Rozgraniczenie kompetencji między federacją rosyjską a jej podmiotami składowymi. Artykuł 5, ustęp 3, konstytucji federacji rosyjskiej. Konstytucyjne zasady rosyjskiego federalizmu

Rozgraniczenie kompetencji między Federacją Rosyjską a jej podmiotami jest ważnym aspektem normalnego rozwoju konstytucyjnego państwa prawa. Zasada ta jest zapisana w Konstytucji Federacji Rosyjskiej. Odzwierciedla ona zdolność regionów do zdobywania władzy w określonych sferach działalności.

Prawne sposoby podziału kompetencji między Federacją a podmiotami

Zgodnie z Konstytucją Federacja Rosyjska składa się z terytoriów, republik, regionów, okręgów autonomicznych i regionów autonomicznych oraz miast o statusie federalnym. Każdy podmiot jest równy w prawach.

Federacja Rosyjska i regiony wykształciły trzy prawne sposoby dochodzenia do władzy:

• Zamknięte.
• Wymienione.
• Pozostałości.

Konstytucja w art. 71 i 72 mówi, że lista przedmiotów kompetencji federalnych i wspólnych może być zmieniona jedynie w drodze analogii do procedury zmiany konstytucji. Cała lista uprawnień zawartych w tych artykułach jest zamknięta. Nie może być interpretowany niejasno.

Artykuł 73 omawianej ustawy stanowi, że wszystkie sfery działalności regionów, które nie znajdują się pod wyłączną jurysdykcją Federacji lub wspólnie z podmiotami, uważa się za prerogatywę tych regionów.

Normatywna regulacja prawna w sferze określenia jurysdykcji Federacji Rosyjskiej odbywa się poprzez publikację i dostosowanie federalnych ustaw konstytucyjnych i aktów federalnych obowiązujących na całym terytorium naszego państwa.

Kompetencje państwa

Podział kompetencji między Federacją Rosyjską a podmiotami wchodzącymi w jej skład opiera się na rozsądnym podziale sfer regulacji prawnej. Federacja Rosyjska posiada sześć grup uprawnień podlegających jej wyłącznej jurysdykcji:

• Konstytucyjne i publiczne (ustalenie struktury państwa).
• Egzekwowanie prawa i legislacja.
• Wojskowy.
• Społeczno-ekonomiczne.
• Zagraniczna polityka gospodarcza i zagraniczna.
• Konkretyzacja stanu cywilnego.

Każda z tych grup zawiera szereg specyficznych uprawnień państwowych, które nie mogą być przeniesione ze szczebla federalnego na regionalny.

Przedmioty należące do wyłącznej kompetencji państwa

Przedmiotem kompetencji innych niż podmioty tworzące Federację Rosyjską są: przyjęcie Konstytucji i jej poprawek, wyznaczenie terytorium kraju i przydział podmiotów federalnych, ustanowienie gałęzi władzy (wykonawczej, ustawodawczej, sądowniczej), określenie organizacji organów, kształtowanie systemu metrycznego i rachuby czasu, kartografia i geodezja, nadawanie nazw terytoriom i obiektom, urzędowa ewidencja księgowa i statystyczna.

Kompetencje prawotwórcze i ustawodawcze Federacji są następujące: uchwalanie ustaw na poziomie federalnym i ich nowelizacja, ochrona i regulacja wolności i praw obywateli oraz mniejszości narodowych, prokuratura, sądownictwo, ustawodawstwo we wszystkich dziedzinach (procedura karna, postępowanie karne, egzekwowanie prawa karnego, prawo cywilne, prawo arbitrażowe), regulacja prawna własności intelektualnej, prawo kolizyjne federalne.

Kompetencje militarne Rosji są następujące: bezpieczeństwo, obrona, produkcja technologii i sprzętu obronnego, ustalanie procedur zakupu i sprzedaży broni (sprzętu, amunicji), produkcja substancji o charakterze toksycznym i narkotycznym, ustalanie procedur stosowania tych substancji, ustalanie stanu granic państwowych od strony morza i powietrza oraz ich ochrona.

Społeczno-gospodarcze kompetencje Federacji są następujące: zarządzanie państwowym majątkiem federalnym, określenie ram polityki na poziomie federalnym, opracowanie programów w rozwoju kraju (w dziedzinie gospodarczej, państwowej, ekologicznej, kulturalnej, społecznej, narodowej), ustanowienie ram prawnych dla stosunków rynkowych, regulacja finansowa (kredytowa, walutowa, celna, emisyjna, cenowa); zarządzanie gospodarczymi służbami federalnymi, bankami, budżetem narodowym (w tym pobieranie.

Uprawnienia państwa w zakresie gospodarki zagranicznej i polityki zagranicznej są następujące: kierowanie polityką, stosunkami międzynarodowymi, pokojem i wojną oraz zagranicznymi stosunkami gospodarczymi.

W odniesieniu do szczegółów stanu cywilnego uprawnienia Federacji obejmują: nadawanie tytułów honorowych, przyznawanie honorów państwowych, nadawanie obywatelstwa, ułaskawienie i amnestię.

Zagadnienia dotyczące kompetencji wspólnych podmiotów i Federacji

Zgodnie z pierwszą częścią artykułu 72 Konstytucji Rosji do ogólnej właściwości państwa i jego regionów należą następujące grupy uprawnień:

• Wydanie ustaw federalnych określających ogólne ramy regulacji prawnej regionów.
• Wydawanie ustaw federalnych określających zasady rozgraniczenia kompetencji między Federacją Rosyjską a podmiotami wchodzącymi w jej skład oraz tryb wykonywania uprawnień przysługujących Federacji.

Przepisy ustawy federalnej nr 184 z dnia 6 października 1999 r. stanowią, że Władze państwowe Organy podmiotowe mają prawo uczestniczyć w rozpatrywaniu przez Dumę Państwową projektów aktów prawnych w sprawach należących do wspólnej właściwości.

Tryb udziału organów jednostek tworzących w rozpatrywaniu projektów aktów prawnych

Jednym ze sposobów podziału władzy między Federację Rosyjską a jej podmioty składowe jest rozpatrywanie przez Dumę Państwową, podmioty składowe i Federację projektów ustaw i rozporządzeń.

Proces rozpatrywania projektów aktów prawnych składa się z czterech etapów:

• Koordynacja dokumentu wstępnego z organami przedstawicielskimi (ustawodawczymi) i naczelnymi organami wykonawczymi podmiotów tworzących.
• Powołanie komisji pojednawczej w przypadku, gdy więcej niż jedna trzecia podmiotów wypowie się negatywnie o przyjęciu ustawy.
• Jeżeli władza federalna i władza podległa w danym regionie są podzielone, uważa się, że, że ten ostatni nie wyraził opinii.
• Przekazanie krajowym organom przedstawicielskim (ustawodawczym) projektu ustawy dotyczącej kompetencji dzielonych, przyjętego w pierwszym czytaniu, w celu wniesienia poprawek i propozycji.

Etap rozpatrywania projektów aktów prawnych

Wszystkie projekty ustaw dotyczące podziału władzy między Federacją Rosyjską a jej podmiotami składowymi lub dotyczące ogólnych spraw Federacji i regionów przechodzą na każdym etapie kilka procedur.

Gdy są one rozpatrywane, Duma Państwowa daje podmiotom trzydzieści dni na przestudiowanie dokumentu i przedstawienie opinii. W kolejnym etapie może zostać powołana komisja pojednawcza, która rozstrzyga różnice zdań, jeżeli organy podmiotu tworzącego sprzeciwiają się przyjęciu dokumentu.

Po zbadaniu liczby głosów za i przeciw projektowi, w ciągu trzydziestu dni od jego otrzymania, organy przedmiotowe muszą wprowadzić poprawki do dokumentu, aby skierować go do drugiego czytania.

Przedmioty wyłącznej kompetencji podmiotów tworzących Rosję

Artykuł 72 Konstytucji stanowi, że podział władzy między Federacją Rosyjską a jej podmiotami oznacza przekazanie.

Istnieje pięć grup uprawnień, które wchodzą w zakres działania władz regionalnych:

• Składający wniosek.
• Egzekwowanie prawa i prawa człowieka.
• Legislacyjny.
• Społeczno-ekonomiczne.
• Międzynarodowy.

Każda z tych grup zawiera szereg specyficznych uprawnień, które nie mogą być przeniesione ze szczebla federalnego na regionalny.

Prawa wyłączne podmiotów wchodzących w skład Federacji

Konstytucyjne uprawnienia polegają na ustanowienie zasad typu ogólnego w zakresie organizacji struktury państwowej i samorządowej, zapewnienie zgodności statutów (ustaw) z Konstytucją Rosji i poziomem federalnym.

Powers egzekwowanie prawa i prawa człowieka Do ich funkcji należą: ochrona i regulacja wolności i praw obywateli oraz mniejszości narodowych, prokuratura, sądownictwo, ustawodawstwo we wszystkich dziedzinach (karne, postępowanie karne, karne wykonawcze, cywilne, arbitrażowe), prawna regulacja własności intelektualnej, zwalczanie klęsk żywiołowych i katastrof spowodowanych przez człowieka oraz ochrona zabytków i obszarów szczególnie chronionych.

Kompetencje podmiotowe Federacji Rosyjskiej w zakresie ustawodawstwa obejmują regulację prawną w sferze administracyjnej, pracowniczej, administracyjno-procesowej, rodzinnej, gruntowej, mieszkaniowej, leśnej, ochrony podłoża i środowiska.

Uprawnienia społeczno-gospodarcze polegają na ustaleniu podstawowych zasad poboru opłat i podatków; własności i użytkowania podłoża i innych zasobów regionu; rozwoju sfery kultury i innych, ochrona socjalna ludności.

Władza międzynarodowa polega na koordynowaniu zagranicznych stosunków gospodarczych i międzynarodowych podmiotów rosyjskich oraz realizacji warunków umów międzynarodowych.

Sposób podziału przedmiotów kompetencji między Federację i regiony na mocy traktatu

Zgodnie z postanowieniami artykułu 11.3 Konstytucji, władze publiczne podmiotów wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej Podmioty Federacji Rosyjskiej mogą otrzymać część swoich uprawnień na mocy traktatu. Jest to określone w art. 26.7 ustawy regulującej ogólne zasady pracy organów władzy przedstawicielskiej (ustawodawczej) i wykonawczej w regionach.

Zgodnie z normami tego aktu normatywnego szczebla federalnego pisemne porozumienia o podziale władzy mogą być zawierane tylko wtedy, gdy jest to konieczne ze względów geograficznych, ekonomicznych lub innych.

Treść traktatu

Pisemne porozumienie zawarte pomiędzy władzami podział kompetencji władz publicznych podmiotów Traktat między Federacją Rosyjską a Federacją musi zawierać następujące klauzule:

• Wykaz kompetencji organów państwowych na poziomie podmiotów, w stosunku do których dokonano delimitacji.
• Kolejność i warunki realizacji uprawnień.
• Obowiązki i prawa stron.
• Okres obowiązywania umowy (nie dłuższy niż dziesięć lat).
• Tryb i przesłanki wcześniejszego rozwiązania umowy.

Procedura sporządzania dokumentu

Tworzenie traktatów o podziale władzy opiera się na zasadach rosyjskiego federalizmu. Zgodnie z przepisami prawa, traktat przechodzi przez kilka etapów:

• Przedłożenie projektu przez inicjatora organowi władzy do zatwierdzenia (odrzucenia).
• Podpisanie zatwierdzonej umowy przez Prezesa.
• Przekazanie dokumentu przez prezydenta Dumie Państwowej w ciągu dziesięciu dni od jego podpisania.
• Wejście w życie traktatu i opartej na nim ustawy federalnej.

Warunki wcześniejszego rozwiązania umowy

Zgodnie z zasadami rosyjskiego federalizmu, podmioty państwa mają prawo do otrzymania części władzy w ramach umowy. Zgodnie z prawem cywilnym umowa taka może być rozwiązana na mocy porozumienia stron lub orzeczenia sądu.

Jeżeli jedna ze stron rażąco naruszyła warunki umowy, druga strona ma prawo żądać rozwiązania umowy na drodze sądowej. W takim przypadku umowa zostanie uznana za nieważną decyzją sądu.

Procedura zawierania umowy o podziale kompetencji

Zapisane w aktach prawnych konstytucyjne zasady rosyjskiego federalizmu określają kluczowe różnice między umowami o podziale kompetencji między Federacją a podmiotami.

Umowa musi być podpisana przez szefa organu wykonawczego na szczeblu federalnym. Wchodzi w życie po zatwierdzeniu przez Rząd Rosyjski i oficjalnej publikacji.

Treść dokumentu musi odzwierciedlać wszystkie kluczowe terminy i warunki, terminy i procedura zakończenie.

Należy pamiętać, że organy wykonawcze władz federalnych, które zawarły pisemne porozumienia o przekazaniu części swoich kompetencji w okresie obowiązywania art. 5 Konstytucji Federacji Rosyjskiej odpowiednim organom wykonawczym regionów kraju, kontrolują przestrzeganie warunków tych porozumień. Są oni również odpowiedzialni za niewłaściwe wykonywanie niektórych przekazanych uprawnień.