Historia i pochodzenie bursztynu. Jaki bursztyn powinien być noszony

Od wielu lat ludzi przyciąga tajemnica bursztynu, piękno jego delikatnych barw. Około roku 60. э. Cesarz Rzymu wysłał podwładnego, aby zbadał pochodzenie tego cudownego kamienia. Pewien watażka z północy odkrył, że można ją znaleźć na brzegach Bałtyku. Setki kilogramów substancji zostały przywiezione do domu, cenione za piękno i właściwości lecznicze. W tym czasie bursztynowa figurka była warta więcej niż niewolnik w Rzymie. Jaka jest więc historia powstania bursztynu?? Dlaczego jest tak ceniona?

Pierwsze wzmianki o bursztynie w historii i legendzie

W IV wieku p.n.e. pewien watażka z północy odkrył, że można go wydobywać na brzegach Bałtyku. э. Teofrast po raz pierwszy w historii wspomniał o bursztynie. Grecy nazywali go "elektronem" lub "uformowanym słońcem", co było ściśle związane z ich mitologią. Według legendy, gdy zginął syn boga słońca Heliosa, zwanego też Elektorem lub Przebudzeniem - Faeton - jego matka i siostry płakały nad jego śmiercią, a ich łzy zamieniły się w bursztynowe kamienie.

Nie bez powodu nazwa ta została tak nazwana. Starożytny grecki naukowiec odkrył nadprzyrodzoną moc bursztynu. Zaobserwował, że kamień, pocierany tkaniną, miał niesamowity pociąg do słomek i piór. I tak odkryto zjawisko elektryczności statycznej. Dopiero 2000 lat później odkryto, że nie tylko bursztyn może wytwarzać ten sam ładunek.

W 1492 roku odkryto, że Indianie na Karaibach również używali tego kamienia. Kolumb chciał zaskoczyć tubylców bursztynowymi koralikami, gdy dotarł na ich wyspę. Sam podróżnik był zdziwiony, gdyż w zamian dali mu buty ozdobione tymi samymi kamieniami.

Pochodzenie nazwy kamienia

Językoznawcy do dziś nie rozpracowali w pełni pochodzenia słowa "bursztyn". Starożytni Egipcjanie nazywali ten kamień "sakal", co jest podobne do litewskiego słowa "sakas". Na Litwie znajduje się miejscowość Sakuciai, w pobliżu której znajdowały się kopalnie z tym kamieniem. Porównanie starych nazw łotewskich wskazuje, że jeszcze przed połową VII wieku p.n.e. э. wiedział o bursztynie.

Pomorzanie nazywali bursztyn smołą sosnową, co po węgiersku brzmiało jak gintar. Niektórzy językoznawcy uważają, że Słowianie przyjęli tę nazwę od Bałtów około X wieku. Wiadomo dokładnie, że w XVI-wiecznej Rosji kamień ten nazywany był bursztynem.

W Niemczech nazwa bursztynu (bernstein) pochodzi od dwóch słów: kamień (stein) i oparzenie (brennen). Polacy i Węgrzy przyjęli niemiecką nazwę. Mają bursy i borostian.

"Amber" to angielska nazwa bursztynu, pochodząca od arabskiego słowa "anbar". Znany jest również jako "bursztyn" w średniowiecznej łacinie, lub "amber" w języku starofrancuskim. Słowo to odnosiło się do cennego rodzaju oleju pozyskiwanego z wielorybów spermowych. Dziś znany jest jako ambra. Te dwie substancje można nawet pomylić, jeśli występują na tym samym brzegu. Różnią się one gęstością. Bursztyn ma mniejszą gęstość, więc unosi się na powierzchni. Z kolei bursztyn jest gęstszy od wody i tonie.

Pochodzenie kamienia

W Republice Dominikany bursztyn pochodzi z utwardzonej żywicy rodzimych drzew w tropikach. Rośliny te nie przetrwały do dziś, ale niektóre okazy tych liściastych roślin, nadal rosną na wyspach Morza Karaibskiego i w niektórych częściach obu Ameryk. Ich iglaste odpowiedniki występują na brzegach Morza Bałtyckiego.

Aby bursztyn mógł powstać w naturze, na korze drzewa musiała pojawić się zmiana chorobowa. Dziurę pozostawiła złamana gałąź lub owad. W trakcie gojenia się rany roślina wytwarza żywicę składającą się ze złożonych olejków eterycznych i alkoholi. Ten skład chemiczny powoduje, że substancja bardzo szybko krzepnie, balsamując wszystkie rośliny i owady, które staną na drodze w tym procesie.

Obróbka kamienia

Kiedy bursztyn jest oddzielony od skały, jest wystawiony na działanie słońca. Aby zbadać, z kawałka odkleja się ciemną błonę, która łączy substancję z podłożem. Dzięki powstałemu odpryskowi kamień jest badany pod kątem obecności szczątków organicznych wewnątrz utwardzonej żywicy, zwanych inkluzjami.

W ciągu jednego tygodnia znaleziono ponad tysiąc małych kawałków bursztynu. Są jednak wyjątki, w postaci dużych kamieni o wadze do 8 kilogramów. Po zbadaniu materiał jest sortowany według pochodzenia bursztynu, wielkości i obecności inkluzji. Większość drobnych elementów trafia do obróbki do jubilerów, natomiast te cenne sprzedawane są do muzeów i prywatnych kolekcjonerów.

Rodzaje i kolory

Wiele osób myśli o bursztynie jako o przezroczystym kamieniu z żółtymi i pomarańczowymi odcieniami. W rzeczywistości, w zależności od pochodzenia kamienia bursztynowego, rodzaju żywicy drzewa i wieku, można zobaczyć wiele kolorów. Istnieje aż 350 różnych odcieni bursztynu.

Kamień różni się kształtem, kolorem i przejrzystością. Wyróżnia się 5 głównych typów:

1. Bałtycki, zwany sukcynitem. Ta odmiana stanowi większość wszystkich bursztynów, około 98%.
2. Glessit. Charakteryzuje się brązowym odcieniem i brakiem przejrzystości.
3. Gedanit. Żółty kamień z woskowym odcieniem.
4. Bokeryt. Ciemny bursztyn, wyróżniający się elastycznością i nieprzezroczystością.
5. Statenite. Jest to najbardziej kruchy rodzaj bursztynu i ma czarne zabarwienie.

Występują nie tylko żółty i pomarańczowy, ale także biały, czerwony, niebieski. Ta ostatnia odmiana jest mało rozpowszechniona i trudna w obróbce. Najrzadsze kamienie zawierają odcienie tęczy. W Japonii znaleziono bursztyn, który przypomina agat. Choć kamień jest uważany za półszlachetny, rzadkie kolory są bardzo drogie. Piękno tego wyjątkowego kamienia widać na zdjęciu. Pochodzenie bursztynu i rzadkich kolorowych inkrustacji jest takie samo jak zwykłego bursztynu, jedyną różnicą jest rodzaj drewna i utwardzonych pozostałości.

Właściwości terapeutyczne bursztynu

W czasach starożytnych ludzie wierzyli w magiczną moc bursztynu. Amulety wykonane z tego kamienia miały przynosić szczęście, siłę w wojnach i ochronę przed złem. Substancja ta była również wykorzystywana do celów religijnych. Czcili bogów, słońce i swoich przodków poprzez bursztynowe statuetki i dyski.

Ludowi lekarze nawet teraz używają kamienia do leczenia. Koraliki stosuje się w celu zmniejszenia bólu głowy, gardła i szyi, a bransoletki w przypadku chorób reumatycznych.

Z bursztynu tworzy się wiele maści, nalewek i eliksirów.

Z czym nosić bursztyn

Standardowy typ bursztynu polecany jest do noszenia dla dziewcząt o ciepłych jesiennych i wiosennych typach kolorystycznych. Kobiety zimą i latem typu, prosty żółty odcień nie może zrobić. Czarne i zielone odcienie są odpowiednie na zimne, a białe na letnie.

Przy wyborze biżuterii należy wziąć pod uwagę osobowość dziewczyny:

• Żółte i miodowe odcienie sprawiają, że ciemne oczy są bardziej wyraziste.
• Odcienie brązowe i kawowe są polecane dla jasnych oczu.
• Podłużny kształt kamienia w kolczykach, odpowiedni dla okrągłych policzków, optycznie wydłuży twarz.
• Duże kolczyki podkreślają smukłą szyję wysokich dziewczyn.

Bursztyn to kamień półszlachetny, świetny zarówno do noszenia na co dzień, jak i na wyjście. Najważniejsze jest, aby dopasować biżuterię do ubrania i zachować umiar.

Podstawowe zasady noszenia bursztynu:

1. Ubranie codzienne. Podstawową zasadą jest ostrożność w łączeniu z jasnymi i kolorowymi nadrukami. Najlepsza Świetnie wygląda na ciepłych odcieniach zieleni, beżu, żółci, brązu i błękitu.
2. Noszone z ubraniami biznesowymi. Często korale czy naszyjniki byłyby nie na miejscu w biurze. Wybierz dużą bransoletę lub elegancki wisiorek.
3. Sparuj z letnimi ubraniami. W czasie upałów noś jak najmniej biżuterii. Dobrym zestawieniem będzie para małych kolczyków typu drop i pierścionek z kamieniem bursztynowym. Mały wisiorek będzie się dobrze komponował z głębokim dekoltem białego ubrania.
4. Podczas gdy mała i delikatna biżuteria będzie dobrze współgrać z odsłoniętą skórą, większe i bardziej skomplikowane naszyjniki powinny być noszone przez ubranie. Do wełnianej lub dzianinowej sukienki możesz założyć ciekawe korale w kilku nitkach. Masywne bransoletki w komplecie z kolczykami sprawdzą się świetnie.

Przy wszystkich wyborach warto pamiętać, że biżuteria z bursztynem jest zauważalna. Jeśli połączysz zbyt wiele elementów w jednym stroju, uzyskasz mdły i przesycony wygląd.