Rana stłuczeniowa: charakterystyka, pierwsza pomoc, leczenie

Różne urazy skóry, tkanek miękkich i kości mogą wystąpić w wyniku wypadków, urazów zawodowych i działań celowych. Rany miażdżone nie pojawiają się zbyt często, ale mimo to w niektórych przypadkach mogą wystąpić. Co to za rany?? Przyczyny problemu, objawy, pierwsza pomoc i dalsze leczenie.

Charakterystyka

Rana zmiażdżeniowa to uraz, który powstaje w wyniku mechanicznego ucisku. Najczęściej dochodzi do urazów kończyn, zwłaszcza palców. Rany są trudne do leczenia, ponieważ zakres urazu jest rozległy, a krawędzie szorstkie.

Czym charakteryzują się rany tłuczone i zmiażdżone?? Występuje u nich wyraźny zespół bólowy, który często skutkuje wstrząsem wywołanym bólem i utratą przytomności. Tętnice rzadko są trafione, więc krwawienie jest umiarkowane. Gdy ciało lub głowa są mechanicznie zgniatane, w efekcie powstają rany, które nie nadają się do życia.

Przyczyny występowania

Takie rany należą do najbardziej niebezpiecznych ze wszystkich, ponieważ fragmenty kości nieuchronnie dostają się do rany i mogą zostać zmiażdżone; pył i brud miesza się z wyciekającą krwią. Uszkodzeniu ulega nie tylko integralność skóry, ale także tkanka miękka i naczynia krwionośne mogą pęknąć. Istnieje kilka sposobów, w jaki może dojść do tego typu urazu:

1. wypadki drogowe, w których kończyny dolne mogą zostać zmiażdżone przez silnik, który przy zderzeniu czołowym wbiega do wnętrza pojazdu, wywierając duży nacisk na nogi. Zderzenia mogą również powodować obrażenia zmiażdżeniowe czaszki i tułowia, które nie dają szans na życie. W takim przypadku osoba umiera niemal natychmiast. Czynnikiem komplikującym sprawę jest to, że czasami trudno jest wydostać ofiarę ze zgniecionego pojazdu.
2. Nieprzestrzeganie środki ostrożności w pracy Na placu budowy lub w innym niebezpiecznym miejscu pracy. Obrażenia mogą być również spowodowane przez wadliwy sprzęt ciężki lub nieuwagę.
3. Zabawy i zwiedzanie niedokończonych domów, dachów, które mogą skutkować upadkiem z wysokości lub urazem z powodu odpadających belek, stropów i innych elementów konstrukcyjnych.
4. W warunkach domowych rany miażdżone, siniakowe są często spowodowane gwałtownym uderzeniem w palce młotkiem.

Różne przyczyny powstawania ran powodują różne zagrożenia urazowe, wszystkie wymagają natychmiastowego udzielenia pierwszej pomocy, a następnie odpowiedniego leczenia.

Symptomy

Rana miażdżeniowa palca lub innej części kończyny jest skomplikowana, ale zauważalna gołym okiem. W zależności od ciężkości urazu i obecności powikłań, rany te mogą dawać następujące objawy:

1. Rany powierzchowne można wyróżnić na podstawie zmiażdżonej skóry i tkanek miękkich. Kość pozostaje nienaruszona.
2. Głębokie rany miażdżące dotykają tkanki kostnej, a także narządów wewnętrznych, gdy tułów jest uciskany.
3. Ropna wydzielina może pojawić się w przypadku wystąpienia infekcji. To powikłanie często objawia się przy braku Pierwszej pomocy musi udzielić osoba, która jest przy poszkodowanym do czasu przyjazdu karetki lub zbyt późnego dotarcia do lekarza.
4. Krwawienie z powodu uszkodzenia małych naczyń włosowatych, żył i w rzadkich przypadkach tętnic, które może być łagodne, umiarkowane lub ciężkie. Obfite krwawienie prowadzi do ciężkiego krwawienia, które może spowodować utratę przytomności, a nawet śmierć.
5. Zaburzenia wstrząsowe z dezorientacją, zamętem, dezorientacją w przestrzeni i czasie, zimne poty, brak reakcji na bodźce zewnętrzne.
6. Rana miażdżona powoduje silny ból, który może być trudny do opanowania tradycyjnymi środkami przeciwbólowymi.

Można również zaobserwować bladość skóry, spadek ciśnienia krwi i zwiększoną częstość akcji serca.

Pierwsza pomoc

Charakterystyka rany zmiażdżeniowej nie jest dobra, więc pierwsze co należy zrobić to w pierwszej kolejności należy udzielić pomocy medycznej osobie poszkodowanej. Musi ją podawać osoba, która jest przy poszkodowanym do czasu przyjazdu karetki. Pierwsza pomoc w przypadku obrażeń spowodowanych zmiażdżeniem jest następująca:

• Gdy osoba poszkodowana znajduje się pod gruzami lub jest uwięziona w samochodzie w wypadku samochodowym, nie należy próbować jej samodzielnie wydobywać, gdyż może to spowodować problemy zagrażające życiu. W takim przypadku jedynym właściwym postępowaniem jest wezwanie karetki i czekanie na nią.

• Osoba z urazami obejmującymi niewielką ilość tkanek miękkich powinna być ułożona w pozycji poziomej. Najlepiej, aby było to powyżej poziomu serca.
• Można podjąć próbę założenia opaski uciskowej powyżej rany, zapamiętując i informując EMTs o czasie założenia opaski.

Dodatkowo wskazane jest podanie poszkodowanemu tabletki znieczulającej. Prawdopodobieństwo, że zadziała w szoku bólowym jest niezwykle małe, ale jeśli obszar jest niewielki, tabletki mogą pomóc.

Pierwsza pomoc

Zdjęcia ran miażdżonych pokazują powagę i niebezpieczeństwo sytuacji (ale nie będą prezentowane ze względów estetycznych), dlatego bardzo ważnym punktem pierwszej pomocy jest wezwanie ratowników medycznych. Muszą oni wykonać następujące czynności:

• Uwolnić osobę spod gruzu lub spod prasy. Może to być również wykonane przez EMT w obecności ratowników medycznych.
• Do zapobiegania lub tłumienia wstrząsu bólowego stosuje się narkotyczne leki przeciwbólowe np "Morfina", "Fentanyl", "Tramadol", "Omnopon". W przypadku drobnych ran można stosować zwykłe środki przeciwbólowe.

• Ratownicy muszą założyć opaskę uciskową, aby zapobiec śmierci ofiary z powodu utraty krwi.
• Każde zatrzymanie krążenia będzie wymagało zastosowania środków resuscytacyjnych, takich jak pośredni masaż serca i sztuczne oddychanie.
• Zraniona kończyna musi być unieruchomiona.

Można to zrobić na miejscu, a następnie zabrać do placówki medycznej lub w karetce pogotowia w drodze do szpitala.

Diagnoza

Ranę zmiażdżeniową łatwo rozpoznać, ponieważ ma dość charakterystyczny wygląd. Działania diagnostyczne obejmują badanie uszkodzonej kończyny przez lekarza i wyjaśnienie okoliczności, w którym została zadana trauma. W niektórych przypadkach zalecane jest również badanie rentgenowskie w celu określenia integralności kości.

Opieka chirurgiczna

W prawie wszystkich ranach tłuczonych i zmiażdżeniach konieczna jest interwencja chirurgiczna. Doświadczony chirurg wykonuje następujące czynności:

1. Uszkodzona tkanka miękka, której nie da się naprawić, zostaje wycięta.
2. Następnie otwiera się brzegi rany. Ma to na celu dokładne wypłukanie go z towarzyszących mu zanieczyszczeń. Stosuje się do tego waciki z bawełny i gazy oraz dużą ilość soli fizjologicznej, chlorheksydyny lub nadtlenku wodoru.
3. Drenaż jest umieszczony w jamie rany, aby umożliwić odpływ nadmiaru płynu, w tym ropy.
4. Następnie nakłada się jałowy opatrunek, który należy zmieniać codziennie, aż do wygojenia się rany.

Operację wykonuje się w znieczuleniu ogólnym, ponieważ pacjent nie jest w stanie jej przeżyć bez wprowadzenia w głęboki sen. Również w przypadku ciężkich urazów chirurg decyduje się na amputację kończyny.

Terapia lekowa

Rany stłuczeniowe charakteryzują się długim okresem gojenia, dlatego w celu przyspieszenia gojenia i uniknięcia poważnych następstw stosuje się leczenie za pomocą preparaty lecznicze:

1. Aby przyspieszyć regenerację tkanek miękkich, pacjentowi zaleca się stosowanie maści np "Levomecol", "Betadine", "Tetracyline".
2. Leki przeciwzapalne - "Solcoseryl", "Actovegin", "Traumel".
3. Leki narkotyczne stosowane w leczeniu bólu to m.in "Tramadol", "Morfina". W późniejszych etapach leczenia. Gdy natężenie bólu się zmniejszy, leki takie jak np "Ketanov", "Analgin".
4. Przez 10-14 dni należy przyjmować szeroką gamę antybiotyków, aby zapobiec zakażeniu. Do najczęściej przepisywanych leków należą "Augmentin", "Levomycetin", "Levofloxacin", "Tetracyklina".
5. Jeśli pacjent silnie krwawi, może otrzymać kroplówkę z solą fizjologiczną i glukozą oraz transfuzję krwi.

Rana może zacząć ropieć, wtedy oprócz codziennych opatrunków przemywa się ją również środkami antyseptycznymi.

Leczenie bolących ran

Na niektórych zdjęciach ran miażdżonych można zauważyć, że mogą być one mokre. Oznacza to, że z rany stale wypływa płyn, co znacznie pogarsza proces gojenia się rany. W leczeniu odleżyn stosuje się następujące metody:

• Codzienna kuracja antyseptyczna, np "Miramistin".
• Opatrunki z 10% roztworem chlorku sodu są stosowane w celu zmniejszenia ilości wydzieliny. Wskazana jest zmiana opatrunków co 4-5 godzin.

• Proszki mogą być stosowane jako środek suszący - "Xeroform", "Baneocin".
• Szczególnie skuteczne są następujące maści - "Streptocid", "Mafenid", "Fudizin".

Rany muszą być leczone pod nadzorem lekarzy chirurgów, dlatego pacjent powinien być hospitalizowany.

Okres zdrowienia

Pełne zagojenie się rany może trwać długo, zwłaszcza jeśli uraz jest rozległy. Przeciętnie pełny okres gojenia może trwać kilka miesięcy, a nawet lat. Pierwsze 2-3 miesiące pacjent musi spędzić w szpitalu na obserwacji, zwłaszcza jeśli uraz jest poważny. Po tym następuje leczenie w domu. Zaobserwowano również, że te urazy goją się szybciej na rękach, ponieważ krążenie krwi jest lepiej zorganizowane niż na kończynach dolnych.

Możliwe konsekwencje

Rany miażdżone nie mogą się goić bez komplikacji. Szczególnie te z dużym obszarem zmiany. Najczęstsze konsekwencje to

1. Duża ilość blizn w dotkniętym obszarze, która może napinać skórę i powodować dyskomfort.
2. Częściowa utrata czucia, która jest spowodowana rozległym wycięciem skóry i tworzeniem keloidów.
3. Niedowład lub porażenie.
4. Utrata funkcji kończyny z powodu rozległego uszkodzenia więzadeł i tkanek miękkich.

Utrata kończyny w wyniku amputacji jest uważana za najcięższe następstwo. Ma to miejsce w przypadku rozległych uszkodzeń tkanek miękkich lub kości, które uważa się za nieodwracalne.

Ubieranie się w domu

Często po wypisie ze szpitala pacjenci muszą mieć codziennie opatrywane rany. W razie potrzeby można wezwać pielęgniarkę domową z najbliższego ośrodka zdrowia, ale można też nauczyć się jak to robić sami. Robi to zazwyczaj najbliższa rodzina. Bandażowanie odbywa się według następującego algorytmu:

1. W pierwszej kolejności należy usunąć stare bandaże. Jeśli niektóre z nich przylgnęły do rany, trzeba je delikatnie namoczyć w roztworze antyseptycznym.
2. Następnie należy opatrzyć całą powierzchnię rany. Najczęściej wybieranym w tym celu jest użycie bandaża "Chlorheksydyna" lub "Miramistin", Mają łagodne działanie i nie powodują dyskomfortu u osoby zranionej.
3. Przykryj powierzchnię rany sterylnym materiałem i zabezpiecz brzegi taśmą klejącą.
4. Następnie można rozpocząć opatrywanie rany bezpośrednio bandażem.

Zaleca się, aby robić to codziennie. Pozwala to na wentylację rany jest konieczny dla zapobieganie gniciu.

Wniosek

Rany stłuczeniowe są dość skomplikowane dla poszkodowanego i leczącego chirurga. W tym przypadku sukces zależy nie tylko od profesjonalizmu lekarzy, ale także od terminowości ich pomocy, dlatego karetka do poszkodowanego powinna być wezwana natychmiast. Przed przyjazdem, jeśli pacjent nie jest przygnieciony, można udzielić pierwszej pomocy.