Śluz podczas wypróżniania: przyczyny i leczenie

Nieodpowiednia dieta, przewlekły stres i zmęczenie, dziedziczne lub nabyte choroby przewodu pokarmowego mogą prowadzić do problemów z wypróżnianiem. Problem jest dość delikatny, a wielu pacjentów do ostatniej chwili niechętnie zgłasza się do lekarza. Jednym z najczęstszych jest występowanie śluzu podczas wypróżniania się. Ten objaw jest silnym wskaźnikiem, że należy jak najszybciej zgłosić się do gastroenterologa. W artykule wymieniono najczęściej spotykany przyczyny krwi i śluzu po defekacji, także krótko metody są opisane terapie.

Opis niebezpiecznego objawu

Pacjent powinien zwracać uwagę, kiedy dokładnie pojawia się śluz: bezpośrednio podczas defekacji lub w przerwach pomiędzy. Na wizycie u gastroenterologa należy podać wszystkie drobne szczegóły dotyczące manifestacji patologii. Z reguły równolegle ze śluzem przy wypróżnianiu można zaobserwować następujące objawy, wyrażone w mniejszym lub większym stopniu:

• Wzdęcia (wzdęcia, gazy), zwłaszcza po spożyciu niektórych pokarmów;
• ból w nadbrzuszu, który może być zlokalizowany centralnie w otrzewnej lub po lewej lub prawej stronie;
• mdłości po spożyciu tłustych, kalorycznych pokarmów; oraz spożywanie napojów alkoholowych;
• Wysięk lub inne wysięki z odbyt.

Przyczyny tych objawów są różne. W żadnym wypadku nie należy próbować leczyć się samemu, należy udać się do lekarza, zbadać się, a następnie otrzymać receptę na niezbędne leczenie.

Lista najbardziej wspólne przyczyny, co może powodować opisane wyżej objawy:

• dysbakterioza jelitowa;
• choroba hemoroidalna;
• paraproctitis, proctitis i inne nieprawidłowości w pracy jelit;
• wrzód trawienny;
• Polipy lub inne narośla;
• przewlekłe zapalenie trzustki;
• Zaburzenia odpływu żółci o różnej etiologii;
• Choroby wątroby (wirusowe lub toksyczne zapalenie wątroby, marskość wątroby, zwłóknienie, zwyrodnienie tłuszczowe komórek wątroby itp.).д.).

Dysbakterioza jelitowa jako przyczyna problemu

Defekacja ze śluzem jest częstym objawem w dysbakterioza jelitowa. Obfitość śluzu spowodowana jest tym, że organizm próbuje jakoś pozbyć się patologicznej mikroflory. W dysbakteriozie można zaobserwować również następujące objawy:

• Stolec przybiera zielonkawy odcień;
• Śluzówki nie są prawidłowo wchłaniane, przez co chory cierpi na niedobór witamin mimo braku wchłaniania mikroskładników właściwe odżywianie;
• Spadek odporności - Pacjent z przewlekłą dysbakteriozą często się przeziębia, jest podatny na wirusy i łatwo się zaraża "zaognić się" procesy zakaźne;
• Może wystąpić zapalenie skóry, wyprysk;
• śluz podczas wypróżniania, towarzyszy mu również luźna konsystencja stolca.

W niektórych przypadkach dysbioza rozwija się w wyniku reakcji alergicznej (nietolerancja pokarmowa). Zdiagnozowanie przyczyny dysbiozy jest trudne - w większości przypadków należy skonsultować się z kilkoma wykwalifikowanymi specjalistami jednocześnie, aby mieć pewność co do ustalić przyczynę (alergolog, immunolog, hepatolog, gastroenterolog).

Jeśli dysbioza jest spowodowana przyjmowaniem antybiotyków lub zatruciem pokarmowym, zwykle wystarczy przyjąć kurs jeden lub kilka z następujących leków:

1. Leki probiotyczne - "Bifidumbacterin", "Linex", "Lactobacillus" - Są skuteczne w zwalczaniu dysbakteriozy o niemal każdej etiologii. Produkty te zawierają żywe szczepy pożytecznych bakterii, które normalizują mikroflorę jelitową i hamują aktywność patologicznych mikroorganizmów. Probiotyki mogą być przyjmowane przez niemal wszystkich, od niemowląt po kobiety w ciąży. Każdy z poszczególnych leków ma jednak szereg przeciwwskazań, z którymi należy się zapoznać przed jego zażyciem.
2. "Duspalatin", "Meteospasmyl" przywrócić zdrowy ruchliwość jelit. Już po pierwszym zabiegu pacjent odczuwa ulgę: wzdęcia, wzdęcia, normalne stolce, a na papierze toaletowym po wypróżnieniu nie pozostaje śluz.
3. "Levomizole", "Decaris" to immunomodulatory, które mają działanie miejscowe i promować odzyskiwanie Miejscowy układ odpornościowy jelita. Zazwyczaj leki te stosowane są w końcowych etapach leczenia chorób przewodu pokarmowego, których przebieg został powikłany przez dysbiozę.

Choroba hemoroidalna jako przyczyna krwi i śluzu

Choroba hemoroidalna to powiększenie i zapalenie ścian żył i tętnic znajdujących się w błonie śluzowej odbytu. Śluz na papierze toaletowym po wypróżnieniu, krwiste upławy, tumescencja, uczucie pieczenia i swędzenia w odbycie to bezpośrednie objawy hemoroidów. Nie ma co panikować: przy odpowiednio wczesnym leczeniu choroba po prostu i szybko przejdzie w stan remisji. Jeśli nie zostaną podjęte żadne działania w celu naprawy odbytu, hemoroidy zaczną się powiększać i powodować silny ból. Skończyć z zakrzepicą i potrzebować operacji.

Co jest przyczyną powstawania hemoroidów?? Jest kilka czynników:

• Siedzący tryb życia;
• przenoszenie i podnoszenie ciężarów;
• praca "na twoich nogach", Długotrwałe stanie powoduje zastój krwi w okolicach miednicy;
• Nieprawidłowa dieta i nadużywanie alkoholu;
• Stałe zaparcia;
• otyłość;
• ciąża.

Metody leczenia choroby hemoroidalnej

Metody łagodzenia stanu pacjenta z hemoroidami:

1. Zmień swój styl życia. Przyjęcie właściwej diety; rezygnacja z picie Napoje. Staraj się jak najwięcej ruszać, ale unikaj zmęczenia fizycznego. zrezygnować z podnoszenia dużych ciężarów. Zły jest również siedzący tryb życia - sprzyja on zastojowi krwi w narządach miednicy, a w konsekwencji zwiększonemu uciskowi na naczynia odbytu.
2. Jeśli masz skłonność do zaparć, dostosuj swoją dietę (dodaj błonnik, świeże owoce, śliwki oraz inne potrawy i produkty wspomagające trawienie).
3. Pij jak najwięcej czystej wody. W razie potrzeby należy zastosować kurs wenotoniki.
4. Unikanie sauny i gorących kąpieli. Żyły i tętnice "Jak" fajny. Wzięcie kontrastu lub po prostu chłodnego prysznica może pomóc. Należy również unikać noszenia syntetycznej bielizny - powinna być ona wykonana z jak najbardziej oddychających, naturalnych materiałów.

Zapalenie przyodbytnicze jako przyczyna śluzu

Jeśli śluz jest wydzielany podczas defekacji, istnieje również wysokie ryzyko rozwoju choroby zapalne jelita. Zapalenie odbytnicy i paraproct są najczęstsze. Czym są i jak pozbyć się śluzu w przypadku wypróżnienia po zdiagnozowaniu?

Paraproctitis jest chorobą zapalną odbytnicy. Zapalenie dotyczy tkanek miękkich otaczających narząd z różnych stron: miedniczno-odbytniczej, biodrowo-odbytniczej i tylnej części odbytnicy.

Głównym zagrożeniem związanym z zapaleniem paraproktalnym jest powstanie przetoki pararektalnej. To kanał wypełniony ropą. W efekcie konieczne jest wydalanie treści ropnej, a chory po defekacji stwierdza śluz na papierze. Śluz może być produkowany pomiędzy defekacjami. Leczenie jest co najmniej tak samo ciężkie jak biegunka w domu jest niemożliwe, często wymaga interwencji chirurgicznej w celu pozbycia się patologii.

Zapalenie odbytnicy jest zwykle spowodowane zakażeniem w jamie jelitowej. Powoduje to proces zapalny, który może prowadzić do zapalenia paraproct. Przy zapaleniu odbytnicy również powstaje śluz podczas defekacji, ale w mniejszych ilościach. Pacjent zwykle nie zwraca na to uwagi - bardziej niepokoi go ból brzucha i problemy z trawieniem. Jeśli jednak leczenie zostanie rozpoczęte na etapie zapalenia proctitis, można je leczyć m.in Jeśli rozpoczniesz leczenie lekami.., w większości przypadków których spożycie Pomaga zapobiegać konieczności wykonywania zabiegów chirurgicznych.

Polipy, guzy i masy w jelicie

Jeśli podczas wypróżniania się wydzielasz śluz, jest to poważny powód, aby jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Może to być stosunkowo niegroźny objaw dysbiozy lub hemoroidów albo oznaka guza w jelicie. Mogą one mieć różną wielkość i charakter - polipy, guzy itp. д. Śluz na końcu defekacji z domieszką krwi może być spowodowany polipowatością jelita.

Rak jelita grubego jest ledwo zauważalny we wczesnym stadium. Podstawowe objawy to śluz podczas wypróżniania i częste wzdęcia. W kale mogą pojawić się smugi krwi. Rosnący guz jest bardziej podatny na urazy, dlatego z czasem zwiększa się ilość krwi i śluzu. Stolec jest wtedy ciemnobrązowy do czarnego koloru z powodu zmienionej krwi zmieszanej ze stolcem. Sporadycznie wypływ ciemnej krwi poprzedza stolce.

Wrzód odbytu jako przyczyna śluzu

Wrzód odbytu lub okrężnicy rozwija się, gdy obszar błony śluzowej stracił swoją integralność. Wrzodowi towarzyszy defekacja z żółtym śluzem i krwawą wydzieliną. Owrzodzenie może być pojedyncze (jeśli jest tylko jedno miejsce na błonie śluzowej) lub mnogie (jeśli jest ich więcej niż jedno). Ważna jest głębokość i rozległość uszkodzenia tkanek: od tego będzie zależało nasilenie objawów.

Wrzody pojawiają się na skutek niezdrowej diety, nadużywania alkoholu, infekcji, uszkodzenia błony śluzowej przez kamienie kałowe lub masy podczas zaparć. Owrzodzenie odbytu może być spowodowane wypadnięciem z powodu zaawansowanej choroby hemoroidalnej.

Każdy wrzód jelita nie powinien być leczony w domu. Wymagana jest operacja (w zaawansowanych stadiach), w przeciwnym razie istnieje duże ryzyko krwawienia wewnętrznego i śmierci. Aby zapobiec pogłębianiu się choroby, pacjent musi zmodyfikować swój styl życia i dietę złe nawyki.

Choroby wątroby i sposoby ich leczenia

Śluz na początku defekacji może być spowodowany nieprawidłowym przepływem żółci, który towarzyszy chorobom wątroby. W wątrobie nie ma zakończeń nerwowych, więc ból w tym narządzie pojawia się tylko wtedy, gdy rozwija się marskość wątroby (nieuleczalna, śmiertelna choroba). Jeśli duża część wątroby uległa już zwyrodnieniu, regeneracja jest z reguły niemożliwa.

Dlaczego rozwija się zwłóknienie, toksyczne zapalenie wątroby, dlaczego zaczyna się tłuszczowe zwyrodnienie wątroby? Narząd może cierpieć latami - pacjent nadużywa alkoholu, spożywa wysokokaloryczną dietę, nadmierną ilość tłuszczu - a efektem jest "poddać się", W tym przypadku pacjent ma marskość wątroby. Zadbaj o swoją wątrobę w odpowiednim czasie. Nie istnieje "magiczna pigułka", który naprawiałby komórki organu po rozległych uszkodzeniach. Istnieją jednak leki (hepatoprotektory), które mogą pomóc wątrobie w częściowym odzyskaniu sprawności na początku zwyrodnienia tłuszczowego:

• "Carsil" - hepatoprotektor z silymaryną w.
• "Heptral" - Nowoczesny antydepresyjny hepatoprotektor, przeznaczony do wspomagania regeneracji organizmu po zatruciu.
• "Essenciale" - Preparat z fosfolipidami w składzie.

Po uzyskaniu wyników badań i sporządzeniu obrazu klinicznego stanu pacjenta hepatolog przepisuje terapię lekową.

Przewlekłe zapalenie trzustki i jego wpływ na trawienie

Zapalenie trzustki (zapalenie trzustki) może być ostry lub przewlekły. W pierwszym przypadku może wystąpić silny ból po lewej stronie żołądka i całkowite zatrzymanie trawienia z powodu braku enzymów gruczołowych. Silne bóle rzadko występują w przewlekłym zapaleniu trzustki, ale po każdym posiłku tłustym, o dużej kaloryczności, chory może odczuwać silny ból w górnej części lewej trzustki i lekką niestrawność.

Nie ma jeszcze w medycynie leku na zapalenie trzustki. Owszem, możliwe jest stałe przyjmowanie enzymów w postaci tabletek, ale trudno to zakwalifikować jako dietę "odzyskiwanie". Kluczem do osiągnięcia remisji w zapaleniu trzustki jest ścisła dieta. Wszystkie składniki karmy powinny być dokładnie posiekane i albo duszone, albo gotowane. Dzięki odpowiedniej diecie objawy zapalenia trzustki ustąpią, a pacjent może osiągnąć remisję.

Do jakiego lekarza powinieneś się zgłosić, jeśli masz któryś z tych objawów??

Jeśli osoba stwierdza śluz podczas defekacji, powinna umówić się na spotkanie Wizyta u lekarza pierwszego kontaktu. W każdym ośrodku zdrowia można wykonać bezpłatne badania chemiczne i ogólne krwi, na podstawie których można uzyskać obraz kliniczny i zasugerować diagnozę.

Do precyzyjnej diagnozy często potrzebne są kolejne badania: rezonans magnetyczny lub USG przewodu pokarmowego. Internista może zinterpretować wyniki, ale lepiej skonsultować się z gastroenterologiem lub hepatologiem. Jeśli stan narządów wewnętrznych jest prawidłowy, a problem pozostaje, należy skonsultować się z alergologami lub immunologami. Dysbioza lub nietolerancja niektórych pokarmów może być przyczyną śluzu przy wypróżnianiu.

Znaczenie prawidłowego żywienia w chorobach przewodu pokarmowego

Żywienie jest bardzo ważne w chorobach przewodu pokarmowego. Często w początkowym stadium choroby wystarczy dostosować dietę i problem znika. W późniejszych etapach korygowanie diety może nie wystarczyć - potrzebne są leki.

Unikanie alkoholu jest również ważne. Jest społecznie akceptowane, że mała ilość wina lub piwa jest nieszkodliwa. Jednak w przypadku chorób przewlekłych nawet niewielka dawka może wywołać pogorszenie stanu zdrowia.