Krzyż kiisky: historia, opis, co pomaga

Kiiski krzyż patriarchy Nikona to relikwiarz, który został wykonany na jego zamówienie. Pierwotnie był on przeznaczony dla klasztoru Onega. Święte relikwie to potoczna nazwa pojemników, w których przechowywane są fragmenty relikwii świętych. Wykonywane są w różnych formach, jedną z nich jest krzyż ołtarzowy. Mogą one zawierać cząstki jednego lub więcej świętych. W opisywanym relikwiarzu jest ich 108. Jakie jest znaczenie krzyża Kiisky w Krapivniki i jego O jego historii opowiemy w artykule.

Historia tworzenia

W Rosji w latach 1652 - 1666. Nikon był patriarchą, w którym zaczęły powstawać krzyże, "na miarę i podobieństwo Chrystusa". Dla klasztorów założonych przez niego w Palestynie Nikon zamówił kilka takich. Na wyspie Kie, gdzie podczas burzy w 1639 roku patriarcha Nikon. został uratowany. Tu wzniesiono klasztor Onega Cross, w którym umieszczono jedną z tych relikwii, stąd nazwa.

Wykonany był z drewna cyprysowego i mierzył 310 na 192 na 8 centymetrów, czyli tyle samo, co ten, na którym ukrzyżowano Jezusa. Jego forma jest siedmioramienna - nad poziomym górnym szczeblem nie ma pionowego występu. W drugiej połowie XVII w. ten kształt krzyża posłużył jako wzór do powielania, m.in. dla osadzonych krzyży umieszczanych w północnych kościołach. Ten ostatni uzupełnił rusztowanie do wznoszenia budynków, a napis.

Podróż na wyspę

Krzyż został pierwotnie przywieziony z Palestyny do Moskwy. Tam został poświęcony 01.08.1656 г., jak głosi napis pamiątkowy w dolnej jego części. Car Aleksy Michajłowicz kazał ją odesłać w 1657 roku. na wyspę Kiy z wielkimi honorami.

Towarzyszyło mu duchowieństwo i kompania dragonów. Był uzbrojony w najpoważniejszy sposób. Było tam 108 dużych i małych żeliwnych armat, kule armatnie, dirki i spory zapas prochu. Jednocześnie głośno bili w bębny, wybijając uroczysty marsz.

Tam gdzie robiono postoje na noc, robiono kopie i podświetlano. Jeden z nich był przechowywany w mieście Onega, w kościele Zmartwychwstania Łazarza. Teraz jest w Krzyż został postawiony w katedrze św. Trójcy.

Główny obiekt sakralny

Relikwia została przywieziona do klasztoru w Onedze w marcu 1657 roku. Od tego czasu źródła pisane oficjalnie nazywały go Krzyżem Kiisky`ego lub Nikona...

Klasztor uważał ją za najważniejszą świątynię. W kościele Podwyższenia Krzyża zajął miejsce obrazu świątynnego, znajdującego się na prawo od bramy królewskiej. Początkowo umieszczono ją na kamiennej płycie, a następnie przeniesiono do klasztornego grobowca.

Później umieszczony na wysokiej schodkowej podstawie. Po obu jej stronach znajdowały się ikony Równych Apostołów Heleny i Konstantyna. Po bokach znajdowały się również wizerunki ktitorów, czyli osób, które przeznaczały środki na budowę i ozdabianie klasztoru ikonami, freskami.

Krzyż kijowski zawiera 108 cząstek relikwii świętych, a także 16 kamieni pobranych z miejsc związanych z wydarzeniami biblijnymi. W centrum znajduje się srebrny relikwiarz zawierający fragmenty Krzyża Życia i Szaty Chrystusa. Relikwia jest ozdobiona sześcioma małymi drewnianymi krzyżami. Przedstawiają one Dwanaście Wielkich Uczt. Znaleziono je w połowie XVII wieku. został przywieziony z Athos.

Szczegółowy opis

W inwentarzu klasztoru datowanym na 1819 rok relikwie świętych umieszczono na krzyżu., znajduje się tam szczegółowy opis Krzyża Kiisky`ego i zamkniętych w nim relikwii. Wśród nich jest wzmianka o ks:

• srebrna kuta arka ze złoceniami, zawierająca fragmenty życiodajnej krwi Chrystusa;
• część jego szaty;
• z cząstek mleka Matki Boskiej;
• z krwi Jana Chrzciciela;
• krew apostoła Pawła;
• drzewo Świętego Krzyża.

Nad tą arką jest rzeźbiony cherubin, również ze srebra, złocony. Razem z relikwiarzem waży trzy funty. Na szczycie, w środku drzewa, znajduje się gwiazda wykonana z tego samego materiału, a w niej części kamieni pobranych z Grobu Świętego.

Na tym krzyżu znajduje się sześć innych mniejszych krzyży cyprysowych przedstawiających dwanaście wielkich świąt, a także mały srebrny krzyżyk, na którym wyrzeźbiony jest obraz ukrzyżowania Chrystusa. Nad podstawą znajduje się drugi złocony srebrny relikwiarz, w którym również znajdują się części Krzyża Świętego, które ważą.. sześćdziesiąt pięć złotych monet.

Żaden z relikwiarzy z opisanymi relikwiami nie zachował się do dziś.

W 1843 roku arcybiskup Ignacy z Ołońca, który zainwestował w klasztor pięć tysięcy rubli, kazał zbudować wokół opisywanych relikwii Krzyża Świętego. Postawiono kiosk z marmuru. Na jej różowym podłożu wykonano napis, wymieniając nazwisko ofiarodawcy. Wizerunek relikwiarza w nowej szkatułce pozostaje.

Czczenie w rodzinie królewskiej

Relikwia była bardzo ceniona wśród członków rodziny królewskiej. W skarbcu domowym patriarchy Nikona znajdował się zapis, datowany na rok 1658. Wspomina o dwóch dużych ikonach namalowanych "do dużego cyprysowego krzyża". Jeden przedstawia cara Konstantyna, równego Apostołom, z carem Aleksym Michajłowiczem u boku patriarchy Nikona.

Druga przedstawia równą sobie carycę Elenę z carycą Marią Iljinicz i carewiczem Aleksym Aleksiejewiczem. Obie zostały namalowane przez ikonografa Iwana Sałtanowa. Był nadwornym malarzem pod Aleksy Michajłowicz i jego następców. Później powstały inne wersje.

Zaginione relikty

W drugiej połowie XIX w. Opaci klasztoru w Onedze w swoich sprawozdaniach informowali o zaginięciu części relikwii. Tak więc np. W 1876 roku archimandryta Nektarius. Archimandryta Nektary zwrócił uwagę na brak relikwii wielkiego męczennika Prokopiusza i proroka Daniela.

Spekulował, że najprawdopodobniej zgubiono je, gdy podczas najazdu wroga przenoszono Święty Krzyż niewygodną drogą z klasztoru. Następnie w 1854 r. Brytyjczycy zbliżyli się do klasztoru Sołowieckiego, dlatego relikwia została usunięta z klasztoru.

Po zamknięciu klasztoru

Relikwiarz znajdował się w katedrze Świętego Krzyża w klasztorze w Onedze do 1923 roku., aż do zamknięcia klasztoru. Wcześniej opuścił to miejsce tylko raz, w 1854 roku., co było związane z inwazją Brytyjczyków, o czym wspomniano wyżej.

W 1930 roku krzyż kijowski został przekazany do klasztoru w Onedze. krzyż został przekazany do muzeum orientacji antyreligijnej w obozie Sołowieckim, które było oddziałem Archangielskiego Towarzystwa Historyków Lokalnych. Znajdował się on w kościele Zwiastowania przy klasztorze Sołowieckim.

W 1939 roku została wysłana do Moskwy jako część zbiorów nieistniejącego muzeum i trafiła do magazynierów oddziału Muzeum Historycznego przy klasztorze nowodworskim. Stamtąd w sierpniu 1991 r. Krzyż kijowski został przekazany do kościoła poświęconego św. Sergiuszowi z Radoneża. Jest on już dostępny do uwielbienia. Jego adres to 4 Krapivensky Lane, Moskwa.

Współczesny egzemplarz wykonany w 2005 roku., obecnie znajduje się w klasztorze Świętego Krzyża Onega na wyspie Kiy.

Przekształcenie relikwii

Unikalny relikwiarz był symbolem ciągłości wielowiekowych tradycji chrześcijańskich historycznej Palestyny. Krzyż Kiisky w Moskwie został wzbogacony o szereg elementów. W tym samym czasie zostały zachowane po jego dwóch stronach:

• części drzewa Krzyża Świętego;
• kamienie pobrane z miejsc wydarzeń ewangelizacyjnych;
• części świętych relikwii rosyjskich i wschodnich świętych chrześcijańskich.

Relikwia została "inkrustowana" srebrem i miką, pozostawiając wizerunki chrześcijańskich świąt. W pionowym drzewie krzyża w Kipivnikach pozostało osadzonych sześć czteroramiennych krucyfiksów o wymiarach 10,5 na 7,5 na 0,7 centymetra. Jeden z nich jest już stracony. Ozdobione są miniaturowymi rzeźbami ze znaczkami świąt i ewangelistów.

Dziś relikwie zamknięte w krzyżu Radoneża Kijowskiego są obramowane 16 srebrnymi ośmioramiennymi gwiazdami, pokryte 104 płytami srebra. Na nich wyryte są sięgające do pasa wizerunki świętych, których relikwie umieszczone są bezpośrednio pod nimi w relikwiarzach o prostokątnym kształcie.

Obrazy te zostały stworzone przez rosyjskich artystów, w oparciu o oryginalne ikony. Pod dolną poprzeczką znajduje się prostokątna srebrna blaszka ze złoceniami. Jego wymiary to 25,5 na 18,3 cm.

Na końcach i po obwodzie relikwiarza znajduje się ornament geometryczny, pokryty srebrną basmą. Należy zaznaczyć, że program artystyczny krzyża Nikona jest wyjątkowy. Nie ma ona analogów ani w sztuce bizantyjskiej, ani zachodniej, ani rosyjskiej.

W czym pomaga krzyż Kiisky?

W Moskwie można przyjść na cześć życiodajnego krzyża. Jak napisał patriarcha Nikon, temu, kto czyni w wierze, mocą tej świętej relikwii będzie dana łaska. To znaczy, że na tę osobę spadnie Boże miłosierdzie i dobroć, co zmieni jej serce i przybliży ją do Najwyższego. Również według Nikona modlitwa przed tym relikwiarzem pomoże tym, którzy mają zamiar udać się do świętych miejsc w Jerozolimie, Chrystus będzie nad nimi czuwał.

Jak uczą chrześcijańscy teologowie, kult Krzyża z Kei pomaga leczyć różne dolegliwości. Warto się do niej uciekać także wtedy, gdy w życiu człowieka zdarzają się poważne sytuacje. Może to być na przykład odejście bliskiej osoby, rozpad rodziny, kłopoty z dziećmi, konflikt z szefem. Czczenie relikwii da temu, kto się do niej zwróci, oświecenie umysłu, wsparcie, przywrócenie sił zarówno duchowych, jak i fizycznych.