"Dexamethasone": skład leku, instrukcja stosowania, recepta

"Deksametazon" - lek z grupy hormonów glikokortykosteroidowych. Lek działa na organizm przeciwzapalnie, a także przeciwalergicznie i przeciwobrzękowo.

"Deksametazon" jest dostępny w kilku formach:

• roztwór do wstrzykiwań;
• krople do oczu;
• tablety;
• maść na oczy.

roztwór do wstrzykiwań jest klarowną cieczą bez zapachu i zanieczyszczeń. Zgodnie z instrukcją, skład "Deksametazon" w ampułkach:

• glicerol;
• wodorofosforan sodu dwuwodny;
• dinatrium edetate dihydrate;
• fosforan sodowy deksametazonu;
• woda.

Tabletki są przeznaczone do podawania doustnego. Dostępne w opakowaniach typu blister lub fiolkach z ciemnego szkła.

Zgodnie z instrukcją, skład tabletek "Deksametazon" składnik o tej samej nazwie.

Dodatkowymi składnikami są:

• monohydrat laktozy;
• koloidalna bezwodna krzemionka;
• skrobia;
• talk;
• poliwinylopirolidon;
• sól magnezowa i kwas stearynowy.

Krople są dostępne w pięciomililitrowych plastikowych buteleczkach z kroplomierzem. Krople do oczu "Deksametazon" mają następujący skład:

• wody;
• edetate diatrium;
• fosforan sodowy deksametazonu;
• boraks;
• kwas borny.

Krople do nosa zawierają "Deksametazon" ma substancję o tej samej nazwie.

Działanie farmakologiczne

Lek ma działanie przeciwzapalne, przeciwhistaminowe i odczulające. Ponadto, "Deksametazon" ma działanie immunosupresyjne. Zatrzymuje niewielką ilość sodu i wody w organizmie.

Lek hamuje aktywność cholekalcyferolu, co prowadzi do zmniejszenia wchłaniania wapnia i zwiększenia jego wydalania. "Deksametazon" Hamuje syntezę endogennych glikokortykoidów. Silne zahamowanie czynności przysadki i brak aktywności mineralokortykoidów uważa się za działanie specjalne leku.

Kiedy lek jest przepisywany

"Deksametazon" Zalecany przy następujących schorzeniach:

1. Niewystarczające funkcjonowanie nadnerczy.
2. Zapalenie tarczycy (choroba zapalna występująca w układzie endokrynnym).
3. Wrodzony przerost nadnerczy (zwiększenie objętości nadnerczy w wyniku defektu enzymów steroidogenezy w obszarze korowym, co prowadzi do kompensacyjnego wzrostu narządu w celu wyeliminowania niedoboru hormonów).
4. Różne rodzaje wstrząsów.
5. Toczeń rumieniowaty (przewlekła choroba pochodzenia autoimmunologicznego, której towarzyszą zaburzenia tkanki łącznej i naczyń włosowatych).
6. Reumatoidalne zapalenie stawów (zapalenie charakteryzujące się symetrycznym zajęciem stawów i narządów wewnętrznych).
7. Stan astmatyczny (powikłanie astmy oskrzelowej, które zwykle rozwija się po długotrwałym, nieobciążającym ataku).
8. Skurcz oskrzeli (patologia, która rozwija się w wyniku skurczu mięśni gładkich oskrzeli i ich światła).
9. Wstrząs anafilaktyczny (reakcja alergiczna, która występuje po ponownym wprowadzeniu alergenu).
10. Ciężki obrzęk Quinckego (choroba pochodzenia alergicznego, objawiająca się wyraźnym obrzękiem skóry, a także tkanki podskórnej i nabłonka śluzowego).
11. Obrzęk mózgu.
12. Plamica małopłytkowa u dorosłych (stan patologiczny charakteryzujący się ilościowym niedoborem płytek krwi, ze skłonnością do krwawień, a także rozwojem zespołu krwotocznego).
13. Ciężkie choroby narządów wzroku.
14. Ogólne choroby zakaźne.
15. Zapalenie spojówek (uszkodzenie błony śluzowej oka spowodowane alergią lub infekcją).
16. Zapalenie rogówki (zapalne uszkodzenie rogówki, zwykle charakteryzujące się zmętnieniem, owrzodzeniem, bólem i zaczerwienieniem oka).
17. Blepharitis (obustronne zajęcie rzęsek powiek).
18. Iridocyclitis (uszkodzenie tęczówki i ciała rzęskowego gałki ocznej).
19. Keratoconjunctivitis (choroba zapalna, która wpływa na rogówkę i spojówkę).

Jakie są inne wskazania do stosowania leku

Lek jest przepisywany na następujące schorzenia:

1. Scleritis (choroba zapalna, która dotyczy całej grubości warstwy łącznotkankowej gałki ocznej).
2. Urtica (choroba oczu, która wpływa na tęczówkę).
3. Zapalenie błony naczyniowej oka (zmiana zapalna naczyniówki oka).
4. Uraz rogówki.
5. Alergiczny nieżyt nosa (choroba alergiczna błony śluzowej nosa).
6. Zaostrzenie przewlekłego wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (zapalenie błony śluzowej jelita grubego, któremu towarzyszą nie gojące się wrzody, a także obszary martwicy i krwawienia).
7. Choroba Crohna (ciężkie zapalenie jelit).
8. Ciężkie postacie zapalenia wątroby w ramach terapii złożonej (rozproszone uszkodzenie tkanki wątrobowej w wyniku procesu toksycznego, zakaźnego lub autoimmunologicznego).
9. Okres po przeszczepie narządów wewnętrznych.
10. Niedokrwistość hemolityczna (choroba charakteryzująca się zwiększonym niszczeniem czerwonych krwinek, charakteryzująca się niedokrwistością i zwiększonym powstawaniem produktów rozpadu erytrocytów).
11. anemia aplastyczna (choroba układu krwiotwórczego charakteryzująca się zahamowaniem czynności krwiotwórczej szpiku kostnego, z niską produkcją czerwonych krwinek, a także białych krwinek i płytek krwi).
12. Trombocytopenia (patologia charakteryzująca się zmniejszeniem liczby płytek krwi krążących we krwi).
13. Kłębuszkowe zapalenie nerek (choroba zapalna guzków nerkowych o genezie autoimmunologicznej lub infekcyjno-alergicznej, charakteryzująca się obrzękiem, podwyższonym ciśnieniem krwi, zmniejszonym wydalaniem moczu).
14. Śródmiąższowe zapalenie nerek (choroba charakteryzująca się ostrym lub przewlekłym zapalnym uszkodzeniem tkanki śródmiąższowej i kanalików nerkowych).
15. Idiopatyczny zespół nerczycowy (choroba charakteryzująca się obecnością białka w moczu, a także obrzękami i hiperlipidemią).
16. Reumatoidalne zapalenie stawów (choroba zapalna charakteryzująca się symetrycznym uszkodzeniem stawów i zapaleniem narządów wewnętrznych).
17. Zapalenie naczyń (zaburzenia polegające na niszczeniu naczyń krwionośnych podczas zapalenia).
18. Stwardnienie układowe (choroba z charakterystycznymi zmianami zarówno w skórze, jak i w układzie mięśniowo-szkieletowym, narządach wewnętrznych i rozległymi zaburzeniami, u podłoża których leży uszkodzenie tkanki łącznej).
19. twardzina (choroba tkanki łącznej, której główne objawy związane są z zaburzeniami mikrokrążenia oraz pogrubieniem narządów i tkanek).
20. Zapalenie skóry (zmiana zapalna skóry, która rozwija się po szkodliwym działaniu na skórę) środowisko).
21. Zaostrzenie neurodermii (neurogenna i alergiczna choroba skóry z remisjami i zaostrzeniami).
22. Egzema pustularis (dermatoza, w której występują charakterystyczne objawy, takie jak powstawanie zmian pęcherzowych na naskórku).
23. Ciężkie formy łuszczycy (przewlekła choroba, która dotyka skóry).

Ograniczenia w stosowaniu leku

Lek powinien być stosowany w terapii wyłącznie z przepisu lekarza. Przed rozpoczęciem leczenia należy dokładnie zapoznać się z informacjami zawartymi w ulotce dołączonej do opakowania, ponieważ "Deksametazon" ma pewne zakazy. Np:

1. Wrzód żołądka lub dwunastnicy (defekt skóry lub błony śluzowej wynikający z niedożywienia tkanek).
2. Czas intensywnego wzrostu u dzieci.
3. Nieswoiste wrzodziejące zapalenie jelita grubego (przewlekła choroba zapalna jelit charakteryzująca się powierzchownym zapaleniem błony śluzowej, krwawieniem z odbytu, biegunką i bólem brzucha).
4. Herpes simplex (choroba wirusowa z charakterystycznym wyglądem pęcherzy na skórze i błonach śluzowych).
5. Choroby pochodzenia zakaźnego, wirusowego, grzybiczego i pasożytniczego.
6. Zespół niedoboru odporności u ludzi (osłabiony stan układu odpornościowego człowieka, który ostatecznie prowadzi do częstszego występowania chorób zakaźnych).
7. Niedawno przebyty zawał serca (niedokrwienna martwica mięśnia sercowego powstała w wyniku ostrej arytmii wieńcowej).
8. Ostry zawał serca (jedna z postaci klinicznych Choroba wieńcowa, (np. niedokrwienna martwica obszaru mięśnia sercowego spowodowana bezwzględnym lub względnym brakiem dopływu krwi).
9. Ciężki przebieg nadciśnienia tętniczego (utrzymujące się wysokie ciśnienie krwi lub wyższe).
10. Przewlekła niewydolność serca.
11. Cukrzyca (zaburzenie metaboliczne charakteryzujące się wysokim poziomem cukru we krwi).
12. Choroba Itzenko-Cushinga (ciężkie wielonarządowe zaburzenie z nadmiernym wydzielaniem hormonów z kory nadnerczy, charakteryzujące się otyłością, rozstępami na skórze i osłabieniem mięśni).
13. Otyłość.
14. Ciężkie choroby nerek i wątroby.

Dodatkowe zakazy stosowania

Lek jest przeciwwskazany w obecności następujących stanów:

1. Ciąża w pierwszym trymestrze.
2. Jaskra (termin ten obejmuje dużą grupę chorób oczu charakteryzujących się stałym lub nawracającym podwyższeniem ciśnienie wewnątrzgałkowe (z późniejszym rozwojem typowych wad pola widzenia, niedowidzeniem i zanikiem wzroku).
3. Nietolerancja poszczególnych leków.
4. Zapalenie rogówki (zapalenie rogówki, które objawia się głównie jako zmętnienie, owrzodzenie, ból i zaczerwienienie oka).
5. Choroby spojówki lub rogówki, wywołane przez wirusy lub grzyby.
6. Ostry ropny choroby zapalne narządy wzroku.
7. Choroby o etiologii wirusowej lub grzybiczej.
8. Choroby pasożytnicze.
9. Negatywne reakcje po szczepieniu.
10. Lymphadenitis (zapalenie węzłów chłonnych, wynikające z nacieku różnych drobnoustrojów i ich toksyn).
11. Zaostrzenie przewlekłych chorób układu pokarmowego.
12. wrzodziejące zapalenie jelita grubego (przewlekła choroba zapalna błony śluzowej jelita grubego, wynikająca z interakcji czynników genetycznych i środowiskowych).
13. choroba wieńcowa.
14. Utrzymujące się uniesienie wartości krwi ciśnienie krwi.
15. Jeśli cierpisz na chorobę Icenko-Cushinga (ciężkie wieloukładowe zaburzenie spowodowane hipersekrecją hormonów z kory nadnerczy, charakteryzujące się otyłością, rozstępami na skórze, osłabieniem mięśni).
16. Tyreotoksykoza (stan patologiczny, w którym w organizmie wytwarzany jest nadmiar hormonu tarczycy).
17. Nadczynność tarczycy (zespół objawów spowodowanych zwiększonym wydzielaniem i niedostatecznym wydzielaniem hormonów tarczyca do krwi).

Jak prawidłowo zastosować rozwiązanie

Stosowany w celu łagodzenia bólu skład - "Deksametazon 4 mg", "Lidokaina", witamina B12. Lek łączony jest zwykle stosowany w rzadkich sytuacjach.

Schemat dawkowania samego deksametazonu "Deksametazon" jest specyficzna dla każdego pacjenta i zależy od wskazań i stanu pacjenta. Lek może być podawany w postaci wstrzyknięcia dożylnego, powoli lub w kroplówce oraz domięśniowo.

Wiadomo, że stanowi on część zastrzyków "Deksametazon" jest składnikiem tarczycy o tej samej nazwie. Do produkcji Do wlewów dożylnych należy stosować chlorek sodu lub dekstrozę.

"Deksametazon" Podawany dożylnie i domięśniowo w dawce 0.5-24 miligramów dziennie w 2 dawkach w najniższym stężeniu, terapię należy przerywać stopniowo.

W terapii ciągłej należy podawać dawkę nie przekraczającą 0.5 mg dziennie. Wstrzyknięcia domięśniowe w tym samym miejscu wstrzyknięcia, nie więcej niż 2 mililitry roztworu.

W nagłych przypadkach stosuje się wyższe stężenia roztworu. Dawka początkowa waha się od 4 do 20 miligramów, powtarzana do uzyskania pozytywnego efektu; całkowita dawka dobowa rzadko przekracza 80 miligramów.

Po uzyskaniu efektu farmakologicznego "Deksametazon" 2-4 mg jednorazowo ze stopniowym odstawianiem dawki. Dla utrzymania długotrwałego efektu, podawany co 3-4 godziny lub w postaci przedłużonego wlewu kroplowego. Po ustąpieniu ostrej choroby, pacjent powinien zostać przestawiony na postać tabletek.

W przypadku wstrząsu lek podaje się ściśle dożylnie w dawce, która waha się od 2 do 6 miligramów na kilogram masy ciała. W razie potrzeby powtarzać stężenia co sześć godzin lub jako przedłużony wlew dożylny w stężeniu 3 mg na kg na dobę.

Terapia lekiem powinna być prowadzona w ramach kompleksowego leczenia wstrząsu. Dawki farmakologiczne powinny być stosowane tylko w ciężkich problemach.

W przypadkach obrzęku mózgu podaje się dożylnie początkowe stężenie 10 miligramów, a następnie 4 mg co sześć godzin do ustąpienia objawów. Po dwóch do czterech dniach dawka jest zmniejszana i kontynuowana przez pięć do siedmiu dni.

Pacjenci z chorobą nowotworową mogą wymagać leczenia podtrzymującego w dawce 2 miligramów domięśniowo lub dożylnie trzy razy na dobę.

W przypadku ostrego obrzęku mózgu stosować krótkotrwałe leczenie u dorosłych pacjentów dawką, która wynosi 50 mg dożylnie, a następnie w trzeciej dobie stosować 8 miligramów co 2 godziny.

W ostrych reakcjach alergicznych łączy się stosowanie pozajelitowe i doustne "Deksametazon":

• pierwszy dzień - 4 do 8 mg dożylnie;
• 1 miligram dwa razy na dobę - doustnie 1 miligram dwa razy na dobę;
• w dniu 4 i 5 - doustnie 0.5 mg dwa razy dziennie.

Na co przepisywane są zastrzyki "Deksametazon" dzieci? Zgodnie z recenzjami i instrukcjami, lek stosuje się w ostrym obrzęku mózgu u małych pacjentów ważących więcej niż trzydzieści pięć kilogramów, 25 miligramów dożylnie, następnie w trzecim dniu 4 mg co dwie godziny, w czwartym dniu 4 miligramy co 4 godziny, w dniach 5-8 4 mg co sześć godzin. Następnie dawka dobowa jest zmniejszana o 2 miligramy dziennie aż do całkowitego odstawienia leku.

U dzieci ważących mniej niż 35 kg stężenie obciążające wynosi 20 mg dożylnie, następnie w trzecim dniu 4 mg co trzy godziny, w czwartym dniu - 4 mg co 6 godzin, w ósmym dniu - 2 mg co 6 godzin, następnie stężenie dobowe zmniejsza się o jeden miligram na dobę aż do całkowitego odstawienia leku.

Pigułki

Dawkowanie "Deksametazon" w postaci tabletek jest określana przez lekarza specjalistę indywidualnie dla każdego pacjenta.

Stężenie początkowe dla nastolatków w wieku 14 lat lub starszych wynosi co najmniej 500 mikrogramów na dobę, tj. jedna tabletka. Stopniowo zwiększać dawkę do dwóch do trzech tabletek w zależności od potrzeb. "Deksametazon" należy przyjmować z jedzeniem, bez żucia, z wodą. Dawka dobowa jest podzielona na kilka dawek.

W przypadku małych pacjentów lekarz ustali dawkę dobową na podstawie masy ciała, stan ogólny, jak również indywidualną tolerancję.

Po uzyskaniu właściwego efektu farmakologicznego dawkę dobową zmniejsza się stopniowo, gdyż nagłe zakończenie leczenia prowadzi do objawów odstawienia i zahamowania czynności nadnerczy.

Jeśli konieczne jest długotrwałe leczenie tabletkami, należy przepisać leki zobojętniające między przyjmowaniem leków, aby zapobiec podrażnieniu błony śluzowej narządów trawiennych.

Maść zawiera "Deksametazon" zawiera substancję czynną o tej samej nazwie. Stosowany w tych samych wskazaniach co krople u osób od 6 roku życia. Stosować trzy razy dziennie. Maksymalny czas trwania leczenia nie powinien przekraczać dwudziestu dni.

Drops

"Deksametazon" Stosowany u osób dorosłych, jedna do dwóch kropli do spojówki, gdy jest to wskazane. Czas trwania leczenia i dzienna dawka ustalana przez lekarza w zależności od diagnozy. Zgodnie z instrukcją obsługi produktu "Deksametazon", Krople zawierają również substancję o tej samej nazwie.

Należy rozumieć, że leczenie produktami hormonalnymi opartymi na omawianej substancji nie może być kontynuowane dłużej niż przez dwa tygodnie, ponieważ może to prowadzić do uzależniających działań niepożądanych.

W przypadku braku pozytywnych efektów stosowania leków przez dwa do trzech dni, pacjentowi zaleca się ponowną konsultację z lekarzem w celu doprecyzowania diagnozy i dostosowania terapii.

Zawartość kropli do nosa z deksametazonem

Składa się z kilku grup leków, a ponadto środków hormonalnych i przeciwbakteryjnych, obkurczających naczynia i przeciwalergicznych. Dawkowanie jest dostosowane przez lekarza otorynolaryngologa.

Substancjami bazowymi mogą być:

1. "Deksametazon".
2. "Dioxidine".
3. "Fenistil".
4. "Naphtisin".
5. "Xylenes".
6. "Ceftriakson".

"Dioxidine" skuteczne wobec większości patogenów. Stosowany w leczeniu ropnego nieżytu nosa z zakażeniem bakteryjnym. "Deksametazon", "Dioxidine" и "Naphtisin" Ogólnie przepisywany dla dorosłych w leczeniu ropnego kataru i zapalenia zatok szczękowych. Należy leczyć pod nadzorem lekarza.

Obecny jest również deksametazon (w postaci kropli złożonych). Lek hormonalny może hamować odporność przeciwzapalną, co pomaga zmniejszyć stan zapalny w nosogardzieli. "Deksametazon" przepisywany na alergiczny nieżyt nosa. Zwykle stosuje się go z "Suprastin", Pomaga w likwidacji obrzęku nosogardła.

"Fenistil" Ma zdolność hamowania wrażliwości zakończeń nerwowych histaminy, likwiduje katar pochodzenia alergicznego. Stosowane w większości sytuacji w produkcji produktów kombinowanych z daną substancją dla dzieci.

Oprócz deksametazonu w skład kropli złożonych wchodzi również naftydyna. Środek obkurczający naczynia krwionośne w kontakcie z błoną śluzową wnika w skórę i łączy się ze ścianami naczyń włosowatych, zwężając naczynia nosowe i zapewniając zmniejszenie ilości śluzu w nosie.

Naphtisin dodaje się do zaawansowanych kropli do nosa w przypadku obfitego wytwarzania patologicznej wydzieliny.

Ksylen jest zawarty w kroplach do nosa z deksametazonem. Ta kombinacja jest przepisywana na alergiczny katar z obrzękiem.

Ceftriakson, lek przeciwbakteryjny trzeciej generacji, działa silnie bakteriobójczo na zakażenie. W połączeniu z deksametazonem szybko hamuje zapalenie, nawet w ostrej postaci.

Jak stosować lek, gdy "kobiety w ciąży" i laktacja

Dlaczego zastrzyki są przepisywane "Deksametazon" w ciąży? Według recenzji i instrukcji, stosowanie roztworu i tabletek w pierwszych trzech miesiącach "interesująca pozycja" nie jest zalecany. Jeżeli leczenie lekiem jest konieczne w kolejnych trymestry ciąży Lekarze oceniają ewentualne zagrożenia dla płodu. Badania wykazały, że długotrwałe podawanie leku w ciało kobiety "w pozycji" może powodować nieprawidłowy rozwój wewnątrzmaciczny.

Produkt leczniczy w postaci roztworu nie jest przepisywany kobietom w okresie laktacji. Jeśli terapia lekiem jest konieczna, należy przerwać karmienie piersią i przekazać dziecko do sztucznego odżywiania.

Stosowanie tabletek w drugim i trzecim trymestrze ciąży jest możliwe tylko ze ścisłych przyczyn medycznych pod kontrolą lekarza. Podczas terapii "Deksametazon", szczególnie w wyższych stężeniach, czasami obserwowano tłumienie kory nadnerczy dziecka i hamowanie wzrostu wewnątrzmacicznego.

Krople do oczu nie są wskazane w leczeniu zmian chorobowych oczu u kobiet w "Ciąża" W pierwszych trzech miesiącach, ponieważ deksametazon, choć w niewielkich ilościach, nadal jest wchłaniany do krwiobiegu. Ponieważ wszystkie narządy i układy płodu kształtują się w ciągu pierwszych dwunastu tygodni ciąży, stosowanie jakichkolwiek leków nie jest wskazane.

Stosowanie kropli do oczu w drugim i trzecim trymestrze ciąży "interesująca pozycja" prawdopodobnie dopiero po dokonaniu oceny wskaźników korzyści dla przyszłej matki i prawdopodobne zagrożenia do płodu. Leczenie musi być wskazane medycznie i nadzorowane przez lekarza.

Działania niepożądane

W terapii "Deksametazon" Mogą wystąpić pewne działania niepożądane:

1. Rozwój cukrzycy steroidowej (zaburzenie endokrynologiczne spowodowane wysokim stężeniem cukru we krwi w hormonach kory nadnerczy i nieprawidłową gospodarką węglowodanową).
2. Zaburzenia czynności nadnerczy.
3. Zmniejszona tolerancja glukozy.
4. Rozwój zespołu Icenko-Cushinga (zaburzenie, w którym występuje wysoki poziom hormonów glikokortykoidowych kory nadnerczy we krwi).
5. Opóźnione dojrzewanie płciowe u nastolatków.
6. Wzrost odczytów ciśnienia krwi.
7. Rozwój zapalenia trzustki (zapalenie trzustki) w którym Rozwój niedoboru wytwarzania enzymów trzustkowych o różnej etiologii).
8. Nudności.
9. Wymioty.
10. Ból brzucha.
11. Zjawiska dyspepsyjne (nieprawidłowa praca żołądka, utrudnione i bolesne trawienie).
12. Wzrost apetytu.
13. Zmienione transaminazy wątrobowe.
14. Bradykardia (częstość akcji serca spada poniżej sześćdziesięciu uderzeń na minutę u dorosłych w stanie spoczynku).
15. Zaburzenia rytmu serca.
16. Upośledzona funkcja krzepnięcia krwi.
17. Zmiana odczytów elektrokardiogramu.
18. Nadmierne pobudzenie.
19. Labilność emocjonalna.
20. Dezorientacja.
21. Zaburzenia depresyjne lub halucynacje.
22. Bezsenność.
23. Zawroty głowy.
24. Skurcze.
25. Zwiększone odczyty ciśnienia wewnątrzgałkowego.
26. Zaćma (stan patologiczny związany z zmętnieniem soczewki oka i powodujący różnego stopnia upośledzenie widzenia aż do całkowitej utraty wzroku).
27. Atrofia rogówki i nerwu wzrokowego.
28. Rozwój egzoftalmii.
29. Pogorszenie ostrości widzenia.
30. Uczucie obecności ciała obcego w oku.
31. Zwiększone pocenie się.
32. Przyrost masy ciała.
33. Alergiczne objawy skórne.
34. Słabe gojenie się ran.
35. Powstanie zasinienia pod skórą.
36. Zwiększona lub zmniejszona pigmentacja.
37. Hipotrofia tkanki tłuszczowej podskórnej (zespół kliniczny występujący u dzieci w wyniku ciężkich chorób lub niedoborów żywieniowych).
38. Zakrzepowe zapalenie żył (zapalenie wewnętrznej wyściółki ścian żył, z osadzaniem się na nich mas zakrzepowych, które mogą blokować całe naczynie lub być zlokalizowane cieśniowo).
39. Burning.
40. Nudności w skórze.
41. Śmierć otaczających tkanek w miejsce wstrzyknięcia.
42. Uczucie gorąca na twarzy.
43. Zespół odstawienia.
44. Swędzenie w narządach wzroku.
45. Niewyraźne widzenie.
46. Utrata snu.
47. Vertigo (objaw znany jako zawroty głowy i charakterystyczny dla chorób uszu lub rzadziej zmian chorobowych) Drętwienie mózgu).
48. Niepokój.
49. Osteoporoza (postępująca choroba szkieletu ze zmniejszoną gęstością kości i zwiększonym ryzykiem złamań).
50. Osłabienie mięśni.

Warunki przechowywania

Recepta na formę iniekcji. Zachowaj "Deksametazon" Zalecane z dala od dzieci, nie więcej niż dwadzieścia pięć stopni Celsjusza. Nie wolno zamrażać roztworu. Okres trwałości - 36 miesięcy.

Tablety "Deksametazon" Należy przechowywać w ciemnym miejscu, poza zasięgiem dzieci. Okres trwałości 60 miesięcy.

Krople do oczu mogą być przechowywane przez dwa lata w temperaturze maksymalnie dziesięciu stopni Celsjusza. Otwartą butelkę należy przechowywać szczelnie zamkniętą i w lodówce nie dłużej niż miesiąc, po czym należy ją wyrzucić.

Analogi

Jakie leki zawierają deksametazon:

1. "Dexa-Allvoran".
2. "Dexabene".
3. "Dexaven".
4. "Dexa-Gentamicin".
5. "Dexacort".
6. "Dexapos".
7. "Dexafar".
8. "Detazone".
9. "Endometasone".
10. "Maxindex".
11. "Maxitrol".
12. "Oftan".
13. "Polidexa".
14. "Sondex".
15. "Tobradex".
16. "Tobrazon".
17. "Fortecortin".

Koszt leku "Deksametazon" wynosi od 45 do 300 rubli (w zależności od receptury). Poniżej przedstawiono składy najczęściej stosowanych leków.

"Endometasone" zawiera deksametazon, octan hydrokortyzonu, eugenol, paraformaldehyd, tymol jodowany i siarczan baru, olejek anyżowy i miętowy.

"Tobradex" - Tobramycin i badana substancja, chlorek benzalkoniowy, chlorek sodu, wodorotlenek sodu, woda.

"Polidexa" - Siarczan neomycyny, deksametazon sodowy, chlorowodorek fenylefryny, siarczan polimyksyny B.

"Dexa-Gentamicin" - siarczan gentamycyny i substancja badana, lanolina, parafina ciekła i wazelina.

Skład "Deksametazon Oftan" Zawiera - cytochrom C, adenozynę i nikotynamid, sorbitol, wodę, dwuhydrofosforan sodu dwuwodny, chlorek benzalkoniowy. W strukturze leku znajduje się również substancja o tej samej nazwie.

Wniosek

Opinie na temat zastrzyków i tabletek "Deksametazon" Korzyści wynikające ze stosowania deksametazonu mogą pomóc nam stwierdzić, że jest on skuteczny, jak również posiada szeroki zakres wskazań. Powinien być stosowany tylko wtedy, gdy jest przepisany przez specjalistę.

Pomimo swojej skuteczności, lek powoduje pewne działania niepożądane, co jest uważane za wadę.

Opinie lekarzy o kroplach do oczu sugerują, że niebezpieczeństwa związane z lekami hormonalnymi są w większości przypadków przesadzone.

Należy przede wszystkim rozważyć, czy nie ma przeciwwskazań do ich stosowania. Ponadto dawkowanie powinno być dobrane na podstawie wagi, a także wieku i wyników badań.