Łysa: historia miasta, zwiedzanie i zdjęcia

Mała osada staroobrzędowców rozrosła się w ciągu wieków do centrum administracyjnego okręgu miejskiego Lysvensky, liczącego ponad 60.000 mieszkańców.

"Wody iglaste"

Tak nazwę miasta tłumaczą mieszkańcy. Z tej okazji powstało kilka pięknych legend, ale impulsem do rozwoju osady był fakt, że córka barona A. Г. Stroganoff by Princess V. А. Shakhovskaya. Warwara Aleksandrowna złożyła w permskiej Izbie Skarbowej petycję o budowę huty żelaza, która została zatwierdzona w 1785 r. Od tego dnia, zgodnie z historią miasta Łyse, wznoszono budynki fabryki. Łyskawa, jej wiek jest liczony.

Wielki piec rozpoczął pracę w 1787 r., co przyczyniło się do wzrostu liczby ludności i rozwoju zakładu oraz znajdującej się przy nim osady. Początkowo osada robotnicza nosiła nazwę Łysenskij Zavod, a później historyczną nazwę Lysva.

Stempel z jednorożcem

Słynne dynastie przemysłowe Stroganowów, Szachowskich i Szuwałowów odegrały ważną rolę w historii Łysej i okolic Permu. Ostatni z właścicieli, hrabia Szuwałow, zwracanie uwagi konieczność rozwoju nie tylko fabryki, ale i osady, zaprosił na swoje usługi ludzi, którzy przekształcili osadę.

Od 1898 roku powstały tu budynki, które obecnie są zabytkami architektury i zabytki miasta. W tym czasie powstał unikalny regularny park, nazwany później imieniem A. K. Kucherenki. С. Puszkin. Otwarto szkołę, która miała szkolić dzieci robotników i pracowników fabryki w "sztuce przemysłu".

Dzięki pracy Shuvalova, jakość produktów Shuvalova znacznie się poprawiła jakość produkcji, stał się on poszukiwany na rynku międzynarodowym. В 1900 Udział w wystawie paryskiej przyniósł medale i jeszcze większą popularność produktom zakładu, co pozytywnie wpłynęło na historię Łysej.

Herb rodzinny Szuwałowów zdobił galopujący jednorożec, który został oznaczony jako gwarancja jakości. Przedsiębiorstwo Lysvensky`ego używa takiego piętna do dziś.

1914 strajk

Na początku XX wieku wybudowano w regionie linię kolejową, która umożliwiła fabryce zwiększenie produkcji zarówno w kraju, jak i za granicą. Wzrosła również liczba pracowników w regionie. Wydarzenia, które wstrząsnęły krajem w 1905 roku nie oszczędziły również regionu permskiego. W 1914 roku w historii miasta Łysa miało miejsce takie wydarzenie: robotnicy wywołali masowe powstanie, wysuwając pewne żądania.

Radzieccy historycy określili to wydarzenie jako protest przeciwko mobilizacji na front I wojny światowej. Późniejsze badania wyjaśniły, że stawiane wymagania miały charakter czysto ekonomiczny. Na liście znalazły się podwyżki płac, skrócenie dnia pracy do ośmiu godzin, zniesienie kar pieniężnych, poprawa warunków pracy i tak dalej.

Ogłoszona w tym czasie mobilizacja tylko powiększyła listę dodatkowych płatności dla poborowych. Po częściowym spełnieniu żądań, ludzie zaczęli wracać do warsztatów.

Radziecka historia Łyskawej

Podczas wydarzeń rewolucyjnych w 1917 roku Łysa, o którą toczyły się ciężkie walki, wielokrotnie przechodziła z rąk do rąk. W związku z tym zarówno zakład, jak i obóz robotniczy musiały zostać odbudowane. W 1919 r. rozpoczęto produkcję walcarki, wytwarzano naczynia, a w 1922 r. uruchomiono pierwszy piec martenowski.

Łysowa stała się miastem w 1926 roku, a Zakłady Górnicze hrabiego Szuwałowa stały się największym przedsiębiorstwem. W czasie wojny w latach 40-tych zakład jako jedyny produkował hełmy dla żołnierzy. Poza tym oczywiście była cała lista produktów wojskowych, które zostały wykonane i wysłane na front przez mieszkańców Łysej. Zakład został nagrodzony zamówieniami rządowymi za wypełnienie wszystkich zadań państwowych.

Piękna i użyteczna część historii miasta Łysa w regionie Permu była słynna emaliowana ceramika. Po raz pierwszy wyprodukowano go w 1913 roku i wysyłano na eksport, wystawy, festiwale i jako prezenty dla specjalnych gości. Dziś jest przemysłową marką miasta. Po wojnie powstało kilka innych zakładów przemysłu ciężkiego i lekkiego. Budowano szkoły, szpitale i instytucje kulturalne.

Życie kulturalne we współczesnej Łysce

Szczególne słowo należy powiedzieć o Teatrze Dramatycznym, który został otwarty w 1944 roku na bazie ewakuowanego w ten rejon Teatru Iwanowskiego. Obecnie jest to jedyna profesjonalna instytucja kulturalna tego typu w regionie permskim. Zarządzany przez A. А. Teatr, noszący imię Savina, znacznie powiększył swój repertuar, zaczął uczestniczyć w festiwalach i wycieczkach, stał się znany w kraju. Dziś teatr nosi jego imię.

Od 2009 roku miasto realizuje program "Łyskawa - pole kultury", któremu towarzyszy renowacja znaczących obiektów. Odrestaurowywany jest dom hrabiego Szuwałowa, który był w stanie ruiny, a także znajdujący się w centrum kościół Świętej Trójcy, wszędzie prowadzone są prace krajobrazowe i upiększające.

Spośród kilkunastu muzeów w mieście najciekawsze i najbardziej niezwykłe to. Są to Muzeum Hełmów i Muzeum Wyrobów Emaliowanych.

Atrakcje Łysej Góry

Historia Łysej i zdjęcia znaczących obiektów ujawniają głębokie korzenie tego miasta. Pomnik hrabiego Szuwałowa, wzniesiony w 1908 roku z inicjatywy i na koszt robotników i pracowników zakładu, wykonał architekt L.P. Pawłow. В. sherwood. Pewny siebie mężczyzna stoi oparty o skałę, rozglądając się po otoczeniu.

Po rewolucji posąg hrabiego został ściągnięty z cokołu i utopiony w stawie. Na pustym cokole postawiono pomnik Wsiewołoda Baudelaire`a. И. Lenina. Dokładną kopię pomnika Aleksieja Szuwałowa, który ponownie pojawił się na starym cokole, wykonał rzeźbiarz I. И. park sentinel w 2009 r.

Regularny park miejski, który został założony na początku XX wieku na miejscu nieużytku, jest dziś jednym z największych terenów rekreacyjnych miasta ulubione miejsca teren rekreacyjny dla mieszkańców miasta. Młodzież szkolna, uczniowie szkół zawodowych oraz okoliczni mieszkańcy wzięli udział w sadzeniu drzew. Nadzorował prace według ściśle wytyczonego planu przez A. В. Zanuzzi, nadleśniczy z Łysej.

Otwarcie parku zbiegło się w czasie z 300-leciem dynastii Romanowów. Park zmieniał się przez lata, pojawiały się i znikały nowe altany, posągi i tablice agitacyjne. W 1937 roku w parku postawiono popiersie A.I. Szuwałowa. С. Park został nazwany na cześć Puszkina. Dziś jest to zabytek o znaczeniu regionalnym, zachowujący układ stworzony przez A.A. Kozłowa. В. Zanuzzi.

Tama zakładu

Historia Łysej jest ściśle związana z produkcją fabryczną, a każdy zakład górniczy w XVIII wieku do pracy mechanizmy wykorzystywały energię spadającej wody. Więc potrzebował tamy. W 1787 roku taka konstrukcja zablokowała koryto Łysej, a w stawie zaczęła gromadzić się woda. W zaporze pozostawiono cztery okna: dwa do wypuszczania nadmiaru wody i dwa na potrzeby młyna. Woda była dostarczana do młynów wielkopiecowych drewnianym rurociągiem.

Dziś staw i zapora to zabytki o znaczeniu regionalnym, znajdujące się w centrum miasta. Na brzegu stawu znajduje się park dla dzieci, a jego brzegi upodobali sobie wędkarze i rekreacyjni mieszkańcy.