Kościół wszechmiłosiernego zbawiciela przy ulicy nowosłobodzkiej: adres i zdjęcia

Odniesienie historyczne

Kościół Wszechmiłosiernego Zbawiciela na Nowosielskiej przetrwał okres zniszczenia. Wówczas uszkodzone zostały nie tylko mury kościoła, ale także budynki obok niego. Budynek jedynej zachowanej świątyni katedralnej jest w posiadaniu Instytutu Stankostroitelnego. I nie chce być przekształcony z powrotem w kościół. W 1890 roku odbudowano klasztor Skorbyashensky. Stał się tylko jednym małym kościołem domowym zlokalizowanym na terenie L. В. Golicyna.

Przyszedł czas na budowę nowego kościoła, na który fundusze zostały przeznaczone dzięki staraniom "kupca zmartwychwstania" A. Efimowa. А. Smirnova (tajna zakonnica Raphael).

Budowa cerkwi Wszechmiłosiernego Zbawiciela przy ulicy Nowosłobodzkiej rozpoczęła się według projektu znanego architekta Iwana Terentewicza Władimirowa, który był mistrzem rosyjskiej architektury XIX wieku. zgodnie z rysunkami Wydziału Budownictwa w Moskwie.

Po śmierci kupca A. А. Smirnowa, budowę katedry przejęła jej "wykonawczyni" I. Е. Efimov. Ten człowiek również pomagał przy realizacji projektu i to z własnych środków.

Później wokół dzwonnicy wybudowano ogrodzenie. Podczas odbioru budynku przedstawiciel Wydziału Budownictwa, inżynier Petrovsky, zgłosił uwagę, że mur jest niezadowalającej jakości.

Mimo tych uwag, do dziś nie zauważono żadnych pęknięć czy zapadania się fundamentu. Wnętrze cerkwi p.w. Wszechmiłosiernego Zbawiciela w Nowosielcach reprezentowane jest przez rzeźbiony ikonostas mistrza S. Sokołowa, ikony mistrza S. Kozłowa, ikony mistrza K. Kozłowa oraz ikonostas cerkwi p.w. Wszechmiłosiernego Zbawiciela. К. Shvareva.

Teraz często odbywają się tu nabożeństwa odprawiane przez metropolitów moskiewskich i innych przedstawicieli wyższego duchowieństwa. W czasach wcześniejszych kościół zaszczyciła wizytą wielka księżna Elżbieta Fiodorowna.

Trudne czasy

W czasach bolszewizmu w kościele Wszechmiłosiernego Zbawiciela przy ulicy Nowosłobodzkiej, który wygląda bardzo efektownie uroda, cierpiał jak większość innych sanktuariów religijnych. A od lat 30. mieściła się w nim placówka oświatowa.

W ciągu długich lat władzy sowieckiej majątek kościelny został zabrany i nie można go było odzyskać. Zniszczyli wszystkie malowidła ścienne, zerwali kopuły, nie oszczędzili dzwonów.

Gdy później budynek został przekazany Stankinowi, zamierzał on całkowicie rozebrać konstrukcję. To właśnie społeczeństwo uratowało świątynię przed tym zbrodniczym pomysłem. Dużą rolę odegrał w tym tomski rzeźbiarz.

Ożywienie sanktuarium

W latach 90. XX wieku fińska firma przeprowadziła rekonstrukcję kościoła, po której budynek został odnowiony:

• nowe sufity;
• nowe partycje;
• ze sklepionym dachem;
• ściany wyłożone płytkami;
• nowe podłogi;
• nowe klatki schodowe;
• okna, które powstały z bocznych i zachodnich drzwi wejściowych;
• drzwi z okien w południowej elewacji przedsionka;
• okna w dolnej części ołtarza;
• dodano inne otwory okienne;
• sklepienia piwnic zostały zastąpione stropami belkowymi.

Opis widoków

Obecnie cerkiew Wszechmiłosiernego Zbawiciela na Nowosłobodzkiej, której adres w Moskwie znajduje się przy ulicy Nowosłobodzkiej 58, budynek 5, nadal jest poddawana renowacji zgodnie z projektem Instytutu Restauracji. wykonano kosmetyczne prace naprawcze elewacji, dach pokryto miedzią.

Konserwatorzy odnaleźli ocalałe przykłady brakujących krat okiennych i stworzyli nowe. Świątynia zbudowana jest w stylu XVII-wiecznym. Ta wielka, nieotynkowana katedra, której ceglane ściany pomalowane są na czerwono, odgrywa ważną rolę w planowaniu miasta.

Budynek góruje nad strukturami, które dominują nad ulicą Nowosłobodzką. Dzięki kościołowi panorama okolicy jest kompletna. Niekwestionowana jest również dominująca rola tej budowli w zespole klasztorów. Otaczają go budynki w podobnym stylu oraz inne świątynie.

Budynek nigdy nie został uzupełniony o dzwonnicę po wydarzeniach z przeszłości.

Osobliwości architektury kościelnej

Kościół ma formę prostokąta, z centralną tetrową i flankującymi ją symetrycznymi kościołami bocznymi.

Od strony wschodniej znajdują się trzy absydy. Podwyższona strona środkowa posiada pięciokątną przedłużenie nawy.

Godne uwagi jest zjednoczenie narteksu i kruchty z bocznymi klatkami schodowymi, uzupełnienie strzelistego chetwerku o piętro zwornikowych kokonów.