Waluta gwatemalska: nazwa, historia, zdjęcie

Pieniądz jest aktywem lub produktem, który umożliwia i ułatwia wymianę innych towarów i usług. Historia systemu monetarnego Gwatemali zaczyna się od systemu barterowego. Wcześniej różne towary były wykorzystywane jako środek wymiany w ich przekazywaniu. Były to skóry, metal, zwierzęta, pszenica, jęczmień i narzędzia. Nazwa gwatemalskiej waluty sięga czasów starożytnych.

Origins

Powstanie systemu monetarnego tego kraju datuje się na czasy Majów, kiedy to pióra quetzala (rodzimego ptaka), sól, obsydian, kamienie szlachetne, jadeit, a zwłaszcza kakao były używane jako środki płatnicze. Hiszpańska kolonizacja ustanowiła system monetarny, aby wyeliminować praktykę barteru. Stworzono nową strukturę opartą na pieniądzach z podboju.

Niedobór łatwo dostępnej waluty doprowadził do bicia monet w różnych krajach Ameryki, zwłaszcza w Gwatemali. Hiszpańskie pieniądze, które były importowane lub bite w obu Amerykach, głównie w Meksyku, Boliwii i Peru, pozostawały w obiegu do pierwszej ćwierci XIX wieku.

Różnorodność

Później monety Wielkiej Republiki Ameryki Środkowej lub Skonfederowanej Republiki Ameryki Środkowej. Wraz z pojawieniem się państwa narodowego i utworzeniem Republiki Gwatemali, rząd Rafaela Carrery przyjął "peso", z systemem, który obejmował użycie złotego i srebrnego pieniądza.

W ostatnim trzydziestoleciu XIX wieku system dziesiętny współistniał ze stosowaniem innej struktury monetarnej opartej na systemie dwójkowym. W tym czasie zaczęto emitować banknoty, a pod koniec wieku nie bito już jednego peso, przetrwały jedynie monety o niższych nominałach.

W tym samym okresie w Gwatemali pojawiły się ciekawe pieniądze, zwane "cedułami", drobne banknoty emitowane przez gminy i instytucje komercyjne w celu spłacenia długów. Uregulowano również emisję walut prywatnych, zwanych "fiszkami", które były emitowane na użytek gospodarstw rolnych, hoteli lub firm handlowych.

Regulacje rządowe

W listopadzie 1924 r. i lutym 1925 r. uchwalono "Ustawę o wymianie walut" i "Ustawę o instytucjach kredytowych". Rozważano dwa warianty emisji złotych monet lub waluty wymienialnej na złoto: jeden wymagał pożyczki zewnętrznej, a drugi zgromadzenia zasobów krajowych. Przyjęto tę drugą opcję. Ustawa przyjęła standard złota i stworzyła nową walutę pieniężną Gwatemali, quetzala, powiązaną z dolarem amerykańskim. Bank Gwatemali, jedyna instytucja uprawniona do emisji waluty, otrzymał prawo do jej tworzenia.

Na podstawie kursu dolara amerykańskiego z poprzedniego roku postanowiono, że quetzal będzie wynosił 60 pesos, a pieniądz będzie emitowany wyłącznie przez państwo. W nowym ustroju srebrne i miedziane monety funkcjonowały jako drobna waluta Gwatemali (duże nominały były emitowane wyłącznie w banknotach). W 1925 roku wyprodukowano srebrne monety o nominale 1 quetzala, ½ quetzala, dziesięciu i pięciu centavos oraz jednego centavo w stopie miedzi. W 1926 roku 20, 10 i 5 quetzali zostało wykonanych ze złota. W 1932 roku wprowadzono dwa nowe nominały: ½ centavo i 2 centavo wykonane ze stopu miedzi i cynku.

Druga reforma systemu monetarnego i bankowego Rzeczypospolitej była wynikiem rewolucji październikowej 1944 roku, demokratyzacji, która po niej nastąpiła oraz ówczesnej myśli ekonomicznej. Cel: wyposażenie kraju w instytucje zapewniające wewnętrzną stabilność gospodarczą oraz ułatwiające stopniowy i uporządkowany rozwój produkcji. W tym celu Kongres Republiki wydał w ostatnie miesiące 1945 г. Zarządzenie nr. 203 Ustawa o pieniądzu i zarządzenie nr. 215 "Ustawa o Banku Gwatemali", która stanowiła prawny podstawa rozwój nowoczesny system bankowość centralna.

Zanim nowa instytucja została utworzona i rozpoczęła swoją działalność, rząd Republiki i Bank Centralny Gwatemali podpisały 15 czerwca 1946 r. umowę ad referendum. Do państwa należało teraz wydanie Banku Tokelau (Banco de Guatemala) gotówka za pośrednictwem Banku Gwatemali, który miał również podjąć zobowiązania dotyczące banknotów w obiegu i depozytów.

15 września 1948 r. wyemitowano pierwsze banknoty o nowych cechach i wzorach w nominałach 50 centavos, 1, 5, 10, 20 i po raz pierwszy 100 quetzales. Bank bił również monety o nominale 25, 10, 5 i 1 centavo.

Obecny etap

20 sierpnia 1964 roku, pod kierownictwem pułkownika Enrique Peralta Azurdia, wydano dekret nr 265, "Prawo pieniężne", w którym określono, że będą emitowane monety o nominale 50, 25, 10, 5 i 1 centavo. Stopy, ilość metalu, waga, konstrukcja, średnica i grubość zostały określone dla każdego. Rozpoczęto emisję banknotów o nominale 50 centavos, 1, 5, 10, 20, 50, 100, 500 i 1000 quetzales; ustawa ustalała wielkość i wygląd waluty Gwatemali.

6 stycznia 1997 roku Kongres Republiki wydał dekret nr 139-96, który ustanowił nowe prawo dotyczące rodzajów waluty. Obejmował on możliwość emisji banknotu o nominale 200 quetzali.

Ostatnia zmiana charakterystyki została ustanowiona dekretem n. 92-98 Kongresu Republiki Gwatemali z dnia 26 listopada 1998 r., który przekształcił wzór na grzbiecie pojedynczego quetzala. Trwałe i silne porozumienie pokojowe, podpisane w dniu 29 grudnia 1996 r. przez Rząd Republiki i Narodową Jednostkę Rewolucyjną Gwatemali, było wydarzeniem historycznym, stanowiącym podstawowy motyw dla monetarnego charakteru prawnego środka płatniczego.

Interesujące fakty na temat waluty Gwatemali

Quetzal zawdzięcza swoją nazwę ptakowi, który do dziś żyje w Ameryce Środkowej znajduje się pod zagrożony.

Na monetach widnieje godło państwowe Gwatemali na awersie.

Moneta 10 centavo ma średnicę 21 milimetrów.

1 quetzal z napisem Paz ("Pokój") w kształcie stylizowanego gołębia, z napisem Paz Firme y Duradera ("Solidny i trwały pokój") - na rewersie "29 grudnia 1996" - pod nim i po prawej stronie - cyfra 1 i słowo "quetzal".

Na każdym banknocie znajduje się wizerunek ptaka, który dał nazwę jednostce monetarnej.

Struktura systemu finansowego

Quetzal (GTQ) dzieli się na 100 centavos. Waluta Gwatemali ma zaskakująco stabilny kurs wymiany, który wynosi mniej więcej 8 do 1 dolara amerykańskiego. Gwatemalskie monety o nominale 1, 5, 10, 25 i 50 centavo oraz 1 quetzal są w obiegu. Banknoty tego kraju to 50 centavo oraz 1, 5, 10, 20, 50, 100 i 200 quetzali.