Rak oskrzela: objawy, leczenie i rokowanie

Rak oskrzelowo-pęcherzykowy płuca jest dość częstą onkopatologią, która charakteryzuje się powstawaniem mnogich, małych guzków o charakterze nowotworowym.

Głównym miejscem lokalizacji tego typu nowotworu są struktury nabłonkowe pęcherzykowo-oskrzelowe oskrzeli.

Kategoria pacjentów najbardziej podatnych na zachorowanie na raka to mężczyźni i kobiety środek.

Jak rozwija się rak oskrzelowo-pęcherzykowy?

Patogeneza, etiologia

Onkopatia została po raz pierwszy opisana w 1876 roku, kiedy to wykryto ją podczas autopsji zwłok kobiety. W literaturze rosyjskojęzycznej choroba ta pojawiła się dopiero w 1903 roku. W połowie lat 50. ukazał się artykuł, w którym wspomniano, że najczęściej spotykany Postać raka oskrzelowo-pęcherzykowego - obwodowo guzkowego.

Obecnie brak jest wiarygodnych danych na temat przyczyn wszelkich onkopatii. Naukowcy udowodnili, że istnieje bezpośredni związek między genetyczną biotransformacją ludzkiego DNA a chorobą.

Czynniki egzogeniczne i endogeniczne

Specjaliści zidentyfikowali dużą liczbę czynników egzogennych i endogennych, które przyczyniają się do procesu zmiany materiału genetycznego:

1. Wiek 40 lat i więcej.
2. Miejscowe zwłóknienie płuc.
3. Bierne lub czynne palenie.
4. Alkoholizm.
5. Słaba ekologia.
6. Ogólnoustrojowe wdychanie par związków toksycznych takich jak rtęć, sadza, gaz musztardowy, pył węglowy, radon, amoniak, arsen.
7. Niedobory mikroelementów i witaminy w diecie.
8. Częsty rozwój procesów zapalnych w narządach oddechowych.
9. Niezrównoważona dieta (nasycenie diety produktami wędzonymi, konserwantami, tłuszczami trans).
10. Bliznowacenie tkanki płucnej.
11. Długotrwała ekspozycja na światło ultrafioletowe.
12. Zmniejszona immunoodporność organizmu.
13. Predyspozycje genetyczne.
14. Życie w środowisku technogennym.
15. Narażenie na działanie związków aromatycznych przez długi okres czasu.
16. Uszkodzenie płuc spowodowane promieniowaniem.

Łącznie powyższe czynniki prowadzą do uszkodzenia materiału genetycznego, zakłócenia biosyntezy białek. W efekcie powstają nieprawidłowe peptydy, które aktywują reakcje apoptozy - biologicznie zaprogramowanej śmierci komórki.

Zmniejszenie reakcji metabolicznych, oddziaływanie na organizm czynników pochodzenia egzogennego, powstawanie endogennych czynników rakotwórczych w połączeniu z uszkodzeniem unerwienia troficznego prowokują pojawienie się procesu blastomatycznego w oskrzelach.

Zmiany patologiczne przy nowotworze złośliwym w strukturze oskrzeli zależą od stopnia obturacji płucnej. Patologiczne zmiany anatomiczne rozwijają się najpierw, gdy rozpoczyna się endobronchialny wzrost raka.

Nieco późniejsze objawy kliniczne występują w przypadku rozrostu okołobronchowego. W przypadku powstania masy, zaburza ona budowę anatomiczną płuc i oskrzeli, poważnie komplikując funkcję tych narządów.

Hipowentylacja

Uogólnienie procesu patologicznego powoduje, że hipowentylacja rozwija się na tle obturacji oskrzeli. Atelectasis części płuca występuje, gdy oskrzele zostaje całkowicie zablokowane. W takich sytuacjach sparaliżowane strefy płuc stają się bardziej podatne na infekcje. Te procesy patologiczne często prowadzą do zgorzeli płuc lub ropni. Procesy martwicze rozwijające się w nowotworze są często Przyczyna pojawienia się krwotok płucny.

Lokalizacja zmian chorobowych

Zmiany miejscowe w BAP występują w obwodowych obszarach płuc. Rozrosty guzkowe w tym typie nowotworu mają gęstą konsystencję, szarobiały kolor. W wyniku rozwoju patologii powstają liczne ogniska kancerogenne.

Około 40% pacjentów z BAR przeżywa 5 lat. BAR jest wysoko zróżnicowanym gruczolakorakiem. Miąższ nowotworu złośliwego składa się z atypowych komórek nabłonkowych.

Objawy kliniczne

W swoich wczesnych stadiach rak oskrzeli nie jest widoczny klinicznie. W niektórych przypadkach, bez powodu, u pacjenta pojawia się kaszel, któremu towarzyszy duża objętość plwociny (do 4 litrów na dobę), lub płyn o charakterze pienistym. С przebieg choroby Pojawia się duszność, która jest trudna do leczenia. Główne objawy atypowe w onkologii to:

1. Nastąpi ciężkie zatrucie.
2. Rozwój odmy opłucnowej.
3. Nadmierne zmęczenie.
4. Utrata apetytu.
5. Dyskomfort w klatce piersiowej.
6. Wasting.
7. Zaburzenia wymiany wody i soli.
8. Podwyższona temperatura podgorączkowa.

Jeśli u pacjenta rozpoznano naciekającego lub rozsianego raka oskrzeli, rokowanie nie jest dobre.

Etapy

Wyróżnia się 4 etapy choroby:

1. Najpierw. Guz osiąga wielkość 5 cm, nie ma przerzutów odległych ani regionalnych węzłów chłonnych.
2. Druga. Wielkość guza 5-7 cm, dotyczy węzłów chłonnych okołobronchialnych i przyśrodkowych, rozciąga się na opłucną, przeponę i osierdzie.
3. Rak oskrzelowo-pęcherzykowy w stadium III. Guz jest większy niż 7 cm, zajęte są odległe i regionalne węzły chłonne, rozprzestrzenił się na gruczoły sutkowe, serce, przełyk, tchawicę.
4. Czwarty. Nie ma możliwości określenia wielkości guza. Zmiany wtórne występują w mózgu, narządach odległych. Rokowania nie są dobre.

Diagnoza

Oględziny pacjenta umożliwiają lekarzowi wykrycie sinicy skóry i widocznych błon śluzowych, która staje się bardziej wyrazista na płaszczyźnie fizycznej stres. W badaniu perkusyjnym stwierdza się skrócony ton nad nieprawidłowymi obszarami. W niektórych przypadkach słyszalne jest krepowanie. Badania laboratoryjne krwi wykazują prawidłowe wyniki fizjologiczne przez długi okres czasu. Wraz z postępem choroby obserwuje się zwiększoną sedymentację, leukocytozę i anemię.

Rak oskrzelowo-pęcherzykowy jest bardzo dobrze rozpoznawany w badaniu tomografii komputerowej. Wskazany jest również rezonans magnetyczny, USG, RTG. Bronchoskopia służy do wizualnej identyfikacji nowotworu złośliwego, pobrania plwociny i wykonania cytologii.

Diagnostyka TK raka oskrzelowo-pęcherzykowego płuca jest najbardziej informatywną metodą.

Za pomocą biopsji endoskopowej specjaliści uzyskują biologiczne materiał dla Kolejne badanie jego histostruktury. Jeśli u pacjenta rozwinie się rakowe zapalenie opłucnej, zalecana jest toracenteza, a następnie badanie cytologiczne płynu opłucnowego.

Terapia

Terapia raka oskrzelowo-pęcherzykowego ma pewne cechy. Do usunięcia nowotworu stosuje się operację, a następnie radioterapię. Obecnie nie ma skutecznej chemioterapii dla BAR.

Ogólnie przyjmuje się, że BAR jest nowotworem chemioopornym. Onkolog decyduje o kolejności i kombinacji terapii. Opracowuje schemat terapii indywidualnie dla każdego pacjenta.

Jeśli jest to wskazane, można wykonać lobektomię i bilobektomię (częściowe wycięcie płuca) lub całkowite usunięcie (pneumonektomia). To ostatnie postępowanie jest wskazane, jeśli proces patologiczny jest uogólniony, występują przerzuty w sąsiednich węzłach chłonnych.

Główną metodą zapobiegania BAR jest profilaktyczna fluorografia, stosowanie PPE w niebezpiecznych miejscach pracy, terminowe leczenie zapalenia oskrzeli, unikanie Niezdrowe nawyki.

Dobre rokowanie w przypadku chorób płuc, takich jak rak oskrzela, jest możliwe, jeśli patologia diagnoza patologii, Skuteczne usuwanie ognisk na wczesnym etapie powstawania karcinogenezy.