Założenie sevastopolu - historia miasta. Pamiątkowy znak na cześć założenia sewastopola

W historii nowożytnej miasto zna dokładną datę swojego powstania. Wiele osób upamiętnia to wydarzenie za pomocą punktów orientacyjnych. W 1983 r. w mieście powstał pomnik upamiętniający założenie Sewastopola - zaprojektowany przez architektów G. Г. Kuzminski i A. С. Gladkova. Ale legendarny historia miasta Każdy budynek, każdy kamień jest ważny.

Historia półwyspu krymskiego

Rozwój półwyspu rozpoczął się na długo przed powstaniem Sewastopola. Wykopaliska archeologiczne stanowisk neandertalczyków, pozostałości kultur paleolitycznych i mezolitycznych dowodzą, że zasiedlanie tych ziem rozpoczęło się około 100 tys. lat temu.

Koczownicze plemiona Cymmeryjczyków zostały wyparte z półwyspu w XII wieku p.n.e. przez Scytów, którzy osiedlili się na północnym zachodzie. Południową i przybrzeżną część półwyspu zamieszkiwali Taurowie, którzy według niektórych przekazów przybyli z Kaukazu.

Zbawienny klimat i wyjątkowo korzystne położenie geograficzne przyciągały Hellenów. Wielcy żeglarze swoich czasów aktywnie rozwijali miasta kolonialne od końca XII wieku p.n.e. э. Chersonesos, Cimmerik, Teodozja i Nymphaeum, miasta portowe Półwyspu Krymskiego, stały się podstawą Królestwa Bosporańskiego. Wewnętrzne spory i najazdy koczowników sprawiły, że Bosfor znalazł się pod władzą królestwa Pontu i ostatecznie stał się protektoratem Rzymu, a później Bizancjum.

W X wieku n.e. książę kijowski Włodzimierz szturmował twierdzę Chersonesos i tam został ochrzczony. W 1397 r. książę litewski Witold zdobył Tauris. Złota Horda kontrolowała stepy.

Cel strategiczny

Po upadku Złotej Hordy w 1441 roku powstał Chanat Krymski, który 36 lat później został podbity przez Osmanów. Carowie moskiewscy przez 3 wieki wielokrotnie wysyłali wojska na obrzeża Osmanów, bo rozwój państwa wymagał swobodnego dostępu do morza. Kampanie wojskowe Moskali zakończyły się klęską.

Cel strategiczny został osiągnięty w 1771 roku. Pod naciskiem wojsk rosyjskich Osmanowie opuścili półwysep, a Chanat Krymski stał się niezależnym państwem. Potęga militarna Imperium Rosyjskiego i talent dyplomatyczny Katarzyny II sprawiły, że w 1783 roku szlachta w Chanacie Krymskim przysięgła wierność Cesarzowej Rosji. 1784 - rok założenia Sewastopola. Jest to bardzo ważne wydarzenie. W rzeczywistości jest to narodziny pierwszego rosyjskiego miasta na półwyspie krymskim.

Twierdza wojskowa

Czas Sewastopola jako twierdzy wojskowej można odliczyć do kilku lat przed dekretem cesarza o założeniu miasta. Podczas wojny rosyjsko-tureckiej (1768-1771) Dom Savina został zbudowany jako twierdza wojskowa., Rosyjscy żeglarze badali wybrzeże półwyspu. Nawigator Iwan Baturin wykonał pierwszą szczegółową rosyjską mapę zatok i okolic.

Zatoka, na której wybrzeżu znajdowała się tatarska wieś Achtiar, okazała się bardzo dogodna dla zimujących załóg rosyjskich fregat "Brave" и "Brave" w listopadzie 1782 r. W maju 1783 roku okręty flot Azowa i Dniepru wpłynęły do zatoki zwanej Akhtiarską. Marynarze, którzy zeszli na ląd, zaczęli budować koszary i fortyfikacje, pierwsze budynki miasta Sewastopol na Krymie.

Pierwsze cztery kamienne budynki (kaplica Mikołaja Cudotwórcy, dom dowódcy szwadronu, molo i kuźnia), jedyna ulica - Szosa Bałakławska i slobodki z bielonego adobe na wzgórzach - tak wyglądało Miasto Chwały na początku swojej historii.

Układ miasta

Układ historycznego miasta pozostał nienaruszony od czasów Uszakowa i Łazarowa, mimo że miasto w swojej historii było dwukrotnie zrównane z ziemią.

Od początku Sevastopol, położony na brzegach 33 zatok, był podzielony na trzy części. Dawna Akhtiarska i jej prostopadła odnoga, Yuzhnaya, dały początek temu podziałowi. Strona okrętowa, północna i południowa do dziś zachowują swoją terytorialność ze względu na krajobraz.

zlokalizowany w centrum miasta Wzgórze nie pozwalało Sewastopolowi na posiadanie centralnej ulicy i placu, co było zwyczajem w rozwoju miast w XVIII wieku. Trzy ulice i cztery place rozłożone wokół wzgórza - Centralne miasto pierścień.

Wygląd miasta, w przeciwieństwie do jego układu, zmieniał się kilkakrotnie.

Budowniczowie wojskowi

Pod koniec XVIII wieku ludność miasta liczyła 10 tysięcy wojskowych i 193 cywilów. To określiło początkowy kształt miasta. Tylko budowa fortyfikacji wojskowych była planowana, reszta powstawała spontanicznie. Od Balaklava Road do South Bay rozciągały się struktury gospodarcze Admiralty. Po drugiej stronie, na wzgórzu, wzniesiono domy oficerskie. Po stronie okrętu pojawił się magazyn, koszary i dormitorium kadry dowódczej. Zatoka artyleryjska jest budowana spontanicznie. Północna strona była rozwijana wolniej. W latach 30. XX wieku istniał tu już tartak, koszary, fortyfikacje i karczma.

50 lat po założeniu Sewastopola w mieście były trzy garbarnie, browar, fabryka świec, dwie kuźnie, cztery kościoły i ponad 200 placówek handlowych. Otwarto bibliotekę, aptekę i szkołę powiatową.

Pierwszy plan główny został zatwierdzony w 1840 roku. Powstały trzy centralne ulice - Bolszaja Morska, Jekateryńska i Bałakława. Plac Teatralny (obecnie Plac Uszakowa) został zaprojektowany w miejscu ich połączenia. Pojawiły się pierwsze bulwary - Mały i Duży (obecnie nazywane Bulwarami Żeglarskimi i Historycznymi). Nadano nazwy wszystkim ulicom podłużnym i części ulic poprzecznych. Szczególną uwagę zwrócono na wygląd miasta od strony morza, lokalizacje dla Budynki i projekty architektoniczne zostały starannie dobrane. W 1852 r. miasto liczyło 50 tys. mieszkańców.

Osoby, które przeżyły bombę

Pierwszych budynków miasta nie oszczędziła wojna i czas - Sewastopol został całkowicie zniszczony podczas wojny krymskiej. Przetrwało tylko 14 budynków, 5 zachowało się do dziś w pierwotnej formie:

1. Świątynia Wszystkich Świętych. Został zbudowany w 1822 roku z prywatnych funduszy przez F. Bychensky, wiceadmirał Floty Czarnomorskiej, cerkiew znajduje się na starym cmentarzu, przy ulicy Pozharova. Budynek w stylu klasycyzmu z krzyżową kopułą, zbudowany ze skały Inkermanu. W czasach sowieckich był to jedyny funkcjonujący kościół w mieście.
2. Koszary Łazarewa. Budynki zostały zaprojektowane przez angielskiego inżyniera w służbie rosyjskiej, pułkownika Johna Uptona. Fasada zespołu dziewięciu budynków jest w stylu empirowym. Ściany koszar, niedawno otynkowane, wykonane z bloków wapiennych. Części koszar do dziś służą celom wojskowym.
3. Wieża Wiatrów. Szyb wentylacyjny został wybudowany w tym samym czasie co Biblioteka Marynarki Wojennej przez J. J. Dickoreva. Upton i inżynier Dikorev. Budynek biblioteki spłonął podczas ostrzału Sewastopola w 1855 roku, pozostała Wieża Wiatrów.
4. Dom Savina. Na ulicy Shcherbakov można zobaczyć budynek zbudowany w 1848 roku. Wbite w ściany pociski, świadkowie pierwszej obrony miasta, zostały zachowane na prośbę pułkownika Savina, właściciela rezydencji.
5. Dom Volkhov. Pierwszym właścicielem domu przy ulicy Suworowa 19 był emerytowany oficer i zamożny kontrahent Volokhov. Z tego domu admirał Władimir Korniłow wyjechał do Małachowa Kurgana, gdzie w październiku 1857 roku został śmiertelnie ranny. Budynek był kilkakrotnie przebudowywany, ale fasady pozostały takie same "ostatnie mieszkanie" Admirał.

Drugi poród

Po wojnie krymskiej zrównane z ziemią miasto Sewastopol zaczęto budować na nowo.

W latach 70. XIX wieku na Wzgórzu Centralnym powstały rezydencje wyższych dowódców, budynki administracji morskiej i instytucji miejskich. Otwarcie pierwszego szpitala miejskiego, uruchomienie sieci wodociągowej. Zabudowa miejska zagęszcza się, a na zboczach wzgórz zamieszkują rodziny pracowników stoczni i zakładów przemysłu stoczniowego. Wiele osiedli zbudowanych jest w zabudowie szeregowej.

Pojawiają się nowe place: Władimirskaja, Artyleryjskaja, Morskaja i Admiralteyskaja. Architektura budynków jest eklektyczna - występują tu elementy renesansowe, neogreckie, neoromańskie i pseudo-morawskie. Na poczatku XX wieku Sevastopol jest otoczony przez osiedla dachowe. Uruchomiono połączenie kolejowe ze stolicą.

W okresie radzieckim osiedla mieszkaniowe całkowicie zastępują domy jednorodzinne. Opracowany w 1936 roku plan ogólny miasta został utrudniony przez wojnę. Druga obrona miasta kosztowała 99% całkowicie zniszczonych budynków. Po wyzwoleniu miasta ze 110 tysięcy osób pozostało nie więcej niż 10 tysięcy.

Druga rekonstrukcja

160 lat po założeniu Sewastopol po raz drugi leży w ruinie. Zachodni eksperci, którzy widzieli miasto w 1944 roku, przewidywali, że jego odbudowa zajmie 50 lat. Państwo radzieckie ukończył główne prace w ciągu 13 lat. Całkowicie wyeliminowany w połowie lat 60.

Wymieniony wśród 10 miast w Związku Radzieckim, które miały być odrestaurowane w pierwszej kolejności, Sewastopol przyjął w latach powojennych ponad 35 000 robotników, inżynierów i architektów. Wraz z mieszkańcami pracowali na okrągło na dwie zmiany, aby usunąć gruz, przygotowując miasto do nowego życia.

Pierwsze prace zostały wykonane pod nadzorem ppłk. С. Kabanova. Zadaniem numer jeden było przywrócenie siatki miejskiej, ponieważ wielu ulic nie można było zidentyfikować. Należało również ocenić stan ocalałych budynków, tzn. czy można je odbudować.

Nowoczesny wygląd miasta

W architekturze radzieckiej okresu powojennego dominował nurt klasycystyczny, zwany później "Stalin`s Empire". W Sewastopolu ten styl określił cały architektoniczny wygląd miasta, nadając mu niepowtarzalną tożsamość i urok.

Główny plan przebudowy został sporządzony pod nadzorem architekta G. V. Sokolova. Б. Barkhina. Projekt został zrealizowany przez architektów pod kierunkiem V. А. Artyukhova. Postanowiono wykorzystać zachowane fundamenty przedwojennych budynków. Wysokość budynków linii czerwonej została ograniczona do połowy szerokości ulicy, więc maksymalna wysokość budynków wynosiła 4 piętra. Dzięki temu miasto zachowało swój malowniczy wizerunek morskiego wybrzeża, poszarpanego zatokami.

Centralny zespół miasta zdobi budynek Centralnego Szpitala Klinicznego "Chernomorets". L. А. Wieża Pawłowa - z wieżą rotundową i regularnym ornamentem jońskim - stoi na placu admirała Łazarowa. Piękny kwartał nr 25, zbudowany według projektu V. П. Melik-Parsadanov, znajduje się przy ulicy Bolszaja Morska. Asymetryczne fasady Klubu Morskiego i Biblioteki Miejskiej mają czysto sewastopolski posmak.

W jednym stylu, wszystkie budynki zostały zbudowane z białego kamienia inkermańskiego w klasycznym porządku architektonicznym.

Do 1957 roku wybudowano ponad 700 000 metrów kwadratowych mieszkań. м. mieszkań, oddano do użytku 350 zakładów przemysłowych i handlowych, 8 szpitali i 32 szkoły.

Pomniki

Można prześledzić historię Sewastopola i jego legendarnej chwały zabytki miasta: Nabrzeże Grafskie, Kopiec Małachowa, Bulwar Primorski, Wzgórze Sapun.

Dziś miasto rozciąga się na długości prawie 25 km. Na miejscach, gdzie w czasie wojen znajdowały się linie obronne, w pobliżu zatok Okrągłej, Streleckiej i Kamyszowej, dziś stoją bloki nowych osiedli. A bastiony obronne, które w młodości otaczały Sewastopol, znajdowały się w centralnej części współczesnego miasta.