Zapalenie małżowiny usznej: zdjęcia, objawy i leczenie

Zapalenie małżowiny usznej, lepiej znane medycznie jako perichondritis, jest bardzo częstym problemem. Chorobie towarzyszy proces zapalny, który lokalizuje się w skórze i chrząstce. Oczywiście, wiele osób prosi o więcej informacji. Dlaczego dochodzi do rozwoju zapalenia małżowiny usznej? Objawy i leczenie, Czynniki ryzyka i możliwe powikłania są ważne punkty, na które należy zwrócić uwagę.

Co to jest choroba?

Chrząstka jest znana jako podstawa strukturalna ucha zewnętrznego. Jest ona z kolei pokryta nadchrzęstną chrząstką, która tak naprawdę zapewnia odżywianie i regenerację tkanek chrzęstnych.

Uszkodzeniu skóry w okolicy ucha zewnętrznego może towarzyszyć przenikanie drobnoustrojów chorobotwórczych (wirusów i bakterii) do tkanki chrzęstnej. Aktywność mikrobów w odpowiednich warunkach wyzwala proces zapalny. Perichondritis jest niebezpiecznym stanem, którego nigdy nie należy ignorować, ponieważ nieleczona infekcja przeniknie jeszcze głębiej, wpływając na tkankę chrzęstną.

Główne przyczyny zapalenia

Zapalenie małżowiny usznej ma zawsze charakter zakaźny. Choroba związana jest z przenikaniem drobnoustrojów chorobotwórczych do skóry i tkanki chrzęstnej. W większości przypadków najczęstszymi patogenami są Staphylococcus aureus, ale także paciorkowce, Pseudomonas aeruginosa i inne zarazki.

Mechanizm wnikania infekcji może być:

• pierwotne, gdy bakterie lub wirusy dostają się do tkanek ze świata zewnętrznego przez rany lub pęknięcia skóry;
• Wtórnie, gdy patogeny są przenoszone do tkanek wraz z prądem krwi z inne systemy organy.

W każdym razie nie należy lekceważyć objawów choroby W przypadku braku Może dojść do zapalenia chrząstki stawowej małżowiny usznej, a to jest znacznie bardziej niebezpieczne.

Czynniki ryzyka

Najczęstszą drogą wnikania infekcji do tkanek małżowiny usznej są cięcia i mikropęknięcia. Patogeny mogą dostać się do ucha poprzez ugryzienia zwierząt, nakłucia, rany i zadrapania. Zapalenie małżowiny usznej u dzieci często rozwija się w miejscu ukąszenia owadów (komarów, meszek) - dziecko drapie uszkodzoną skórę i często brudnymi rękami, co prowadzi do zakażenia tkanek.

Perichondritis bywa powikłane chorobami przewodu słuchowego zewnętrznego oraz zapaleniem ucha środkowego i zewnętrznego. Zapalenie skóry i chrząstek może wystąpić wraz z furunculosis lub egzemą.

Innym czynnikiem ryzyka jest działanie termiczne małżowiny usznej, jeśli jest ona zbyt zimna lub przeciwnie - zbyt gorąca: statystyki pokazują, że zapalenie małżowiny usznej często rozwija się po ochłodzeniu skóry lub oparzeniach.

Duże znaczenie ma również stan układu odpornościowego, ponieważ wiadomo, że patogeny mogą się aktywnie rozmnażać tylko wtedy, gdy organizm nie zwalcza infekcji. Grypa i przeziębienia są więc uznawane za czynniki ryzyka - w tym okresie odporność jest osłabiona. Długotrwałe stosowanie antybiotyków może również prowadzić do wyczerpania układu odpornościowego.

Surowicze zapalenie małżowiny usznej: zdjęcia i objawy

Zapalenie surowicze występuje stosunkowo rzadko. Choroba charakteryzuje się powolnym przebiegiem, dlatego w początkowych stadiach pacjenci rzadko odwiedzają lekarza. Dotknięta małżowina uszna staje się czerwona i obrzęknięta. Pacjenci zauważają uczucie gorąca i pieczenia w dotkniętej tkance. Skóra samego ucha staje się charakterystycznie błyszcząca i gorąca w dotyku.

Ponadto występują nieprawidłowości ogólnoustrojowe. Stałe osłabienie i zmęczenie, które może być przypisane ogólnemu złemu samopoczuciu i nadmiernemu wysiłkowi. Mogą również wystąpić problemy ze snem, zmniejszony lub nieobecny apetyt oraz drażliwość.

Cechy kliniczne w zapaleniu ropnym

Ropne zapalenie małżowiny usznej jest znacznie groźniejsze, ale i częstsze. Zaburzenia ogólnoustrojowe są wyraźniejsze: występuje nagły wzrost temperatury ciała, osłabienie, dreszcze, osłabienie mięśni, bóle ciała.

Pinna staje się bardzo obrzęknięta i czerwona, a w przypadku nagromadzenia się ropy zmienia kolor na niebieskawy, a nawet purpurowy. Na chrząstce tworzą się widoczne guzki i gruzełki. Jakikolwiek kontakt z kręgiem szyjnym towarzyszy bout of intense pain that is not confined to the ear but extends to the temples, neck and back of the head. Jeśli chrząstka ucha zmięknie i tkanka zacznie się łuszczyć, możesz zauważyć, że skóra ucha marszczy się, a sama małżowina uszna zmniejsza swój rozmiar.

Nie należy ignorować takich objawów i liczyć na to, że samo przejdzie - w tym przypadku każda minuta jest na wagę złota, bo bardzo ważne jest rozpoczęcie leczenia na czas.

Środki diagnostyczne

W przypadku wystąpienia objawów zapalenia małżowiny usznej należy niezwłocznie zgłosić się do otorynolaryngologa. Do potwierdzenia diagnozy lekarzowi wystarczy zwykle zapoznanie się z historią choroby i przeprowadzenie ogólnego badania. Jeśli jest to wczesny początek etapy rozwoju W przypadku występowania zaburzeń w małżowinie usznej warto przeprowadzić diagnostykę różnicową, aby odróżnić perichondritis od nadżerkowego zapalenia małżowiny usznej (leczenie jest inne) oraz od krwiaka (patologia, której towarzyszy gromadzenie się krwi w przestrzeni między chrząstką a nadchrzęstną).

Czasami zalecane są dodatkowe procedury, w szczególności badania krwi, pobranie skrawków tkanek. Pozwala to nie tylko potwierdzić obecność procesu zapalnego, ale także zidentyfikować czynnik sprawczy, a tym samym dobrać najskuteczniejszy lek.

Możliwe powikłania

Znasz już objawy zapalenia małżowiny usznej. Po zewnętrznej stronie ucha skóra staje się czerwona, a następnie obrzęknięta. Stopniowo proces patologiczny obejmuje całą chrząstkę nadkostną, zaczyna się tworzyć i gromadzić ropa.

Na liście powikłań znajduje się ropne zapalenie chrząstki stawowej małżowiny usznej. Jeśli ropień nie zostanie w porę ewakuowany, a pacjent nie będzie odpowiednio leczony, może doprowadzić do ropnego podtopienia chrząstki. Chrząstka ulega procesowi martwicy i po prostu zanika. Małżowina uszna traci swój naturalny kształt, a skóra na uchu kurczy się. Całemu procesowi towarzyszy gorączka i wyraźny ból. Takie zmiany są nieodwracalne - nawet po zlikwidowaniu procesu zapalnego pacjent będzie potrzebował operacji plastycznej w celu naprawy chrząstki.

Ponadto zawsze istnieje możliwość, że zakażenie dotyczące nasady i chrząstki może przedostać się do krwiobiegu i doprowadzić do powikłań ogólnoustrojowych.

Zapalenie małżowiny usznej: co robić? terapia lecznicza

Wybór metody leczenia i leków zależy w dużej mierze od przyczyny i stadium choroby. Niezależnie jednak od postaci zapalenia, chorzy powinni odpoczywać, pozostawać w łóżku, pić dużo płynów, stosować lekką, ale pożywną dietę, odpoczywać i stosować kompleksy witamin.

Ponieważ działalność bakterii jest najczęstszą patologią, leczenie bólu małżowin usznych polega na stosowaniu antybiotyków. Zazwyczaj pacjentom przepisuje się leki takie jak Tetracyklina, Ampicylina, Sulfadimizin, Erytromycyna. Leki mogą być stosowane w formie tabletek lub jako zastrzyk.

Na małżowinę uszną stosuje się kremy o właściwościach przeciwzapalnych i antyseptycznych. Skuteczne są Flucinar, maść Wiszniewskiego, maść Polymyxin. Okłady na bazie alkoholu i balsamy kamforowo-jodowe pomagają w zwalczaniu stanów zapalnych i ropnych.

Przepisywane są również niesteroidowe leki przeciwzapalne takie jak Ibuprofen, Nurofen, Diclofenac. Leki te pomagają złagodzić ból i gorączkę.

Z reguły zapalenie surowicze dobrze reaguje na złożone leczenie farmakologiczne, ale w przypadku ropnego perichondritis może wymagać interwencji chirurgicznej.

Fizjoterapia

Leczenie zapalenia małżowiny usznej często obejmuje różne zabiegi fizjoterapeutyczne:

• Terapia UHF jest uznawana za skuteczną. Technika ta polega na poddaniu tkanki (w tym przypadku małżowiny usznej) działaniu pola elektromagnetycznego o wysokiej częstotliwości. Zabiegi takie pomagają poprawić krążenie limfy i krwi, zatrzymać rozwój stanu zapalnego, zwiększyć przepuszczalność ścian naczyń włosowatych, poprawić troficzność tkanek, ułatwiając tym samym dostęp ciał odpornościowych do ośrodka zapalenia.
• Pacjenci są często kierowani na terapię mikrofalową. Polega ona na naświetlaniu tkanki mikrofalami. Pod ich wpływem rozszerzają się naczynia krwionośne, likwidowany jest skurcz mięśni gładkich, normalizuje się metabolizm węglowodanów, lipidów i białek. Terapia mikrofalowa zapewnia działanie przeciwbólowe, przeciwskurczowe i wyraźne działanie przeciwzapalne.
• W przypadku stanów zapalnych choroby skóry (w tym w okolicy małżowiny usznej) uzyskuje się dobre efekty Terapia UV - leczenie promieniowaniem ultrafioletowym. Zabieg ma działanie przeciwzapalne, zmniejsza ból, poprawia trofizm tkanek i stymuluje układ odpornościowy.

Leczenie to jest zwykle przepisywane pacjentom z surowiczymi postaciami zapalenia małżowiny usznej. W przypadku ropnego perichondritis w pierwszej kolejności należy zająć się procesem ropnym, oczyścić krostki - dopiero wtedy można wykonać różne zabiegi.

Leczenie chirurgiczne

Statystyki pokazują, że ropne zapalenie małżowiny usznej w większości przypadków wymaga interwencji chirurgicznej, ponieważ bardzo ważne jest, aby w porę oczyścić tkanki z mas ropnych i usunąć obszary martwicy, jeśli takie istnieją.

Zabieg wykonywany jest zazwyczaj w znieczuleniu miejscowym (pacjent pozostaje przytomny). Lekarz wykonuje najpierw jedno lub więcej nacięć za uchem (zwykle równolegle do fałdu usznego), po czym ropa jest całkowicie usuwana, a pole operacyjne oczyszczane z martwych tkanek. Następnie do rany wprowadzana jest specjalna rurka, która ją drenuje i zakładany jest opatrunek. Przez kilka dni lub tygodni rana jest regularnie nawadniana roztworami antyseptycznymi.

Jeśli dolegliwość zakończyła się zniszczeniem tkanki chrzęstnej, czasami dodatkowo wymagana jest operacja plastyczna, aby przywrócić naturalny kształt ucha.

Leczenie w domu

Czy zapalenie małżowiny usznej może być leczone w w domu? To pytanie zadaje sobie wielu pacjentów. Trzeba zrozumieć, konsekwencje Nie wolno ignorować objawów, ale jak najszybciej rozpocząć leczenie antybakteryjne.

Oczywiście, medycyna tradycyjna oferuje ogromną liczbę przepisów, które są skuteczne w przypadku zapalenia skóry i chrząstek. Należy jednak pamiętać, że mogą one być stosowane jedynie jako pomoc i w żadnym wypadku nie stanowią pełnoprawnej alternatywy dla leczenia.

Niektórzy uzdrowiciele ludowi zalecają smarowanie małżowiny usznej świeżym sokiem z liści aloesu 4-5 razy dziennie. Wyciąg z tej rośliny ma właściwości antyseptyczne, a także zwalcza stany zapalne. Można też zastosować mocny odwar z rumianku, który również działa przeciwzapalnie. Ucho można zdezynfekować nadtlenkiem wodoru, Furacilinem lub jodem. Odwar z jagód jałowca jest uważany za skuteczny środek gruntujący.

W każdym przypadku należy stosować takie domowe sposoby tylko po zatwierdzeniu przez laryngologa. Nie należy zapominać, że samoleczenie może być niebezpieczne dla pacjenta zdrowie.

Rokowanie dla pacjentów

Jeśli pacjent w porę skontaktował się z lekarzem i rozpoczął leczenie, objawy choroby można zwykle zatrzymać, a następnie całkowicie wyeliminować proces zapalny. Ale istnieje również możliwość rozwoju powikłań. Na przykład, choroba może rozprzestrzenić się na tkankę chrzęstną i doprowadzić do jej martwicy. Jeśli chrząstka się "rozpuściła", mogą powstać duże blizny i defekty kosmetyczne w okolicy ucha.

Środki zapobiegawcze

Oczywiście znacznie łatwiej jest starać się uniknąć zakażenia niż później się z nim zmagać. Co robić? Minimalizacja narażenia na czynniki ryzyka.

• Bardzo często po przekłuciu ucha rozwija się perichondritis, zwłaszcza jeśli zabieg polega na przekłuciu chrząstki (przebicie w okolicy płatka dużo jest bezpieczniejszy). Jeśli nadal chcesz stać się właścicielką kolczyka, musisz bardzo poważnie podejść do wyboru salonu, zapoznać się z metodami sterylizacji narzędzi używanych przez specjalistów - wszystkie igły i inne urządzenia powinny być zdezynfekowane. Po przekłuciu miejsce przekłucia powinno być regularnie przemywane roztworami antyseptycznymi i antybiotykowymi (w pierwszych dniach).
• Unikać urazów małżowiny usznej. Jeśli uprawiasz sporty kontaktowe, jeździsz na rowerze lub motorze, pamiętaj o specjalnej ochronie głowy (kasku).
• Miejsca ukąszeń owadów, a także rany i zadrapania w okolicy ucha powinny być traktowane roztworami antyseptycznymi.
• W zimie należy nosić czapkę, która zakrywa uszy, aby chronić tkankę przed zimnem.

Pamiętaj, że w przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów należy zasięgnąć porady lekarza i w żadnym wypadku nie wycofywać się z leczenia.