Arbitraż pracowniczy to... Definicja, skład, przeznaczenie, rozpatrywanie sporów pracowniczych i ich rozwiązywanie

Każdy pracownik ma swoje obowiązki i prawa, które są określone w przepisach prawa i mogą być zapisane w dokumentach lokalnych. W przypadku naruszenia praw i słusznych interesów, każdy pracownik firmy ma prawo zwrócić się do arbitrażu pracowniczego. To ciało, postępowanie w przypadku sporów pracowniczych Spory zbiorowe.

К cechy Głównymi elementami konfliktu na płaszczyźnie stosunku pracy są: niepewność wyniku sporu oraz różne cele, które strony chcą osiągnąć.

Funkcje organu

Arbitraż prawa pracy zajmuje się rozwiązywaniem konfliktów w niemal wszystkich sferach stosunków prawnych między pracodawcą a pracownikiem, np:

• niewypłacanie wynagrodzeń;
• Bezpieczeństwo i higiena pracy;
• Zmiany w systemie wypłaty wynagrodzeń;
• poprzez narzucenie zmian w normach i narzutach;
• opóźnienie lub brak wypłaty odszkodowania itp.

Urząd jest uprawniony do konsultacji w sprawie sposobów rozwiązywania konfliktów i godzenia stron. Ale najważniejszą funkcją jest rozwiązywanie konfliktów w spór zbiorowy o pracę, co jest istotne dla przedsiębiorstw, w których strajki są zabronione.

Kiedy strajk nie może być ogłoszony

Strajk jest środkiem ostatecznym, gdy stronom nie udało się osiągnąć porozumienia w drodze negocjacji. Tak skrajne działanie w szeregu przypadków nie może mieć miejsca:

• Jeśli w kraju jest stan wyjątkowy lub stan wojenny;
• Prawo do strajku nie przysługuje pracownikom wykonującym zawody wrażliwe, takie jak pracownicy służb ratownictwa medycznego, poszukiwacze i ratownicy, pracownicy służb bezpieczeństwa narodowego lub obrony;
• Pracownicy komunikacji i transportu, czyli zatrudnieni w służbach wspierających życie, nie mogą strajkować.

Inne ograniczenia mogą być określone w przepisach prawa. Spory w takich przypadkach rozstrzygane są na poziomie Federalnego Urzędu Pracy, zgodnie z przepisami art. 404 Kodeksu Pracy oraz Przepisy rządowe № 324.

Rodzaje

Utworzenie arbitrażu pracowniczego jest możliwe w dwóch formach:

• Tymczasowy. Powołane wyłącznie w celu rozstrzygnięcia konkretnego sporu i koniecznie z udziałem strony trzeciej - organu państwowego.
• Stały. Może rozpatrywać spory na podstawie porozumienia stron lub może zostać powołany przez stronę trzecią do rozpatrywania konfliktów w dziedzinie stosunków społecznych i pracowniczych.

Osobliwością arbitrażu pracowniczego jest jego nieobowiązkowy charakter. Jeśli strony nie osiągnęły porozumienia w negocjacjach, nikt nie może ich zmusić do poddania się arbitrażowi. Jedynym wyjątkiem od tej zasady jest sytuacja, w której przedsiębiorstwo ma prawny zakaz strajku.

Zakładanie działalności

Podstawa ustanowienia i regulacji arbitrażu jest ujęta w ustawie nr 92-FZ. Stała komisja jest zwykle powoływana z inicjatywy strony trzeciej. Wszystkie porozumienia zawarte między pracodawcą a pracownikiem są zapisywane na piśmie.

Zgodnie z instrukcjami zawartymi w ustawie nr 92-FZ, strony powinny prowadzić negocjacje na temat powstałego konfliktu i muszą zwrócić się do komisji w sprawie następujących sporów:

• W przypadku podpisania protokołu rozbieżności;
• Gdy upłynął termin wyznaczenia mediatora;
• Jeżeli strony podpisały protokół stwierdzający, że nie są przygotowane do rozwiązania sporu przez mediatora.

Komisja ds. sporów pracowniczych musi zostać powołana w ciągu 2 dni, jeśli spór powstał na poziomie przedsiębiorstwa. w przypadku sporu na wyższym poziomie, tj. gdy spór dotyczy całej gałęzi gospodarki, komisja musi powstać w ciągu 4 dni.

Jak wygląda procedura?

Spór zbiorowy jest rozpatrywany przez arbitraż pracowniczy w ciągu 3 dni roboczych, jeśli spór ma charakter wewnętrzny w firmie. jeśli spór jest na poziomie kilku organizacji, spór jest rozpatrywany w ciągu 5 dni roboczych (art. 404 LC).

Organ arbitrażowy jest uprawniony do żądania dokumentów, informowania stron i opinii publicznej o skutkach sporu.

Po rozpatrzeniu akt sprawy trybunał wydaje pisemne orzeczenie, które jest przekazywane stronom sporu.

Pierwszy etap

W rzeczywistości arbitraż pracowniczy jest taki sam jak sądowy. Arbitrzy są wybierani w pierwszej kolejności, z poszanowaniem zasady niezależności od stron sporu. Odbywa się posiedzenie w celu powołania panelu oraz określenia jego składu i sposobu działania. Obie strony sporu podpisują protokół sporządzony. Następnie arbitrzy zapoznają się z aktami sprawy, tj. rozpatrują wszystkie dostępne informacje i dokumenty.

Komisja zaprasza przedstawicieli obu stron na przesłuchanie, wysłuchuje ich opinii. Można zaprosić niezależnych ekspertów. Jeśli zaistnieje taka potrzeba, informacja o możliwych konsekwencjach społecznych po rozstrzygnięciu sporu jest przedkładana władzom lokalnym. Na koniec arbitrzy sporządzają rekomendację rozwiązania sporu i przygotowują protokół, który jest przekazywany obu stronom.

Arbitraż sporu pracowniczego wymaga całkowitej bezstronności i uczciwości ze strony organu arbitrażowego. Muszą zachować tajemnice służbowe, handlowe i oczywiście państwowe.

Orzeczenie arbitrażowe może mieć charakter doradczy lub może wiązać strony do działania. W przypadku zgłoszenia określonych żądań, decyzja zawiera zazwyczaj warianty ugody.

W przypadkach, gdy nie jest możliwe stworzenie i wykonanie decyzji arbitrażowej, decyzję podejmuje organ państwowy uprawniony do rozstrzygania sporów pracowniczych. Urząd Pracy i Zatrudnienia będzie najczęściej występował w tej roli.

Drugi etap

Najpierw niezadowoleni pracownicy zwracają się do związku i przedstawiają swoje żądania. Związek umieszcza wszystkie żądania pracowników w jednym dokumencie i wysyła go do pracodawcy. Firma ma 2 dni na zapoznanie się z dokumentem.

Jeśli administracja organizacji odrzuca roszczenia, powstaje komisja pojednawcza - mediator, arbitraż pracowniczy jest ostateczną instancją. Panel będzie składał się w 50 % z pracowników i przedstawicieli pracodawcy. Jeśli na tym etapie nie uda się rozwiązać konfliktu, spór przeszedł już do innego etapu. Przed skierowaniem roszczeń do arbitrażu sporządza się protokół rozbieżności.

Wymagania wobec arbitra

Arbitraż pracy, spór zbiorowy to pojęcia pozornie oczywiste, ale jak podejść do wyboru arbitra? Rzeczywiście, istnieją pewne wymagania wobec takiej osoby, a mianowicie:

• doskonała znajomość prawo pracy;
• Analityczny umysł;
• zdolność do negocjacji;
• Znajomość podstaw procesu zawierania umów;
• zdolność do starannego rozważenia wszystkich faktów;
• umiejętność podtrzymywania ludzi na duchu.

Oczywiście to tylko krótka lista wymagań wobec arbitra, musi on wręcz umieć zachować poufność otrzymanych informacji i nie pozostawać w szczególnych stosunkach z jedną ze stron, czyli nie jest uprawniony do przyjmowania prezentów lub innego wynagrodzenia.

W rozwiązywaniu sporów zbiorowych arbitraż może rzeczywiście pomóc w bezstronnym rozstrzygnięciu sporu i wydaniu naprawdę sprawiedliwej decyzji. Ważne jest jednak to, że obie strony dobrowolnie zgadzają się na rozwiązanie sporu.

Jeśli nadal nie ma rozwiązania konfliktu

Chociaż arbitraż pracowniczy jest w istocie sądem powszechnym, nie zawsze może być możliwe rozstrzygnięcie sporu. W takich przypadkach strony sporu zachowują prawo do wystąpienia do sądu powszechnego.

Należy również pamiętać, że arbitraż pracowniczy ma na celu rozwiązywanie konfliktów zespołowych, a nie sporów indywidualnych. Jeśli pojedynczy pracownik ma spór z administracją firmy, arbitraż nie będzie dostępny i jedynym sposobem na rozwiązanie sporu są negocjacje lub skierowanie sprawy do sądu.

Ogólnie rzecz biorąc, arbitraż jest realną szansą na rozwiązanie konfliktów między pracownikami a kierownictwem, zwłaszcza w dużym przedsiębiorstwie, gdzie niemożliwe jest nawet wysłuchanie skarg każdego pracownika.