Fińskie rolnictwo: sektory i charakterystyka

Finlandia jest jednym z krajów nordyckich. Jest to najbardziej na wschód wysunięte z państw skandynawskich. Położony w strefie lasów tajgi na półkuli północnej. Obmywane przez wody Morza Bałtyckiego i Zatoki Fińskiej. Kraj ten rozciąga się na powierzchni 338430,5 km2 . Finlandia jest republiką parlamentarną, której stolicą są Helsinki. Liczba ludności Finlandii wynosi 5,560 mln. Pod względem tego wskaźnika kraj ten zajmuje 114. miejsce. Językami urzędowymi są fiński i szwedzki. Graniczące z Rosją, Szwecją i Norwegią. Przemysł i rolnictwo Gospodarka Finlandii jest stosunkowo dobrze rozwinięta.

Cechy geograficzne

Finlandia położona jest w północnej Europie, w regionie Altoona. ч. powyżej koła podbiegunowego. Wyróżnia się 3 regiony przyrodnicze: niziny nadmorskie, pojezierza i wyżyny północne. Ta ostatnia ma bardzo słabe gleby i dość surowy klimat. Są tu zarówno tereny wyżynne, jak i skaliste góry. Najwyższy punkt w kraju - 1324 metry.

Klimat chłodny, umiarkowany z łagodnym klimatem kontynentalnym (miejscami bliżej morza) i bardziej kontynentalnym na północy. Częste cyklony atlantyckie odgrywają dużą rolę w kształtowaniu pogody.

Ocieplenie klimatu jest raczej wyraźne. Finlandia w ciągu ostatnich 166 lat stała się cieplejsza średnio o 2,3 stopnia Celsjusza. Jest to oczywiście dobre dla rolnictwa, ale zwiększa się ryzyko pożarów lasów i suszy.

Zimy są stosunkowo chłodne, a lata nie są gorące. Czasami silne mrozy (nawet minus 40 do 50 stopni Celsjusza).

Około jedna trzecia terytorium Finlandii pokryta jest bagnami, a około 60% powierzchni kraju zajmują lasy. Sytuację środowiskową uznaje się za korzystną. Obowiązują surowe przepisy dotyczące ochrony środowiska.

Gospodarka

Sytuacja gospodarcza jest tam w dużej mierze uzależniona od Rosji, z którą Finlandia utrzymuje tradycyjne stosunki handlowe. Słabnące wyniki gospodarki rosyjskiej odbiły się w ostatnich latach szerokim echem również w gospodarce fińskiej. W szczególności pogarsza warunki eksportu fińskich towarów.

Rola rolnictwa stopniowo maleje. W połowie ubiegłego wieku przynosiła ona (wraz z pozyskiwaniem drewna) ponad jedną czwartą produktu narodowego brutto, na początku XXI wieku było to już tylko 3%. Teraz dominuje sektor usług. Udział przemysłu pozostaje na poziomie około 30 procent.

Lasy są głównym zasobem naturalnym. Jest to tradycyjna gałąź gospodarki fińskiej. A główny gałąź przemysłu - przemysł stalowy.

Fińskie rolnictwo w pigułce

Dwa dominujące sektory w kraju: hodowla zwierząt i produkcja roślinna. Trudne warunki pogodowe utrudniają prowadzenie działalności rolniczej, a w przeszłości rolnikom wypłacano odszkodowania. Problemy z eksportem rolnym z powodu trudnych relacji z Rosją. Sektory rolnicze w Finlandii są dość liczne.

Produkcja roślinna

Północne położenie stanu ogranicza możliwości uprawy roślin rolniczych. Tylko 8% całkowitej powierzchni jest obsadzone roślinami, a 2 mln ha gruntów ornych. W większości rolnictwem zajmują się małe gospodarstwa rodzinne, wykorzystujące postępy w mechanizacji upraw. Stanowią one około 86 % całości. Niektóre z nich istnieją od wieków. Stopniowo stają się one coraz liczniejsze. Większość gospodarstw znajduje się w zachodniej połowie kraju. Obecnie jest ich 51 575.

Najczęściej uprawiane są: pszenica, jęczmień, żyto i owies.

Duża część upraw jest wykorzystywana jako pasza dla zwierząt domowych. W dużych ilościach uprawiane są rośliny pastewne, takie jak owies i jęczmień. ten ostatni rośnie nawet w północnych częściach Finlandii.

Zaledwie 1/10 całkowitej powierzchni gruntów ornych zajmują zboża. Najczęściej uprawiana jest pszenica jara. Zboża są narażone na duże ryzyko pogodowe. Oprócz pomidorów, groszku, porzeczek i truskawek. Uprawy ziemniaków i buraków cukrowych odgrywają ważną rolę. Ziemniaki mają ważną wartość eksportową.

Oprócz hodowli, w Finlandii zbiera się również dzikie jagody i grzyby. W pracę tę zaangażowanych jest wielu obcokrajowców.

Rośnie uprawa konopi włóknistych i chmielu. Ten ostatni jest wykorzystywany do produkcji lokalnego piwa.

Zwierzęta gospodarskie

Jest to najważniejsza specjalizacja fińskiego rolnictwa. Odpowiada ona za około 4/5 całej produkcji rolnej kraju. Jest to również charakterystyczne dla innych krajów nordyckich. W Finlandii rozwinięte są prawie wszystkie rodzaje hodowli zwierząt. Hoduje się bydło, owce, świnie, drób, renifery, zwierzęta futerkowe i ryby. Produkcja niektórych produktów mięsnych jest jednak niewystarczająca, aby zaspokoić popyt krajowy. Dotyczy to w szczególności baraniny.

W ciągu roku przeciętny Fin spożywa 35 kg wieprzowiny, 19 kg wołowiny, 9 kg drobiu, 5 kg masła, 200 litrów mleka i 15 kg sera. Liczby te pozostają niezmienne z roku na rok.

Produkcja mleka jest bardzo ważna. Najczęściej spotykane są dwa rodzaje krów: Ayrshire i fińskie. Jest około 1,3 mln świń.

W 2012 roku weszła w życie ustawa zakazująca hodowli kur niosek w małych klatkach. W rezultacie jedna na trzy fermy drobiu została zamknięta, a produkcja jaj spadła o 1/10. Jednocześnie wartość tych skór znacznie wzrosła.

Hodowla zwierząt futerkowych jest pod Świnie są pod presją agencji ochrony środowiska, ale z ekonomicznego punktu widzenia jest to branża opłacalna, przynosząca znaczne dochody do budżetu państwa. Większość gospodarstw zajmujących się hodowlą zwierząt znajduje się w zachodniej części kraju. Rocznie produkuje się ponad 3 tysiące skór norek.

W Finlandii żyje 200 000 reniferów. W ich hodowlę zaangażowanych jest ponad 7000 osób. Hodowla reniferów stanowi duży problem dla drapieżników takich jak wilk i ryś. Rolnicy mają prawo do odszkodowań w przypadku poważnego wpływu tych drapieżników na zwierzęta gospodarskie z tundry.

Łączna liczba koni w kraju wynosi 60 tys. Różne rasy koni są hodowane. Wielu z nich jest następnie wykorzystywanych jako siła robocza.

Jakość i przyjazność dla środowiska

Wysoka jakość fińskich produktów rolnych jest powszechnie znana. Osiągnięcie dobrych wyników jest priorytetem krajowym. Podczas gdy w wielu krajach stawia się na ilość, tutaj stawia się na jakość. Ograniczenie stosowania nawozów. Dieta zwierząt domowych musi spełniać przyjęte normy. Na stronie To środowisko Są one utrzymywane w jak najbardziej komfortowych warunkach. Jeśli zwierzę jest narażone na stres i błotniste warunki, ucierpi na tym również jakość produktów. Fińscy hodowcy to rozumieją i wyciągają odpowiednie wnioski. Tutaj jednak warunki te nie są na ogół respektowane, a zwierzęta są trzymane w takim stanie, w jakim są i karmione niezrozumiałymi informacjami. W rezultacie jakość ich produktów jest znacznie lepsza niż naszych.

Hodowla ryb

W Finlandii znajduje się kilka stawów z dużą ilością czystej wody. Tak więc potencjał przemysłu rybnego jest dość znaczący. Łączny połów to około 100 tysięcy ryb. tony ryb rocznie. Z czego pstrągi stanowią 15%.

Produkcja mleka

Jest to jeden z najbardziej rozwiniętych sektorów rolniczych w Finlandii. W 2016 roku w Finlandii było 7 813 gospodarstw mlecznych i 3 364 gospodarstw zajmujących się hodowlą bydła mięsnego. W Finlandii jest 1266 gospodarstw zajmujących się hodowlą świń. Gospodarstwa mleczne stanowią 40% sektora rolnego. Wydajność mleczna krów stopniowo wzrasta. Obecnie na jedną krowę przypada kilka razy więcej mleka niż 100 lat temu. i w ciągu ostatnich 16 lat wzrosła z 6800 do 8400 litrów rocznie.

Jednym z najbardziej zaawansowanych jest farma Heleny Pesonen. Tutaj jedna krowa produkuje ponad 9000 litrów mleka. mleka rocznie. Wysoka wydajność zwierząt wynika z korzystnych warunków stworzonych dla krów. Mają swobodę poruszania się przez cały rok i mogą jeść wysokiej jakości naturalny pokarm (ziarno, siano, kiszonki, jęczmień, białko itp.). д.), leczy się je w odpowiednim czasie, a antybiotyki stosuje się bardzo rzadko. Zabronione jest podawanie żywności GMO. Zabronione są również produkty hormonalne. Finowie uważają dobre środowisko za jedną z przyczyn wysokiej wydajności mlecznej. Czynnik ten wiążą również z dobrymi plonami swoich upraw.

Wniosek

Rolnictwo jest w Finlandii bardzo dochodowym i prestiżowym zajęciem. Małe gospodarstwa rodzinne rozwinęły się w szczególności. Najczęściej specjalizują się w hodowli bydła. Ma on pierwszorzędne znaczenie dla fińskiego rolnictwa.