Pierwszy klasztor na rusi: historia, nazwa i zdjęcie

Każdy historyk, który specjalizuje się w okresie naszej historii związanym z Kijowem, doskonale wie, jak ważna była wiara dla ówczesnych ludzi, jak znaczący był jej wkład w kulturę ogólną i kształtowanie państwa. Dlatego dla każdego zainteresowanego historyka ważne jest, aby poznać historię pierwszego klasztoru w Rosji. Gdzie się pojawił, jak powstał i dlaczego jest tak ważny? Spróbujmy razem dowiedzieć się.

Dlaczego warto zobaczyć?

Klasztor to niezwykle ważny element dziedzictwa historycznego, bogactwa kulturowego naszego narodu. W każdym starożytnym mieście można zobaczyć wspaniałe i starożytne budynki, które wznoszą swoje wspaniałe złote kopuły do nieba. Katedry i świątynie robią wrażenie na turystach z sąsiednich miejscowości i innych krajów. Równie imponujące są klasztory. Nasz Kościół posiada w sumie 804 klasztory, to liczba, która wywołuje uśmiech na twarzy. Cechą szczególną klasztoru jest atmosfera panująca wewnątrz. Słowo to pojawiło się w czasach starożytnych i pochodzi od obcego terminu "sam", który symbolizuje możliwość przebywania sam na sam ze sobą, swoją wiarą i swoimi myślami - z tego powodu w czasach starożytnych powstawały klasztory.

Jedno z najstarszych miast słowiańskich - Nowogród. Był on wyjątkowo ważny zarówno dla ustanowienia władzy i państwowości, jak i dla kultury, twórczości i religii swoich czasów. To tutaj znajduje się klasztor św. Jerzego. Historycy niemal jednogłośnie stwierdzają, że ta budowla jest pierwszym klasztorem w Rosji. Zdjęcia majestatycznych murów i wnętrz można znaleźć w przewodnikach eksperckich i miejskich. Klasztor jest naprawdę słynny, rok w rok przyciąga pielgrzymów i ciekawskich z całego świata.

A mówiąc dokładniej?

Jeden z pierwszych klasztorów w Rosji został założony nad brzegiem majestatycznej rzeki Wołchow. Inicjatywa budowy obiektu poświęconego kulturze religijnej, jak wynika z kronik historycznych, należy do Jarosława Mądrego. Pierwotnie wzniesiono niewielki kościółek z naturalnego drewna, a po pewnym czasie budynek rozrósł się i nieco zmieniono jego przeznaczenie - w ten sposób powstał Klasztor Jurjewa. W czasach starożytnych każdy klasztor był nie tylko miejscem kultu bogów, ale także twierdzą, która chroniła zwykłych ludzi przed najazdami wrogów. Oblężenie prawdziwego klasztoru było czasochłonne i często kończyło się niepowodzeniem. Historycznie rzecz biorąc, klasztory jako pierwsze przyjmowały ataki wroga podczas konfliktów zbrojnych.

Oprócz funkcji obronnej, duże znaczenie miały te edukacyjne. Wiadomo, że pierwszy klasztor w Rosji został założony na brzegu rzeki Wołchow nie tylko w celu ochrony zwykłych ludzi. Był to wówczas kluczowy ośrodek edukacyjny. W murach klasztoru przechowywano starożytne księgi, kształcono tu ludzi. Tradycyjnie w murach klasztoru znajdowały się warsztaty. Jeśli życie zwykłych ludzi stało się szczególnie trudne, mnisi dostarczali żywność i odzież dla potrzebujących. Każdy potrzebujący mógł liczyć na pomoc świętych ludzi.

I co się stało potem??

Wraz z końcem Imperium Rosyjskiego na ziemiach słowiańskich nie było już wsparcia dla religii. Władze radzieckie rozpoczęły program renowacji i zmiany funkcji budynków. Wiele obiektów zbankrutowało i zostało zamkniętych, a od tego czasu przez długi czas stały opuszczone lub pozostają takie do dziś. Niektóre zostały przekształcone w kluby, kawiarnie i puby. W ostatnich latach nastąpiło aktywne odrodzenie klasztorów. Otwierane są nowe instytucje religijne.

Więcej o klasztorze Jurjewa

Ten obiekt sakralny jest oddalony o około 4 km od nowoczesnego centrum Veliky Novgorod. Na brzegu rzeki Wołchow wzniesiono wyjątkową konstrukcję. Klasztor ten jest czczony jako jeden z najstarszych zabytków prawosławnych na wszystkich ziemiach słowiańskich. Nazwa klasztoru została nadana na pamiątkę osoby, która nakazała jego założenie: gdy Jarosław Mądry przyjął chrzest, nazwano go Jurym. Zachowane kroniki mówią, kiedy na Rusi pojawiły się pierwsze klasztory. Można z nich wywnioskować, że w 1119 roku na bazie wcześniej drewnianego kościoła zaczęto budować kamienną katedrę i nadano jej imię św. Jerzego. To właśnie wtedy klasztor stał się duchowym centrum republiki. Po pewnym czasie stał się on.. największe i potężna działka w posiadaniu kościoła.

Sekularyzacja zorganizowana przez Katarzynę w XVIII wieku stała się przyczyna spadku. Dokumenty, mówiące o tym, kiedy w Rosji pojawiły się pierwsze klasztory i jaki los czekał je później, dają wyobrażenie o perypetiach, jakie spotkały zakonników. Wiadomo, że sto lat po reformach Katarzyny rozpoczęto odbudowę unikalnej budowli. Stało się przyczyna straty nieobliczalne bogactwo starożytnych fresków. Niewiele z nich przetrwało do dnia dzisiejszego.

Klasztor Jurjewa: zakręty losu

Wiadomo, że pierwszy klasztor w Rosji został założony w pobliżu brzegów rzeki Wołchwy. Mimo wielu zawiłych kolei losu, obiekt istnieje do dziś. Obecnie klasztor ten przyjmuje tylko wiernych mężczyzn. Jednocześnie jest to zabytek historyczny, architektoniczny, który daje współczesnemu człowiekowi wyobrażenie o tym, jak żyli i pracowali na starożytnej Rusi. Opiekę nad klasztorem sprawuje Archidiecezja Wielkiego Nowogrodu. W ramach obiektu znajduje się budynek archimandryczny. Otwarto tu szkołę religijną.

Pierwszy klasztor w starożytnej Rosji został zbudowany wokół katedry św. Jerzego. Ten element nie jest jedynym ważną częścią architektury Zespół. Na ziemiach klasztornych znajdują się jeszcze dwie katedry: Zbawiciela, Podwyższenia Krzyża. Jeden kościół, pod wezwaniem Neopalimaya Kupina, jest otwarty i funkcjonuje. Wszystkie cztery są używane do nabożeństw. W czasie wojny zniszczona została cerkiew Archistratigusa Michaela. Prace konserwatorskie, które rozpoczęły się jakiś czas temu, są w pełni zakończone. Jednym z miejscowych zabytków jest dzwonnica, która osiąga 52 metry wysokości. Istnieje legenda, która mówi, że pierwotnie obiekt miał być wybudowany wyżej. Zmiany w planie zostały wprowadzone pod naciskiem Mikołaja Pierwszego. Uważa się, że chciał, aby dzwonnica Iwana Wielkiego pozostała dominującą w Moskwie. Aby obniżyć wysokość budynku, trzeba było usunąć z projektu środkową kondygnację.

Klasztory: które z nich są jeszcze znane?

Do pierwszych prawosławnych klasztorów w Rosji należy Novospassky. Znajduje się on za Taganką. Budynek został zbudowany za panowania Iwana Pierwszego. Z kronik wiadomo, że podstawa była potrzebna dla 1490.

Nie mniej znany monastyr nosi nazwę Monastyru św. Borysa i Gleba. Powstała w czasach, gdy u władzy był Dmitrij Donskoj. Wśród zwykłych ludzi Ławra Trinity-Sergius cieszy się ogromną popularnością. Uważa się, że przez pewien czas klasztor ten był największy w kraju. Ławra jest niezwykle ważna jako element kształtowania się chrześcijaństwa na ziemiach słowiańskich. Nie należy jednak lekceważyć znaczenia dla historii pskowsko-peczerskiej instytucji religijnej. Został on zbudowany specjalnie dla mężczyzn. Rok założenia, znany z kronik, to 1473. Jego cechą charakterystyczną są mocne mury, które chroniły klasztor, oraz obecność baszt i luk, które dawały mieszkańcom świętego gmachu możliwość obrony swojej niezależności w obliczu nawet bardzo potężnego wroga.

Cały kraj o tym wie

Mówiąc o okresie zakładania pierwszych klasztorów w Rosji, warto wspomnieć o fundamentalnie ważnych budowlach w Suzdalu. Nawet dziś są one czczone jako niesamowity skarb, wyjątkowo znaczące dziedzictwo kulturowe. Według niektórych historyków, monaster Przemienienia Pańskiego w Muromie może konkurować z monasterem Juriewa o prawo do uznania go za najbardziej starożytny. Klasztor ten został stworzony specjalnie dla mężczyzn. Nawet jeśli nie jest najstarszy, to z pewnością należy do listy najstarszych, najważniejszych, znaczących kulturowo, historycznie i religijnie. Cecha charakterystyczna - Duża różnorodność ikon z nietypowymi obrazami zachowanymi z czasów starożytnych. Aby zobaczyć te piękne ikony, ludzie przyjeżdżają do Muromu z całego świata.

Historia klasztoru

Pierwsze klasztory Rusi Kijowskiej zaczęły powstawać po 988 roku, czyli po oficjalnym przyjęciu przez ten kraj chrześcijaństwa jako religii państwowej. Jak mówią historycy, w tamtych czasach ludziom żyło się dość źle, życie było bardzo ciężkie, więc każdy starał się znaleźć sposób na przetrwanie które..-...pocieszeniem, sposobem na prostsze życie... To właśnie na potrzeby takich zmęczonych, zdesperowanych, zagubionych ludzi pojawiły się pierwsze klasztory. Zostały one stworzone po to, aby ludzie mogli mieć nadzieję i być pocieszeni. Każdy może tu przyjść... Nie miało znaczenia, do jakiej klasy należał człowiek, jaki był. Jeśli ktoś chciał zwrócić się do Boga, był wpuszczany do klasztoru. Wiadomo, że wielu ówczesnych książąt do zachodu życia udawało się do klasztorów. Była to również powszechna praktyka wśród szlachty. Z legend o Ilji Muromcu wie prawie każdy z naszych rodaków. Był bogatyrem, który nie miał sobie równych. Niewiele osób wie, że prawdziwy człowiek, z którego życiorysu pochodzi legenda, trafił do klasztoru peczerskiego, gdzie złożył śluby zakonne.

Krótko mówiąc, pierwsze klasztory na Rusi pojawiły się z łaski proboszcza. W tamtych czasach instytucje te nazywano kościołami. Każdy, kto miał wystarczająco dużo pieniędzy, mógł zainicjować wzniesienie klasztoru... Tak pojawiły się pierwsze instytucje religijne w Kijowie. Zostały one ufundowane przez książąt, z wkładem bojarów.

Nowe czasy i nowe miejsca

Niedługo po powstaniu pierwszego klasztoru na Rusi, religia chrześcijańska stała się znacznie potężniejsza niż wcześniej. Religia rozprzestrzeniła się poza Kijów. Jest on akceptowany w różnych częściach starożytnej Rosji. Instytucje kantorowe były w absolutnej zależności od tego, kto przeznaczał na nie pieniądze. Z kronik do dziś zachowały się informacje o kilku dość rozbudowanych zakładach. Na przykład pierwszy duży klasztor na Rusi, uważa się, - jest Kijowsko-Peczorski. Oprócz niego w XII wieku istniało w Kijowie 14 innych dość dużych klasztorów. Kolejne 26 było w Nowogrodzie, cztery w Pskowie i trzy w Czernikowie. Kroniki wymieniają 14 klasztorów, które istniały w XII wieku w księstwie włodzimiersko-suzdalskim. W tamtych czasach wiara w Boga był wyjątkowo silny. Jest wiele przypadków, kiedy książę nie wyruszył na wojnę, dopóki nie otrzymał błogosławieństwa ojca świętego. Z tego powodu narody zachodnie zaczęły nazywać Rosję Świętą, ponieważ w każdym mieście znajdował się klasztor lub kilka kościołów.

Kijowska Ławra Peczerska

Według niektórych historyków jest to pierwszy klasztor w Rosji. Uważa się, że został założony w 1051 r. Jeśli porównać tę datę z powyższą podaną dla budynku w pobliżu Volkhov, można zauważyć, że zdarzenie miało miejsce wcześniej. Spór o wiekowe prymicje wynika jednak z faktu, że do tej pory uczeni mają wątpliwości co do daty powstania drewnianego kościoła, który później stał się bazą dla klasztoru w okolicach Nowogrodu. Jarosław Mądry był inicjatorem założenia Ławry Kijowsko-Peczerskiej. Uważa się, że to wyjątkowe miejsce religijne, które do dziś jest ważne dla pielgrzymów, miało swój początek w małej jaskini w Berestowie, osadzie, którą książęta kijowscy wybrali na swoją letnią rezydencję. Grota została wykopana przez Hilariona, aby można było modlić się w samotności. W przyszłości ten święty ojciec otrzymałby status metropolity. Ta sama jaskinia stała się miejscem zamieszkania Antoniego, pierwszego rosyjskiego pustelnika.

W starożytnym języku rosyjskim jaskinie były nazywane pecherami. To właśnie stąd pochodzi nazwa jednego z pierwszych klasztorów w Rosji. Początkowo w jaskiniach organizowano kościoły i komórki. Jednak już w XI wieku wzniesiono podwyższony budynek. Najpierw zbudowano go z drewna, ale później przebudowano z kamienia. Tak powstał kościół Wniebowzięcia NMP. Dziś przyciąga koneserów historii, sztuki i dziedzictwa kulturowego, a także pielgrzymów z całego świata, gdyż mieści się w nim ogromna kolekcja fresków i mozaik z czasów starożytnych.

Rozwój i wzrost

Stopniowo, pierwszy klasztor w Rosji rośnie i rozszerza się. Jaskinie stopniowo zmieniają swoją funkcję jako miejsca pochówku, relikwiarze. Pielgrzymi przybywają, aby odwiedzić klasztor z najróżniejszych odległe zakątki świata. Teodozjusz z Pechory, św. Antoni i krużganek krzyżowy byli najbardziej czczeni w klasztorze. Wrogie najazdy wielokrotnie powodowały dewastację klasztoru, ale w XII wieku postanowiono zabezpieczyć klasztor mocnymi murami, aby umożliwić mnichom utrzymanie fortu. W 1240 r. Batyi jednak oblegał i pokonał miasto oraz wziął klasztor pod swoje panowanie. Przed długi czas, życie jest odbudowywane. Klasztor został podniesiony do rangi lauru klasztornego w 1598 r. Od końca wieku i początku następnego był centrum konfliktu między duchowieństwem prawosławnym i katolickim. Ostatecznie to prawosławni zachowali klasztor.

Obecny wygląd wspaniałego klasztoru jest wynikiem szeroko zakrojonych prac budowlanych, które rozpoczęły się pod koniec XVII wieku, a zakończyły dopiero w pierwszej połowie następnego stulecia. Prace nie ustały jednak na długo: klasztor wielokrotnie przebudowywano, trzymając się głównie stylistyki klasycyzmu.

Klasztor Yanchin

O pierwszym klasztor w Rosji, niewiele osób o tym wie. Tak się składa, że temat monastycyzmu kobiecego nie wzbudza na ogół większego zainteresowania opinii publicznej. Istnieją dowody na to, że pierwszym klasztorem założonym dla kobiet był klasztor Janczin w Kijowie, zwany również Andreevsky-Yanchin. Został zbudowany na cześć siostry Władimira Monomacha, nazywanej w kręgu rodzinnym Yanką. Anna Wsiewołodowna weszła do historii prawosławia jako postać wybitna, propagująca religię w Rosji. Była łącznikiem z Konstantynopolem, działaczką, która namawiała współczesnych do większej pokory, pobożności. Nawet dziś historycy wiedzą, że zakonnica była bardzo aktywna. Czy zamierzała od razu zostać zakonnicą? Historycy uważają, że nie było takiego zamiaru. Anna zostaje zaręczona z dalekim księciem, który w jej własnym kraju został przymusowo umieszczony w klasztorze. Wierna oblubienica nie traciła czasu na podążanie jego ścieżką. Nie była do tego zobowiązana, ale pod wieloma względami jej działanie zmieniło losy prawosławia w Rosji: staraniem Janki otwarto klasztor, a później - przy nim szkołę przyklasztorną dla kobiet.

Życie było takie, że Anna Wsiewołodowna musiała wielokrotnie podróżować do Konstantynopola. Przywiozła ze sobą do ojczyzny nowe zwyczaje i obyczaje, studiowała karty i manuskrypty, zdobyła ważne materiały, które później pomogłyby jej w świętej pracy w ojczyźnie. Po powrocie do domu, księżniczka zwraca się do ojca z prośbą o założenie klasztoru. Brat wspiera młodą dziewczynę. W 1086 r. Decyzja zostaje podjęta: Wsiewołod nakazuje budowę kościoła imienia Andrieja, w którym Utworzyć klasztor. Funkcję opatki pełni książęca córka. Postanawia zachować w annałach swój przydomek domowy; sam klasztor nosi nazwę Yanchin. To było niesamowicie piękne. Współcześni opisywali ją jako niesamowity I majestatyczny. Nie zachował się do dziś, ponieważ za panowania Batyi budynek pochłonął pożar.

Już w pierwszym roku istnienia nowego klasztoru księżniczka prowadzi nabór panien do nauki w klasztornej szkole. Dziewczęta uczą się szycia igieł, pisania i umiejętności śpiewania. Uczy się tu umiejętności szycia i różnych zawodów. Krótko mówiąc, nacisk kładzie się na to, by dziewczęta zdobyły najbardziej przydatne umiejętności.