Pojęcie, gatunki i przykłady abstrakcji. Myślenie abstrakcyjne

Filozofia jest przez wielu postrzegana jako nauka o marnowaniu pustej przestrzeni, jak mówi popularne powiedzenie. To znaczy, że w oczach filozofów, wszystko co robią filozofowie to gadanie, bez żadnego pożytku. Wiele zamieszania wokół nauki wynika z używania przez nią osobliwych, skomplikowanych terminów i długich, powtarzających się opisów ich znaczenia.

Tymczasem wiele pojęć filozoficznych ma spore znaczenie w zwykłym życiu. Na przykład abstrakcja. Jest to słowo, które słyszy się bardzo często. A w rozmowie ludzie używają go na oznaczenie abstrakcyjności lub "niejasności" danej sprawy. Czym jednak jest abstrakcja z naukowego punktu widzenia??

Co to jest? Definicja

Termin ten wywodzi swoją nazwę od łacińskiego słowa abstractio, które na język rosyjski tłumaczone jest jako "abstrakcja". To jest właśnie istota tej filozoficznej koncepcji.

Abstrakcja to nic innego, jak wyabstrahowanie, mentalne odejście od rozważanego, badanego lub omawianego przedmiotu, dokonywane w celu ustalenia i wyodrębnienia najważniejszych, istotnych momentów, cech, elementów przez uogólnienie.

Mówiąc najprościej, jest to sposób na mentalne wyeliminowanie tego, co zbędne i skupienie się na tym, co istotne. Na stronie to znaczenie mogą być uogólnione lub szczegółowe; najprostszym przykładem jest tok myślenia.

Definiuje się ją również jako uogólnienie osiągnięte przez abstrakcję.

Czym może być abstrakcja? Przykłady z życia

Kategoria, z reguły, jest rozumiana tylko jako część jakichś długich dialogów. W rzeczywistości każdy z nas ucieka się do tego na co dzień i nie raz.

Najprostszym przykładem jest ciąg myśli, który pojawia się, gdy patrzymy na niebo. Każdy współczesny człowiek jest świadomy, że nad jego głową znajduje się atmosfera składająca się z kilku naprzemiennych warstw. Każdy też wie, że składa się z dwutlenku węgla, tlenu i azotu.

Ale co powstaje w umyśle, gdy patrzymy w górę? Wystarczy słowo "niebo". Jest to przykład naturalnej abstrakcji, która nie wymaga specjalnego wysiłku. W tym przypadku dochodzi do rozproszenia w mózgu szczegółów i szczególików znanych osobie patrzącej na niebo, ale niepotrzebnych w danym momencie. To znaczy, że dany element jest identyfikowany i wyróżniany przez uogólnienie.

Jeśli natomiast spojrzenie w górę przywodzi na myśl słowo "chmury", to jest to bardziej złożona abstrakcja. Polega ona nie tylko na uogólnieniu, ale także na wskazaniu konkretnego, ważnego elementu. Jednak jest to również naturalne, nie wymagające specjalnego wysiłku.

Przykłady świadomej abstrakcji widzimy też często w naszym codziennym życiu. Każda rozmowa, w której narrator używa abstrakcyjnych analogii, aby coś wyjaśnić, zawiera tę kategorię. Czyli jeśli człowiek przytacza przykład z życia, wyjaśniając nim to, co chce powiedzieć, to ucieka się do abstrakcji i robi to świadomie.

Czym jest abstrakcja? Definicja

Przykłady abstrakcji pokazują pewne techniki w komunikacji i oczywiście sposoby myślenia. Połączenie tych elementów nazywane jest w filozofii abstrakcją. Pojęcie to ma dwa główne znaczenia, które są ze sobą powiązane znaczeniowo i mają ze sobą wiele wspólnego. Pierwszy z nich definiuje dane pojęcie jako taki proces abstrakcji lub metoda, a drugi jako metoda.

Abstrakcja to wykorzystanie abstrakcji w procesie rozumienia lub wyjaśniania, rozumowania.

Rozproszenie uwagi następuje od wszystkiego, co jest nieistotne, nieistotne w danym momencie, niepotrzebne, co uniemożliwia właściwe uchwycenie sensu. Wynikiem tego procesu jest abstrakcyjne pojęcie.

Abstrakcja i konkret

Przykłady abstrakcji, zarówno znaczeniowej, jak i naturalnej, pokazują osiągnięcie jakiegoś rezultatu. Jest to coś, co w filozofii nazywa się pojęciem abstrakcyjnym.

Może to być niemal wszystko, pozbawione wyraźnej specyfikacji, np. kolor, światło, krzywizna, brzydota czy uroda. To znaczy, że jeśli głosimy tylko wynik abstrakcji, wyrwany z kontekstu, na przykład słowo "niebo", to jego rozumienie przez każdego będzie inne.

Innymi słowy, jest pojęciem niesie znaczenie, ma sens, ale nie przekazuje żadnych szczegółów charakteryzujących, które by go konkretyzowały i zawężały. To właśnie obecność precyzyjnych cech odróżnia pojęcia abstrakcyjne od konkretnych. To znaczy, że jeśli informacja może być odbierana zupełnie inaczej w momencie jej otrzymania, to jest ona abstrakcyjna. Konkretna koncepcja nie pozwala na różne warianty interpretacji, jest niezwykle precyzyjny.

Rodzaj abstrakcji

Paradoksalnie, kategoria ta posiada zarówno jasną klasyfikację według przeznaczenia, jak i bardzo obszerną i niejasną listę konwencjonalnych typów.

Zgodnie ze swoim celem, abstrakcja to

• merytoryczne;
• formalne .

Forma merytoryczna zakłada wyodrębnienie tego, co szczególne, poprzez to, co ogólne. Innymi słowy, przywołując wspomniany wyżej przykład, jeśli patrzenie na niebo przywodzi na myśl słowo "chmura", to jest to abstrakcja znaczeniowa.

Formalny natomiast wyodrębnia elementy, które nie istnieją same w sobie, np. kolor. Abstrakcja formalna jest podstawą w przyswajaniu i przekazywaniu opisów właściwości zewnętrznych, a także służy jako podstawa do refleksji teoretycznej.

Do głównych typów lub rodzajów tej kategorii należą:

• zmysłowy prymityw;
• uogólniając;
• idealizowanie;
• izolacja;
• konstruktywizacja.

Naukowcy wyróżnili tzw. abstrakcję rzeczywistej nieskończoności. Wyróżnia się, ponieważ przykłady abstrakcji typów podstawowych można znaleźć w codziennym życiu, ale nie sposób zaobserwować tego rodzaju. To znaczy, że ta kategoria filozoficzna jest całkowicie teoretyczna. Co jest jego istotą?? Chodzi o mentalne zdystansowanie się od aksjomatu, że nie da się ustalić każdego ze składników zbioru nieskończonego. I wtedy zbiór stanie się skończony. Ta filozoficzna teoria, choć przypomina utopię, jest traktowana przez matematyków bardzo poważnie. Całkiem możliwe, że w przyszłości może się to jeszcze okazać niezbędne w praktyce, na przykład w eksploracji kosmosu.

Co oznacza myślenie abstrakcyjne?

Nierzadko słyszy się kogoś, o kim mówi się, że myśli w kategoriach abstrakcyjnych. Mówimy o kimś, kto jest przyziemny i zwyczajny, o kimś, kto myśli i rozumuje, nie będąc zbyt jasnym i konkretnym. Ale co to znaczy w filozofii?

myślenie abstrakcyjne, najprościej mówiąc, to nic innego jak rodzaj aktywności poznawczej. Czyli jest to rodzaj aktywności ludzkiego mózgu, dla którego formowanie określonych pojęć abstrakcyjnych i dalsze operowanie nimi jest swoiste.

To znaczy, że jednostka o tym typie myślenia ma abstrakcyjny obraz postrzegania świata, jakiegoś zjawiska lub pojęcia. W rozumowaniu i dialogu odchodzi od zwyczajowego systemy zasad i aksjomatów. Umożliwia informowanie lub przyjmowanie informacji, idei lub myśli bez nadmiernego obciążenia, posługiwanie się symbolami i obrazami. Ale dokładność gubi się w tym procesie, no i oczywiście potrzebny jest kontekst lub znany symbol, aby prawidłowo uchwycić myśl.

Czym jest zastosowanie pojęć abstrakcyjnych i myślenia?

Ogólne pojęcie abstrakcji przyjęte w nauce wcale nie ujawnia swojej praktycznej przydatności. W międzyczasie jest niezbędny dla rozwój zdolności myślenia człowieka. Na przykład, to właśnie poprzez abstrakcje i ich porównania dzieci zaczynają poznawać świat.

Pojęcia abstrakcyjne są integralną częścią ludzkiej aktywności myślowej. Pomagają one odkryć związki i relacje między zjawiskami, przedmiotami, elementami i pojęciami. za pomocą myślenia abstrakcyjnego ludzie dokonują syntezy istniejących idei i tworzą nowe rodzaje wzajemnych powiązań i relacji między badanymi obiektami, rozwijając w ten sposób własną świadomość.

Czyli za pomocą abstrakcji następuje postęp w poznawczej, myślowej aktywności człowieka.

Abstrakcja jest również nierozerwalnie związana z umiejętnościami językowymi. Uczenie się mowy u niemowląt jest kierowane przez tego typu myślenie.

W sztuce

Nie tylko w filozofii, ale i w sztuce istnieje coś takiego jak "abstrakcja". Wielu znanych artystów malowało w tym gatunku.

Abstrakcjonizm to ruch w sztuce, który charakteryzuje się odmową przekazania czegokolwiek jako realistycznego przedstawienia. Odnosi się przede wszystkim do form przedstawiania w malarstwie i rzeźbie. Abstrakcją może być jednak każda praca, np. opowiadanie, wiersz, scenografia teatralna, kostiumy i inne.

Za twórcę gatunku uważa się rosyjskiego malarza Wasilija Kandinskiego, a pierwszym dziełem abstrakcyjnym była akwarela "Bez tytułu", namalowana w 1910 r.