Piętra i liczba kondygnacji: jaka jest różnica, klasyfikacja budynków według wysokości i liczby kondygnacji

Kodeks urbanistyczny i SNiP rozróżniają w definicjach "liczbę pięter i liczbę kondygnacji". Jaka jest różnica - dowiesz się w dokumenty regulacyjne. Profesjonalny budowlaniec, architekt przy tworzeniu projektów i osoba, która ma wykonać pozwolenia muszą znać różnice w głównych parametrach budynków, nie tylko terminologię. Zdradza tajemnicę, jak określić liczbę kondygnacji i liczbę pięter, jaka jest różnica, również dobrze to wyjaśnia - przepis z prawa budowlanego 31-01-2003 r.

specyfika terminów budowlanych

Budynek jest skomplikowanym, wielofunkcyjnym systemem. Projektanci zaczynają nad nim pracować na długo przed rozpoczęciem wykopów i położeniem pierwszej cegły lub żelbetowej ściany. Specjaliści obliczają liczbę pięter i liczbę kondygnacji w budynku; znają różnicę poziomów. Architekci umieszczają go w dokumentach planistycznych:

• wymiary wg obliczeń elementów budynku;
• wyznaczane są przestrzenie i odległości pomiędzy poszczególnymi strukturami;
• Obliczanie obciążeń na płyty i belki nośne.

praca jest poważna i żmudna, a od niej zależy bezpieczeństwo przyszłych mieszkańców budynków. Dotyczy to również kondygnacji i liczby kondygnacji. Co to za różnica - przestrzeń między powierzchnią podłogi i sufitu. Poziom utworzony między piętrami, na którym umieszcza się pomieszczenia, a konstrukcjami znajdującymi się nad lub pod ziemią, to wszystko są podłogi i wymagają starannego zaprojektowania.

Jak obliczyć liczbę kondygnacji?

Zwykły laik nie będzie miał wątpliwości co do określenia liczby pięter i kondygnacji budynku. Liczenie według widocznych okien, od pierwszego do ostatniego. Budowniczowie klasyfikują swoje budynki, ale w nieco inny sposób. Liczba kondygnacji obejmuje konstrukcje:

• nadziemnych;
• technicznych;
• strych;
• parteru, pod warunkiem, że linia podłogi jest wyższa niż 2 m od poziomu gruntu.

Liczenie kondygnacji powinno obejmować wszystkie konstrukcje:

• pomieszczenia piwniczne;
• podziemia;
• parter;
• nadziemnych;
• technicznych;
• poddasze.

Pod pojęciem liczby kondygnacji klasyfikator urbanistyczny rozumie się określone kryterium pozwalające na określenie liczby kondygnacji dla ekspertyzy stanu opracowanych projektów, gdzie nie używa się pojęcia "kondygnacje". To właśnie dla wyjaśnienia danych eksperckich ważny jest podział pojęć. Budowlańcy stosują ją w różnych przypadkach, w których ustalają jak najwięcej:

• zmienić charakterystykę budynku;
• remont;
• Zróbcie renowację.

pod warunkiem, że prace mają być prowadzone na obszarach zabudowy historycznej, a zmiany są konieczne w zakresie nadbudowy lub rozbudowy.

Wysokości budynków

Budynki są klasyfikowane według różnych parametrów. Projektanci wyróżniają zespoły i konstrukcje, kompilując je w jeden system dla ekspertów lub innych weryfikatorów. Osobno występują elementy, dla których konieczne jest przyciągać uwagę Kurator budowlany i bezpośredni wykonawca. Budynki są zróżnicowane pod względem liczby kondygnacji:

• 2 - małe;
• 5 - średnie;
• 6 - budynki wielokondygnacyjne;
• 10 - podwyższony;
• 16 - budynki wysokie;
• 20 i więcej - obejmują wieżowce.

Budynki otrzymują kategorię wysokości:

• 50 м - 1;
• 75 м - 2;
• 100 м - 3;
• 101 м - 4.

Budynki wysokie wymagają specjalnego traktowania w zapewnieniu im bezpieczeństwa w postaci systemów gaśniczych, klatek schodowych wolnych od dymu, a ich dostępność jest regulowana przez SNiPs. Takie budynki nie zakorzeniły się w naszym kraju, poza centralnymi miastami. Ale średniopiętrowy budynek mieszkalny można znaleźć w każdym mieście wojewódzkim.

Typowa charakterystyka

Każdy poziom zabudowany w domu ma jasny opis. Typowy cechy charakterystyczne:

1. Piwnica - rozpoczyna się od powierzchni podłogi, która znajduje się poniżej poziomu gruntu, ale nie wyżej niż połowa wysokości znajdujących się tam pomieszczeń.
2. Za piwnicę uważa się oznaczenie na powierzchni gruntu po linii terenu, jeżeli jej wysokość odpowiada 1/2 części lokalu.
3. kondygnacje podziemne budynków liczone są według powierzchni użytkowej, znajdującej się poniżej poziomu terenu.
4. Konstrukcje nadziemne to wszystkie konstrukcje, których płaszczyzna gruntowa znajduje się powyżej linii gruntu.
5. Przestrzeń poddasza, której elewacja składa się z placka dachowego, należy do poddaszy.

Część techniczna budynku obejmuje obszary, w których zlokalizowane są urządzenia inżynieryjne i gdzie ułożone są linie komunikacyjne. Kondygnacja techniczna, jest to specjalna jednostka i obiekt konstrukcyjny, może być umieszczona w podziemiu lub na poddaszu. Czasami planiści decydują się na najbardziej ratujące życie i niespodziewane miejsca, np. w środku domu.

Zawartość geometryczna

Niezależnie od tego, czy budowany jest średni, większy czy mniejszy budynek mieszkalny, zanim profesjonaliści obliczą geometrycznie wysokość każdej przestrzeni pomiędzy poziomymi powierzchniami. W projekcie przyjęto odległości pionowe, mierzone od linii podłogi dolnej do górnej kondygnacji. Typowa wielkość tego parametru jest dopuszczalna do 2,7 m wysokości pomieszczenia.

Zgodnie z nowoczesnymi układami nie zawsze spełnia ona zwykłe normy. Wszystkie niezbędne obliczenia są wykonane, zrobić wysokie przedsionki, przekraczające poziom zwykłych pomieszczeń. Budowniczowie lub właściciele nieruchomości mają różne podejście do obszarów wspólnych. Nierzadko zdarza się, że piwnica mieszkalna. Został on pierwotnie rozłożony i wyposażony w ten sposób przez budowniczych lub mieszkańcy wprowadzili się i sami przebudowali budynek.

Których przestrzeni nie należy brać pod uwagę

Przy projektowaniu i budowie budynku mieszkalnego lub budynku użyteczności publicznej nie uwzględnia się w obliczeniach konstrukcji nadziemnych w postaci kondygnacji:

• piwnicy pod pomieszczeniem mieszkalnym bez względu na to, jak duża jest ich wysokość;
• przestrzeń między piętrami, jeśli jej wysokość jest mniejsza niż 1,8 m;
• nadbudowy dachów, powierzchnie wychodzące z klatek schodowych, maszynowni wind, central wentylacyjnych, kotłowni na dachach.

Budynki wypełnione są elementami konstrukcyjnymi, takimi jak zmienne stropy. W planach technicznych przy opracowywaniu dokumentacji dla domów o różnej liczbie kondygnacji nie wymienia się ich - podaje się minimalną i maksymalną (1-16).

Podczas inwentaryzacji domu, w którym w różnych częściach domu znajduje się różna liczba budowli nadziemnych, kondygnacje ustala się według najniższej rzeczywistej i zapisuje na planie technicznym. Przy projektowaniu budynku wielorodzinnego z planem domu na skarpie z parterem, skarpa zwiększa liczbę poziomów; są one liczone w częściach w każdej wydzielonej sekcji budynku.

Specjalistyczne budynki mieszkalne

Liczba kondygnacji zależy w dużej mierze od przeznaczenia budynku. Istnieją masowe mieszkania i specjalistyczne budynki. W tych pierwszych znajdują się mieszkania, w których zamieszkają rodziny o różnej wielkości i statusie ekonomicznym. Istnieją specjalne domy o różnym przeznaczeniu:

• akademiki;
• hotele;
• Domy opieki dla osób niepełnosprawnych i starszych.

W każdym z budynków planuje się zamieszkanie ludzi na różny okres czasu. Wysokość domu zależy od władz regionalnych, prawa budowlanego i położenia geograficznego. Na przykład:

• wielkie metropolie zabudowują dzielnice 9-piętrowymi budynkami;
• duże miasta stawiają budynki w swoich osiedlach, zaczynając od wariantów pięciomodułowych;
• w mniejszych dzielnicach i miastach powszechne są budynki o średniej wysokości;
• na wsiach powstają głównie budynki nie wyższe niż 2 piętra.

Architektura miejska zwraca uwagę swoją wielofunkcyjnością, różnymi formami elementów konstrukcyjnych.

Struktura planowania

Mieszkaniowe budynki mieszkalne mają charakterystyczne cechy w zakresie struktury kubaturowej i rozplanowania. Obiekty wyróżniają się kompletnością:

• sekcyjny;
• korytarz
• w galeriach;
• budynki blokowe.

W budynkach segmentowych mieszkania są umieszczone jedno nad drugim w sposób piętrowy, gdzie są ze sobą połączone:

• komunikacja pionowa;
• schody;
• Windy.

Do mieszkania prowadzi klatka schodowa lub korytarz z windą. W budynkach mieszkalnych sekcje mogą być rozmieszczone jako wielokrotne lub pojedyncze. W różny sposób zaspokajają one właścicieli pod względem ekonomicznym, ale pozwalają deweloperom manewrować rozmieszczeniem obiektów w obrębie miasta, łącząc rozwiązania kompozycyjne.

Cechy budynków korytarzowych

Budynki mieszkalne galerii wyposażone są w kanały poziome. Budynki korytarzowe nazywane są układami korytarzowymi ze względu na sposób rozmieszczenia mieszkań wzdłuż boków przestrzeni. System połączony jest pionowymi kanałami, schodami i windami. Brakuje w nim jednak odpowiedniej wentylacji przelotowej.

Dlatego też projekt korytarza został zastąpiony galeriowym układem mieszkań w strefach klimatycznych kategorii 3 i 4. W każdym przypadku ich struktura pozwala na efektywne wykorzystanie wind, co umożliwia zwiększenie liczby pięter do 16.

Nowy w czasie

W porównaniu z okresem radzieckim architektura urbanistyki uległa znacznym zmianom. Otrzymali oni mieszkania bezpłatnie, po prostu pracując przez kilka lat w tym samym zawodzie. Mieszkania były projektowane, a następnie budowane według tych samych standardowych projektów, które nie różniły się nawet w zależności od miasta, z wyjątkiem wielkości powierzchni. Pojawiły się już budynki segmentowe korytarzowe i galeriowe. Posiadają przestronne mieszkania na 2 piętrach z wewnętrznymi klatkami schodowymi i korytarzami przez jedną przestrzeń.

Lokale mieszkalne są rozmieszczone zarówno na dole jak i na górze, pomocne jest zastosowanie komunikacji 2 typów - poziomej i pionowej. W tych budynkach zapewniona jest wentylacja przelotowa z dwóch stron. Są to wciąż tylko eksperymentalne projekty i nie cieszą się zbytnią popularnością wśród społeczeństwa. Nie można ich nazwać opcją tanią lub budżetową, ponieważ w domach o takim układzie nie można umieścić mniej niż 3 pokoi.

Budowa domu z bloku

Dom w zabudowie bliźniaczej może być wielorodzinny, ale nie więcej niż 2 kondygnacje. Jedno pomieszczenie mieszkalne może znajdować się na dwóch poziomach. Tylko wejście jest nie od korytarzy, ale od podwórka. Są one wygodne dla wieś Przy domkach można zbudować mały ogródek warzywny lub plac do ćwiczeń. Działka znajduje się przed budynkiem mieszkalnym i ma szerokość równą 200 m ² za właściciela. W blokach może powstać do 10 mieszkań od 3 do 5 pokoi.

Mieszkanie dla studentów

Akademiki są wciąż popularne wśród studentów i młodych pracowników. Dla osób samotnych do tymczasowego zakwaterowania, ratują budżet i pozwalają zaoszczędzić na bardziej komfortowe mieszkanie. Małe mieszkania są przeznaczone dla rodzin. Są to pomniejszone kopie mieszkań z 1 lub 2 pokojami, łazienką i toaletą. Budynki hotelowe przeznaczone są do przyjmowania klientów na kilka dni. W miastach jednostki te nie są przystosowane do intensywnego użytkowania i mieszczą się w budynkach wielopiętrowych. Chociaż wysokość budynku jest zamawiana przez dewelopera. Zakłada on liczbę podróżujących w interesach i turystów, których planuje przyjąć.

W wielu aspektach przestrzeń użytkowa i komfort wewnątrz i wokół budynków zależy od materiału. Im więcej klientów, tym szybciej rozwija się branża budowlana. Na liczbę pięter wpływa również zapotrzebowanie klientów. Nie każdy lubi mieszkać w wieżowcu i dojeżdżać do mieszkania windą. Możliwość osiedlenia się w mieście z warunkami nowoczesnego mieszkańca wsi kusi wielu, ale nie każdemu pozwalają na to finanse.

Tymczasem mieszkania w budynkach 5-piętrowych są poszukiwane i szybko znajdują swoich właścicieli. Dlatego deweloperzy na wsi wykupują ziemię i budują wygodne domy. Ale zanim rozpoczną pracę na ziemi, muszą sporządzić plan piętra. Władze wydają zgodę na budowę na działce, jeśli uzyskają pozytywną opinię o strukturze gruntu.