Mięsień płaszczkowaty: funkcja i diagnostyka nieprawidłowości

"Bukiet Riolana" to piękna anatomiczna nazwa (za francuskim lekarzem) dla mięśni i więzadeł wyrastających z wyrostka rylcowatego kości skroniowej. Do "bukietu" należą mięśnie stylomandibularne, stylohyoidalne, stylolingwalne i stylotongue szyi. W tym artykule przyjrzymy się funkcji tego ostatniego.

Koncepcja ogólna

O tym mięśniu słyszeli zapewne tylko ci, którzy studiowali anatomię człowieka, dlatego niewielu zna nazwę mięśnia stylopharyngeal. Nie jest on dużych rozmiarów. Rozpoczyna się bezpośrednio od wyrostka rylcowatego kości skroniowej (PO). A pod spodem jest przymocowany do tylnego końca grzebienia gnykowego. Ponadto jego ścięgna od dołu są ściśle splecione ze ścięgnami mięśnia dwugłowego ramienia.

Mięsień ten jest zaopatrywany w krew przez tętnice twarzowe i potyliczne. Należy pamiętać, że mięsień ten jest aktywowany przez nerw twarzowy.

Funkcja

Mięsień stylopharyngeal bierze udział w czynnościach związanych z mową człowieka, a jego jego główną funkcję. Pociąga ona kość gnykową do wewnątrz, do tyłu i do góry oraz umożliwia poruszanie się kości gnykowej w tych kierunkach.

Podobnie jak inne mięśnie nadgrzebieniowe i gnykowe, mięsień stylohyoidalny również bierze udział w czynnościach żucia i połykania, pociągając za sobą jamę ustną. Bierze również udział w pracy mięśnia dwugłowego ramienia. I czasami bardzo trudno jest rozróżnić znaczenie każdego z nich.

Innymi słowy, mięsień stylopharyngeal jest bardzo ważny. Jest ważnym elementem całego aparatu, złożonym w swoim składzie i strukturze. Obejmuje to gardło, tchawicę, kość gnykową i dolną szczękę.

Może powodować ból?

Ponieważ mięsień stylohyoidalny, podobnie jak wiele innych mięśni, więzadeł, nerwów, naczyń, jest anatomicznie ściśle związany z wyrostkiem rylcowatym kości skroniowej, wielu badaczy wnioskuje, że może on być jedną z przyczyn zespołu o tej samej nazwie.

Kiedy podejrzewa się zapalenie mięśnia splotu stylistycznego?? Objawy wskazujące na to, że:

1. Ból gardła, ból szyi (po jednej stronie) jedna strona lub obustronnie), za lub pod językiem.
2. Trudności w połykaniu (skargi na to, że coś utknęło w gardle).
3. Ból szyi do skroni, szczęki, twarzy, uszu.
4. Nudności, wymioty, zawroty głowy.
5. Ból po długotrwałym i intensywnym żuciu.

Zazwyczaj pacjent udaje się na wizytę do lekarza wszelkiego rodzaju do specjalistów: stomatologów, neurologów, otorynolaryngologów. I trzeba powiedzieć, że istnieje rozsądne wyjaśnienie dla wszystkich tych działań. Wyrostek rylcowaty otoczony jest różnymi tkankami - splotami nerwowymi, naczyniami krwionośnymi, mięśniami - i może uciskać ściany gardła, powodując ból szyi i ust, ból twarzy oraz upośledzenie krążenia. Częściej jednak takie leczenie objawowe nie przynosi ulgi i jest nieskuteczne. Jest to zespół, który wywołuje u pacjentów ogromne cierpienie, czyniąc ich życie walką z bólem.

Medycznie połączenie powyższych objawów określa się jako zespół igły.

Jednym z winowajców bólu

Przez długi czas wśród naukowców medycznych uważano, że przyczyną zespołu stylistyczno-gardłowego jest nieprawidłowo długi wyrostek kolczysty, a także znaczne nieprawidłowości w jego wielkości. Liczne badania wykazały, że nie wszystko jest takie jednoznaczne. Stwierdzono na przykład, że ból występuje również u tych, których długość jest prawidłowa i nie ma innych nieprawidłowości tego kompleksu mięśniowego.

Stało się jasne, że przyczyny nie leżą tylko w tym, że wyrostek robaczkowy mechanicznie drażni sąsiednie tkanki i powoduje dyskomfort. Było też coś innego.

Często uważano, że więzadła przyczepiające się do wyrostka (w tym mięsień stylopharyngeal) mogą powodować ból, jeśli zostaną uszkodzone, nawet nieznacznie. Można je zranić poprzez intensywne ziewanie lub długotrwałe utrzymywanie szeroko otwartych ust (podczas zabiegów medycznych i w gabinetach stomatologicznych).

Lekarze wiedzą teraz na pewno, że nieprawidłowy rozwój tego kompleksu (występującego u prawie 30 procent dorosłych) może być tylko jedną z przyczyn ciężkiego zespołu. Pozostała część listy nieprawidłowości mięśnia stylopontynowego szyi przedstawia się następująco

Diagnoza

Powyższa różnorodność objawów klinicznych i symptomów przyczynia się do trudności w rozpoznaniu zespołu Igły. Stan ten jest słabo poznany i opisany. Słabo poinformowani lekarze bardzo rzadko stawiają to rozpoznanie w początkowych fazach cierpienia swoich pacjentów.

Obiektywny obraz anatomicznych "relacji" między wyrostkiem rylcowatym a jego otoczeniem ujawnia się zwykle poprzez wykonanie radiogramów, tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego. Leczenie jest przepisywane w zależności od wyników badań i przyczyna wystąpienia objawy choroby.

Tacy pacjenci powinni najpierw skonsultować się z neurologiem, który może skierować ich do innych lekarzy w celu dalszego leczenia, jeśli wykryta zostanie patologia niezwiązana z jego specjalnością.