Religia w etiopii: wiara i bogowie

Kraj Etiopia jest znany wszystkim, ponieważ jest drugim co do wielkości populacja wśród wszystkich krajów afrykańskich i trzynaste (!) na światowej liście. nie ma łatwego dostępu do morza, w niektórych miejscach oddziela go od niego odległość zaledwie 50 kilometrów. Co wiadomo o miejscu, ludziach, tradycjach i zwyczajach, czy np. jaka religia w Etiopii? Nie tak wiele. A jednak ten niepospolity kraj jest trzecim na świecie, który uczynił chrześcijaństwo religią dominującą na długo przed tym, jak pojawiło się ono na terenach Słowian.

Podział religii w Etiopii

W tej chwili w kraju istnieją dwa główne wyznania:

• Chrześcijaństwo - od 333 r. Około 70% stanowią prawosławni, 8-10% to protestanci, a kolejny 1% to katolicy.
• Islam - od 619 r.

Jedynie na południu kraju, w odległych miejscach, można jeszcze odnaleźć ślady dawnych religii: animizmu i rastafarianizmu, ale ich odsetek w ogólnej populacji chrześcijan jest znikomy i wciąż maleje.

ortodoksja

Po Osroene i Armenii w odległej przeszłości król Ezana przyjął prawosławne chrześcijaństwo, co więcej oficjalnie uczynił je główną religią kraju. Pozostała ona dominująca tak długo, jak długo istniał monarchiczny reżim Etiopii: ani islam, ani ściśle spleciony z nim judaizm, ani starożytne kulty nie były w stanie zmiażdżyć głównej religii.

Historycy i uczeni twierdzą, że kościół etiopski jest jednym z najczystszych i najstarszych na świecie. Utrzymuje monofizyckie wierzenia jako ich rdzeń, mimo że religia etiopska jest powszechnie uważana na świecie za ściśle ortodoksyjną. Do XX wieku istniało kilka zakonów, które były podzielone co do natury Jezusa Chrystusa:

• Teuahdo - zwolennicy tego porządku odczytują, że Chrystus jest niepodzielny na boskie i ludzkie, jest jeden we wszystkich aspektach.
• Eustacjanie twierdzili, że wręcz przeciwnie, Jezus nie może być uznany za zwykłego człowieka, jak i bóstwo, był czymś innym, przekraczającym pojęcie prymitywnego ludzkiego umysłu.

Pierwszym biskupem religii prawosławnej wśród ludów Etiopii był Syryjczyk, Frumencjusz, który być może odcisnął swoje piętno na ukształtowaniu się reguły. Przed XV wiekiem przedstawianie boskich wizerunków w sztuce było kategorycznie zabronione: nie było ikon, fresków w świątyniach, rzeźb. Podobno zasada ta została zniesiona przez cesarza Zara-Jacobe, który chciał ozdobić świątynię św. Jana Chrzciciela freskami w jaskrawych kolorach. St Mary`s w centrum pielgrzymkowym w Lalibeli. Przez dość długi czas od powstania prawosławia w Etiopii lud Boży znajdował się pod panowaniem Kościoła koptyjskiego. Usamodzielnił się dopiero w 1959 r., a w 1960 r. ogłoszono autokefalię Kościoła etiopskiego, choć Kościół koptyjski uznał ją dopiero cztery lata później.

Echa innych religii w chrześcijaństwie etiopskim

Biorąc pod uwagę, że Kościół prawosławny w średniowieczu był praktycznie odizolowany ze względu na popularność islamu w innych miejscach Afryki, wiele jego cech uważa się za jak najbardziej zbliżone do tradycyjnych:

• Za Dzień Boży uważa się sobotę, a nie niedzielę.
• Osoby wierzące nie jedzą wieprzowiny (jak w judaizmie i islamie), a wiele koszernych potraw jest zakazanych podczas Wielkiego Postu.
• Rytuał obrzezania dla chłopców jest praktykowany w ósmym dniu.
• Kościół etiopski jest jedynym, który odrzuca Stary Testament jako przestarzały po przyjściu Chrystusa na ziemię.

Również religia etiopska używa własnego kalendarza z 13 miesiącami (zamiast zwyczajowych 12), więc kalendarz różni się od gregoriańskiego aż o siedem lat.

Oprócz wszystkich świąt prawosławnych, które są gorliwie obchodzone przez wiernych, bardzo popularne wśród ludu jest święto Meskel, które obchodzone jest na wiosnę: rozpalane są duże ogniska, wokół nich tańczą ludzie, odbywają się też rytualne ablucje w naturalnych zbiornikach wodnych i śpiewane są specjalne pieśni. Przypomina to Iwana Kupała w Rosji.

Animizm (wiara w animalność wszystkiego w przyrodzie)

Nie więcej niż 12% ludności wyznaje tę osobliwą religię; w niektórych regionach jest ona ściśle spleciona z ortodoksją: w chrześcijańskiej Etiopii funkcjonują nie tylko powszechnie rozumiani kapłani, ale także odrębna kasta - dłużnicy. Uważa się je za pośredników między zwykłymi ludźmi a naturalnym światem duchów, w który wierzy również wielu Etiopczyków, pomimo głównej religii. Etiopczycy mają pełen szacunku stosunek do miejsc świętych; w rezultacie w świątyniach, klasztorach i na terenach wokół nich nie toleruje się żadnej przemocy. Nawet najmniejsze zwierzę lub dzika bestia nigdy nie jest dotykana i jest w dużej mierze ignorowana.

Dłużnicy wykonują rytualne usługi, aby uspokoić duchy, gdy natura jest zła, wykonują rytualne tańce, które odbywają się nawet w zwykłych chrześcijańskich nabożeństwach, a także działają jako uzdrowiciele i uzdrowiciele dla tych, którzy proszą ich o pomoc.

Islam

Dziś islam cieszy się takimi samymi prawami jak wiara chrześcijańska: w 1974 roku obie religie stały się równe w świetle prawa. W rzeczywistości muzułmanie w Etiopii stanowią nie więcej niż 32% populacji, a większość z nich to sunnici.

Islam po raz pierwszy wkroczył do kraju w 619 roku wraz z Quraysh, którzy musieli uciekać ze swojej ojczyzny. Legenda głosi, że starożytni władcy Etiopii udzielili schronienia prorokowi Mahometowi podczas jego prześladowań, a kraj ten od tego czasu otrzymał status nietykalnego podczas wojen muzułmańskich w imię Allaha. Od VIII wieku islam zaczął zyskiwać na sile jako religia w Etiopii, ale nigdy nie był w stanie przewyższyć chrześcijaństwa, mimo wielokrotnych prób niektórych władców, by nadać mu większe znaczenie dla ludu. Jednocześnie wiele świąt muzułmańskich jest świętami narodowymi wraz z prawosławnymi. Ludzie mają dzień odpoczynku i idą w tym dniu do swoich kościołów.

Tolerancja jako gwarancja pokojowego współistnienia

Polityka religijna Etiopii jest tak skonstruowana, że w kraju w ogóle nie dochodzi do kłótni na tle religijnym, w żaden sposób prawo zostało naruszone wyboru wyznania.

Muzułmanie, chrześcijanie i ateiści najczęściej żyją ze sobą w pokoju, przyjmując spokojnie wzajemne wybory, czym zyskują sobie szacunek świata. Nawet małe grupy animistów, rastafarian, Żydów i innych wyznań czują się bezpiecznie, ponieważ Etiopia szanuje wszystkie religie. Choć od czasu do czasu pojawiają się napięcia.