Wstrząs hipoglikemiczny: przyczyny, objawy, pierwsza pomoc i leczenie

Poziom glukozy we krwi jest ważnym wskaźnikiem zdrowie ludzkie. Wstrząs hipoglikemiczny może wystąpić w przypadku nagłego spadku cukru. Pacjenci często nie są świadomi prekursorów tego zagrażającego życiu stanu. Podczas hipoglikemii gwałtownie pogarsza się samopoczucie pacjenta, który zapada w śpiączkę. Jak uniknąć tego schorzenia? И jak prawidłowo udzielenie pierwszej pomocy pacjentowi? W tym artykule zgłębimy te zagadnienia.

Opis patologii

Co to jest wstrząs hipoglikemiczny?? Jest to ostra reakcja organizmu na spadek stężenia glukozy we krwi i wzrost poziomu hormonu - insuliny. W pierwszej kolejności w tym niebezpiecznym schorzeniu ucierpiał ośrodkowy układ nerwowy. Ponieważ glukoza jest źródłem energii dla neuronów. Gdy jest on niedoborowy, tkanka mózgowa cierpi na dotkliwy brak tlenu.

Hipoksji towarzyszy śmierć neuronów. Im więcej komórek nerwowych umiera, tym wyraźniejsze są objawy patologii. Gdy poziom glukozy spadnie do wyjątkowo niskiego poziomu, pacjent zapada w śpiączkę. Lekarze nazywają ten stan wstrząsem insulinowym lub hipoglikemicznym. Śpiączka może być śmiertelna, jeśli nie jest leczona.

Etiologia w cukrzycy

Następuje wstrząs hipoglikemiczny? W większości przypadków stan ten występuje u diabetyków z powodu przedawkowania insuliny.

W cukrzycy trzustka produkuje bardzo mało insuliny. Hormon może być zatem dostarczany tylko zewnętrznie. Takim pacjentom przepisuje się dożywotnio insulinową terapię zastępczą. Co może spowodować przedawkowanie hormonu? Endokrynolodzy identyfikują następujące przyczyny wstrząsu hipoglikemicznego u chorych na cukrzycę:

1. Podanie nadmiernej ilości insuliny. Do przedawkowania dochodzi najczęściej przy użyciu zbyt dużej strzykawki. W tym przypadku pacjentowi bardzo trudno jest pobrać dokładną ilość roztworu. Lekarze zalecają zatem stosowanie strzykawek o objętości równej pojedynczej dawce insuliny.
2. Domięśniowe wstrzyknięcie insuliny. Należy pamiętać, że hormon ten może być wstrzykiwany tylko pod skórę lub dożylnie. Czasami insulina jest przypadkowo wstrzykiwana do mięśnia poprzez użycie zbyt długiej igły.
3. Brak jedzenia po podaniu leku. W niektórych postaciach cukrzycy lekarze przepisują krótko działające leki insulinowe. Leki te podaje się ściśle przed posiłkiem. Ważne jest, aby pacjent zjadł coś krótko po wstrzyknięciu leku. Dłuższy brak jedzenia może spowodować spadek poziomu glukozy.
4. Ćwiczenie bezpośrednio po wstrzyknięciu. Lekarze zalecają, aby pozwolić ciału trochę odpocząć po wstrzyknięciu insuliny. Dotyczy to zwłaszcza pacjentów przyjmujących zastrzyki z insuliny krótko działającej. Glukoza jest zużywana bardzo intensywnie podczas ciężkiej pracy mięśniowej i aktywności sportowej. Jeśli insulina zostanie wstrzyknięta na krótko przed aktywnością fizyczną, może spowodować gwałtowny spadek stężenia glukozy we krwi.
5. Masować obszar wstrzyknięcia. Lekarze odradzają masowanie miejsce wstrzyknięcia insulina. Poprawia to krążenie krwi i może zwiększyć stężenie hormonu we krwi.
6. Zmniejszona produkcja przeciwciał na insulinę. Organizm wytwarza specjalne przeciwciała IAA. Hamują działanie insuliny. Chorzy na cukrzycę mają wyższy poziom tych immunoglobulin. Jednakże w spożywanie alkoholu, otyłość i ciąża zmniejszają produkcję przeciwciał. Prowadzi to do nadmiernego działania insuliny na organizm i gwałtownego spadku poziomu glukozy.
7. Niewłaściwe leczenie kwasicy ketonowej. Jeśli insulina nie zostanie podana na czas lub w niewystarczającej dawce, poziom cukru i ciał ketonowych w osoczu krwi wzrośnie. Stan ten nazywany jest kwasicą ketonową i stanowi duże zagrożenie dla życia. W takim przypadku lekarze dostosują schemat i podadzą pacjentom większą dawkę insuliny. Istnieje zwiększone ryzyko przedawkowania leków. Dlatego terapia powinna być prowadzona pod ścisłą kontrolą stężenia cukru we krwi.
8. Przyjmowanie sulfonamidów. Przyjmowanie tych leków zwiększa stężenie insuliny w osoczu i może powodować hipoglikemię.

Inne przyczyny hipoglikemii

Czy wstrząs hipoglikemiczny bez cukrzycy może być? Nagłe spadki poziomu glukozy mogą wystąpić również u skądinąd zdrowych osób. Może być wywołany przez następujące przyczyny:

1. Głód i niedożywienie. Hipoglikemia nie jest rzadkością podczas zbyt rygorystycznych diet i długich przerw między posiłkami. W organizmie rozwija się wówczas niedobór węglowodanów, co skutkuje wstrząsem hipoglikemicznym. Jednak rzadko się to zdarza.
2. wysiłek fizyczny. Intensywny trening wymaga dużego wydatku energetycznego, który organizm pobiera z rezerw glukozy. Skutkiem tego może być spadek poziomu cukru we krwi. Wstrząs hipoglikemiczny nie jest rzadkością u sportowców podczas zawodów. Niektórzy ludzie, którzy trenują jako kulturyści, używają insuliny do budowania masy mięśniowej. Nie rób tego w żadnym wypadku. Niewłaściwe przyjmowanie hormonu może prowadzić do ciężkiej hipoglikemii.
3. Przyjmowanie niektórych leków. Stosowanie leków przeciwgorączkowych, sulfonamidów i leków przeciwmalarycznych może prowadzić do niskiego poziomu glukozy we krwi.

Nadużywanie alkoholu może powodować hipoglikemię. Wstrząs wynikający ze spadku poziomu glukozy nie jest rzadkością u pacjentów z przewlekłym alkoholizmem.

Wstrząs hipoglikemiczny może wystąpić jako powikłanie następujących chorób i stanów organizmu

• chorób wątroby i nerek;
• Nieprawidłowa produkcja enzymów;
• nowotwory trzustki;
• Zaburzenia endokrynologiczne;
• Chirurgia przewodu pokarmowego.

U niemowląt hipoglikemia jest spowodowana wcześniactwem i wrodzoną chorobą serca. Niski poziom glukozy u noworodka może być spowodowany niedotlenieniem w okresie płodowym.

Etapy

Lekarze wyróżniają następujące etapy rozwoju hipoglikemii:

1. Stadium korowe. Pacjent staje się drażliwy i odczuwa głęboki głód. Jest to spowodowane śmiercią neuronów korowych.
2. Etap reakcji wegetatywnych. Śmierć komórek podkorowych w mózgu. Towarzyszą temu wyraźne patologiczne manifestacje po stronie autonomicznej układ nerwowy: kołatanie serca, nadmierne pocenie się, drżenie kończyn, bóle głowy. Pacjent nadal odczuwa dręczący głód.
3. Stadium podkorowe. Komórki nerwowe pod korą mózgową nadal się rozpadają. Towarzyszy temu zaburzona psychika. Pojawia się delirium i halucynacje. Pacjent staje się agresywny i może zachowywać się nieodpowiednio.
4. Śmierć neuronów w górnych częściach medulla oblongata. Temu etapowi towarzyszy pojawienie się drgawek. Następnie pacjent zapada w powierzchowną śpiączkę.
5. Śmierć komórek w dolnej części medulla oblongata. Ta część ośrodkowego układu nerwowego odpowiada za istotne funkcje organizmu. Na tym etapie rozwija się depresja oddechowa i sercowa. Pacjent zapada w głęboką śpiączkę, która jest śmiertelna.

Należy pamiętać, że wszystkie stadia wstrząsu hipoglikemicznego rozwijają się bardzo szybko. Między początkowymi objawami (głód, drażliwość) a śpiączką mija tylko kilka minut. Dlatego zostało bardzo mało czasu, aby pomóc pacjentowi.

Początkowe oznaki

Wczesne objawy hipoglikemii są często trudne do rozpoznania. W początkowych stadiach u pacjenta dochodzi do niedotlenienia mózgu. Towarzyszy temu uczucie zmęczenia, a także bóle głowy, których nie łagodzą środki przeciwbólowe. Stan ten jest prekursorem wstrząsu insulinowego i znany jest jako aura hipoglikemiczna.

Gdy glukoza spada poniżej 2,8 mmol/l, występują następujące objawy hipoglikemii:

• oziębienie i pocenie się dłoni i stóp;
• mdłości;
• słabość;
• zawroty głowy;
• Nudności w okolicy nosa i warg.

Jeśli pacjent nie jest leczony na tym etapie, jego stan szybko się pogarsza.

Rozszerzona symptomatologia

W późniejszych etapach patologii rozwijają się ciężkie objawy wstrząsu hipoglikemicznego:

• nieznośne uczucie głodu;
• trudności w oddychaniu;
• podwójne widzenie i niedowidzenie;
• drżenie rąk i stóp;
• tachykardia;
• spadek ciśnienia krwi i temperatury ciała;
• silne osłabienie;
• zaburzona koordynacja ruchów.

Późne stadia hipoglikemii kończą się drgawkami, utratą przytomności i śpiączką. To bardzo zagraża życiu.

Powikłania

Jak już wspomniano, nieleczona śpiączka hipoglikemiczna może prowadzić do śmierci. Jednak nawet przy odpowiednio wczesnej terapii, schorzenie to może jeszcze długo wpływać na zdrowie danej osoby. Przecież hipoglikemii towarzyszy śmierć dużej liczby neuronów.

Stan śpiączki może prowadzić do następujących patologii

1. obrzęk mózgu. Powikłanie to prowadzi do nieodwracalnych zmian patologicznych w tkankach ośrodkowego układu nerwowego.
2. Encefalopatia. Temu stanowi towarzyszy zaburzenie równowagi w ukrwieniu i odżywieniu mózg. To prowadzi do.. zaburzenia psychiczne, upośledzenie pamięci i demencja. Ta konsekwencja hipoglikemii częściej rozwija się u starszych pacjentów.
3. opóźnienie umysłowe. Hipoglikemia w dzieciństwie może powodować upośledzenie umysłowe. Upośledzenie rozwoju intelektualnego następuje w wyniku długotrwałego niedotlenienia mózgu.

Opieka przedszpitalna

Pierwsza pomoc we wstrząsie hipoglikemicznym powinna być udzielona natychmiast. W rzeczywistości stan pacjenta może się znacznie pogorszyć w ciągu kilku minut. Jeśli pacjent jest przytomny, należy go położyć lub posadzić. Następnie pacjent powinien jak najszybciej otrzymać pokarm lub napój zawierający cukier:

• Słodka herbata lub sok;
• miód;
• Kilka grudek cukru;
• dżem;
• czekolada;
• słodycze.

Po 10-15 minutach zmierz poziom cukru glukometrem. Jeśli nadal jest niski, powtarza się słodki produkt. Jeśli pacjent ma cukrzycę, powinien odwiedzić endokrynologa, gdy tylko poczuje się lepiej.

Jeśli pacjent stracił przytomność, należy pilnie wezwać karetkę. Przed przybyciem lekarzy trzeba położyć pacjenta na boku. Domięśniowo należy podać 2 ml leku "Glukagon" - Ten środek podnosi poziom glukozy.

Diagnoza

Bardzo ważna jest diagnostyka różnicowa pomiędzy śpiączką cukrzycową a wstrząsem hipoglikemicznym. Można to zrobić poprzez badanie poziomu glukozy we krwi. W śpiączce cukrzycowej poziom cukru gwałtownie rośnie i spada w hipoglikemii. В w domu test ten może być przeprowadzony za pomocą glukometru.

У zdrowy U ludzi prawidłowe stężenie glukozy we krwi wynosi od 3,3 do 5,5 mmol/l. Pierwsze objawy hipoglikemii występują, gdy cukier spada poniżej 3 mmol/l.

Pamiętaj, że nagły skok stężenia glukozy we krwi, prowadzący do wstrząsu, to najczęstszy sposób leczenia hipoglikemii. Cukrzycy mają wyższy poziom cukru, nawet do 10-20 mmol/l. W tym przypadku objawy hipoglikemii mogą wystąpić nawet przy odczycie 4-8 mmol/l.

Leczenie

W łagodnych przypadkach stan pacjenta poprawia się po udzieleniu pierwszej pomocy. Jeśli hipoglikemia występuje często, lekarz może potrzebować zrewidować schemat leczenia pacjenta, zmniejszając w razie potrzeby dawkę insuliny. Endokrynolog podaje również zalecenia dla pacjenta o diecie i stylu życia.

W ciężkich przypadkach leczenie wstrząsu hipoglikemicznego odbywa się w szpitalu. Roztwór glukozy jest podawany w postaci kroplówki lub wstrzyknięcia dożylnego. Lekarze stale kontrolują poziom cukru we krwi. Jeśli pacjent pozostaje w śpiączce przez dłuższy czas, podaje się hormony kortykosteroidowe, aby zwiększyć stężenie glukozy w organizmie.

Prognoza

Śmiertelność z powodu śpiączki hipoglikemicznej wśród pacjentów z cukrzycą wynosi około 4%. Śmierć jest bardziej prawdopodobna, jeśli leczenie nie zostanie podjęte w odpowiednim czasie.

W łagodnych przypadkach nagły spadek poziomu cukru nie ma żadnych konsekwencji. Początkowo po ataku hipoglikemii pacjent może czuć się nieco słabo i mieć zawroty głowy. Stan pacjenta wraca wtedy do normy.

Ciężka śpiączka hipoglikemiczna może prowadzić do obrzęku mózgu i encefalopatii. W tym przypadku pacjenci mogą mieć utrzymujące się deficyty neurologiczne. Powikłania te występują częściej u dzieci i Osoby starsze.

Prewencja

Jak zapobiec spadkowi stężenia cukru we krwi i rozwojowi śpiączki? Aby zapobiec temu niebezpiecznemu stanowi, należy stosować się do poniższych zaleceń endokrynologów:

1. Regularnie mierzyć poziom cukru we krwi za pomocą domowego glukometru.
2. Unikanie przedawkowania insuliny i innych leków obniżających poziom glukozy we krwi.
3. Unikać postu i długich przerw między posiłkami.
4. Chorzy na cukrzycę powinni zawsze mieć przy sobie kostki cukru, czekoladki lub cukierki.
5. Unikanie aktywności fizycznej po wstrzyknięciach insuliny krótko działającej.

Te środki pomogą w porę utrzymać poziom glukozy pod kontrolą i zapobiec krytycznemu spadkowi.