Podstawowe formy rozliczeń bezgotówkowych: pojęcie, rodzaje, klasyfikacja i dokumentacja

Jakie są główne formy płatności bezgotówkowych, które znasz?? Na pewno twoja wiedza nie sięga tak daleko? A tymczasem trzeba mieć o tym przynajmniej pojęcie, że tak powiem, dla ogólnego rozwoju. W tym artykule przyjrzymy się nie tylko głównym formom płatności bezgotówkowych, ale także zasadom ich stosowania.

Koncepcja

Zanim zaczniemy zadawać to pytanie, musimy zrozumieć, co to jest. Płatność bezgotówkowa to operacja bankowa, której istotą jest przekazanie warunkowych form pieniężnych z jednego rachunku na drugi. Innymi słowy, nie ma bezpośredniej wymiany pieniędzy.

Płatności bezgotówkowe są rozliczane za pośrednictwem Banku Rosji lub instytucji kredytowych. Powód otwarcia Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej lub zastosowano inną formę rozliczeń, umowa rachunku bankowego lub umowa rachunku korespondencyjnego.

Co do zasady, transakcje bezgotówkowe odbywają się między firmami w kwotach nie mniejszych niż sześćdziesiąt tysięcy. Dla każdej firmy można otworzyć tylko jeden rachunek bieżący. Otwierany jest przez całą organizację, niezależnie od formy własności, ponieważ rachunek bieżący ma status osoby prawnej i działa na zasadach komercyjnych. Właściciel takiego rachunku dysponuje własnymi środkami i działa samodzielnie płatnik za płatności do budżetu. Inne ustalenia z bankiem może poczynić właściciel rachunku.

Rachunek bieżący otwierany jest przez instytucję, która nie prowadzi działalności działalność handlowa. Z tego konta korzystają zazwyczaj różne organizacje publiczne. W szczególności posiadacz takiego rachunku może korzystać ze środków z rachunku wyłącznie zgodnie z preliminarzem organizacji macierzystej.

Warunki rozliczeń bezgotówkowych

Przed opisaniem głównych form płatności bezgotówkowych warto wspomnieć o warunkach, w którym są one realizowane:

1. Posiadanie konta w organizacji bankowej. To jest najważniejszy warunek ze wszystkich. Aby móc swobodnie dokonywać płatności bezgotówkowych, konieczne jest otwarcie rachunku bieżącego. Musisz udać się do banku i oni powiedzą Ci jakie dokumenty są wymagane.
2. Obowiązkowo należy dokonywać wszystkich transakcji za pośrednictwem banku i trzymać pieniądze na tym samym rachunku bankowym.
3. Można dokonać wpłaty tylko wtedy, gdy na koncie są środki, a właściciel jest w stanie zaciągnąć kredyt.
4. Wszystkie płatności muszą być dokonywane zgodnie z umową.
5. Płatnik musi być powiadamiany o wszystkich transakcjach na jego rachunku.
6. Ustawodawstwo naszego kraju przewiduje kilka podstawowych form rozliczeń bezgotówkowych i rodzajów płatności, co oznacza, że kolejnym warunkiem będzie swoboda wyboru. W uproszczeniu, bank nie może narzucić ograniczeń w wyborze form rozliczeń, może to zrobić tylko organizacja kontrahenta.
7. Standaryzacja dokumentów płatniczych. Wynika to z faktu, że podstawą wszystkich rozliczeń są dokumenty płatnicze, które z kolei są sporządzane według wspólnych zasad i standardów. Wszystkie dokumenty rozliczeniowe muszą być w jednej formie i zawierać pewne szczegóły.

Szczegóły dotyczące dokumentów rozliczeniowych

Powiedzieliśmy już, że istnieje kilka głównych form płatności bezgotówkowych w RF, jest również napisane powyżej o szczegółach dla wszelkich dokumentów rozliczeniowych. Ale w poprzednim rozdziale nie ma żadnych konkretów, a tymczasem o rekwizytach musieć wiedzieć.

Zatem dokumenty muszą mieć:

1. Nazwa dokumentu rozliczeniowego.
2. Rodzaj płatności.
3. Numer dokumentu płatniczego i data zestawienia.
4. Nazwa płatnika, jego numer identyfikacji podatkowej, numer konta, nazwa i adres banku płatnika. Należy tu również podać kod identyfikacyjny banku, numer subkonta lub rachunku korespondencyjnego.
5. należy podać beneficjenta, jego INN, numer rachunku, adres i nazwę banku beneficjenta, BIC oraz numer subkonta lub rachunku korespondencyjnego.
6. Należy również napisać cel płatności.
7. W przypadku kwoty płatności należy wpisać ją cyframi i słownie.
8. polecenie zapłaty.
9. W niektórych przypadkach wymagany jest podpis i pieczęć osób upoważnionych.

Należy pamiętać, że w dokumentach płatniczych nie można nic zmienić. Masz dziesięć dni na złożenie dokumentów rozliczeniowych, dzień złożenia oświadczenia nie jest brany pod uwagę.

W RF i na świecie istnieje wiele różnych podstawowych form rozliczeń bezgotówkowych, że technologia informacyjna stale się rozwijają. Pozwala na korzystanie z elektronicznych pieniędzy i oszczędza czas.

Istota rozliczeń

Transakcje na rachunku bieżącym organizacji pokazują zmiany zobowiązań i należności, a w ramach organizacji odzwierciedlają redystrybucję i podział produktu narodowego brutto i dochodu narodowego.

Jeśli banki działają dokładnie, to rachunki bezgotówkowe wnoszą

1. Szybszy obrót środków.
2. Zmniejszenie środków pieniężnych, konieczny dla obieg.
3. Szybsze płatności.
4. Ograniczenie dodatkowych kosztów przechowywania, drukowania i noszenia dużych ilości banknotów potrzebnych do płatności gotówkowych.

Na tej podstawie można stwierdzić, że formy organizacji rozliczeń bezgotówkowych już dawno zastąpiły transakcje gotówkowe.

Obecne przepisy mówią, że transakcje bezgotówkowe między przedsiębiorcami mogą być realizowane nie tylko przez banki, ale również przez pozabankowe instytucje kredytowe. Jeśli chodzi o banki, to współdziałają one ze sobą poprzez rachunki korespondencyjne otwarte w bankach kontrahentów.

Zasady

Zanim przejdziemy do form rozliczeń bezgotówkowych, warto powiedzieć o zasadach rozliczeń gotówkowych. Pozwalają one na spełnienie wymagań i samych obliczeń. Wymagania obejmują niezawodność, terminowość i efektywność.

Istnieje tylko siedem zasad bezgotówkowych rozliczeń bankowych, z których wszystkie warto wymienić:

1. System prawny dotyczący płatności i rozliczeń. Innymi słowy, wszystko musi być zgodne z ramami prawnymi. Zasada ta wymaga, aby istniało kilka dokumentów regulujących rozliczenie. Główne źródła prawa to Kodeks cywilny, Kodeks arbitrażowy i Kodeks postępowania cywilnego.
2. Rozliczenia głównie za pośrednictwem rachunków bankowych. Co to znaczy? Główne formy rozliczeń bezgotówkowych w Rosji zarówno pomiędzy osobami prawnymi jak i fizycznymi są realizowane za pośrednictwem banku, w którym otwarty jest rachunek. Umowa rachunku bankowego zawierana jest pomiędzy klientem a bankiem w celu obsługi.
3. Utrzymanie płynności finansowej. Poziom, na którym płatności są płynnie realizowane. Dzięki tej zasadzie wszystkie zobowiązania są bezwarunkowo i wyraźnie wypełniane. Powodem tego jest fakt, że płatnicy muszą znać dokładne daty wpływów, aby prawidłowo zaplanować płatności.
4. Płatnik musi wyrazić zgodę na wypłatę. Zasada ta jest realizowana poprzez zastosowanie instrumentu płatniczego, np. zlecenia płatniczego, czy czeku, lub specjalnego dokumentu akceptacyjnego, który jest wystawiany przez odbiorcę środków. Na marginesie, ustawa przewiduje debety, które nie wymagają zgody. Może to obejmować niedobory podatkowe lub inne obowiązkowe płatności.
5. Terminowość płatności. Środki muszą być wydatkowane w sposób ciągły w terminach określonych w umowach. W przypadku niedotrzymania terminu utrudnia to obieg środków, prowadząc prędzej czy później do kryzysu płatniczego. Nawiasem mówiąc, zasada pilności może być stosowana również do zobowiązań banku w odniesieniu do transakcji rozliczeniowych.
6. Kontrola prawidłowości rozliczeń. Istnieje kilka rodzajów nadzoru, ale wszystkie podlegają ustawie federalnej "O rachunkowości", czyli muszą istnieć publicznie dostępne zapisy księgowe.
7. Odpowiedzialność za nieprzestrzeganie warunków umowy. Naruszenie umowy przez którąkolwiek ze stron prowadzi do odpowiedzialności cywilnej, która wyraża się w zapłacie kar i odszkodowań.

Treść formularza

Zanim dokonamy analizy rozliczeń bezgotówkowych, ich organizacji i głównych form, przyjrzyjmy się, co zawiera każda z nich.

Elementy formularza rozliczeniowego są następujące:

1. Rodzaj dokumentu płatniczego.
2. Sposób przekazania.
3. Kolejność formalności.

Forma płatności

Tu dochodzimy do głównego punktu. Tak więc główne formy płatności bezgotówkowych to:

1. Zlecenia płatnicze.
2. Czeki.
3. Akredytywa.
4. Kolekcje.
5. Inne rozliczenia, które są przewidziane prawem i stosowane w praktyce bankowej.

Te metody płatności są głównymi sposobami rozliczania rachunków, dlatego muszą mieć pewne wspólne cechy. Są takie sposoby:

1. Odpowiedzialność za nienależyte wykonanie lub niewykonanie obowiązków bankowych ponosi bezpośrednio organizacja bankowa.
2. Szczegóły, formę, treść, a także tryb realizacji metod rozliczeń reguluje nie tylko prawo, ale także przepisy bankowe.

Przy okazji, opis głównych form płatności bezgotówkowych bardzo przypomina zasady tych samych płatności, więc nie będziemy się rozwodzić nad szczegółami. Lepiej opowiedzieć o każdym z nich Istnieje kilka sposobów płatności bezgotówkowej rozliczenie.

nakaz płatniczy

Jest to nazwa dokumentu rozliczeniowego, który jest wystawiany na określonym formularzu. Zawiera on dyspozycję posiadacza dla banku wystawiającego do przekazania określonej kwoty na rachunek odbiorcy. Nawiasem mówiąc, ten ostatni może mieć konto otwarte zarówno w tym, jak i w innym banku.

Zlecenia płatnicze są zazwyczaj sporządzane w czterech egzemplarzach. Płatnik otrzymuje jeden z nich; na dokumencie widnieje pieczęć banku, co oznacza, że zlecenie jest równoznaczne z otrzymaniem dokumentu rozliczeniowego.

Jeżeli bank przyjął zlecenie płatnicze, zobowiązuje się do przekazania środków odbiorcy w imieniu właściciela rachunku w terminie określonym przepisami prawa lub umową. Obowiązki banku emisyjnego powstają po zawarciu umowy depozytu lub rachunku bankowego. Z tego powodu instytucja musi w każdym przypadku zrealizować zlecenie płatnicze. Istnieją tylko dwa ustawowe wyjątki:

1. brak środków na koncie właściciela.
2. Forma i treść zlecenia płatniczego nie jest zgodna z zasadami i wymogami prawa.

Instytucja finansowa musi przekazać pieniądze na konto beneficjenta w dowolnym banku. Przy przekazywaniu Fundusze organizacji spełnia jednocześnie dwa obowiązki:

1. Obciążenie rachunku właściciela.
2. Zapewnia przekazanie pieniędzy na konto beneficjenta.

Warto zauważyć, że zobowiązanie jest spełnione dopiero w momencie, gdy pieniądze wpłyną na konto beneficjenta. Wynika to z faktu, że bank odpowiada nie tylko za własne działania, ale także za działania podmiotów, które zaangażował do przeprowadzenia rozliczeń.

Wymień teraz główne formy płatności bezgotówkowych? I pierwsze co przychodzi na myśl to nakaz zapłaty. Wszystko za sprawą popularności tej formy płatności, bo dzięki niej można płacić zarówno osobom fizycznym, jak i prawnym.

Akredytywa

Wśród innych form rozliczeń bezgotówkowych w Rosji dość popularna jest akredytywa. Artykuł 867 k.c. stanowi, że bank, który działa na zlecenie właściciela w celu otwarcia akredytywy, jest zobowiązany:

1. Dokonać płatności na rzecz beneficjenta pieniędzy.
2. przekazanie upoważnienia innemu bankowi do dokonania płatności na rzecz odbiorcy lub do przyjęcia, zapłaty lub dyskonta weksla.
3. Uhonorować, zapłacić lub przyjąć weksel.

Należy pamiętać, że przepisy banku emisyjnego obowiązują bank emisyjny ze wszystkimi prawami i obowiązkami.

Akredytywy nie są tak rozpowszechnione jak kiedyś, ale nadal są najbezpieczniejszym środkiem płatniczym i najbardziej akceptowaną formą płatności.

Akredytywa ma dość złożoną strukturę, ponieważ bank wystawiający ma kilka stosunków prawnych z różnymi podmiotami. To:

1. Bank wypłacający.
2. Bank zaangażowany.
3. Bank realizujący.
4. Beneficjent lub beneficjent.

Zaangażowane banki to te, które zostały zaangażowane przez bank emitujący do rozliczeń. Taką instytucją może być organizacja, w której otwierany jest rachunek płatnika, choć w niektórych przypadkach może ona nie istnieć. W tym przypadku umowa rachunku bankowego nie jest uznawana za podstawę zobowiązania z tytułu akredytywy.

Kolekcje

Mówiąc o głównych formach płatności bezgotówkowych nie należy zapominać o takim sposobie przekazywania środków jak inkaso. Co to jest? Ten sposób płatności oznacza zobowiązanie banku do realizacji otrzymania zapłaty z inicjatywy odbiorcy.

Procedura windykacyjna jest regulowana przepisami prawa, które nie są sprzeczne z zasadami obowiązującymi w banku. Transakcja inkaso różni się tym, że to odbiorca zwraca się do banku zamiast płatnika. Z tego powodu przyjęto międzynarodową nazwę "kolektor" "przelew obciążeniowy". Kiedy stosowane są płatności związane z poborem? Tylko w dwóch przypadkach: gdy zostało to uzgodnione między beneficjentem a płatnikiem oraz gdy rozliczenie to wynika z przepisów prawa.

Jest to podstawowa forma przelewu bankowego: odbiorca pisze dyspozycję do instytucji finansowej, aby ta przekazała płatnikowi żądanie zapłaty w określonej formie. Na formę roszczenia ma wpływ wybrany dokument rozliczeniowy.

Do odbioru wykorzystywane są następujące dokumenty:

1. Żądanie zapłaty bez akceptacji.
2. Wniosek o płatność z akceptacją.
3. polecenie pobrania.

Czeki

Wśród 23 głównych form płatności bezgotówkowych w Federacji Rosyjskiej znajdują się czeki. Są to papiery wartościowe, które zawierają dyspozycję wystawcy czeku dla banku, aby czek był płatny na rzecz beneficjenta określoną kwotę dla posiadacza czeku. Zabezpieczenie to jest zwykle wydawane jako zapłata za produkt lub usługę. Należy pamiętać, że wystawienie czeku nie powoduje wygaśnięcia zobowiązania pieniężnego, w związku z którym został on wystawiony.

Płatnikiem czeku może być tylko ten bank, w którym wystawca czeku posiada środki. Właściciel środków musi mieć możliwość swobodnego nimi dysponowania. Czek nie może być odwołany, jeśli upłynął termin jego okazania. Ponadto ustawa reguluje tryb, jak również warunki stosowania czeków. Wszystko jest regulowane przez Kodeks Cywilny naszego kraju.

Aby móc płacić czekiem, musi być zawarta umowa pomiędzy dwoma stronami lub odpowiedni zapis w umowie z instytucją finansową. Na podstawie takiego dokumentu właściciel otrzymuje książeczkę czekową, która jest wykonana zgodnie z wymogami banku i przepisami dotyczącymi szczegółów czeku. Można otworzyć oddzielny rachunek, z którego można wypłacić środki po przedstawieniu wniosku w odpowiednim formacie.

Tylko organizacja kredytowa, która wystawiła czek ma prawo do zapłaty za czek i odbywa się to na koszt właściciela. Jest on zazwyczaj używany do rozliczeń międzybankowych, jeśli w ogóle umowa z korespondentem.

Płatnik czeku musi sprawdzić wszelkimi sposobami oryginalność czeku, a także uprawnienia wystawcy czeku do prowadzenia rachunku. Straty spowodowane przez sfałszowane lub skradzione czeki mogą być zrekompensowane przez osobę, która spowodowała to nieszczęście.

Osoba, która wpłaciła czek ma prawo żądać jego okazania wraz z pokwitowaniem stwierdzającym otrzymanie zapłaty. Dokument ten nie tylko jest w stanie zapewnić zwiększoną pewność zapłaty, ale ma również zalety. Wśród nich:

1. Charakter nieodwołalny.
2. Równe szanse z bezpieczeństwem.
3. czeki typu "present and order" mogą być przedstawiane przez posiadacza czeku innym osobom.
4. Czek może być przedstawiony w banku do realizacji.
5. Gwarancja płatności w części lub w całości przez aval.
6. Posiadacz czeku może żądać wypłacenia mu pieniędzy w razie odmowy.

Jak widać, księgowości nie da się nauczyć w pół godziny, ale warto poświęcić więcej. Nie zapominaj, że im bardziej człowiek się rozwija, tym bardziej jest wartościowy, przede wszystkim dla siebie.