Codzienność jest taka, jaka jest?

Tak wiele słów używamy regularnie, nie zastanawiając się nad ich prawdziwym znaczeniem. Dzieje się tak dlatego, że są one tak mocno zakorzenione w naszej podświadomości i mowie, że ich znaczenie jest oczywiste i dlatego nie wymaga dalszych wyjaśnień. Ale kiedy ktoś zaczyna rozumieć te znaczenia, jego świadomość rozszerza się i zaczyna postrzegać świat inaczej. Ten artykuł będzie mówił o tym, czym jest - codzienność. Jakie jest znaczenie tego terminu i co on implikuje??

Interpretacja pojęcia

Z naukowego punktu widzenia codzienność to społeczno-kulturowy, a zarazem holistyczny świat życia, który w funkcjonowaniu społeczeństwa przedstawia się jako oczywisty i naturalny stan życia. Nierzadko w słownikach psychologicznych można znaleźć takie określenie jak np "codzienność". Jest to synonim, jak najbardziej zbliżony do poprzedzającego go terminu, który rozszyfrowuje się w ten sam sposób. Przedstawia się on jako proces główny Pojęcie codzienności, która znajduje się w sytuacjach zwyczajowych. Charakteryzuje się bezrefleksyjnym, formalnym postrzeganiem motywów wszystkich jego uczestników. Szeroko rozumiane pojęcie oznacza wszystko to, co nas na co dzień otacza, wszystkich żyjących blisko nas, nawet obcych, wszystkie zdarzenia i zjawiska nieodłącznie związane z miejscem, w którym się znajdujemy. Jest to codzienność, czyli nasze istnienie.

Główne punkty

Codzienność jest dziś rozpatrywana przez wiele nauk humanistycznych - socjologię, historię, filozofię, antropologię, kulturoznawstwo. Ale w dawnych czasach termin ten był badany i niejako wyłaniał się w ramach tylko jednej doktryny - ontologii. To znaczy, że w ramach już "zmarły" metafizyki, w jej dziale dotyczącym bytu i jego istoty, ludzie w starożytności badali to pojęcie i starali się zrozumieć jego istotę i zasady działania. I zrobili to bardzo skutecznie, bo współcześni badacze do dziś korzystają z doświadczeń przodków. Jawią się nam one jako schematy opozycji, na których opiera się istota samego pojęcia:

• Życie codzienne - urlop czy wypoczynek...
• Społeczne formy aktywności - specjalistyczne lub wyższe formy aktywności.
• Rutyna - momenty skrajnego napięcia psychicznego.
• Rzeczywistość - ideał.

Podejście klasyczne

Po starożytnych uczonych ponownie do badania życia codziennego życie wzięło dopiero na przełomie XIX i XX wieku. Następnie dany termin był aktywnie rozpatrywany w ramach freudyzmu, marksizmu i funkcjonalizmu strukturalnego, a pod wieloma względami ich prace były podobne. Codzienność jest więc powszechnie rozumiana jako najniższy poziom rzeczywistości, wymiar, który można zaniedbać. Innymi słowy, pojawiła się ona jako rodzaj powierzchni, płaskiej powierzchni, poza którą znajdowała się głębia. Wielu uczonych nazywa codzienność fetyszystyczną zasłoną, za którą kryje się prawdziwa, autentyczna rzeczywistość. Warto osobno zaznaczyć, że to "zasłona" składały się z różnych elementów, że tak powiem, dla jednego lub drugiego:

• Freudyzm - życie codzienne było przedstawiane w w formie ekonomicznej relacje i niepomocne więzi społeczne.
• Marksizm - stabilne struktury społeczno-psychologiczne, które w dużej mierze określały światopogląd człowieka i ustalały normy zachowania.
• Funkcjonalizm strukturalny - światopogląd.

Specyfika badań

Dla kogoś, kto poważnie badał ten metafizyczny fenomen, nieuniknione były swoiste zmagania z codziennością. Widział ją jako pryzmat, przez który musiał obserwować wszystko i wyciągać wnioski na chybił trafił. Również ten pryzmat był podporą dla racjonalności jego sądów i wniosków, inaczej "ocean prawdy", który był za jej zasłoną, można było łatwo się zgubić. Niemniej jednak, to "pryzmat" regularnie sprawdzane pod kątem prawdy. Każdy miał swoje metody, w zależności od podejścia, ale generalnie badacze doszli do wniosku, że dogmatów w życiu codziennym jest niewiele lub nie ma ich wcale. Ta zasłona jest iluzoryczna i sztucznie stworzona, wszystko po to, aby nikt nie miał pojęcia o prawdziwej naturze istnienia.

Nowoczesne podejście

Współczesny świat we wszystkich swoich przejawach dąży do tego, aby stać się jak najbardziej tolerancyjnym, kosmopolitycznym, tolerancyjnym, otwartym i uogólnionym. Podróżowanie stało się łatwiejsze, nauka języki obce może być każdy, podobnie jak komunikowanie się z jego nosicielami, i to samo można powiedzieć o każdym innowacyjnym rozwoju lub odkryciu naukowym - wszystko w domenie publicznej. Dlatego zarówno w powszechnym odbiorze, jak i u współczesnych filozofów funkcjonują takie pojęcia jak np "ukryta prawda", stały się reliktem przeszłości. Władcy państw nie są postrzegani jako starsi, którzy ukrywają przed ludem dogmaty, ale istota pojęcia "zasłony " jest nadal aktualny. Podchodzono do niej inaczej, bardziej racjonalnie i mniej kategorycznie. Życie codzienne obejmuje obecnie wszystkie aktualne pojęcia i zjawiska ontologiczne. Innymi słowy, byt jest postrzegany jako całość "prymitywny" Codzienne doświadczenia przeciętnego człowieka oraz wiedza, umiejętności i osiągnięcia ludzi zajmujących się nauką, sztuką, badaniami itp. д.

Świat życia codziennego stał się znacznie szerszy i głębszy. Nie można jej już nazwać płaszczyzną, gdyż obejmuje ona zarówno prawdę potoczną, jak i wiedzę alternatywną.

Teoria strun

Tak, to zupełnie nowa koncepcja w fizyce, która wciąż istnieje na poziomie teoretycznym. Wielu nie wierzy w tę wersję porządku świata, w szczególności sceptycy i uczniowie starego systemu, którzy nie chcą przyjąć nowych informacji. Ale istota teorii się nie zmienia, bo nasz świat składa się z wielu równoległych rzeczywistości, w których te same elektrony, protony i neutrony funkcjonują w podobny, ale nie identyczny sposób. Żyjemy być może w epoce, w której metafizyka ma się odrodzić - filozofia i fizyka znów się jednoczą, by dać najdokładniejsze i najbardziej praktyczne wyjaśnienie tego odkrycia. Co to ma wspólnego z codziennym życiem człowieka?? Chodzi o to, że świat nie jest już postrzegany jako płaski "zasłona". Człowiek zaczyna akceptować zarówno swoim umysłem, jak i słowem, że to, co wcześniej uważał za niemożliwe, fikcyjne, nierealne, jest teraz częścią jego bytu. Jej zakres codzienności rozszerza się i zaczyna zmierzać ku samej bezdennej prawdzie, która do tej pory była za zasłoną.

Dla każdego coś innego

Na szczęście czasy, kiedy większość ludzi żyła jak więźniowie, minęły. Uwięzieni przez własne nawyki, normy, nakazy, zasady i inne ograniczenia. Większość ludzi w dzisiejszych czasach jest wolna, w rzeczywistości ci, którzy nie mają wystarczającej ilości pieniędzy, zasobów lub innego bogactwa mogą mieć wszystko - nie będą mieli przeszkód. Ludzie otrzymują pomoc "stanąć na własnych nogach" Ci, którym się udało - treningi rozwoju osobistego, treningi celów i sukcesu itp. д. Tak więc z każdym dniem coraz więcej ludzi staje się bardziej wolnymi finansowo, mają swój własny, bardzo konstruktywny światopogląd, ale są też otwarci na naukę nowych rzeczy. To jest właśnie stanowisko, do którego aspirowali nasi przodkowie, gdy studiowali ontologię. Co jest takiego niezwykłego w tym wszystkim? Dla ludzi, którzy odnieśli sukces lub są na drodze do sukcesu, pojęcie codzienności jest czymś niezwykle przyjemnym, mile widzianym, pielęgnowanym. Wstają rano, pełni energii, i każdego dnia robią coś nowego.

W negatywny sposób

Ze względu na pewne osobiste przekonania, niektórzy ludzie nadal nie są w stanie uwolnić się od własnych urojeń. Pojawiają się one na bycie człowieka jako tzw "arkanov". Może to być nieciekawa praca, niekochana kobieta, brak hobby i zainteresowań, niechęć do innych, bycie zbyt krytycznym itp. д. Tacy ludzie nie są agresywni ani niebezpieczni, ale są wyjątkowo nudni, bo ich życie jest nudne. Dla nich codzienność to.. - to coś szare, beznadziejne, bardzo niechciane i nudne. W ich życiu mogą pojawić się przestoje. To są właśnie te chwile szczęścia, d which d Osoba uwalnia się od rutyny i poddaje się własnym emocjom, pragnieniom i impulsom. Ale wkrótce jego nawyki i granice znów go wyprzedzają i sprowadzają do codzienności.

Z perspektywy religijnej

Kościół odgrywa kluczową rolę w życiu wielu wierzących. Kiedy człowiek staje się w pełni oddany Bogu, zmieniają się jego priorytety i spojrzenie na życie, a także jego egzystencja. Codziennością człowieka wierzącego jest regularna i niestrudzona służba Wszechmogącemu, przeżywanie każdego dnia tak, aby uczynić świat lepszym, pokazać swemu Stwórcy, jak bardzo jest mu wierny. Każda konkretna religia ma swoje normy i zwyczaje, które składają się na cały obraz życia codziennego, czyli obowiązki wyznawców na każdy dzień. W świecie prawosławnym wszystko to można przedstawić w kalendarzu życia codziennego - znamy go od dawna. To jest "Mała książka", składający się z 365 liści. Każda z nich odpowiada nowemu dniu, a na niej napisane jest, jakie to święto kościelne, co jest potrzebne co robić, a czego nie robić.

Z perspektywy mistycznej

Przez analogię do religijnych kalendarzy zrywanych, ich tzw "magiczne analogi". Nie wszyscy byli zwolennikami polityki kościelnej, zwłaszcza ci, którzy wychowali się w Związku Radzieckim, ale wielu interesowało się wszystkim "przez zakazane". Zwłaszcza kobiety chciałyby zajrzeć za zasłonę tajemnicy i wiedzieć, co je czeka jutro, za miesiąc itd. д. Tak powstał kalendarz księżycowy życia codziennego, który występował w dwunastu wersjach - dla każdego znaku zodiaku. Był to rodzaj horoskopu, który dla wielu osób wydawał się ważny i obowiązujący. Był też wyposażony w małe kobiece sekrety i porady.

Odwołajmy się do naszych uczuć

Wiadomo, że zakochanie się zmienia nawet najnudniejszą i najbardziej ponurą codzienność w nieustające wakacje. Człowiek, który ma obsesję na punkcie uczuć i nieustannie myśli o obiekcie swoich pragnień, widzi świat przez zupełnie inny pryzmat. Jest bardziej wrażliwy na wszystko co związane z jego znaczącą drugą osobą, a jego działania mają na celu przypodobanie się jej. W ten sposób rodzi się tzw. romantyzm codzienności, czyli byt przekształca się w celebrację miłości. Czasami słyszymy, jak ludzie mówią: "Sprawiła, że żyję. Pokazała mi prawdziwy świat. To otworzyło mi oczy na szczęście". Oznacza to, że sama zasłona zostaje podniesiona dla osoby poprzez związek, jej rzeczywistość zostaje rozszerzona i pogłębiona poprzez emocje, przyjemne doświadczenia i stan zakochania. Romantyzm to najprostszy sposób na ucieczkę od monotonii codzienności, na rozjaśnienie swojego życia, bez wdawania się w filozoficzne i metafizyczne analizy.

Geneza i kino

Filmy i telenowele to jakaś osobna strona rzeczywistości... Nie można go nazwać "ulepszona", ponieważ historia ma zarówno pozytywne, jak i negatywne, mało obiecujące obrazy. Ale wszystkie one, jeśli są dobrze zrobione, zdają się wciągać widza w swój świat, zmuszać do myślenia o, że może by stać się jego rzeczywistością. Zastanawialiście się kiedyś, dlaczego jest tak? Faktem jest, że wszystkie filmy mają u podstaw samą tkankę życia codziennego, czyli opisują życie zwykłych lub mniej zwykłych ludzi. Każdy wybiera film pod swój gust i nastrój. Człowiek pogodny i pozytywny będzie oglądał komedie - w nich codzienność ludzi jest równie optymistyczna jak widza. Introwertyk o skomplikowanym sposobie myślenia zaufa domowi sztuki, gdzie na tle tego, co przyziemne, pojawia się to, co zwyczajne. Filmy, które pomijają aspekt przyziemny nie wciągają nas, wyglądają jak niewypały i są szybko zapominane.

Na marginesie można zauważyć, że temat bycia jest również pięknie eksplorowany w kulturze japońskiej - anime i mangach. Życie codzienne może być głównym tematem, a w tle mogą rozgrywać się inne wydarzenia. Fani zwracają uwagę, że nawet komiksy przedstawiające prawdziwe wydarzenia wyglądają bardzo realistycznie i są bardzo wciągające.