Księżniczka szachowska: biografia z fotografią

W tym roku przypada 100. rocznica tragicznej śmierci pierwszej kobiety aeronauty i pilota wojskowego - księżniczki Jewgienii Michajłowny Szachowskiej-Glebowej-Stresznawej. Kim ona jest? Dzielna bohaterka? Zdesperowany poszukiwacz przygód? Jej życie mogłoby być idealnym tematem na powieść sensacyjną. Nawiasem mówiąc, w niektórych źródłach występuje jako księżniczka Jewgienia Fedorowna Szachowska, co oznacza, że jej dokładny patronimik pozostaje wątpliwy.

Bale i przyjęcia

Evgenia Mikhailovna urodziła się w 1889 roku w Petersburgu w rodzinie kupieckiej. Tytuł i nazwisko uzyskała wychodząc za mąż za księcia Andrzeja Szachowskiego. Sądząc po zdjęciu księżniczki Szachowskiej, była ona niezwykłą pięknością. Eugenia była dobrze wykształcona. Nauki ścisłe, języki, muzyka - wszystko przychodziło jej z łatwością. Natura obdarzyła ją silnym, pięknym głosem o niezwykłej barwie. Dwa lata spędziła na studiach śpiewu we Włoszech. Życie wydawało się być ustawione w kamieniu: bale i przyjęcia, trochę działalności charytatywnej, czytanie powieści dla pań i tak dalej haft krzyżykowy.

Ale młodą damę bardziej pociągały niefeministyczne zajęcia. Księżniczka Shakhovskaya-Streshneva brała udział w wyścigach samochodowych w Europie, była doskonałym strzelcem, wyzywającą konnicą, a nawet bokserem. Przy takich zainteresowaniach, oczywiście, rodząca się aeronautyka całkowicie ją pochłonęła.

Nowe marzenie

W wieku 21 lat po raz pierwszy zobaczyła Popowa występującego na Tygodniu Lotniczym i mimo strasznego wypadku, który mu się przytrafił, była zdecydowana nauczyć się latać samolotem.

Szachowska rozwodzi się z mężem, dzieli majątek. Dzięki dzieciom urodzonym w trakcie małżeństwa udaje jej się zachować tytuł księżnej. I w ciągu roku zostaje lotniczką. Jedna z trzech pierwszych kobiet pilotów ubiegłego wieku! Shakhovskaya wyrusza do Niemiec, które w tym czasie miały najlepszą flotę lotniczą. To właśnie tam poznała Seva Abramowicza, przystojniaka z Odessy. Był światowej sławy lotnikiem i inżynierem mechanikiem. Spotkanie to zapoczątkowało nowy zwrot w losach Evgeni.

Smutna rola Feliksa Jusupowa

Patrząc w przyszłość, w całej sprawie jest mistyczne przeplatanie się losów. Książę Feliks Jusupow uważnie obserwował szybko rozwijający się romans księżniczki Szachowskiej-Glebowej i Abramowicza. Przystojny arystokrata, przedstawiciel jednej z najszlachetniejszych i najbogatszych rodzin w Rosji, rozpaczliwie zakochuje się w spektakularnej pilotce. Jednocześnie Jusupow nienawidził księżniczki Szachowskiej. To ona stanęła między nim a jego miłością do Abramowicza. Jak również nienawidził Grigorija Rasputina (który później odegrał kluczową rolę w losach Eweliny Michajłowny) za jego szczególną bliskość z rodziną królewską.

Potomek starożytnego rodu i absolwent Oxfordu, Jusupow gardził tymi plebejuszami, Szachowską i Rasputinem. Jego zdaniem, ci dwaj żebracy nie mieli prawa być tak wywyższeni. To Jusupow zorganizował zabójstwo Rasputina w jego własnym pałacu. Był bezpośrednio zaangażowany w to straszne wydarzenie.

Śmierć kochanka

Burzliwy romans księżniczki nie trwał długo. Tragedia dotknęła 24 kwietnia 2013 r. Wykonał lot szkoleniowy. Evgeniya Mikhailovna pilotowała samolot, Vsevolod Mikhailovitch ubezpieczał. Aparat stracił kontrolę i zaczął spadać z wysokości 60 metrów. Bardziej doświadczony pilot, Abramowicz, będąc na miejscu drugiego pilota, nie był w stanie nic zmienić... Zmarł natychmiast, Eugenia była tylko posiniaczona. Jej serce zostało roztrzaskane w katastrofie, uniemożliwiając jego odbudowę. Shakhovskaya obwiniała się o śmierć mężczyzny, którego kochała i przysięgała, że już nigdy w życiu nie zasiądzie za sterami.

Tego samego dnia inny rosyjski lotnik, Ilja Dunets, eksplodował w powietrzu na tym samym lotnisku i zginął. W czasach współczesnych udowodniono, że obie te śmierci nie były przypadkowe. Niemcy przygotowywały się do wojny z Rosją; niemieckie służby specjalne sabotowały rosyjskich pilotów.

Spotkanie z wielkim uzdrowicielem

Przyjaciele, widząc psychiczne i fizyczne cierpienie księżniczki Szachowskiej, poradzili jej, aby udała się do Petersburga po pomoc do Grigorija Rasputina. Był znany ze swoich uzdrawiających mocy. Więc to fatalne spotkanie dla Eweliny Michajłowny miało miejsce.

Szachowska staje się oddaną zwolenniczką Grigorija Jefimowicza. Lubiła spędzać czas w towarzystwie staruszka i spędzała dni i noce w jego domu przy ulicy Gorokhovaya. Leczy ją opium. Księżniczka do końca życia nie była wolna od tego nałogu. Narkotyki i pijackie orgie seksualne pozwoliły jej na chwilę zapomnieć o sobie, znieczulić ból po stracie.

Początek wojny

Złożyła przysięgę, że nie poleci ponownie przez dokładnie 12 miesięcy. W 1914 roku Niemcy wypowiedziały wojnę Rosji. Wybuchła pierwsza wojna światowa. Szachowska złożyła petycję do cara Mikołaja II oferując swoje usługi jako lotnik wojskowy. Odmawia się jej. Zostaje pielęgniarką w pociągu ratunkowym i nadal wysyła listy, aby przekonać cara, że jej umiejętności lotnicze są potrzebne na froncie. Ostatecznie Mikołaj II przychylił się do jej prośby (nie bez udziału Grigorija Rasputina). Zostaje awansowana do stopnia chorążego i wysłana do sił powietrznych na froncie północno-zachodnim.

Kariera wojskowa

Pilot wykonuje rozpoznanie lotnicze i regulację ognia artyleryjskiego. Ale księżna nie służyła długo. Jej kariera wojskowa trwała zaledwie miesiąc. Latanie w kabinie otwartej na wszystkie wiatry w zimie było nieznośnie trudne. W ciągu miesiąca służby wojskowej Szachowska stała się bardziej znana ze swoich romansów. Jej kariera zakończyła się w bardzo skomplikowanych okolicznościach.

Pod koniec grudnia Szachowska zostaje wydalona z jednostki, a wkrótce zostaje aresztowana i oskarżona o szpiegostwo na rzecz Niemiec. Przypomniało jej się wszystko - śmierć Abramowicza i praca na niemieckim lotnisku. Trudno powiedzieć, na ile te zarzuty były uzasadnione, ale księżna Szachowska została skazana na śmierć za zdradę stanu. Ponownie interweniował Grigorij Rasputin, błagając cara o zamianę wyroku na dożywocie w więzieniu klasztornym. Podczas pobytu w areszcie Evgenia Mikhailovna rodzi syna. Kto był jego ojcem i jakie były losy jego dziecka, nie wiadomo.

Ostry zakręt

Szachowska została uwolniona przez Rząd Tymczasowy w 1918 roku jako ofiara reżimu carskiego. Została asystentką hrabiego Zubowa, który właśnie został mianowany dyrektorem Muzeum Pałacowego w Gatchinie. Ale po rewolucji październikowej Zubow emigruje, a jej życie przybiera kolejny ostry obrót.

Nawiązuje przyjaźń z bolszewickim Komitetem Narkotykowym, towarzyszem Łunaczarskim. Przy jego bezpośrednim zaangażowaniu i pomocy zostaje czekistką. Jewgienija Michajłowna została mianowana śledczym w GUBCHK. Shakhovskaya nienawidziła swoich oprawców i bezwzględnie rozprawiała się z tymi, którzy wchodzili jej w drogę, przeszkadzali w awansie zawodowym. Rozgoryczona księżniczka zasłynęła z okrucieństwa podczas przesłuchań swoich poddanych, które przeprowadzała osobiście i z wielką przyjemnością. Brała też udział w egzekucjach. Jej agresywność i okrucieństwo nasilały się pod wpływem alkoholu i narkotyków.

To tutaj uwikłała się w nieprzyjemną sprawę sprzedaży za granicę majątku z pałacu carskiego, tego samego majątku, którego ochronę jej powierzono. Przed egzekucją uratował ją niełatwy już przyjaciel Łunaczarski. Zamiast zostać aresztowanym, wysyła Ewelinę Michajłowną z Piotrogrodu do kijowskiej Czeki. Podjęła się nowej pracy z wielkim entuzjazmem. Plutony egzekucyjne, wywłaszczenia, alkohol i męscy towarzysze broni.

Pijany, odurzony binge wirował w coraz szybszym tempie w śmiertelny wir, z którego nie było ucieczki. Tragiczna denuncjacja nastąpiła jesienią 1920 roku. Księżniczka Szachowska została zastrzelona w trakcie konfliktu przez kolegę z pracy. Według jednej z wersji, była to samoobrona. Kula przeszła prosto przez jej serce. Tak po prostu skończyło się ciężkie życie księżniczki Szachowskiej. Miała dopiero 31 lat i wciąż miała szansę na zmianę swojego losu, której niestety nie wykorzystała.