Ikona cypriana: opis, o co się modlić, co pomaga? Ikony cypriana i ustinii

Święci męczennicy Cyprian i Ustinia są przedstawiani na prawosławnych ikonach razem. Oczywiście, nie jest to przypadek. Osoby te mieszkały w tym samym mieście i według jednej z wersji były małżonkami, choć dokładny charakter ich relacji nie jest znany. Istnieje również teoria, że Ustinia przyjęła welon, ale i to nie ma potwierdzenia. Tak czy inaczej, zostali oni razem zamęczeni w imię wiary. Św. Cyprian, przedstawiony na takiej ikonie, nazywany jest Antiochianem. To też jest ważne, żeby wiedzieć.

Jeśli ikona Cypriana nie jest uzupełniona o wizerunek kobiety, to wierni widzą zupełnie innego świętego. Jego imiennik, biskup Kartaginy, chrześcijański teolog i filozof, przedstawiony jest samotnie. Ale jego wizerunek jest bardzo rzadki w cerkwiach. Święty jest bardziej znany na Zachodzie niż u nas. Co ma sens, bo biskup wyznawał obrządek łaciński, choć nominalnie jest czczony w prawosławiu.

Inny święty posiadający to imię jest również przedstawiany samotnie. Ikona Kipriana z Kijowa jest obecna w wielu cerkwiach. Nie jest on jednak tak znany wśród wiernych jak jego imiennik, wczesnochrześcijański męczennik.

Którzy byli w życiu?

Św. Cyprian i Ustinja zostali zamęczeni w Nikomedii w 304 r. To małe miasteczko w pobliżu Konstantynopola. Wiedzą o tym niemal wszyscy wierni, którzy odmawiają modlitwy przed swoją ikoną. Ale jak żyli ci ludzie?? Co zrobili?? Nie każdy parafianin będzie potrafił odpowiedzieć na te pytania. Tymczasem o znaczeniu ikony i o tym, o co się przed nią modlimy, w dużej mierze decydują żywoty świętych na niej przedstawionych.

W chwili męczeńskiej śmierci Cyprian był biskupem Antiochii, miasta, w którym się urodził i żył. Był człowiekiem dobrze wykształconym i szanowanym. Zanim został chrześcijaninem, Cyprian był jednym z najbardziej wpływowych kapłanów w mieście i czarownikiem, do którego mieszkańcy zwracali się z różnymi potrzebami. Mężczyzna kształcił się w Babilonie, Argos, Memfis i Targopolu. Oczywiście miało to wszystko związek z czarami. Świadczy to również o tym, że pochodził z bardzo zamożnej rodziny.

Ustinia była córką jednego z kapłanów miejskich. Przypadkowo usłyszała na ulicy chrześcijańskie kazanie i zainteresowała się tą doktryną. Ustinia wkrótce przyjęła sakrament chrztu i zdołała namówić do tego samego swoich rodziców. A po znajomości z Kiprianem przyczyniła się do jego nawrócenia na chrześcijaństwo.

Historia świętej Wielkiej Męczennicy Ustinii

Ikona św. Cypriana nie przedstawia tylko samego świętego, ale przedstawiona jest na niej również Ustinia. Ale kobieta miała na imię Justyna. Ustinia była nazywana wyłącznie w Rosji, przez ludzi. W nabożeństwach księża wymawiają tę nazwę poprawnie. Kobieta ta była chrześcijanką i to dzięki jej wpływowi Cyprian zwrócił się do Pana, wyrzekając się pogaństwa.

Co o niej wiadomo? Niestety, niewielu. Do dziś zachowały się jedynie pobieżne opisy fragmentów jej życia. Jednak wielu ludzi dowiedziało się o Chrystusie dzięki niej i jest mało prawdopodobne, że jej praca misyjna ograniczała się do członków jej rodziny.

Po tym jak Ustinia i jej rodzice stali się chrześcijanami, do ich domu przyszli swaci miejscowego bogacza o imieniu Aglaides. Spotkał się z odmową, ale mężczyzna nie zamierzał się poddać. Zwrócił się o pomoc do miejscowego czarodzieja, zlecając zaklęcie na dziewczynę. Tym czarodziejem był nie kto inny jak Cyprian.

Nie odmówił "cierpiącemu panu młodemu" i zaczął rzucać zaklęcie. Jednak, ku jego wielkiemu zdumieniu, dziewczyna potrafiła przeciwdziałać wszystkim urokom za pomocą modlitwy. W tym samym czasie w Antiochii wybuchła epidemia niezrozumiałej choroby. Po mieście rozeszła się plotka, że zarazę wywołał sfrustrowany ksiądz i czarownik. Do domu rodziców Ustinii przychodzili ludzie, aby błagać ją o przyjęcie losu i propozycji małżeństwa. Przyszły święty pocieszał ich obiecując, że będzie się modlił o zakończenie katastrofy. Pan odpowiedział na tę prośbę, epidemia została zakończona.

Po tym cudzie wielu mieszkańców miasta, w tym sam nieszczęsny mag Cyprian, nawróciło się na chrześcijaństwo.

O męczeństwie świętych

Wydarzenia te miały miejsce za panowania cesarza Dioklecjana, osławionego okrutnym stosunkiem do chrześcijan. Choć przyszli święci żyli z dala od stolicy, sława ich czynów dotarła do Rzymu.

Oczywiście reakcja władz była natychmiastowa. Przyszli męczennicy byli chwytani i wystawiani na straszną śmierć przez "obcięcie mieczem". To znaczy ich ciała zostały po prostu pocięte na małe kawałki. W czasie egzekucji jeden z żołnierzy odrzucił broń i ogłosił się chrześcijaninem. Człowiek ten miał na imię Theoktistos. Legionista został natychmiast stracony, wraz z przyszłymi świętymi.

Egzekucja odbyła się w Nikomedii, gdzie Cypriana i Ustinię zabrano do. Stało się tak dlatego, że w tym czasie w tym mieście przebywał sam Dioklecjan. W ten sposób próbował zdobyć przychylność namiestnika prowincji, Eutolmiusa.

O pochówku szczątków

Męczeństwo tych mężczyzn trwało także po ich śmierci. Szczątki przez długi czas pozostawały niepochowane. Miejscowi po prostu bali się zbliżyć do tego, co zostało z ciał.

Jednak kilka dni później ciała zostały wyłowione przez marynarzy praktykujących wiarę chrześcijańską. I niewiarygodnym zbiegiem okoliczności przywieziono je potajemnie do Rzymu, a nie gdzie indziej. Tutaj szczątki przekazano niejakiej Rufinie, chrześcijance. Pochowała je, oczywiście nie dzieląc się nimi.

Gdzie są relikwie świętych??

Wielu z tych, którym pomogła ikona Cypriana i Ustinii, zastanawia się nad miejscem pobytu ich relikwii. Szczątki świętych zostały uroczyście pochowane ponownie w 1001 r. Włoskie miasto Piacenza stało się ich nowym miejscem spoczynku. Ale kości męczenników nie pozostały tam długo.

W czasach współczesnych kości są podzielone. Część relikwii znajduje się w kościele we wsi Meniko na Cyprze. Inna część znajduje się w Grecji, w klasztorze świętych Cypriana i Justyny. W 2005 roku relikwiarz zawierający relikwie męczenników został udostępniony do kultu w Moskwie, a kości zostały przewiezione do klasztoru Poczęcia.

Co to jest apel do oblicza?

Jak wygląda ikona Cypriana i Ustinii?? O co modlono się przed tym obrazem? Te pytania są zwykle interesujące dla ludzi, którzy nie rozumieją zawiłości i niuansów prawosławia. Czyli ci, którzy nie zostali wychowani według tradycji religijnych.

Ikona św. Cypriana i Ustinii, a raczej modlitwa przed nią, pomaga ludziom w radzeniu sobie:

• Czary;
• z zepsuciem lub złym okiem;
• z chorobą;
• przed intrygami złych ludzi.

To znaczy, że znaczenie tego obrazu jest w pełni zgodne z hagiografią przedstawionych na nim świętych.

Jak się odnieść?

Modlitwę do Cypriana przeciwko zepsuciu i czarom można wypowiedzieć zarówno własnymi słowami, jak i z pomocą gotowych tekstów. W petycjach najważniejsze jest nie to, jakie słowa się wypowiada, ale jak się je wypowiada. Oznacza to, że należy zwrócić się do świętych ze szczerą i niewzruszoną wiarą w moc Bożą i z pełnym zaufaniem w Jego pomoc i ochronę, z pokorą w sercu i bez żadnych ukrytych planów.

Tekst modlitwy może być następujący:

"Święty męczennik Cyprian! Męczennik Ustinii! Usłysz moją modlitwę, bo ufam Tobie i proszę o Twoją ochronę i pomoc. Niech mnie, niewolnika (imię), chroni Twoje wstawiennictwo od wszelkich machinacji złych, oszczerstw i innego zła. Proszę Cię o ochronę przed złymi oczami i ludzką zawiścią, przed nieznanymi chorobami, przed dużymi i małymi chorobami, przed intrygami ludzi i machinacjami demonów. Ratujcie, o święci męczennicy, i moich krewnych, przyjaciół i wszystkich dobrych ludzi, od małego do wielkiego. Amen.".

Jak powinna wyglądać ikona? Kiedy ci święci są wspominani w kościele?

Dzień Pamięci Cypriana i Ustinii - 15 października. Jeśli chodzi o to, jak wygląda obraz ikonograficzny, nie ma jednego kanonu przy przedstawianiu tych świętych.

Z reguły ich postacie są przedstawiane obok siebie, malowane w tych samych proporcjach. Tło może być po prostu złote lub częściowo wypełnione fragmentami ze scenami z życia świętych. Często w sklepach internetowych można znaleźć pojedyncze obrazy św. Cypriana z Antiochii. Przed zakupem takiego obrazu należy udać się do cerkwi i zasięgnąć porady kapłana, gdyż w tradycji prawosławnej, jak i w zachodnim chrześcijaństwie ci święci są przedstawiani na ikonach tylko razem.