Tremolo to szczególny rodzaj melizmatu

W muzyce tremolo to sposób gry na perkusji, klawiszach, smyczkach itp instrumenty muzyczne. Polega na szybkim powtarzaniu jednego dźwięku. Również ten rodzaj melizmatu może wyrażać się w szybkiej przemianie dwóch nie sąsiadujących ze sobą dźwięków, akordów, interwałów, konsonansów. Przykładem tego zjawiska może być zagranie 8 nut 1/16 zamiast 1/2.

Ciągłość dźwięku

Gra na bałałajce techniką interesu polega na równomiernym i szybkim naprzemiennym uderzaniu palcem prawej ręki w górę i w dół po strunach. Przypomina śpiew i stwarza poczucie ciągłości. Tremolo to podstawowa metoda wydobywania dźwięku podtrzymywanego.

Podczas zabawy z "trickiem" podstawowym ruchem jest ruch obrotowy przedramienia. W wyniku tego półzagięta ręka wykonuje ruch oscylacyjny.

Jeśli w zapisie nutowym nie ma wskazania na grzechotkę lub arpeggio, ale są długie nuty lub szereg krótkich nut połączonych poniżej lub powyżej łukowatą linią, stosuje się tremolo jako wykonanie połączone.

Na koniec techniki strummingu należy na chwilę przerwać tremolenie. Po krótkiej pauzie-cesurze muzyk przechodzi do kolejnej części utworu, jakby biorąc oddech.

Gitara elektryczna

W tym przypadku tremolo to szybki, krótki, góra-dół ruch plektrum. Plectrum ciągnie strunę z równą siłą w obu kierunkach. Aby osiągnąć dużą prędkość, ręka rozluźnia się tak bardzo, jak to możliwe. W większości przypadków tremolo jest używane w połączeniu z efektem delay lub distortion.

Najbardziej aktywnie wykorzystywany w przypadku ciężkich stylów muzycznych, w tym death metalu, black metalu, thrash metalu. Cecha ta występuje również w rocku alternatywnym i punk rocku.

W celu osiągnięcia maksymalnej gęstości instrumentu w tle, technika ta jest również stosowana w post-rocku. Niektóre gitary elektryczne posiadają system tremolo, który pozwala na zmianę barwy dźwięku za pomocą specjalnej dźwigni.

Perkusja

W przypadku werbla, tremolo to drum roll. Tutaj technika charakteryzuje się odbijaniem pałeczek od powierzchni bębna. Każda ręka w rzędzie wykonuje kilka szybkich uderzeń na odbiciu.

Ręce na przemian. Odbicie grane jest poprzez wciśnięcie pałeczki w bęben zaraz po pierwszym uderzeniu. Nacisk nie może być zbyt twardy ani zbyt miękki, musi być kontrolowany. Aby osiągnąć prawidłowe tremolo na werblu, perkusiści ćwiczą odbicia rytmiczne i ilość uderzeń dla każdej z rąk.

Na hydrofonach wysokościowych, takich jak dzwonki i ksylofony, tremolo jest grane pojedynczym, naprzemiennym uderzeniem każdej ręki. Ręka powinna być maksymalnie rozluźniona, aby uzyskać efekt bardziej śpiewny i płynący, a wykonanie staje się łatwiejsze.

Inne odmiany i cechy charakterystyczne

"Performing tremolo" - to zdanie w pełni opisuje przysłówek "tremolando". Tremola głosowa to wada śpiewu wynikająca z forsowania głosu i niemożności tworzenia tonów górnego rejestru oraz dźwięków przejściowych. Efekt ten powstaje podczas śpiewania "dziwnym głosem".

Tremolo na skrzypcach wykonuje się w wyraźnie krótkich pociągnięciach smyczkiem i rozluźnioną ręką. Smyczek odbija się od strun, dzięki elastycznej dłoni pozwala wykonać kolejny ruch. Inni skrzypkowie, którzy aktywnie używali tremolo to François Prüm i Andry Martaud. Tremolo na domrze jest podstawową metodą wydobywania dźwięku podtrzymywanego.

Dźwięk jest wytwarzany przez szybkie, naprzemienne uderzenia plektrum w dół i w górę. Istnieją różne klasyfikacje tremolo, ale zazwyczaj nazywa się je tremolo łokciowe, tremolo ręczne i tremolo kombinowane. W każdym przypadku najbardziej aktywne są odpowiednie części rąk. Równomierność jest najważniejszy Charakterystyka Tremolo.

Chodzi o to, że przez taki sam czas plektrum uderza w strunę w górę i w dół. Technika tremolo jest stosowana obowiązkowo w kantylenie, gdyż wymaga spójności dźwięku i długiego czasu trwania. Na stronie gitara klasyczna Tremolo powstaje w wyniku powtarzających się uderzeń dwóch lub trzech palców w strunę.