przekraczać 16 mg/kg, a dla dzieci poniżej 6 lat nie więcej niż 13 mg/kg. Całą dawkę należy również podzielić na kilka dawek.

Ciśnienie krwi, tętno i oddychanie powinny być monitorowane przez lekarza. Przebieg terapii może trwać od kilku dni do dwóch tygodni.

"Viferon"

"Viferon" Stosowany jako immunomodulator w zapaleniu oskrzeli lek przeciwwirusowy, O pośrednim działaniu przeciwbakteryjnym. Posiada również szereg zupełnie unikalnych właściwości farmakologicznych.

Występuje w trzech postaciach dawek (maść, czopki doodbytnicze i żel). Każda z nich jest w stanie zapewnić nieinwazyjną i niezwykle prostą drogę podania i aplikacji, co ma szczególne znaczenie w pediatrii i neonatologii, a także do samodzielnego leczenia w w domu.

"Viferon" Stosowany jest w terapii skojarzonej we wszystkich rodzajach chorób zakaźnych-choroby zapalne, do których zalicza się zapalenie oskrzeli. Szczególnie często przepisywany jest przy wirusowym zapaleniu oskrzeli u dzieci.

Środki wykrztuśne

Na początku zapaleniu oskrzeli zawsze towarzyszy suchy i gwałtowny kaszel. Jedyną grupą leków, która jest niezbędna przy zapaleniu oskrzeli są środki wykrztuśne. Istnieją dwa rodzaje takich preparatów: do rozrzedzania plwociny i do pobudzania odkrztuszania.

Leki pobudzające odkrztuszanie działają celowo na podrażnienie błony śluzowej żołądka. Prowokuje to zwiększoną aktywność ośrodków mózgu odpowiedzialnych za wymioty i kaszel. Wzrost produkcji płynnej wydzieliny w oskrzelach i nasilenie odruchu kaszlowego są konsekwencją.

Leki rozrzedzające plwocinę, zwane również mukolitykami. Swoje działanie osiągają poprzez zrywanie wiązań dwusiarczkowych w kwaśnych mukopolisacharydach. Kluczowym warunkiem ich stosowania jest lepka plwocina, która powstaje podczas chorób układu oddechowego, w tym zapalenia oskrzeli. Najpopularniejsze środki zaradcze tego typu odsyłam do "Bromhexin", "Ambroksol", "Trypsyna", "Doktor Mama".

Fizjoterapia

W walce z wirusowym zapaleniem oskrzeli ważne jest stosowanie różnych zabiegów fizjoterapeutycznych. Na przykład inhalacje. Najważniejsze jest, aby nie dopuścić do poparzenia błon śluzowych.

Przy zapaleniu oskrzeli za skuteczne uważa się inhalacje z użyciem sody oczyszczonej i roztworów soli, olejków eterycznych z mięty pieprzowej, sosny, drewna eukaliptusowego, leków itp "Ambrobene", "Lazolvan".

Ćwiczenia oddechowe

Istnieje wiele ćwiczeń oddechowych na takie patologie. Lekarz pomoże Ci wybrać odpowiedni.

Każdy zestaw ćwiczeń na czele z transformacją aktywności narządów poprzez wpływ na układ oddechowy, sprzyja wzrostowi rezerw układu oddechowego. Najważniejsze w takich przypadkach - to pamiętać, że ćwiczenia muszą być wykonywane na świeżym powietrzu, co samo w sobie będzie już miało pozytywny wpływ na układ oddechowy.