Dobra publiczne: pojęcie, rodzaje, przykłady, produkcja

Dobro publiczne to takie, które ma być dzielone między mieszkańców i jest dostępne dla wielu osób. Różni się od dóbr prywatnych tym, że nie przynosi korzyści pojedynczej osobie prywatnej, lecz dużej liczbie osób na zasadzie sprawiedliwości. Dobra publiczne mogą być płatne lub bezpłatne. Jednak kary za nieopłacone korzystanie z dobra lub towaru publicznego są znacznie niższe niż za korzystanie z niego w celach prywatnych. W tym drugim przypadku mamy do czynienia z kradzieżą, która jest przestępstwem.

Dobro publiczne (lub usługa) to dobro przeznaczone do użytku publicznego, a nie osobistego. Jest on wykorzystywany do wspólnego celu. Dobra publiczne są zwykle opłacane przez państwo. Niemniej jednak duża liczba osób korzysta lub zyskuje na jego stosowaniu.

Cechy dóbr publicznych

Dobra publiczne przynoszą następujące korzyści charakterystyka:

1. Korzysta z nich każdy, kto ma na to ochotę. Praktycznie nie da się zabronić konkretnej osobie.
2. Dobra publiczne są z natury rzeczy niekonkurencyjne. Ich wykorzystanie przez jednego obywatela ma niewielki lub żaden wpływ na możliwość wykorzystania ich przez innych ludzi.
3. Świadczenia te nie mogą być rozdzielone na odrębne składniki.

Stopień publiczności

Nie zawsze możliwe jest wyraźne odróżnienie dóbr publicznych od dóbr prywatnych. Ten podział dotyczy tylko określonych pozycji. Pomiędzy nimi znajdują się warianty mieszane, które są znacznie częstsze niż te należące tylko do jednego typu.

Do dóbr ściśle publicznych można zaliczyć wdychane powietrze, wodę deszczową, światło lampy ulicznej lub latarni, energię słoneczną i wiatrową itp. п. Z pewnymi ograniczeniami, korzyści te obejmują transport publiczny, dworce kolejowe, lotniska, biblioteki, teatry, drogi, koleje, parkingi.

Jak określa się popyt na dobro publiczne

Całkowity popyt na dobro publiczne jest określona przez sumę, płacone przez wszystkich konsumentów za jednostkę objętości dobra. Popyt krańcowy jest określony przez maksymalną liczbę użytkowników, którzy mogą wygodnie zmieścić się w jego granicach lub korzystać z niego jednocześnie.

Publiczne i prywatne role w tworzeniu dóbr publicznych

Potocznie dobra publiczne są tworzone przez rząd. W mniejszym stopniu są one inicjowane przez jednostki. W przeszłości budowa latarni morskich w Anglii była prowadzona nie tylko przez państwo, ale także przez prywatne firmy. Tworzenie parkingów, autobusów, kin, obiektów turystycznych i infrastruktury może być również realizowane przez sektor prywatny.

Czym są dobra publiczne?

Są to produkty lub usługi, z których korzysta duża liczba osób na równych zasadach, często bezpłatnie. Są to np. znaki drogowe, miejskie kosze na śmieci, oświetlenie uliczne, sygnalizacja świetlna, podziemne kołowroty, wyświetlacze elektroniczne, naczynia w stołówkach, wyposażenie placów zabaw i wiele innych rzeczy. Udział dóbr publicznych jest wyższy w socjalizmie niż w kapitalizmie. Jednak w każdym systemie społecznym jest to dość istotne.

Opłaty za dobra publiczne

Zakazywanie konkretnym obywatelom korzystania z tych dóbr jest często bezcelowe i może prowadzić do negatywnych konsekwencji. Jednak w niektórych przypadkach mogą być one płatne. Na przykład na niektórych autostradach federalnych wprowadzono niedawno opłaty za przejazd. Nie jest możliwe pobieranie opłat za korzystanie z oświetlenia ulicznego, bruku, falochronów czy latarni morskich, natomiast opłaty za toalety publiczne, transport publiczny, posiłki w stołówce czy korzystanie z karuzeli w parku miejskim są często ustalane i są ekonomicznie uzasadnione.

Płacenie za niektóre dobra publiczne jest pewną pomocą dla państwa w tworzeniu nowych dóbr/korzyści oraz w utrzymaniu już stworzonych dóbr/korzyści. Jeśli ludzie nie chcą za nie płacić, znajdując luki w bezpłatnym użytkowaniu, zmniejsza to możliwość remontów, co skutkuje pogarszającym się i niszczejącym zasobem takich obiektów. Prowadzi to również do wzrostu liczby świadczeń i samych beneficjentów. Władze potrzebują więcej pieniędzy z budżetu, co ostatecznie odbija się na pensjach Rosjan. jednocześnie, jeśli cena dobra/ulgi (np. cena biletu autobusowego) jest zbyt wysoka, niektórzy ludzie niechętnie płacą, ponieważ cena wydaje się wygórowana.

Oczywiście jest to tylko jeden z wielu czynników wpływających na jakość życia obywateli i może nie jest najważniejszy, ale również przyczynia się do jakości życia.

Pojęcie "dóbr publicznych

Takie pomysły rozwijali ekonomiści. W celu stworzenia teoretycznego podstawa zaproponowanie koncepcji "dobra publicznego" do analizy wydatków samorządowych. Zgodnie z nim najważniejszym zadaniem jest konieczność zapewnienia usług i dóbr publicznych. Należą do nich kompleks militarno-przemysłowy, nauka, system sądowniczy, ochrona środowiska i tak dalej. Wszystko to należy do wyłącznej kompetencji państwa.

W miarę wzrostu liczby użytkowników danego dobra lub usługi, może ono zacząć się szybciej zużywać, jak to ma miejsce np. w przypadku nawierzchni drogowych. Dlatego zadaniem państwa jest utrzymanie ich stanu na zadowalającym poziomie. Najbardziej problematyczną kwestią jest pogarszająca się sytuacja w sektorze mieszkalnictwa i gospodarki komunalnej, z którą wiążą się duże koszty. Tego problemu nie można ignorować, ponieważ w tym przypadku proces amortyzacji i rozpadu będzie postępował, aż do momentu, gdy zapas stanie się przestarzały. Państwo może pokryć koszty na własny koszt lub na koszt konsumentów.

Dobra absolutne i względne

Zgodnie z teorią dóbr publicznych istnieją dobra absolutne i mieszane. Nie ma między nimi wyraźnych granic. Mieszane dobra publiczne mogą obejmować np. wypożyczony samochód. Chociaż nie jest osobistą własnością nabywcy, jest przez niego używany przez pewien czas, a następnie przekazywany kolejnemu użytkownikowi. Do relatywnych dóbr publicznych zalicza się również takie rzeczy jak talerz w stołówce. Osoba korzysta z niego osobiście (w ramach pewnych zasad) przez jakiś czas, a następnie jest on przekazywany innemu gościowi.

Przykładem absolutnego dobra publicznego jest lampa uliczna. Nikt nie płaci za światło, a zatem nikt nie płaci za wszystkie elementy jego budowy. I bardzo wiele osób, w tym zmotoryzowanych, może stać się użytkownikami światła. Sztuczny satelita Ziemi jest również absolutnym dobrem publicznym. Odwzorowuje on sygnały, z których korzysta tak wiele osób oglądających telewizję satelitarną, rozmawiających przez telefon komórkowy lub nasłuchujących na ekranie telewizora w pracy z internetem. Nikt jednak nie używa go bezpośrednio lub samodzielnie.