Autyzm u 3-letniego dziecka: objawy, wzorce zachowań, leczenie i korekcja

Czym jest autyzm chorobowy? Kiedy się rozwija, osoba zaczyna mieć problemy z adaptacją społeczną, mową i psychologią zdrowie. Jeśli u dziecka zdiagnozowano autyzm w wieku 3 lat (z objawami widocznymi już w tym wieku), istnieje szansa, że w przyszłości nie będzie ono miało problemów z komunikacją i nauką.

W Rosji nie ma wielu możliwości korygowania zachowania dziecka, więc leczenie w odpowiednim czasie jest zadaniem dla rodziców. Należy zwrócić uwagę Sposób, w jaki Twoje dziecko zachowuje się w młodym wieku - jeśli ma tę przypadłość, możesz uniknąć jej rozwoju. Ten artykuł wyjaśnia, jaką chorobą jest autyzm. Objawy, przyczyny i leczenie zostaną podane poniżej.

O chorobie

W ubiegłym wieku opisany stan był dość rzadki. Jednak już teraz cierpi 1 dziecko na 88 dzieci, podczas gdy 50 lat temu statystyki były bardziej pozytywne - 1 na 10 tys. dzieci. Problem ten jest bardziej rozpowszechniony wśród chłopców niż dziewcząt. Większość badań nad autyzmem prowadzona jest w USA. Nie ma oficjalnych danych na temat liczby dzieci autystycznych w Rosji: nie ma takiej liczby. Chociaż w rzeczywistości w stanie nie są one mniej niż w tej samej Ameryce, gdzie choroba jest skierowany i szuka sposobów, aby wyeliminować jego.

Nie wiadomo dlaczego coraz więcej dzieci cierpi na autyzm. Lekarze mogą powiedzieć, że prawdopodobnie choroba nie jest spowodowana przez jeden czynnik, ale przez kombinację. Wśród możliwych powoduje Różne formy autyzmu - mutacje w genach, zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego układ nerwowy, problemy z rozwojem mózgu, zaburzenia hormonalne, infekcje wirusowe, zatrucie rtęcią, duże ilości antybiotyków, zatrucia chemiczne.

Lekarze nie wyjaśnili jednak do końca, która z wymienionych przyczyn rzeczywiście wywołuje chorobę. Ale jest w 100% jasne, że istnieje dziedziczna predyspozycja do autyzmu. W czasie ciąży infekcja lub silny stres mogą wpłynąć na rozwój mózgu dziecka i ostatecznie doprowadzić do rozwoju opisywanego schorzenia.

Forma łagodna

Jak objawia się autyzm u 3-letniego dziecka? Objawy zależą bezpośrednio od postaci zaburzenia.

Łagodna postać obejmuje problem z, w którym w przypadku wczesnego i prawidłowego leczenia można osiągnąć maksymalne dostosowanie społeczne. Takie dzieci zazwyczaj bez większych problemów kończą szkołę lub studia wyższe. Nie jest im tak trudno znaleźć pracę i spełnić się. Jak jednak stwierdzić, czy choroba jest łagodna??

Istnieją kryteria, które wpływają na ciężkość schorzenia. Chodzi o zachowanie, umiejętność komunikowania się i współdziałania z innymi ludźmi (obcymi).

Łagodne formy obejmują autyzm atypowy bez dodatkowych warunków, takich jak upośledzenie umysłowe, zespół Aspergera i autyzm wysokofunkcjonujący.

Postać poważna

W przeciwieństwie do autyzmu łagodnego, autyzm ciężki u dzieci w wieku 3 lat objawia się bardzo widocznymi problemami: osoba prawie w ogóle nie mówi, nie zwraca uwagi na ludzi, a jej zachowanie może być zaburzone. Takie dzieci wymagają leczenia, specjalnych programów edukacyjnych, prób korygowania zachowań i rehabilitacji po ich zakończeniu. Czasami nawet najpoważniejsze terapie nie wystarczają, by pomóc dziecku w udanym i spełnionym życiu. Tacy ludzie otrzymują orzeczenie o niepełnosprawności.

Aby rozpoznać autyzm u 3-letniego dziecka, test dobiera lekarz w zależności od dolegliwości. W wyniku diagnostyki można rozpoznać autyzm atypowy z rozwojem upośledzenia umysłowego, zespół Retta, zespół Hellera oraz zaburzenia nadpobudliwości, które rozwijają się równolegle z upośledzeniem umysłowym. Są one uważane za ciężkie formy autyzmu.

Oznaki i objawy autyzmu u dzieci

Aby w porę rozpoznać, że dziecko ma problem, należy obserwować jego zachowanie od najmłodszych lat. Powinni to zrobić rodzice. Nie trzeba czekać, aż dziecko skończy 3 lata. Objawy autyzmu u dzieci, najwcześniej pojawiają się już w wieku półtora roku, a najwcześniej w wieku dwóch lat.

Autyzm jest zaburzeniem, które ma wspólne objawy. Przyjrzyjmy się tym najczęściej spotykanym:

• Mowa. Zaburzenia mowy występują w różnym stopniu we wszystkich postaciach choroby. Mowa może być opóźniona lub w ogóle nie rozwinięta. Dziecko autystyczne do 1 roku życia nie chce chodzić, wymawia ciągle te same dźwięki i słowa, co powoduje, że do 2 roku życia jego zasób słownictwa wynosi około 15-20 słów. Jeśli nie jest leczony, dziecko może mieć trudności z wymawianiem tych słów w wieku 3 lat. Osoby z autyzmem są jednak dość kreatywne, więc potrafią wymyślać własne słowa, mają też dobrą pamięć, będąc w stanie odtworzyć słowa i zwroty, które kiedykolwiek usłyszały, jak papugi. Mówić o sobie w trzeciej osobie. Nie używają imion, ani zaimków.
• Kontakt emocjonalny. Dziecko nie ma ochoty na kontakt z nikim, w tym z rodzicami. Nie nawiązują kontaktu wzrokowego, nie chcą trzymać się za ręce i prawie nigdy się nie uśmiechają. Nie lubią kontaktu emocjonalnego ani fizycznego. Takie dzieci są jak niewidomi lub głusi w tym sensie, że nie zauważają, że ktoś do nich mówi i nie zauważają, że rodzice są jedynymi osobami w ich otoczeniu.
• Socjalizacja. Jeśli dziecko przebywa w jakimś towarzystwie, może odczuwać dyskomfort i inne nieprzyjemne uczucia. Dorastający z autyzmem, może czuć się społecznie niespokojny. Jeśli ktoś podchodzi do dziecka, a ono to zauważa, to prawdopodobnie gdzieś się ukrywa. Nie bawią się z innymi, ani nie mają przyjaciół. Dzieci z autyzmem częściej lubią być same, ponieważ pomaga im to poczuć mniejszy niepokój związany z brakiem możliwości połączenia w starszym wieku.
• Agresja. Jest to ważne oznaka autyzmu. Osoby na nią cierpiące są w stanie wyrządzić krzywdę sobie i innym, a każda sytuacja, która zdenerwuje dziecko, może wywołać agresję. W 30% wszystkich negatywnych wybuchów agresja dziecka jest skierowana na nie samo.
• Zainteresowanie zabawkami. Nie jest obecny. Dziecko z autyzmem nie wie, jak grać z samochodami, lalkami i innymi gadżetami. Takie dzieci nie są w stanie wymyślać rzeczy, ponieważ mają mało lub wcale nie mają myślenia abstrakcyjnego. Na przykład, jeśli poprosisz dziecko, aby zrobiło ci herbatę w naczyniu z zabawkami, nie będzie mieszać powietrza ani przy braku łyżki nie będzie w stanie go dostrzec. Dzieci te potrafią jedynie odtworzyć czynności, które wcześniej widziały lub słyszały. Wiele dzieci z autyzmem może używać zabawek w nietypowy sposób. Na przykład, kręcenie kołami samochodu przez wiele godzin. Niektóre dzieci dotknięte chorobą mogą rozpoznawać i używać tylko jednej zabawki.
• Zmiana. Dzieci autystyczne zachowują się w sposób stereotypowy i nie lubią żadnych zmian. Przez długi czas mogą powtarzać te same rzeczy, robić te same rzeczy. Lubią wyraźne rutyny i trzymanie się zasad. Jeśli sprawy nie idą tak, jak dziecko przywykło, na przykład konieczność przeniesienia się do innego mieszkania lub ktoś źle umieścił zabawki w szufladzie, dziecko będzie zachowywać się agresywnie, płakać i będzie bardzo zdenerwowane.

Każdy przypadek jest inny, bo każdy człowiek jest inny. Niektóre wykazują wszystkie powyższe problemy, a niektóre tylko trochę różnią się od innych dzieci. Przy łagodniejszych postaciach choroby Twoje dziecko będzie mogło ukończyć szkołę, zdobyć wyższe wykształcenie, znaleźć pracę, a nawet założyć rodzinę. Takie przypadki udanych interwencji behawioralnych obserwuje się w krajach zachodnich, gdzie autyzmowi poświęca się wiele uwagi.

U niektórych dzieci autyzm może przejawiać się nie tylko w problemach behawioralnych, ale także w ciele. Na przykład, małe dzieci mogą mieć obniżoną odporność, problemy z trzustką i sensoryczne. Mogą wystąpić drgawki, a w przewodzie pokarmowym namnażają się bakterie i drożdże.

Diagnoza autyzmu u dzieci

Wielu rodziców, którzy zauważają problemy ze swoim dzieckiem, może zastanawiać się, jak rozpoznać autyzm. Aby lekarz dopuścił do rozwoju dziecka, muszą wystąpić co najmniej trzy problemy: trudności w porozumiewaniu się, stereotypowe zachowania i brak chęci do komunikacji. Jak wspomniano powyżej, w większości przypadków wszystkie objawy pojawiają się przed ukończeniem 3 roku życia. W celu postawienia dokładnej diagnozy dziecko trafia do neuropsychologa, który wykonuje odpowiednie testy.

Lekarz nie obserwuje dziecka przez cały czas. Rodzice robią to, a potem mówią lekarzowi. W rozmowie z rodzicami lekarz może zastosować wspólne testy, aby dowiedzieć się o stanie zdrowia dziecka. Mówimy o "Skala oceny autyzmu niemowląt", "Skala obserwacyjna do diagnozowania autyzmu" i tak dalej. Te badania wystarczą do ustalenia diagnozy. Pojawia się zatem pytanie, czy autyzm u 3-letniego dziecka można leczyć. A wszystko zależy od tego, jaka jest forma i symptomatologia problemu.

Problemy z diagnozą

Niestety, aby znaleźć lekarza w Rosji, trzeba się bardzo starać, ponieważ w naszym kraju jest niewielu specjalistów, którzy są przeszkoleni w leczeniu tej choroby. Często zdarza się, że pediatra nie zauważa nic dziwnego u dziecka, a rodzice nie mówią o naprawdę ważnych objawach. Najlepiej, jeśli w przypadku podejrzenia autyzmu badanie lekarskie powinno być przeprowadzone przez neurologa, psychiatrę, psychologa i lekarza zajmującego się spektrum autyzmu. Zapraszany jest również nauczyciel z przedszkola, do którego dziecko uczęszcza.

Inną osobliwością rosyjskiej medycyny jest pomieszanie diagnoz. Niektóre przypadki autyzmu nie są tak zaawansowane, że lekarze nie wahają się postawić prawidłowej diagnozy. Problem ten jest dość poważny, gdyż autyzm nie powinien być traktowany tak samo jak upośledzenie umysłowe czy schizofrenia, których objawy są często podobne do objawów autystycznego 3-letniego dziecka.

Rodzice powinni potraktować ten problem jak najbardziej poważnie, ponieważ jeśli leczenie nie zostanie rozpoczęte w młodym wieku, to z każdym rokiem szansa na normalne życie społeczne dziecka staje się coraz mniejsza.

Leczenie i korekcja autyzmu u dzieci

Wszystkie zabiegi i programy rehabilitacyjne są opracowywane w Ameryce. Niezależnie od tego, jakie objawy autyzmu występują u 3-letniego dziecka, wszystkie sposoby eliminacji zaburzenia opierają się na aktywnej komunikacji i zabawie. Jeśli forma jest łagodna, to rodzice mają większe szanse na uczynienie z dziecka osoby społecznej, jeśli potraktują sprawę poważnie. W ciężkich postaciach mogą pojawić się problemy, ale jest to związane z rozwojem upośledzenia umysłowego i innych skutków ubocznych. W Rosji jest niewielu lekarzy, którzy zajmują się specjalnie dziećmi z autyzmem. Ale i tak trzeba znaleźć psychiatrę. Starannie wybierz przedszkole i szkołę. Interwencje behawioralne dla dzieci powinny być prowadzone absolutnie wszędzie: u lekarza, w domu i we wszystkich miejscach, które dziecko odwiedza. Ze strony rodziców należy okazywać miłość i troskę.

Aby zmniejszyć przejawy autyzmu u dzieci w wieku 3 lat, należy przestrzegać zaleceń:

• Dzieci powinny być uczone umiejętności, które są im potrzebne w późniejszym życiu. Na przykład, aby nauczyć go samodzielnego mycia zębów, należy często powtarzać to przed nim i z nim. Nawet jeśli dziecko już się tego nauczyło, należy to powtarzać w regularnych odstępach czasu "lekcje".
• Rytm dnia dziecka powinien być jasny. Nie złamie go samodzielnie, dlatego rodzice również muszą go obserwować. Nie należy łamać żadnych zasad, bo dziecko stanie się agresywne. Próby zmiany otoczenia lub nawyków dziecka również doprowadzą do buntu.
• Staraj się częściej komunikować z dzieckiem. Spędzaj z dzieckiem dużo czasu. Jeśli dziecko nie odpowiada, nie obrażaj się. Powtarzaj wytrwale zdania, jego imię. Nie wolno krzyczeć, besztać ani karać. Jeśli autyzm jest zdiagnozowany we wczesnym wieku, trzymaj go częściej. W tym wieku nie będzie zbytnio protestował, a w wieku 3 lat jest przyzwyczajony do emocjonalnego kontaktu z rodzicami. Jeśli przypadek jest ciężki, użyj flashcards zamiast języka werbalnego.
• Dziecko autystyczne nie powinno się męczyć. Rób przerwy między grami lub zajęciami. W takich chwilach zostaw dziecko samo. Ćwicz z dzieckiem, aby budować jego sprawność fizyczną.
• Nie tłumić inicjatywy. Nie poganiaj i nie zmuszaj dziecka do zrobienia czegoś. Będziesz potrzebował dużo cierpliwości, aby wykształcić swoje dziecko. Dziecko z autyzmem powinno postrzegać dom jako miejsce, w którym czuje się dobrze i bezpiecznie. To samo powinno dotyczyć rodziców. Ważne dla mamy i taty jest to, aby dziecko nie bało się ich i zauważało.
• Dziecko powinno być częściej wyprowadzane na dwór, zabierane do przedszkola i szkoły. Twoje dziecko na początku będzie się opierać, ale po pewnym czasie zrozumie, że może rozmawiać z innymi, bawić się z nimi i że to też jest fajne.

Leki na autyzm i odżywianie

Gdy lekarz przebadał 3-letnie dziecko pod kątem autyzmu, przeprowadził wywiad z rodzicami i postawił diagnozę, należy pilnie rozpocząć leczenie.

Autyzm rzadko jest leczony za pomocą leków. Mogą być stosowane, gdy objawy stają się zbyt niebezpieczne - na przykład, gdy dziecko staje się agresywne i nie można go uspokoić. To samo dotyczy ćwiczeń, depresji i niektórych kompulsji. W takich przypadkach lekarze wolą przepisywać psychostymulanty. W zależności od nasilenia autyzmu dobiera się dawkę, ale trzeba zrozumieć, że w wielu przypadkach lepiej jest spróbować obejść się bez takich leków. Mogą one pogorszyć sytuację.

Leki przepisywane są również na niedobory witamin, problemy żołądkowo-jelitowe.

Specjalne diety mogą złagodzić objawy autyzmu. Wiele badań potwierdza obecnie, że choroba jest związana z zaburzeniem metabolicznym. U tych dzieci znana jest wrażliwość na białka zawarte w zbożach (gluten) i mleku (kazeina), dlatego w przypadku autyzmu zalecana jest dieta bezglutenowa i bezkazeinowa. Należy również całkowicie pozbyć się żywności, która zawiera chemię: barwniki, konserwanty. Dawaj dziecku mniej słodyczy. Dieta powinna zawierać zwiększone ilości białka. Warto też podawać dziecku więcej wody.

Pamiętaj, że nie należy zmuszać dziecka do jedzenia czegokolwiek w szczególności. Jeśli odmówi, zaproponuj coś innego.

Niezależnie od diety, osoby z autyzmem mogą mieć problemy z witaminami. Nierzadko u takich osób występuje poważny niedobór większości składników odżywczych. Mogą również wystąpić problemy z produkcją niektórych hormonów i enzymów. Nawet przy normalnej diecie w organizmie może występować wysokie stężenie metali ciężkich.

Każdy indywidualny przypadek wymaga specyficznego leczenia behawioralnego i farmakologicznego. Przed przyjęciem jakichkolwiek leków należy w 100% potwierdzić diagnozę. Należy dodatkowo zapytać lekarza, jaką chorobą jest autyzm. Objawy, od których zależy leczenie, manifestacje - na to wszystko powinien zwrócić uwagę specjalista. Porozmawiaj więc z nim, aby przekonać się, czy wybrany lekarz może nie być najlepszym wyborem w leczeniu Twojego dziecka.

Przy przyjmowaniu leków należy regularnie kontrolować, czy są one skuteczne, czy nie, ponieważ nie na wszystkie dzieci działa ten sam lek.

Komunikacja z dzieckiem z autyzmem

Jeśli Twoje dziecko ma autyzm lub znasz kogoś z autyzmem, ważne jest, aby móc z nim porozmawiać. Powinieneś zrozumieć, dlaczego jedna rzecz powinna być zrobiona w ten sposób, a inna w inny. Wystarczy przestrzegać prostych zasad komunikacji:

• Propozycje. Powinny być one krótkie i na temat. Dzięki temu dziecko łatwiej zrozumie, co mówisz i czego chcesz. Łatwiej jest im zrozumieć litery, więc można porozumiewać się za pomocą pióra i papieru.
• Przynajmniej z myślenie abstrakcyjne Te dzieci mają problemy, są pomysłowe. Narysuj więc schemat lub rysunek, aby ułatwić dziecku zrozumienie Ciebie.
• Powyżej opisano objawy autyzmu u 3-letniego dziecka, z których część to trudności komunikacyjne i trudności w tworzeniu zdań. Więc daj dziecku czas na zastanowienie się. Nie trzeba się pchać, nie trzeba krzyczeć. Nie należy zadawać więcej niż jedno pytanie w tym samym czasie. Jeśli dziecko czuje się spokojne podczas rozmowy z Tobą, komunikacja będzie przebiegała jak najlepiej. Bądź cierpliwy.
• Nigdy nie obrażaj się za milczenie.
• Rozpocznij rozmowę od stwierdzenia. Nie należy od razu pytać, jak się sprawy mają lub co robi dziecko. Ułatw sobie powiedzenie czegoś. Mów powoli i krótkimi zdaniami. Następnie zacznij od łatwiejszych pytań.
• W swojej wypowiedzi używaj jak najwięcej prostych i dostępnych słów. Unikaj wyrażania tego samego komunikatu na różne sposoby. Jeśli dziecko czegoś nie rozumie, lepiej powtórzyć to samo zdanie, aby ułatwić mu przyswojenie informacji.
• Oznaki autyzmu w wieku jednego lub dwóch lat są już czasem widoczne, więc jeśli już zadajesz sobie pytanie, jak skorygować dane zachowanie, spróbuj utulić dziecko. Rozmawiaj z nim na tematy, które go interesują. Te dzieci zazwyczaj mają tylko jedno hobby, więc stają się w nim ekspertami. Porozmawiaj z nimi o tym. Dzięki temu dziecko nie tylko będzie czuło się przy Tobie komfortowo, ale także pozwolisz mu się otworzyć i nauczyć czegoś nowego.
• Uwaga dla takich dzieci powinna być umiarkowana, ale nie należy sprawiać, że dziecko czuje się niechciane. Znajdź sposób pielęgnacji, który jest wygodny dla Ciebie i nie będzie denerwował Twojego dziecka.
• Aby mieć pewność, że dziecko będzie z Tobą rozmawiać, wybierz czas i miejsce, które jest wygodne. Wtedy dziecko ma większe szanse na podtrzymanie rozmowy.
• Dzieci z autyzmem nie rozumieją aluzji, żartów, ironii, metafor. Więc twoim zadaniem jest mówić bezpośrednio i jasno.

Wniosek

W publikacji opisano przyczyny autyzmu u dzieci, objawy, metody leczenia. Niestety, w dzisiejszych czasach jest wiele przypadków tego schorzenia, dlatego ważne jest, aby wiedzieć, Jak prawidłowo pracować z dzieckiem praca z dzieckiem i co zrobić, jeśli znajdziesz się w takiej sytuacji.

Twoim głównym zadaniem jest więcej rozmawiać, poświęcać dziecku uwagę, rozumieć, kiedy jest zmęczone towarzystwem. Nie zapominaj o pozostawieniu dziecka na chwilę samego, pomiędzy zajęciami. To są cechy autyzmu, nawet jeśli dziecko przystosuje się do społeczeństwa, to w dorosłym życiu nadal będzie chciało spędzać czas w samotności.