Czym jest przysięga i dlaczego nie należy przysięgać?

Przysięga to niezmienne ślubowanie, obietnica, zapewnienie o czymś. Osoba, która przysięgła coś zrobić, jest zobowiązana do wykonania tej czynności. Słowo "ślubowanie" wzmacnia przekonanie, że osoba, która to mówi, mówi prawdę, nie kłamie i jest pewna tego, co mówi. Złamanie przysięgi jest uważane za poważne przestępstwo. Zazwyczaj przysięga się na to, co najcenniejsze: na swoich bliskich, na swój dobytek, na swoje zdrowie. Jednakże, dobrze jest zrobić to? Dlaczego przysięganie kategorycznie przez dzieci lub rodziców jest złe?

Pochodzenie słowa

Odwołując się do słownika Dahla, można się dowiedzieć, że słowo "przysięga" pochodzi z "przeklinanie" co oznaczało "zbesztać" lub "klątwa". Jeśli prześledzimy rozwój etymologiczny korzenia tego słowa, zobaczymy, że dał on również początek innym słowom, np, "klątwa".

Przysięgi w mitologii

W mitologii starożytnych Greków, rzeka Styks reprezentowała przysięgę. Wody Styksu uważano za najgorsze przysięgi.

Jeśli taka przysięga została złamana przez któregoś z bogów olimpijskich, narażony był na surową karę: został wygnany z góry Olimp na dziewięć lat i musiał tam leżeć przez cały rok bez oznak życia... Często Zeus był wzywany na świadka przysięgi.

Przysięga w islamie

W religii muzułmańskiej tradycyjnie istnieje kilka odmian przysiąg: mimowolne, związane z wydarzeniami w przeszłości oraz dotyczące tego, co wydarzy się w przyszłości.

• Śluby mimowolne lub niezamierzone. Uznaje się, że taka przysięga została wypowiedziana przypadkowo, w chwili emocjonalnego wybuchu lub podniecenia. W Koranie nazywa się to przysięgą "Przysięga". Osoba, która to powiedziała nie ponosiła odpowiedzialności, bo nie złożyła przysięgi. Aby odkupić taką przysięgę, wystarczy po prostu w przyszłości nie mówić nic podobnego.
• Przysięgi, które potwierdzają wszystko, co wydarzyło się w przeszłości. Nazywa się je "gamus", i zaczyna się od słów "Przysięgam na Allaha..."
• Przysięgi dotyczące zdarzeń w czasie przyszłym. Nazwa takiej przysięgi to "munakith". Zaczyna się również od słów "Przysięgam na Boga", po którym następuje obietnica zrobienia lub nie zrobienia czegoś w przyszłości.

O ile przysięgi nieumyślne nie oznaczają pokuty, ponieważ zostały złożone nieświadomie, o tyle z pozostałymi dwoma sytuacja jest inna. Jeśli osoba, która złożyła taką przysięgę, złamie ją, to na rozkaz Allaha musi nakarmić albo ubrać dziesięciu żebraków. Jeśli nie ma na to środków materialnych, to za każdą złamaną przysięgę jest zobowiązany do przestrzegania trzydniowego postu.

Stosunek do przysięgi w chrześcijaństwie

Jeśli zwrócimy się do Starego Testamentu, to zobaczymy tam nakaz przysięgania na imię Boga:

Bój się Pana, Boga swego, i służ tylko Jemu, i trzymaj się Go, i przysięgaj na Jego imię.

Zwyczaj ten został zapisany w prawie Mojżesza. W Starym Testamencie znajdujemy wiele przykładów różnych przysiąg. Jeśli jednak zwrócimy się do Nowego Testamentu, to zobaczymy, jak radykalnie zmienił się stosunek do przysięgi. W Kazaniu na Górze Jezus znosi zwyczaj przysięgania na imię Boga.

Od tej pory sumienie było głównym świadkiem ludzkich czynów, a sumienie jest głosem Boga w człowieku. Jezus Chrystus wypowiedział następujące słowa, gdy zabronił przeklinania:

A przecież słyszeliście, że powiedziano dawnym ludziom: Nie będziesz przysięgał, ale będziesz wykonywał swoje przysięgi przed Panem. Ale ja wam powiadam: Nie przysięgajcie wcale, ani na niebo, bo to tron Boga; ani na ziemię, bo to jego podnóżek; ani na Jerozolimę, bo to miasto wielkiego Króla; ani na swoją głowę, bo nie można uczynić jednego włosa białym lub czarnym. Ale niech wasze słowo będzie: tak, tak; nie, nie; ale to, co jest poza tym, jest ze złego.

Więc dlaczego przysięganie w ortodoksji jest złe? Jezus mówi o czymś cennym, gdy składa się przysięgę: o niebie, ojczyźnie, własnym życiu. Ale nie jest panem żadnej z nich, ani nie posiada żadnej z nich. Sam Bóg jest właścicielem i kontroluje wszystko. W związku z tym nie ma prawa rozporządzać tym, czego nie posiada. Dlatego nie można przysięgać na Boga, życie czy cokolwiek innego.

Przesądy związane z przysięgami

Jak zauważono powyżej, słowa "przysięga" и "klątwa" ten sam korzeń. Niektórzy uważają, że wypowiadając przysięgę człowiek może wyrządzić wielką krzywdę sobie i swoim bliskim. Psychicy wierzą, że w momencie wypowiedzenia przysięgi, bieg wydarzeń w ciele karmicznym danej osoby zostaje zakłócony. Przysięga nakłada zakaz na rzeczy, które się przysięgło, blokując je. Przeklinanie może zablokować przepływy finansowe, szczęście, dobre zdrowie i zakłócić pracę układu rozrodczego. To wyjaśnia, dlaczego nie można przysięgać na zdrowie czy pieniądze.

Jeśli człowiek przysięga na innych, np. na rodzica lub dziecko, nieszczęście i choroba spadną na tych, którzy przysięgali. I patrząc na ich cierpienie, ten, który przysięgał cierpieć, będzie również cierpiał. Dlatego nie możesz przysięgać na swoją matkę lub dzieci. Swoją drogą, przeklinanie w dzieciństwie jest jednym z najsilniejszych i jednym z najstraszniejszych.

Uważa się, że nawet jeśli osoba przysięgała w emocjonalnym wybuchu, siły z innego świata i tak wezmą tę przysięgę pod uwagę. Jeśli, na przykład, osoba ślubuje, że nigdy nie zrobi czegoś, znajdzie się w takich okolicznościach życiowych, w których niemożliwe będzie dotrzymanie ślubu, i prędzej czy później wszystkie-naruszyłby ją jego. Na przykład niewierny małżonek, po zdradzeniu żony, ślubuje ze swoim zdrowie nigdy więcej tego nie robić. Z pewnością później stanie przed pokusą w pracy lub na imprezie. Złamanie przysięgi i ponowne zdradzanie spowoduje, że stracisz zarówno zdrowie (które przysięgałeś), jak i rodzinę.

Przysięgi składane zmarłym

Takie śluby mają szczególną moc. Najczęściej jest to obietnica złożona zmarłemu małżonkowi, że nigdy nie wejdzie w kolejny związek. Śluby składa się na różne sposoby: pisze się listy do zmarłego, mówi ustnie, umieszcza jego zdjęcie w grobie. Motywacja osoby, która złożyła ślubowanie, jest jasna: odczuwa ona ból straty i wyklucza nawet myśl o szczęściu z inną osobą... Jeśli jednak z czasem dojdzie do nawiązania relacji, zmarły małżonek ukaże się osobie. Ludzie w takiej sytuacji zwracają się do wróżbitów, magików, kościołów i psychologów, aby tylko pozbyć się takich wizji.

Kiedy można przysięgać

jest dozwolone w jednej sytuacji: psychicy uważają, że ślubowanie nie jest przestępstwem, jeśli osoba popiera swoje szczere słowa. Na przykład, jeśli zostanie oskarżony o kradzież, której w rzeczywistości nie dokonał, a swoje słowo o niewinności poparł przysięgą. W tej sytuacji nie wywoła negatywnej reakcji ze strony sił pozaziemskich.

Najsłynniejsze przysięgi

• Przysięga Hipokratesa. Taką przysięgę składają lekarze. Jej tekst jest wyrazem podstawowych zasad etycznych obowiązujących w praktyce medycznej. W sumie zawiera ona dziewięć takich zasad: zaangażowanie wobec kolegów, nie szkodzenie, tajemnica lekarska, opieka nad potrzebującymi, szacunek dla życia, dbałość o potrzeby pacjenta, nieintymność z pacjentami, negatywny stosunek do aborcji, doskonałość osobista. W Rosji taka przysięga jest składana na otrzymanie dokumentu edukacji w uroczystej atmosferze.
• Przysięga Olimpijska. Tekst został opracowany w 1913 roku przez Pierre`a de Coubertin, który zaproponował ożywienie starożytnego greckiego rytuału przysięgi olimpijskiej. Obecnie przysięgę tę wypowiada sportowiec kraju organizującego igrzyska olimpijskie. Przysięga dotyczy przestrzegania wszystkich zasad imprezy. Od 1968 roku przysięgę olimpijską składają nie tylko sportowcy, ale także sędziowie, obiecując bezstronne sędziowanie.
• Przysięga sędziowska. W niektórych krajach podczas zeznań w sądzie żołnierz składa przysięgę, w której obiecuje mówić prawdę i tylko prawdę. W Stanach Zjednoczonych Ameryki, wypowiadając te słowa, kładzie się rękę na Konstytucji.
• Przysięga wojskowa. To uroczysta przysięga, którą każdy członek sił zbrojnych składa. Istotą przysięgi jest to, że żołnierz obiecuje nie zbezcześcić broni, bronić ojczyzny, przestrzegać prawa i godnie znosić trudy służby. Tradycja składania przysięgi wojskowej istnieje od czasów starożytnych w prawie każdym narodzie posiadającym formalne siły zbrojne.

Przysięgi te mają oczywiście szczególny charakter. Dla tych, dla których istnieją (lekarzy, żołnierzy, sportowców) jest to nie tylko możliwe, ale wręcz niezbędne. A szczególnie konieczne jest ich podtrzymywanie.